Eşim çocuk istemiyor

Evlilikte baştan konuşulması gereken bazı konular vardır.sevgi ,aşk bunlar olur elbette ama nerede yaşanacağı,aile kültürlerinin sonradan getireceği yükler ve elbette evliliğin meyvesi çocuk...kişi fiziken çocuk sahibi olamıyorsa ya da olmayı istemiyorsa bunu söylemeli ki haksızlık etmesin karşısındakine...bunun evlilik terapistiyle alakalı bir konu olduğunu düşünmüyorum.terapi temeli olmayan veya sonradan bozulmuş bir yapıyı onarır ancak çocuk özlemi çeken bir kadına evlilik terapisi değil ,eğer evliliği sürdürecekse “kişisel” terapiye ihtiyacı var, (çünkü çocuk istemeyen taraf gayrt net ve kendince gerekçeleri var ve tek hatası başta söylememesi) eğer adamın fikrini evlilik terapisiyle değiştiririm diye düiünürseniz bunun olacağını sanmıyorum.iş kavgaya kadar gitmiş ve dimdik kalabilmiş ise karar değiştirmeyecektir
 
Tamamen çocuğa ayıracak vakit - enerji eksikliği ve sorumluluk almak istememesi. Ayrıca ailelerimiz yanımızda değil, kirada oturuyoruz bunları da mazeret olarak gösteriyor, ama yazdığım gibi maddi sorunumuz yok ikimizin de iş ve geliri Türkiye ortalaması üstü. Dolayısıyla genel bir isteksizlik var. Ben bunların üzerinden tek tek geçelim diye de konuştum. Ama maddi (ev-bakıcı vs) konuları çözsek de yine istemeyebilirim söz vermek istemiyorum diyor.
 
Yazdığınız şeyleri konuştuk hep, terapiye kendisi de olumlu bakıyor. Çünkü kendisi de ilişkimizi devam ettirmek için elinden geleni yapacağını söylüyor. Terapiyi denemek şu an en mantıklısı sanırım.
 
Ben de bu durumun ilk farkına vardığımda burada olumsuz yorum yapan arkadaşlar gibi tepki verdim. Çok kavga ettim, ağladım, neden bana baştan söylemedin beni neden kandırdın, kullandın vb bir sürü kötü şey Sonra hem üzerine çok düşündüm hem de biraz olgunlaştım sanırım. Artık ona da hak verdiğim noktalar bulunuyor. Dediğiniz gibi 25 yaşındaki ve 35 yaşındaki fikirler çok değişiyor. 15 yaşındayken de evlenmeyeceğimi düşünüyordum mesela :) Tam olarak yazdığınız sebepleri önüme sürüyor bu arada. Kendini hayatın merkezine alıp, rahatını bozacak konuları uzak tutmak biz ve sonraki jenerasyonlarda biraz daha yaygın gözlemlediğim kadarıyla.
 
Baya zor bir konu.Bu konudaki fikri asla mi degismez?
Fikrin hiç değişmez mi dediğimde bilemiyorum diyor. Yani 45 yaşında gelip çocuk istiyorum ben diyebilir. Öyle olursa ve benim için artık çok geç olursa ne yaparız dediğimde o zaman da belki evlat ediniriz veya farklı şekilde bu isteğimizi gidermeye çalışırız diyor. Evlat edinmenin çok daha zor ve çok daha özveri isteyen bir görev olduğunun farkındayım. Bunu kendisine de anlattım.
 
Olmayacağını biliyordur belki
İlk istemiyorum dediğinde o kadar şaşırdım ki, sağlık problemin mi var bana söyleyemediğin diye sordum. Öyle bir durum olmadığını söyledi. Bu arada eğer öyle bir durum olsa sonuna kadar destekçisi olur, ne gerekiyorsa yapar, bu isteğimi de onu üzmemek için bir daha dile getirmem. Ama yapamamak başka yapmak istememek başka
 
Hazır hissetmiyor demekki, insallah ikna edersiniz
 
Bir ara o konuyu da araştırdım. Kadın için çok zorlu bir süreç gibi geldi. Ayrıca büyük sağlık problemi olan kişilere yapıldığını okumuştum bir yerden. Ama bu günlerde yine arada geliyor aklıma bu fikir.
 

Neden israr ediyorsunuz ki? Siz cocugu ne kadar istiyorsaniz esiniz de o kadar istemiyor.
 
Esimin arkadas grubundan bir cift vardi.Sizden farkli olarak ikisi de cocuk istemiyorlardi.Hayatlari boyu istemiyorlardi.Simdi 40 yasinda ya da 38 39 falandir ikisi de ,cocuk istemeye basladilar.Ama bu sefer de olmuyor.Tup bebek denemesine baslamislardi.Hayat cok degisik ...Cocuk evet coook ciddi bir hayat sorumlulugu ama bakis acisi iste istemek ya da istememek mantikli ya da mantiksiz diyemiyosun .Hele de esler arasindaki farkli beklenti isteyen tarafi bunalima surukler.Terapiye sicak bakiyorsa esiniz deneyin muhakkak.
 

Şöyle diyeyim çocuk istemeyen erkek sayısı etrafımda o kadar çok ki, 30larının başında da tanıyorum 35lik de 28lik de. Sebepler gördüğüm kadarıyla 2 şekilde:

- Kötüleşen dünya koşullarına çocuk getirmemek
- Rahatını bozmamak, hayatından memnun olmak, çocuk ihtiyacı duymamak

En çok 1 numaralı sebebi görüyorum, 2 numarayı az sayıda gördüm diyebilirim. Son cümlenize de katılıyorum, artık sırtımda taş taşıyayım ailemi geçindireyim erkeği veya çocuklarıma kol kanat gereyim aile babası erkeği tipleri maalesef ortada yok, rahatını bozmak istemeyen acaip tipler var onların yerine. Bilemedim yani bence aile olmak güzel şey, bana da bir çocuğumuz olsun diyen tek erkek tanıdım o da boğa burcu evcimen ve duygusal bir erkekti. Açıkçası sizin durumda ne yapılır bilemedim, güzelce konuşsanız tekrar anne olmazsam olmaz çok önemli boşanmayı bile düşünürüm deseniz?
 

Burda saçmalamış bence, zaten evlisiniz 45 yaşına kadar beklemenin ne mantığı var, şimdi vakti/enerjisi yokken 45te olmayacak ki. Ayrıca siz çocuk sahibi olamayacaksınız. Bu söyledikleri kusura bakmasın ama çok saçma ve dangalakça. Adamın kafa milyon bana kalırsa.
 
Böyle bir cevap okuduğuma ne kadar sevindim anlatamam :) Çok teşekkürler ve tebrikler öncelikle. Umarım sağlıkla kucağınıza alırsınız. Her normal insan gibi benim de çocuk sahibi olma konusunda endişelerim var, ama bunların o çocuğa önem vermekten kaynaklandığını düşünüyorum. Terapistinizden memnun kalmışsınız, bana ismini iletme şansınız olabilir mi? Eşim de terapiye gitmeye olumlu bakıyor, sanırım artık daha fazla uzatmadan bu yolu denememiz gerekiyor.
 

Neden israr ediyorsunuz ki? Siz cocugu ne kadar istiyorsaniz esiniz de o kadar istemiyor.
Dediğiniz gibi onun çocuk sahibi olmak istememesi ne kadar doğalsa, benim istemem de o kadar doğal. Ben de sevdiğim adamdan çocuğum olmasını istiyorum, dolayısıyla bu uğurda elimden geleni yapmaya çalışıyorum.
 
Bunu yaşayan insanlar da gördüm etrafımda. Bu konuyu yazmadan önce benzer yazıları okudum. Önce jinekoloğa gidip rezervimi kontrol ettireceğim. Bir yandan yumurta dondurma konusunu biraz daha araştıracağım. Bir yandan da terapiyi deneyeceğim. Elimden gelen şimdilik bunlar. Umarım bir tanesi işe yarar bir sonuç doğurur.
 
Son söylediğinizi ima ettim kendisine, bu sefer seni üzen kişi olmak istemem sen karar ver ne yapmamız gerektiğine diyor. Bu yanıtın da üzerine gitmek istemiyorum, çünkü bu tarz kavgalarda söylenen sözler sonra geri dönülemeyecek noktalara taşıyabiliyor insanları.
 
Kesinlikle katılıyorum :) ben konuyu mantıklı şekilde konuştukça köşeye sıkışıp saçmalamaya başlıyor sanırım :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…