En sonunda patladım. Sorun yemek. Yaptığım her şeye bir kusur buluyor yok sulu olmuş, yok susuz olmuş, yok çayın içinde toz varmış, yok fırında tavuk yemezmiş kebap yermiş anca. Çorba sevmez, pilavda yemezdi yeni yeni yemeye başladı. Şu zamana kadar uğraştım durdum çevremde hep güzel yemek yaptığımı söyler. Gerçekten özenerek yaparım. Değişik şeylere hiç açık değil zaten... en sonunda dedim yeterrr bıktım bir insan yemek yaparken diken üstünde olur mu ya. Bir eline sağlık de, şükür bil ya. Ben kebapçı hasan usta değilim ki sana kebap, mangal yapayım evde. Ev yemekleri işte ne bekliyorsun. O zaman dışarı götür dışarda yiyelim. Çok üzüldüm artık sinirlendim. Yarın bir gün çocuğumuz olsa onadamı böyle örnek olacaksın sen dedim. Bundan sonra artık yemek yapmama kararı aldım. Hiçbir şeyi eksik etmedim bugüne kadar ama artık bardağın son damlası oldu... ilkten geldi öptü falan tamam dedi.. yapıyorsun zaten dedi. Ne yapayım sen söyle dedim. Bilmem aklıma gelmiyor şuan dedi. Tabi gelmez dedim bir şey beğendiğin yok ki ! Sonunda bende patlıycam artık yeter şiştim dedi. Zaten karantina yüzünden dışarda yiyemiyoruz eskiden haftada bir de olsa yerdik her gün her gün ne yapsam diye düşünmekten gına geldi bide adamın kahrını çekiyorum ya. Ne yapayım sizce artık kendimi enayi gibi hissediyorum
siz de esinize begenmiyorsan sen yap ben de afiyetle yiyeyim diyebilirsiniz.
