Çevreden korkuyorum hayattan korkuyorum çok içime kapandım hiç arkadaşım yok mesleğim de yok üni okuyorum şu an. Bosanınca kötü gözle bakılıyor gibi hissediyorum çunku mesela eşim boşanan bir kadının sevgilisi olduğunu görünce kadın hakkında bel altı yorum yapıyor. Kendisi de okumuş ve iyi bir mesleği olan biri mesela. Bu bile böyleyse ben hayatla nasıl başa çıkacağım diyorum. Bir kere de kayınvalidem bana çalışan kadınlar iş yerlerindeki üstleri tarafından eziliyor çok zor gibi şeyler söylemişti. Yani yeni hayatıma dair hiç olumlu bi ışığım yok
Yaşama karşı deneyiminiz biraz az, gözlerinizi açın.
Burada yardım isteyen kadınlara baktığımızda elini iş tutan ekmek parası kazanan kadınların aksine çok daha rahatladıklarını görüyoruz.
Para çok büyük bir güçtür. Para için cinayet bile işleniyor.
“Kendi parasının kazanan daha çok ezilir” gibi bir ifade ne kadar mantıklı olabilir?
Öte yandan kayınvalideniz size elbette öyle bir cümle kurar.
“Kendi paranı kazanırsan kendi kararlarını verebilirsin, aman sakın yapma. Zayıf ol ki oğluma hep bağımlı kalasın.”
Bu arada eşiniz boşanan kadınların arkasından yorum yapabiliyor ama korkusundan yüzlerine birşey diyemiyor dikkat ederseniz. Halbuki sizi rahatça ezmeye çalışıyor.
Artık eskisi gibi evli kalma baskısı yok, bugün evliliklerin yüzde 23ü boşanma ile sonuçlanıyor, ve bu rakam gittikçe artıyor. O lafları tamamen kendi ayıbı, çok daha düzgün bir sürü erkek var.
Daha taptazeciksiniz, boşanır evlenir üstüne bir sürü çocuk da gelir.
Anneciğinizi dinleyin, büyükler işini bilir iyiliğinizi düşünüyor. Şu anda özgüveninizi ezip durduğu için güçsüz hissetmeniz o kadar normal ki.
Annenize sığınıp o sırtınızdaki kamburu bir atın, ben bununla niye vakit kaybetmişim kurtuldum şükürler olsun diyeceksiniz.
Boşanmak istemesi harika bir haber, boşanmaya direnip peşinize düşseydi sıkıntılıydı.
Şimdi kimsenin sizi ölümle tehdit etmediği, evinizde huzurla iki bardak çayınızı içebildiğiniz, korkudan parmak uçlarında dolaşmadığınız yeni bir yaşam kurabilirsiniz kendinize.