siz öyle dusunmussunuzde karşınızda size bunu için tskur eden insan yok neden başkalarını düşünüyorsunuz hâlâ hamile iken size bunu yaşatan adama valla kusura bakmayın ama o dakikada ararım polisi o beni değil ben onu kapının önüne koyarım üstünde uzaklaştırma alır semtine bile yaklastirmam sizi bildiğiniz sindirmisBen insanlara rezil olmayalım aman komşular duymasın aman komşular şahit olmasın dedikçe hiç olmadı. Bu sebepten polis konusunu hiç düşünmemiştim ama artık mantıklı geliyor
Yoo 26 Yaşında kadınım ama hiçte içimden gelen doğuştan bir istek değil anne olmak kusura bakmayın da bide yorumunuzda kadınlığınızın elinden alınmasına izin vermeyin derken neyi kastettiniz? Çocuk doğurmayı mıannelik her kadının içinde yatan bir histir doğuştan gelen.
Est kusur değil. Ben zaten hoşuma gitsin veya gitmesin sizlerin fikirlerini almak için yazdım. Teşekkür ederim yorumunuz için. Evet bugün yarın avukatla görüşme yapmayı düşünüyorum.Evet zor olacak ben de kolay olacak demedim ama bu ayrılmamak için bir sebep değil, olamaz. Bu şekilde gördüğünüzü düşündüğüm için yazdım, yanlış anladıysam kusura bakmayın. İlk iş hemen bir avukat ile görüşün ona göre bir yol çizin kendinize
o sizin tercihiniz. lafı baaşka yere çekmeye çalışmayın. kadının güzelliği gençliği bu şekilde bu adma feda olmasın diye dedim.Yoo 26 Yaşında kadınım ama hiçte içimden gelen doğuştan bir istek değil anne olmak kusura bakmayın da bide yorumunuzda kadınlığınızın elinden alınmasına izin vermeyin derken neyi kastettiniz? Çocuk doğurmayı mı
O kadar kesin konuşmayın o zaman gayet hiç çocuk istemeyip ölen insanlar da var çocuksuz şekilde herkesin kendi tercihi sizin bu tarz söylemleriniz çocuk istemeyen kadınların kendisini anormal hissetmesine sebep oluyoro sizin tercihiniz. lafı baaşka yere çekmeye çalışmayın. kadının güzelliği gençliği bu şekilde bu adma feda olmasın diye dedim.
şimdi böyle düşünüyorsunuz ilrde fikriizin değişmeyeceği ne bellii? en istemeyen kadınlar bile 45indden sonra tüp bebek istiyor çünkü hakkı. bu olasığı da düşünsün demek istedim.
++Ben çocuk aşkıyla yanan üyeyim.imkanım olsa 5 tane yaparım bu benim kendi isteğim.koca olmasada ben yine bakar büyütürüm.annesiz kalmasınlar yeterki.annelik hakkımı kocamda elimden alamaz.istemiyorsa gider ben yine anne olurum.imkanı olan bakabilecek olan herkes anne olmalı tatmalı bu duyguyu dünyadaki en eşsiz yerini dolduramıyacak bir duygu Rabbim kimseyi evladıyla sınamasın.
İçinde bir zerre dahi anne dulgusu olmayanda hiçbir zaman anne olmasın.çocuklar sevgiyle büyür
Ne alakası var?5 yıllık evli 38 yaşında kadınım.Çocukları çok sevmeme ve eşimde deli gibi çocuk istemesine rağmen sizin tabirinizle “içimde hiç de çocuk sahibi olma hissi” yok.Bu tip konular çok kişisel olup genelleme yapmaya uygun değildir.Her kadın anne olmak zorunda olmadığı gibi çocuk sahibi olmamak da bir kadının “kadınlığını” elinden almaz.Zira kadınlık sadece doğurmaktan ibaret değildir.Ayrıca konu sahibi evliliğinin başlangıcından beri eşiyle anlaşmazlık yaşadıklarını ve sık sık tartıştıklarını dile getirmiş.Sürekli psikolojik baskı uygulayan bir eşle ve bir yılını bile doldurmamış böyle bir evlilikle hem de tedavi görerek çocuk yapmaya karar vermek mantıklı mı sizce? Biz anne baba olmayı istiyoruz diye o çocuğun günahına girmiş olmuyor muyuz?Hangi çocuk bu şekilde dünyaya gelmeyi ister?Ben size söyleyeyim, o çocuk aklı ermeye başlayınca “iyi ki bu şartlarda beni dünyaya getirdin çok sağol anne” demeyecek.Aksine,”madem anlaşamıyordunuz beni niye yaptınız?” diyecek.Ben kötü giden evliliklerde göz göre göre çocuk sahini olmayı bencillik olarak görüyorum. Benim anne olma isteğimi tatmin etme arzum,bir çocuğun geleceğiyle oynanması ihtimalinden daha önemli olmamalı.nice bekar anneler var hem anası hem babası olan evladının. boşayın şu adamı bakın evladınızla hayatınıza. ya bir dahaa anne olamazsanız ? annelik her kadının içinde yatan bir histir doğuştan gelen. annneliğinizin kadınlığınızın elinizden alınmasına assssla zin vermeyin.
++++Ne alakası var?5 yıllık evli 38 yaşında kadınım.Çocukları çok sevmeme ve eşimde deli gibi çocuk istemesine rağmen sizin tabirinizle “içimde hiç de çocuk sahibi olma hissi” yok.Bu tip konular çok kişisel olup genelleme yapmaya uygun değildir.Her kadın anne olmak zorunda olmadığı gibi çocuk sahibi olmamak da bir kadının “kadınlığını” elinden almaz.Zira kadınlık sadece doğurmaktan ibaret değildir.Ayrıca konu sahibi evliliğinin başlangıcından beri eşiyle anlaşmazlık yaşadıklarını ve sık sık tartıştıklarını dile getirmiş.Sürekli psikolojik baskı uygulayan bir eşle ve bir yılını bile doldurmamış böyle bir evlilikle hem de tedavi görerek çocuk yapmaya karar vermek mantıklı mı sizce? Biz anne baba olmayı istiyoruz diye o çocuğun günahına girmiş olmuyor muyuz?Hangi çocuk bu şekilde dünyaya gelmeyi ister?Ben size söyleyeyim, o çocuk aklı ermeye başlayınca “iyi ki bu şartlarda beni dünyaya getirdin çok sağol anne” demeyecek.Aksine,”madem anlaşamıyordunuz beni niye yaptınız?” diyecek.Ben kötü giden evliliklerde göz göre göre çocuk sahini olmayı bencillik olarak görüyorum. Benim anne olma isteğimi tatmin etme arzum,bir çocuğun geleceğiyle oynanması ihtimalinden daha önemli olmamalı.
iyi de kimse burda illa o adamdan cocuk yap iyikide yapmıssın oh dememiş ki? keşke bastan olmasaydı bu adamla ama orası ayrı.++++
o kadar güzel yazmışsınız ki anne olma hakkı diye diye nice masumların ömür boyu akıllarından çıkmayacak travmalar yaşatıyorlar bencillik çok kötü bişey benim güzel bir evliliğim olmuş olsa bile kırk defa düşünürüm ben o çocuğa yetebilecek miyim maddi manevi diye huzurlu bir ortam verebilecek miyim diye çünkü kendim aile kavgaları içinde büyüdüm evlilik yapmaya bile korkuyorum resmen geleceğim etkilendi huzursuz bi ailede büyümek çok kötü bişey dünyaya hiç gelmemeyi tercih ederdim bu dünya masumlar için çok kirli iğrenç bi hal aldı zaten diğer ülkeler gibi doğan çocuklar refah içinde yaşamayamıyor bile şu yaşıma geldim hala gezip göremiyorum bi yerleri hayatın tadını çıkaramıyorum
Ben konu sahibi açısından konuşmadım ki o buna göğüs germeyi seçmiş ama işin çocuk faktörü var ayrıca ben sizin yorumunuza değil başka arkadaşa yanıt vermiştim bu alıntıladığınız yorumum ona yönelikti siz sadece olaya kadın açısından bakıyorsunuz bu bi bencilliktir çocuk açısından da düşünmemiz gerekiyor demek ki siz ailenizi sallayan biri değilsiniz evdeki huzursuzluktan etkilenmeyen bir yapıdasınız olabilir herkes böyle değil dediğinizde bunu çıkardım ben duygusal biriyim ki hiç bi çocuk da sanmıyorum ki evde huzursuzluk olduğunda bundan etkilenmesiniyi de kimse burda illa o adamdan cocuk yap iyikide yapmıssın oh dememiş ki? keşke bastan olmasaydı bu adamla ama orası ayrı.
cocuk varsa kadın istiyorsa ayrılır bakaar bu cocuga. o sizin travmanız. herkes böyle değil. kimse kadına o çocugu adam için doğur ona baktırtda dememiş. kadın neden çocuğuna bakamasın istedikten sonra neden çocuğu aldırsın olay bu.
Kimse aldır da demiyor zaten onu neyden çıkardınız onu da anlamış değilim saçma sapan yorum yapıyorsunuz ben konu sahibi açısından konuşmadım yorumu farklı farklı yere çekiyorsunuz elbetteki aldırmasın elinden geldiğince bakmak zorunda zateniyi de kimse burda illa o adamdan cocuk yap iyikide yapmıssın oh dememiş ki? keşke bastan olmasaydı bu adamla ama orası ayrı.
cocuk varsa kadın istiyorsa ayrılır bakaar bu cocuga. o sizin travmanız. herkes böyle değil. kimse kadına o çocugu adam için doğur ona baktırtda dememiş. kadın neden çocuğuna bakamasın istedikten sonra neden çocuğu aldırsın olay bu.
Teşekkür ederim,aynen öyle.Ben de çocuklarını çok seven çok ilgili ancak sürekli tartışan bir anne ve baba ile büyüdüm.Kaç yaşıma geldim hala bazen anneme “bu kadar anlaşamıyorsanız keşke boşansaydınız olan bize oldu” ya da “keşke bizi hiç doğurmasaydın” derim.Annem de “sizin için katlandım” der ve ben daha da sinirlenirim.Sanki ayrılmayınca daha mutlu çocuklar yetiştirilirmiş gibi.Gerçi bizim ailede konu sahibinin eşinin yaptığı gibi eşi aşağılama, evden kovma vs gibi türlü psikolojik baskılar yoktu. Buna rağmen biz kardeşler bu ortamdan farklı şekillerde etkilendik.Çocuklukta yaşanan travmaların etkileri insan kaç yaşında olursa olsun illa ki bir şekilde çıkıyor.Şimdi biz annemiz babamız ebeveyn olma duygusunu tadacak diye bunları yaşamaya mecbur muyuz?Ya da hadi konu sahibi bebek doğmadan boşandı diyelim.E o çocuk daha doğmadan hayata bilmem kaç sıfır yenik başlamak, birbirini sevmeyen istemeyen insanların çocuğu olarak dünyaya gelmek zorunda mı?Evlilik birliği içinde doğacak çocuklar için konuşuyorsak eğer benim bildiğim istenmesi durumunda mutlu, huzurlu evliliklerde çocuk yapılır.Ama kötü giden, sonu zaten başından belli,mutsuz evliliklerde çocuk yapılmasını ya da konu sahibinin eşi gibi evliliği düzeltir mantığıyla doğmamış çocuktan medet umulmasını düşüncesizce ve bencilce buluyorum.++++
o kadar güzel yazmışsınız ki anne olma hakkı diye diye nice masumların ömür boyu akıllarından çıkmayacak travmalar yaşatıyorlar bencillik çok kötü bişey benim güzel bir evliliğim olmuş olsa bile kırk defa düşünürüm ben o çocuğa yetebilecek miyim maddi manevi diye huzurlu bir ortam verebilecek miyim diye çünkü kendim aile kavgaları içinde büyüdüm evlilik yapmaya bile korkuyorum resmen geleceğim etkilendi huzursuz bi ailede büyümek çok kötü bişey dünyaya hiç gelmemeyi tercih ederdim bu dünya masumlar için çok kirli iğrenç bi hal aldı zaten diğer ülkeler gibi doğan çocuklar refah içinde yaşamayamıyor bile şu yaşıma geldim hala gezip göremiyorum bi yerleri hayatın tadını çıkaramıyorum
Aynen öyle bize de o tarz psikolojik şiddet yoktu annem babam severdi bizi ama o huzursuzluk ruhumuza işledi resmen ve ömür boyu da iz bırakıyor aynı benim anneme sizin dediklerinizi bende dedim aynı oda sizin anneniz gibi sizin için katlandım dedi ama her şey daha beter oldu teşekkürler yorumunuz için sağduyulu insanların olması çok hoş ben konu sahibine hep pozitif yorum yaptım onlara bile cevap vermedi uzun uzun yazdım belki çözerler zavallı masum çocuk bi aile ortamında büyür diye ama nerde destekleyen yorum var oo iyi yapmışsın annelik hakkın diyen insanlara cevap veriyor ortada bi anlaşmazlık varsa her zaman iki tarafın da dinlenilmesi taraftarıyım bakalım karşı taraf neler söyleyecekTeşekkür ederim,aynen öyle.Ben de çocuklarını çok seven çok ilgili ancak sürekli tartışan bir anne ve baba ile büyüdüm.Kaç yaşıma geldim hala bazen anneme “bu kadar anlaşamıyorsanız keşke boşansaydınız olan bize oldu” ya da “keşke bizi hiç doğurmasaydın” derim.Annem de “sizin için katlandım” der ve ben daha da sinirlenirim.Sanki ayrılmayınca daha mutlu çocuklar yetiştirilirmiş gibi.Gerçi bizim ailede konu sahibinin eşinin yaptığı gibi eşi aşağılama, evden kovma vs gibi türlü psikolojik baskılar yoktu. Buna rağmen biz kardeşler bu ortamdan farklı şekillerde etkilendik.Çocuklukta yaşanan travmaların etkileri insan kaç yaşında olursa olsun illa ki bir şekilde çıkıyor.Şimdi biz annemiz babamız ebeveyn olma duygusunu tadacak diye bunları yaşamaya mecbur muyuz?Ya da hadi konu sahibi bebek doğmadan boşandı diyelim.E o çocuk daha doğmadan hayata bilmem kaç sıfır yenik başlamak, birbirini sevmeyen istemeyen insanların çocuğu olarak dünyaya gelmek zorunda mı?Evlilik birliği içinde doğacak çocuklar için konuşuyorsak eğer benim bildiğim istenmesi durumunda mutlu, huzurlu evliliklerde çocuk yapılır.Ama kötü giden, sonu zaten başından belli,mutsuz evliliklerde çocuk yapılmasını ya da konu sahibinin eşi gibi evliliği düzeltir mantığıyla doğmamış çocuktan medet umulmasını düşüncesizce ve bencilce buluyorum.
Ben konu sahibinin durumun ciddiyetini henüz kavrayamadığını düşünüyorum.Her çocuk az ya da çok huzursuz ortamda bulunmaktan etkilenir.Tabi ki kimisi daha çok etkilenir, kimisi de daha az.Ama sonuçta etkilenir.Ne diyelim bu saatten sonra konu sahibi için hayırlısı olsun.Kendisi ve bebeği bu durumdan en az zararla kurtulsun.Bundan sonra onlar için her şey çok güzel olsunAynen öyle bize de o tarz psikolojik şiddet yoktu annem babam severdi bizi ama o huzursuzluk ruhumuza işledi resmen ve ömür boyu da iz bırakıyor aynı benim anneme sizin dediklerinizi bende dedim aynı oda sizin anneniz gibi sizin için katlandım dedi ama her şey daha beter oldu teşekkürler yorumunuz için sağduyulu insanların olması çok hoş ben konu sahibine hep pozitif yorum yaptım onlara bile cevap vermedi uzun uzun yazdım belki çözerler zavallı masum çocuk bi aile ortamında büyür diye ama nerde destekleyen yorum var oo iyi yapmışsın annelik hakkın diyen insanlara cevap veriyor ortada bi anlaşmazlık varsa her zaman iki tarafın da dinlenilmesi taraftarıyım bakalım karşı taraf neler söyleyecek
Imkani olan da, olmayan da 5 tane yapmasin rica ediyorum, dunyada ki tum kaynaklar hizla sona eriyor, kuresel isinmanin 50 sene sonra nereye varacagi belli degil, su, tarim, bunlar giderek kisitli hale gelecek, besine suya ulasmak zorlasacak, benim tek cocugum var, ona ragmen ne b.k yedim, ne bencilim diye kendimi sucluyorum, hic gidisatla ilgili dusunmuyo mu insanlar ben sasiriyorum gercekten. Ekonomik sikintilari yazmadim bile ki bu pek cok ailenin, insanlarin giderek sirtina daha fazla binecek.Ben çocuk aşkıyla yanan üyeyim.imkanım olsa 5 tane yaparım bu benim kendi isteğim.koca olmasada ben yine bakar büyütürüm.annesiz kalmasınlar yeterki.annelik hakkımı kocamda elimden alamaz.istemiyorsa gider ben yine anne olurum.imkanı olan bakabilecek olan herkes anne olmalı tatmalı bu duyguyu dünyadaki en eşsiz yerini dolduramıyacak bir duygu Rabbim kimseyi evladıyla sınamasın.
İçinde bir zerre dahi anne dulgusu olmayanda hiçbir zaman anne olmasın.çocuklar sevgiyle büyür
Amin inşallah herşeyi çözerler herkes için güzel bi hayat olurBen konu sahibinin durumun ciddiyetini henüz kavrayamadığını düşünüyorum.Her çocuk az ya da çok huzursuz ortamda bulunmaktan etkilenir.Tabi ki kimisi daha çok etkilenir, kimisi de daha az.Ama sonuçta etkilenir.Ne diyelim bu saatten sonra konu sahibi için hayırlısı olsun.Kendisi ve bebeği bu durumdan en az zararla kurtulsun.Bundan sonra onlar için her şey çok güzel olsun
Kusura bakmayın iş yerinde olduğum için uygun bir zamanı bekledim yazmak için. Yoksa tabi ki yazdıklarınız çok değerli. Evet ara ara suçlayıcı konuştuğum oluyor ama evden kovmak bu durumda onca söze mi maruz kalmam gerekiyor?Suçlama tarzı konuştuysanız erkekler buna gelemiyor birçok kez şahit oldum size eşlik edeceğini söyleyip yapmadıysa daha mağdur bi şekilde söylemeniz lazımdı demek ki suçlayıcı ve sert değil de hani onun haksızlığını yumuşakla belli edecek şekilde vicdan yaptıracak şekilde bide olay kavgaya dönüşecek gibi olunca da kaçmak gerekiyor aslında siz bunu yapmışsınız dışarı çıkarak keşke oda o an sakinleşseydi hemen sakinleşemeyen bir tip sanırım sizde o esnada söylediklerini duymayıp hemen başka bi odaya geçseydiniz nasıl olurdu acaba tabi şu an bunalr hep geçmişte kaldı belki eşinizin de psikolojisi bozuktur ? Onun da mı ilk evliliği boşanmayı düşüneceğinize ilk önce birlikte psikolojik tedavi almayı deneseniz sinirle insan birbirine neler söylüyor tamam hoş değil söylenenler ama bazı insanlar böyle ağzından herşeyi çıkarır ama karşı taraf için öyle düşündüğünden değildir bu içini döker karşı tarafı üzmek için yapar belki oda öyledir baksanıza tahammül sıfır bu bi anda olmaz demek ki sürekli bi kavga ufak şeyler sürekli problem ediliyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?