Merhaba, bana yardımcı olabilirseniz çok sevinirim. Eşim ile 6 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. Eşim bir süredir çalışmıyor, ben çalışıyorum ve evi geçindirecek kadar para kazanıyorum. Benim ailem de destek oluyorlar.
Eşimin 2 tane ablası var. Nişanlandığımızdan beri bana sürekli laf sokmalar, garip hareketler yapıyorlardı. Ablaları , birinin uzatmalı evli sevgilisi ile aynı evde yaşıyorlar, bu adamdan bir de çocuk yaptılar. Eşim bu olaydan çok etkilendi ama içine attı.
Genelde çok sakin ve sevecendir ancak sinirlenince kötü sinirleniyor ve evi terk ediyor. Ben de sinirlenince gerçekten çok kötü konuşuyorum.
Bunu utanarak yazıyorum ama eşim şimdiye kadar 4 defa evi terk etti, konuştuk, özür diledim, ailem araya girdi ve barıştık.
Geçen gün kavga ettik, ben de sinirle defol git dedim, bu gitmeye kalktı. Özür diledim, peşinden koştum ama nafile..
Bu evlilik bitti dedi ve telefonlarımı da açmıyor. O sevgi dolu, iyi insan bir anda gitti ve öfke nöbetine tutuldu. Nerede olduğunu da bilmiyorum. Ailesinde ki karışık olaylar ve işsiz olması , onu çok etkiliyor biliyorum ama ben ona moral vermek için hep elimden geleni yapıyorum. Kurslar, iş fikirleri oluşturuyorum. Pazarda tezgah bile açıp bir şeyler sattık. Gerçekten o kadar kötü durumdayım ki, bana bir akıl verirseniz, yardımcı olursanız çok sevinirim. Eşimi bir süre aradım, telefonları açmayınca artık aramıyorum. Zaten ailesi de beni istemiyorlar. Bana yardımcı olursanız çok sevinirim. Daha bir kaç gün önce çocuk yapmaya karar verip, bunun için doktordan randevu almıştık. Beni hep çok sevdiğini söylerdi.Ne yapacağımı bilemiyorum, kahroluyorum
Kavga esnasında dilini tutabilmek hakkaten büyük meziyet. Hem neden meydan veriyorsun böyle saçma bir duruma; kadın gibi evi terkedip yalvartmalar falan. Roller değişmiş sizin evliliğinizde.
Umarim kocan bir an evvel döner ve bu tip saçmalıkların olmayacağı konusunda sözleşip sözünüzü de tutarsınız.
Bundan sonra kavga ederken bile kadın olduğunu unutmayıp, zarafeti elden bırakma. Bırakma ki sonradan özür dileyip yalvarmak zorunda kalmayasın.
Bence çocuk fikri için doktora gitmekten ziyade aile terapisti veya psikoloğa gitmenizde fayda var
Eşiniz doktora daha rahat anlatır derdini ve bir uzman gözüyle daha kolay çözebilirsiniz sorunlarınızı
Kovulmak çok ağır birşey olmalı
Hele de çalışmıyorken lafı başka yerlere de çekebilir
Küsün ayrı odalarda durun, siniriniz geçince konuşun
Evden kovulacak kadar ciddi bi durum varsa zaten boşanılır, blöf için fazla ağır
Evet ama şu an elimden gelen birşey yok. Sinirle ağzımdan çıktı ve hemen durdurmaya çalıştım ama olmadı. Şimdiki aklım olsa, yapmam elbetteki... O da çekti gitti uff... Nerden baksam tutulacak yeri yok bu olayın. Ne yapsam biliyorum ki.. Acaba ne yapsam, ne dersiniz, bir akıl verebilir misiniz
Yorumlarınız için teşekkür ederim. 2 gündür eve gelmiyor, arayıp sormuyor. Ben ilk gün çok aradım, mesaj attım , telefonları açmadı, mesajlara cevap vermedi. Sinir ile söylediğimi, çok üzgün ve pişma olduğumu biliyor
Aslında o da bir daha böyle çekip gitmeyeceğim demişti ama beni en can alıcı noktamdan vurmak için yaptı. Ailesinin yanına gitti sanırım, ailesi ile herhangi bir sözlü tartışmamız , kavgamız olmasa da beni sanki düşman gibi görüyorlar. Ortada birşey yokken olayı daha da büyütmüşlerdir.
Bekliyorum işte, tek dertleştiğim sizlersiniz bir de yaşlı annem . O da ne yapsın çok üzüldü o yüzden pek acımı belli etmiyorum ona.
Yorumlarınız için teşekkür ederim. 2 gündür eve gelmiyor, arayıp sormuyor. Ben ilk gün çok aradım, mesaj attım , telefonları açmadı, mesajlara cevap vermedi. Sinir ile söylediğimi, çok üzgün ve pişma olduğumu biliyor
Aslında o da bir daha böyle çekip gitmeyeceğim demişti ama beni en can alıcı noktamdan vurmak için yaptı. Ailesinin yanına gitti sanırım, ailesi ile herhangi bir sözlü tartışmamız , kavgamız olmasa da beni sanki düşman gibi görüyorlar. Ortada birşey yokken olayı daha da büyütmüşlerdir.
Bekliyorum işte, tek dertleştiğim sizlersiniz bir de yaşlı annem . O da ne yapsın çok üzüldü o yüzden pek acımı belli etmiyorum ona.
Merhaba, bana yardımcı olabilirseniz çok sevinirim. Eşim ile 6 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. Eşim bir süredir çalışmıyor, ben çalışıyorum ve evi geçindirecek kadar para kazanıyorum. Benim ailem de destek oluyorlar.
Eşimin 2 tane ablası var. Nişanlandığımızdan beri bana sürekli laf sokmalar, garip hareketler yapıyorlardı. Ablaları , birinin uzatmalı evli sevgilisi ile aynı evde yaşıyorlar, bu adamdan bir de çocuk yaptılar. Eşim bu olaydan çok etkilendi ama içine attı.
Genelde çok sakin ve sevecendir ancak sinirlenince kötü sinirleniyor ve evi terk ediyor. Ben de sinirlenince gerçekten çok kötü konuşuyorum.
Bunu utanarak yazıyorum ama eşim şimdiye kadar 4 defa evi terk etti, konuştuk, özür diledim, ailem araya girdi ve barıştık.
Geçen gün kavga ettik, ben de sinirle defol git dedim, bu gitmeye kalktı. Özür diledim, peşinden koştum ama nafile..
Bu evlilik bitti dedi ve telefonlarımı da açmıyor. O sevgi dolu, iyi insan bir anda gitti ve öfke nöbetine tutuldu. Nerede olduğunu da bilmiyorum. Ailesinde ki karışık olaylar ve işsiz olması , onu çok etkiliyor biliyorum ama ben ona moral vermek için hep elimden geleni yapıyorum. Kurslar, iş fikirleri oluşturuyorum. Pazarda tezgah bile açıp bir şeyler sattık. Gerçekten o kadar kötü durumdayım ki, bana bir akıl verirseniz, yardımcı olursanız çok sevinirim. Eşimi bir süre aradım, telefonları açmayınca artık aramıyorum. Zaten ailesi de beni istemiyorlar. Bana yardımcı olursanız çok sevinirim. Daha bir kaç gün önce çocuk yapmaya karar verip, bunun için doktordan randevu almıştık. Beni hep çok sevdiğini söylerdi.Ne yapacağımı bilemiyorum, kahroluyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?