O erkek yaaa(!) Ben de kadınım yaa hep susmalıyım, karşısında cevap vermemeliyim, evet canım cicim sen haklısın ben sesimi kesmeliydim yani yumruk atsan haksız sayılmazsın, ellerin dert görmesin falan dememi bekliyor ciddi ciddi.
Alakası var mı bilmiyorum ama ailesini ziyarete gittik. Zaten orada başladı bu kabaliklari. Çok yaramaz bir yeğeni var eşimin. Kapı açılınca fırladı sokağa. Araba çarpacak diye çok korktum eşime yetiş diye bağırdım. ( kucağımda bebegim vardı o yüzden ben koşamadım). Ne bağırıyorsun, sesini yükseltme bana dedi. Ben de şahsına mı bağırdım, korktum çocuğa bir şey olacak diye dedim. Kayinvalide de orda aynen öyle dedi.
. Neye uğradığımı şaşırdım. Oğlunun yanında sürekli subliminal mesajlar veriyor.
Ayrıl dedim yani bu kadar mutsuzluk kaynağı olucaksa sana ayrıl dedim, ben çalışıyorum idare ederiz iş zaten bulursun dedim.. Ayrılamam şu an dedi (benim eşim biraz aşırı ve gereksiz sorumluluk sahibi biridir), tamam o zaman dedim bi aksiyon planı alalım üzerine düşünelim karar verelim dedim. Tamam dedi. Şimdi 1 yıl daha kalmaya karar verdi bu işinde ama kendini harap etmeden ve gereksiz sorumluluk yüklenmeden 
Bi de yani gerçekten kızıyorum çünkü asıl sorun şu an benim işimle alakalı.. çok ciddi stresler yaşıyorum ocak ayından beri ve o da bunu gayet iyi biliyor.. stresimi bi gün bile ona yansıtmadığımı da hatırlatınca iyiden iyiye utandı kendinden ve gerçekten eski neşesine geri döndü bir sihirli değnek değmiş gibi.. Yani sorunlarla başetmenin yöntemi sevdiğimiz insanlara yüklenip kendi mutsuzluğumuzun içine çekmek değil tabiki..Bazı insanlara bunu arada bir hatırlatmak gerekebiliyo demekki 
ya da yetiştirilme tarzı. Hiç zor gösterilmez erkeklere. Onlar ağa paşadır.
