Eşim Çocuk İstemiyor


Hiçbir erkek kolay kolay bunları bahane etmez çocuk için. Heleki eşine aşıksa ve hiç çocuğu yoksa. Çocuk demek size bağlılık demek belki buna hazır değildir.
 
Öğretmenim işi bırakmam için istifa etmem gerekir. onu da yapmam yani 1-2 sene izin alabilirim en fazla zaten.
 
Hiçbir erkek kolay kolay bunları bahane etmez çocuk için. Heleki eşine aşıksa ve hiç çocuğu yoksa. Çocuk demek size bağlılık demek belki buna hazır değildir.
Niye erkeklerin aklı yok mu? Bahane de değil, bir birikimleri yoksa, adamın çevresinde de çocuklu insanlar varsa birikimsiz zor olduğunu görüyordur. Ne alaka aşkla meşkle?
 
Niye erkeklerin aklı yok mu? Bahane de değil, bir birikimleri yoksa, adamın çevresinde de çocuklu insanlar varsa birikimsiz zor olduğunu görüyordur. Ne alaka aşkla meşkle?

Tamam siz kendinizi böyle avutmaya devam edin.
Beyefendinin 10cu çocuğu değil ilk çocuğu olacak hatırlatırım.
Yazılana görede çocuğa bakamayacak kadar kötü durumda değiller.
Ben size tecrübemi söylüyorum.
Seven erkek çocuk ister hemde en kısa sürede
 
Kendimi niye avutayım hanımefendi, dünyadaki bilmem kaç milyar erkeği tek kefeye koymayacak kadar ön görüm var şükür. Konu maddiyat olmayabilir de, çocuğa bakmak baba olmaya hazır olmak zorunda değil kimse hele ilişkinin daha başındayken, karısına aşık diye. Sizin mantığınızla kendi istekleriyle çocuksuz olan ailelerin hiçbiri birbirini sevmiyor o zaman?
 

Mantık değil mesleki tecrübeme dayanarak söylüyorum. Yani yüzlerce çift görmüş biri olarak.
Tabiki istisnalar vardır.
 
Yani evet aslında kızdığım şey ben de kendimi o fikre alıştırmıştım düşünmüyordum sonra bi ara heveslendik 3.kişilerin etkisiyle. O zaman istedi hatta burdaki gebelik planlama gruplarına falan da katılmıştım. Ve benim istediğimi biliyor. Sonra bi anda yine caydı. Hevesimi kırmasına kızdım aslında o da kendini tanımıyor. Zaten çok çabuk aklı karışabiliyor kv gelip yapın diyor istiyor sonra görümcem vs durun erken diyor vazgeçiyor. sonra ne diyeceğini bilemiyor saçmalıyor. Sen takıntılısın hamilelikte çok dikkat edersin diyor(?) ne alaka şimdi. ve onun çocuk istememe hakkı varsa benim de borç ödeyerek araba modelini yükseltmek istememe hakkım olmalı o zaman.
 
Eğer ev falan yoksa alınıp öyle çocuk olsun isteyebilirsiniz şimdi çocukta baya masraflı oluyor bezi emmezse mamasıydı derken baya para gerekiyor. İkinizde hazır olduğunuzda denemek daha yararlı ilişkiniz için
 
O zaman 1 yil sonra yapalim diye planlayin. Ortak karar olsun. Ortak karar olmayan her sey cok kotu patliyor sonra gordugum kadariyla. 1 yil boyunca da guzelce kenara para atip calismadigin zamanlarda sana destek olacak bir butce hazirlayabilirsin. Ilki cok masraf olursa ikinciyi hic istemez. Yas cok gec degil, hayirli vakitte olur insallah.
 
Kararsız olması bile sizin de acele etmemeniz için yeterli aslında. Tam anlamıyla istemeyen biriyle çocuk yapıp sonra tek başınıza sorumluluklarla uğraşmak var.

Sizi etkiliyorsa sizin de elbette araba yükseltmeyi istememe hakkınız var.
 
Neydi o söz… çocuklarıma bırakacağım en büyük miras dünyaya gelmemeleri olacak mıydı? Mutsuz büyüyen çocukların kaderi bu his..
Arthur Schopenhauer isimli ünlü bir filozofun sözü. Kendisi antinatalist idi. Hiç evlenmedi hiç çocuğu da olmadı diye biliyorum..
Hem mutsuzluk hem de çocuğun var olmasından sorumlu olma hissi beni düşündürüyor. Ülke ekonomisinin toparlanması en az 20 yıl diyor ekonomistler. O da en az. Çok ciddi cari açık var. O yüzden kredi kartı nakit avans oranı bile değişti. Elzem durum olsa çoğu insana max 150, 200 binden fazla kredi veremiyor bankalar. Bugün markete gittim evde iki kişiyiz. Günlük laktozsuz süt, ekmek, dana füme eti,karpuz, patlıcan, salatalık, nohut, yulafli bar, badem ezmesi, diş fırçası vs aldım. 800 tl tuttu. Bu sadece öylesine ayak üstü uğradığım alışveriş özeti. Karpuz ağır diye çoğu şeyi alamadım. Bir kutu süt 45 tl olmuş. 100 gr dana füme eti 38 tl. Ben hayatımda böyle bir gıda enflasyonu görmedim. Eşimle ben iki kişiyiz. Mutfak en az 5 bin tutuyor. Haftada 1 et yiyoruz. Haftada 2,3 yesek 6 bin rahat tutar. Vallahi çok üzülüyorum. Şimdi böyle bir ekonomiye çocuk sahibi olup ne yapacağım? İleride suçlayacak beni. Ki anne olmaya da çok bayılmıyorum. Çocuk yetiştirmek bana yorucu geliyor. Bir de maneviyat var. Şu an insanlar çıkmazda. İş bulamıyorlar iş bulsalar da asgari ücretten hallice. Bir yer gezemiyorsun, tatile gidemiyorsun, üst baş dünya para. Araba alamıyorsun, ev alamıyorsun. Acil bir şey olsa kredi verilmiyor. Bir damacana su bile olmuş 80 tl. Paranın kıymeti yok. İstanbul depremi yaklaşıyor diyorlar tabi Allah bilir zamanını. Ama insan çok korkuyor. 7 üstü şiddette bekleniyormuş. Olursa ülkemiz mahşer günü gibi olur Allah korusun. Küresel ısınma şiddetini arttırdı. Su kıtlığı olacak diyorlar. Yani durum kötü.. insanların üremesine karşı değilim.Ama ben ürersem, çocuğum bana neden beni bunlara rağmen doğurdun derse ne cevap veririm bilmiyorum. Köle gibiyim. İşimi kaybetmeyeyim diye hakaret edip tehdit eden müşterileri bile çekiyorum. Tüm gün yalandan ofiste gülücük dağıtıyorum. Bu düzeni kıracak pasif gelirlerim de yok. Bizden öncekiler 40 civarı emekli oldu. Biz 60 yaşında olacağız.bizden sonrakiler 65 belki 70. Bu mu adalet? Pasta gittikçe eridi. Emekli olma şartları bile her kuşağa farklılaştı. Böyle emeklilik sistemi olmamalı. Her kuşağa ayrı emeklilik şartları olmamalı. Ben eşimle iki beyaz yakayız. Anne babam iki kişi, 1 çocuk rahatça ev alırken biz çocuk olmadan iki kişi ev alamıyoruz. Arabamız bile yok. Anca günü kurtarıyoruz. Bu arada günü de iyi kurtarsak gam yemem. Velhasıl kelam, çocuk sahibi olmak güzeldir ona hiç lafım yok ama ileride benim bile nefret ettiğim, bu kadar tecrubeye ragmen çalışma hayatina zor dayandığım bu düzene onu dünyaya getirdiğimde ona bu kararımı nasıl açıklayacağım? Ne deyip kendimi aklayacağım? Buna cevabım yok. O yüzden yukarıda yazdığınız lafı çok iyi anlayabiliyorum.
(Biraz uzun oldu, sadece kendimi iyi açıklamak istedim:)
 
Son düzenleme:
Yenge sen misin? ayy aynisi, aynı laflar.
Çocuk yapmayacak kadar esinden nefret eden ya da sevmeyen adam niye evli dursun gider sevdiğinden çocuk yapar mesela
 
Bunlar da var elbet, hem de daha gerçekçi duygular. Ben bir çocuk olarak eksik hissetiğim, korktuğum, üzüldüğüm.. anlarda yalnızdım hep. Bunların onda birine maruz bırakırsam çocuğumu diye korkuyorum. İki yeğenim var, çocukluğumda ne hissettiysem hissetmesinler diye kendimi hırpalıyorum bazen. Tüm bu şartlara rağmen böyle ‘iyi ki varsın’ der gibi bakan bir çift göz büyütseydi beni her şey çok farklı olurdu belki. Ben de cesur olurdum bu koşullarda bile. Romantik bakıyorum belki ama.. şu zor şartları bile bölüşmek, kısacık hayatımıza anlam katıp bir iz bırakmak isterdim ben. Her şey çok farklı olsaydı tabi.. nasip
 

Adam hakli yazdiklariniza bakilirsa pek hazir degilsiniz.
 
eşin haklı
mantıklı düşünüyor
çok gençsiniz
hiçbir şeyiniz yok
üstelik şunu söyleyim
çocuk diye yazılır masraf diye okunur
hiç pembiş hayaller kurma paran olmadan
 
şu yazıdaki ruh hali benim bile yaşam enerjimi düşürdü 30 saniyede. hayat toz pembe değil ama bu kadar melankoli ile de yaşanmaz. umarım iyi bir uzmandan destek alabiliyorsunuzdur psikolojik olarak
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…