öyle bir çıkmaza girdim ki ne yapacağımı bilmiyorum.. 10 yıldır birlikte olduğum insanla 8. yılın sonunda nişanlandık ve geçen sene ağustosta evlendik yani 11. yılımız.. çok severek ve aşkımız için dua ederek adaklar adayarak evlendik..onu ailemden sakladım 8 sene biliyordum vermeyeceklerini... onu çok seviyorum ilk gün gibi.. zorlu yollardan geçtik.. ben memur ailesinin kızıyım ben de üniv mezunu memurum..o lise terkti ilk tanıştığımızda ben üniv 1. sınıf okuyordum 17 yaşındydım o 23 yaşındaydı.. bana açıldığında, sen okumuyorsan bana yaklaşamazsın dedim. bir sözümle liseyi dışardan bitirdi. üniversiteyi kazandı okudu öğretmen oldu ve atanamayan öğretmenler deryasına katıldı geçen sene mezun oldu ve evlendik sevinçliydikk..geçtiğimiz sene evliliğimizin ilk yılında dersanede 450 tl ye çalıştı sömürdüler.. bu arada evliliğin ilk yılı kavga gürültü patırtı... düğünden birsürü borcumuz var krediler havada uçuşuyor.. ben çalışıyorum ve bu ona çok koyuyor..bense arkadaşlarımın rahatlığını yaşamını gördükçe moralim bozuldu hep..borçlar ev geçindirme falan anca yetişiyorum geçen sene yine iyiydik 450 tl alıp günlük ihtiyaçlarımıza yememize faturlalara falan gidiyordu
bu sene o da yok evde oturuyor..işe gidip geliyorum stresli işim var zaten evi geçindiriyorum o da zorla...inanın bebek bile yapamıyoruz ki ben doğum iznine ayrılsam 50 tl eksik bile bizi batırırken 600 tl maaştan eksilecek .. şuan aynı evin içinde iki farklı kutup gibiyiz en ufak şeyde tartışıyoruz mesela az önce yine tartıştık gün içinde hep kavga gürültü uzun zamandır aynıyız...parayla saadet olmaz derler yanlış arkadaşım parayla saadet oluyor.. eşimi işsiz bırakanları atamasını yapmayanları Allah a havale ediyorum.. evliliğim tehlikede aileme yüzüm yok ben memurken beni üniv öğrencisine vermeyi kabul ettiler seviyorum diye.. şimdi onların yüzüne de bakamıyorum.. ne yapayım desteğe ihtiyacım var arkadaşlar kimseye anlatamıyorum yüzüm yok sesim çıkmıyor...ne olur bana destek olun dua edin ne olur...