Merhaba arkadaşlar yaklaşık 2 yıldır evliyim ve eşimle aramızdaki frekans bir türlü uymadı birbirimize. Ara sıra yazıyorum buraya eşimle olan iletişimlerimi ama bunaldım inanın adam bana hiç değer vermiyor ya ! İş değişikliği sebebiyle psikolojisi bozuldu hatta evlenir evlenmez bozuldu çünkü en ince hesap yapan bi adama dönüştü ama eve misafir filan gelsin dünyanın en iyi eşi gibi davranır oysaki bir de içime sor... Ben bu adamla mutlu olurum diye evlendim çok fazla tanımadan ya da onun dışarıdaki hal ve tavırlarıba kandım hep ilk tanıştığız gibi bana karşı kibar olacak sandım hani kartlarımı açık oynadım neysem o oldum ama o bunu beni değersiz görmekle taçlandırdı malesef. Ya beni beğenmiyor ne biliyim aramızda karı koca ilişkisi bile doğru düzgün yok ilk başta balık etliyim biraz buna çok takmıştı hala da öyle ama çok fazla dile getirmiyor eskisi kadar velhasıl kelam evliliği böyle hayal etmemiştim. Bi yakınıyla konuşmuş geçen ya ne evlencem demiş adam böyle çok daha iyiyim demiş. Bana ne dese beğenirsiniz evet haklı ben tek başıma olsam bu kadar kira ödemicem bu kadar masrafım olmayacak demez mi!! Zaten cimriliği beni çok bunalttı bir de bu durumda böyle konuşması... herneyse bana hiç değer vermiyor ben de eskisi gibi dğilim en ufak pintiliğinde ağzıma ne gelirse sayıyorum bunu yapmak istemiyorum ama bıktırdı ondan sonra arıyorum bizimkileri şikayet ediyorum yanında hırsımı alamıyorum zaten ya hayat insana bi kes olsun gülmez mi zaten ailem de çok cahildi ve cimriydi eşime hayatımda ailemle olan her sorunumu anlattım neden beni seviyorsa benim durumumu anlar bana kıyamaz sandım ama o naptı o da acımadı ne yazık ki. Evliliğim de bi kaçış gibiydi iyice tanımadan etmeden hayattan bunalmıştım ailem huzursuzdu hep kavga gürültü filan ve sürekli bana karşı baskı vardı çalış çalış diye iş bulamıyorum annem evde hiç huzur vermiyordu babam da beni hiç korumadı kendimi çok afedersiniz ama mal givi hissediyorum. Dünyaya öylesine gelmiş biri gibi artık çünkü hiç değer görmüyorum hayatımdakilerden. Elim yüzüm gayet dÜzgün ama kiloluyum malesef çünkü uzunca yıllardır mutsuzluğumu yemek yiyerek unutmaya çalışanlardanım. Artık değişmek ve hayatımı değiştirmek istiyorum eşime ağzıma ne gelirse söyledim ve tansiyonu çıktı kaç gündür rahatsız kollarını morarttım kulağını çektim araç kullanırken kafasına vurdum o da sadece elime vurdu şiddet göstermedi bana küfrettim canavara dönüştüm psikolojim bozuldu ben bu olamam ne olur bir yardım edin ne yapayım da hayatıma yön vereyim eşim beni sevmiyor ben de soğudum ondan o gğnden beri tansiyonu yüksek başkasına verdiği değeri bana vermiyor
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Eşim beni sevmiyor sanırım
- Konu Sahibi dramatik
- Başlangıç Tarihi
- 4 Şubat 2015
- 11.087
- 31.426
- 598
- 4 Mayıs 2016
- 3.015
- 8.222
- 158
- 28
Psikolojik destek alsanız ?
Şiddet göstermişsiniz, bu sizi her durumda haksız çıkarır. Eşiniz naparsa yapsın şiddet eğiliminiz olmamalıydı.
Bunun dışında kendiniz etmiş kendiniz bulmuşsunuz, tanımadan bilmeden evlenilir mi? Burda hepimiz her gün aynı şeyleri yazıyoruz söylüyoruz, insanlar eskisi gibi değil öyle önermeyle tanıdıkla aracıyla evlenilecek gibi değil herkes gerçek yüzünü saklıyor işte
Ama bundan sonrası sizin elinizde, saçma sapan şiddet göstermek yerine eşinizle son bi şans verin birbirinizin kırgınlıklarını almaya çalışın füzeltmeye çalışın sankince bir şeyleri, olmazsa evlilik terapistine bi gidin en son çare de boşanın?
Çalışıyor muydunuz? Çalışmıyorsanız işe girin ki boşanabilesiniz
Şiddet göstermişsiniz, bu sizi her durumda haksız çıkarır. Eşiniz naparsa yapsın şiddet eğiliminiz olmamalıydı.
Bunun dışında kendiniz etmiş kendiniz bulmuşsunuz, tanımadan bilmeden evlenilir mi? Burda hepimiz her gün aynı şeyleri yazıyoruz söylüyoruz, insanlar eskisi gibi değil öyle önermeyle tanıdıkla aracıyla evlenilecek gibi değil herkes gerçek yüzünü saklıyor işte
Ama bundan sonrası sizin elinizde, saçma sapan şiddet göstermek yerine eşinizle son bi şans verin birbirinizin kırgınlıklarını almaya çalışın füzeltmeye çalışın sankince bir şeyleri, olmazsa evlilik terapistine bi gidin en son çare de boşanın?
Çalışıyor muydunuz? Çalışmıyorsanız işe girin ki boşanabilesiniz
- 2 Şubat 2015
- 14.624
- 62.313
- 598
Başlık 'ben eşimi sevmiyorum' olmaliydi.
Hatta 'ben kendimi de sevmiyorum' itirafı da gelebilirdi.
Oncelikle bir daha asla kimseyi hirpalamayin.
Kimseye el kaldırma curretini göstermeyin.
Kadına şiddete tahammülüm yok ama sizin gibi kendini kaybeden kufreden biri olsa ben bile kendime zor hakim olurmusum.
Kufretmeyi kendinize yakistirmayin.
Eğer kilonuzdan rahatsizsaniz yemeyin, günde 2 saat yürüyün
Son olarakta zahmet olacak ama bir işe girin. Gonlunuzce harcamak için evliliğe kapağı atmaktan çok daha onurlu bir iş yapmış olursunuz.
- 15 Eylül 2014
- 69
- 57
- 88
- 25 Haziran 2016
- 1.436
- 3.322
- 133
Konunun sonlarını okumadan yorum yapayım derken son satırlarda olanları okuyunca gözlerim kocaman açıldı, hayret ettim gerçekten. Tam diyecektim sevgi zaman ve emek ister değişim için önce kendinizden başlayın, kendinizi geliştirin vs ama siz bunun altından tek başınıza kalkamazsınız.. Siz ayrı bir de eşinizle ortak terapi muhakkak alın. Sinirsel olarak ilaç vs gerekebilir muhakkak bir destek alın !
Hayatta sürekli ailenizde bile aşşağılansanız değer görmeseniz sorun bakalım kendinize siz nasıl bir psikolojiye sahip olurdunuz durumum çok sağlıklı olamadı hiç bir zaman yine de kimseye bşr kötülüğüm dojunmadı bu zmana kadar benim ilk mesajlarımı da bir okuyun derim evet hayat kimseye kolay değil belki ama ben daha çocukken acımasızlıklarla tanıştım annem beni öyle değersiz görürdü ki üniversiteyi kazandığımda birilerinin yğzüne baktığımda aynı annem gibi bana davranıcaklar sanırdım size soruyorum bu psikolojiden siz nasıl çıkış yolu arardınız ?
Çalışmıyorum yurt dışında yaşıyorum
- 5 Temmuz 2014
- 1.322
- 1.026
- 333
- 5 Eylül 2014
- 14.236
- 50.116
- 598
Dayanamıyorum arkadaşım bana bi su almaktan aciz adama artık dayanamıyorım ben onun ne kadar misafiri gelirse ağırlıyorum kimseye hiç bir şey belli etmiyorum her istediğine tabiki diyorum ama bana bu kadar haksızlık yapmasına dayanamıyorumBir laf var bu duruma uygun lakin burda açıkça söylemem uygun olmayabilirSiz eşiniz hakkında pek çok şey söylemişsiniz, evet haksız ama siz daha çok haksızsınız gibi geldi bana. Eşinizin kollarını niye morarttınız
Bana çok kırgın zaten iyice uzaklaştı
Peki çalışma imkanınız yok mu? Dil yeterli değilse bir kursa gidin. Önceliğiniz güçlenmek olsun.
İkinci aşamada da kilonuzu verin, kendinize bakın.
Evliliğinizi biraz askıda tutun, sadece kendinizi güçlendirmeye odaklanın.
En son aşamada da gidişata bakın, zaten kendinize güveniniz gelecek. Çok farklı bakacaksınız hayata. Çalışma hayatı çok başka kılıyor insanı...
İkinci aşamada da kilonuzu verin, kendinize bakın.
Evliliğinizi biraz askıda tutun, sadece kendinizi güçlendirmeye odaklanın.
En son aşamada da gidişata bakın, zaten kendinize güveniniz gelecek. Çok farklı bakacaksınız hayata. Çalışma hayatı çok başka kılıyor insanı...
- 2 Şubat 2015
- 14.624
- 62.313
- 598
Bu durum soylediklerimin hangilerini yapmanıza engel mesela?
Hayat cogumuza güllük gulistanlık değil.
Ama benim psikolojim bozuk ve istediğimi yaparım ehliyetimiz yok.
Hayır tabi ki yok ben çok merhametli biriyim zaten yaptıktan sonra da pişman oldum ama bana nefes alacak yer bırakmayan bir insan iyi hayaller kursam bile hemen beni bozuyor işte çalışıp işe girince kimseye muhtaç olmicam istediklerimi yapabilecek gücüm olacak diyorum ve hemen tek başına mı bunları yapacaksın diyor yani senin eşin cimri mutluluğunu kıskanan ve sana en ufak şeylerde sbile takıntı yapan biri olsaydı sen ne yapardın? Beni de olumsuz şekilde yargılama lütfen elbette ki eleştirebilirsin ama enpati kurmayı unutmadan!
- 27 Temmuz 2016
- 842
- 908
- 23
- 42
O kadar çok konuştum ki dilimde tüy bitti tamam haklısın diyor ondan sonra yine aynı bana bu kadar saygısızlık ve cimrilik yapmSına dayanamadım artık bŞkalarına karşı hep eli açık bana gelince vıı vıdı neden çünkü o kazanıyormuş parayu
- 24 Ocak 2011
- 21.771
- 35.594
- 798
Ama siz tek kişilik hayal kurmussunuz.
"Calışmaya başlarsam , ikimizde maddi manevi rahatliyacagiz. Seni hediyeler alırım, sürprizler yaparım. " V.s.
Işte çaktırmadan deyin diyeceklerinizi.
......
Yaptığınız çok ayıp. Bir kadın bir tokat yediğinde asla affetme diyoruz ki gerçekten affedilecek bir durum değil.
Gönlünü almak için çok uğraşın.
Belliki çok yipranmissiniz. O zaman hemen çözüme odaklanın. Önce güzelce karşılıklı konuşun ve anlasın.
Sonra üzerinize düşeni hızlıca yapın.
Bu arada yurt dışıni avantaj haline getirmelisiniz.
