Ben onu daha fazla yok sayardım. Hatta onun beni yoksaymasını bile yoksayardım. Üzülmüyomuş gibi hayatıma bakar, kahvemi içer arkadaşlarımla muhabbet eder, bilgisayarda takılırdım. Dışarı çıkar arkadaşlarımla buluşur gezerdim, annemlere giderdim, alışverişe giderdim. Giderken haber de vermezdim. Eve geldiğimde de gayet neşeli davranırdım. Sanki o yokmuş gibi. Sanki o bana hiç trip yapmıyormuş gibi. Süslenirdim, bakımımı eksik etmezdim, her daim ilgi çekici ve güzel görünmeye çalışırdım. Hiç suratı asık durmazdım. Umursadığımı düşündürmezdim.
Zaten bi süre sonra ''neden haber vermedin, nereye gittin, nereye gidiyorsun'' vs gibi şeyler sorar. Gıcık olur yani. O zaman da yine hiç trip atmadan gayet sevecen bi ses tonuyla ''benimle konuşmadığın için'' der, lafı uzatmadan başka şeylerle uğraşmaya başlardım. Bence etki eder.