Gelişmeleri aktarıyorum. Eşim işten geldi, güler yüzle ( öğlen geldiğinde yüzü sirke satıyordu). Çocukları kucağına aldı. Bana da işaret ediyor gel yanımıza otur. Ben de " neden yumruğunu tepeme mi indireceksin" dedim.
" çok özür dilerim. Tamamen ben hatalıyım. Çok saçma sapan tepki verdim. Lütfen gel otur ailecek sarılalım." Kızımı kucağıma aldım uzakta oturdum.. Bunları sonra konuşacağız dedim. Neyse çocuklar uyudu.
" benimle bir derdin mı var veya başka bir sıkıntın mı var?"
" o an başka bir şeye öfkelendim. ( stor perdeyi takamamış güya) sonra size patladım. Anlık bir şeydi geçti gitti(!) Kârı koca arasında olur böyle şeyler. Yapmamam gerekirdi. Tekrar özür dilerim. Söz veriyorum inşallah böyle bir şey olmayacak"
" geçti gitti demekle geçip gitmiyor maalesef. Zaten tüm evliliklerde koca karısını yumruk atmakla tehdit ediyor. ( ona gore bir cümle söylendiği yerde kalır, sonraki günlere taşınmaz. Onun mantığı)bu)
hadi dün akşam ki öyle olsun. Son bir kaç aydır ki kabalıklarını nereye koyacağız?"
" son zamanlarda doğru dürüst dinlenemedik, çok yorgunum, çok uykusuzum. Ama bundan sonra dikkat edeceğim."
" etmezsen sen bilirsin. Sen kaba konuştukça benden canım cicim bekleme. Ben de sana saygısızca cevap veririm
sakın bir daha da bana el kaldırma. " dedim. Bayağı konuştuk da buraya özet geçtim. Hâlâ kızgınlığım geçmedi, kendisine de söyledim. Çok enteresan dün akşam ki adam değil de başkası duruyordu karşımda. Sanki hicbir şey olmamış gibi.