- 8 Ağustos 2025
- 12
- -1
- 1
- 27
- Konu Sahibi isimsizbirkadinn
-
- #1
Eşiniz sizi sevmiyor sizinle vakit geçirmek, sohbet etmek de istemiyor ama dışarda kuzenleriyle takılıyor ne yazıkki. Açık açık bitti demese de boşanmayı düşünmüş o da. Böyle birinden ısrarla ilgi istemek ,kendinizden ödün vermek, yemeğini yapıp çamaşırını ütülemek, her işini yapmak gururunuzu hiçe saymak demek. Bir de bütün bunlar sizin göreviniz gibi konuşuyor. Boşanmaya ne
Aslinda evliligin basinda bukadar degildi sanki benim zayif noktami farkedince boyle olmaya basladi bana karsi. Suan hicbirsey umrunda degilmis gibi hareketler ediyor bense ayrilik acisini yasamaya baslamis gibiyim. Calisiyorum parttime kendi evime cikabilcek kadar sansim yok malesef baba evinede donmek istemiyorum. Kiz kardesimle konustum birlikte kiraya cikabilirsek onu ayarlamaya caliscam. Arkadaslarimla disari cikmaya basladim gecen hic gitmedigim bir kafeye gidiyordum sen oraya gitmezdin dedi bana. Sonra sürekli mesaj atip durdu neredesin naptin diye. Iki gun sonrada ben yine yalvar yakar onunla konusurken disari ciksana sen ya arkadaslarinla falan kafani dagit benim birsey dedigimi sanma cik falan dedi kendi kendine. Kendimi toparlamak istiyorum cok dipteyim cok degersiz hissediyorum kendimiNeden hala bu ilişkide olmayı tercih ediyorsunuz?Konunuzu okurken şöyle bir baktım acaba geçmişte çok mutluydunuz da yeni mi böyle oldunuz diye ama hayır başından beri ihtiyaçlarınız karşılanmamış, ilgi bekliyorum diyorsunuz bu kişi bırakın ilgi göstermeyi hep kaçınan taraf olmuş, o ilgi göstermedikçe çabalayan taraf hep siz olmuşsunuz.
Sürekli sizi eleştiren, hatasını kabul etmeyen, sizi suçlayan, empati yapmayı beceremeyen, sizi yok sayan biri var karşınızda. Ama size bunları yaparken etrafa gayet güzel, neşeli, anlayışlı davranıyor. Bunu hiç değerlendirdiniz mi kendi içinizde, nasıl hissettiriyor ? Hiç normal değil anlattıklarınız. Bunlara rağmen onu gerçekten sevdiğinizi düşünüyor musunuz ?
Haftalarca size soğuk davranıyor, hiçbir sevgi emaresi yok, saygı yok, ev işlerinin tamamını size yüklüyor bunu da zaten senin görevin diyerek normalleştiriyor, kendisi eş olarak hangi görevini layığıyla yerine getiriyor ? Bir de ayrılık konusunu düşüneceğim diye belirsizlik içinde bırakarak sizi kendine daha bağımlı hale getirmeye çalışıyor, bence ona bu kadar bağımlı olmanızdan keyif alıyor, egosunu okşuyorsunuz, belki kendini güçlü hissettiriyor.
Bence sizin asıl sormanız gereken soru; onu geri getirebilir miyim değil, ben bu iliskide mutlumuyum, bu ilişki bana iyi geliyor mu ? Olmalı.
Eşiniz dışında ilgilendiğiniz şeyler var mı ? Çalışıyor musunuz ? Hobileriniz, ilgi alanlarınız, arkadaşlarınız, iyi aile ilişkileriniz var mı ? Odak noktanızı eşinizden biraz uzaklaştırın, aranıza mesafe koyun bir süre, zorunlu haller dışında özel konuşmalar yapmayın, sürekli konuşmaya çalışan, ilgi arayan taraf olmayın, haftada birkaç gün dışarı çıkın, kendinizi onun beklentilerine göre şekillendirmeyin, ayrılık kararını da onun inisiyatifine bırakmışsınız, net bir şekilde sorun sen bu ilişkiye devam etmek istiyor musun diye, eğer istiyorsa beklentilerinizi açıkça söyleyin, aksi halde ben böyle bir ilişkiye devam etmek istemiyorum deyin.
Tek bir hayatınız var onu da eşinizin keyfine bırakmışsınız gibi görünüyor, nereye kadar gidebilir ki böyle, karşılıklı özen gösterilmeyecekse neden evlisiniz ?
kendimce ona son sans verdim icimde bu ay sonunda hala boyle devam ederse ayrilik islemlerine baslamayi dusunuyorum ozamana kadar biraz kendimi toparlamak istiyorum iletisim kurmayarak onunlaAyrılık konusunda düşünüyorum diyor ya düşünmene gerek yok ben karar verdim ayrılmak istiyorum deyin. Yemeğini falan koymayın önüne kendinize kadar yapın. Hiç yüzüne bakmayın onun yaptığı gibi. Sadece kendinizle ilgilenin ve kenara çekilin. Bir anda kıymete binersiniz. Başta sallamıyorum umrumda değilsin tavrına bürünebilir ama emin olun umrunda olacak. Siz üstüne gittikçe kaçar böyleleri. Ama bir evlilik de ömür boyu taktikle sürmez. Son çare dediğimi deneyin belki kaybetme korkusuyla kendine gelir gelmezse de kendinizi paralamayin daha fazla
Kız kardeşinizle kiraya çıkma fikri gayet mantıklı, aile evine dönmekten daha iyi bir seçenek, kendinizi daha özgür hissedersiniz. Şuanda hissettiğiniz degersizlik duygusu da normal, evli olduğunuz sürece ilginiz, sevginiz karşılıksız kalmış, yok sayılmışsiniz, kendi değerinizi bundan sonra eşinizin ilgi veya ilgisizliğine bağlamayın, siz zaten değerlisiniz, bana kalırsa eşiniz ilişkinizi bir güç savaşına dönüştürmüş, kafeye gitmeniz onu bayağı rahatsız etmiş, mesajlar atmış sonra siz eski tavrınıza dönünce, arkadaslarınla çık umurumda değil tavrına girmiş. Oyununa gelmeyin, sizi eski halinize çekmeye çalıştığında farkedin.Yalvar yakar konuşmaları bırakın bu moddan çıkın artık, konuşmayı azaltın ondan ilgi bekleyerek değil kendi sınırlarınızı koruyarak iletişim kurun, tartışma vb durumlarda bu konuşma bana iyi gelmiyor, sonra konuşalım deyin, arkadaşlarınızla görüşmeye, dışarı çıkmaya devam edin, yürüyüşe çıkmayı deneyebilirsiniz fiziksel hareket iyi hissettirir, dış görünüşünüzde ufak değişiklikler yapabilirsiniz saç, kıyafet gibi bu kendinizi iyi hissettirir, degersizlik hissinize iyi gelebilir. Bunların hepsini onun tepkisini ölçmek için değil kendinizi toparlamak için yapın. Umarım kendiniz için en iyi olan kararları alır ve uygularsınız.Kiz kardesimle konustum birlikte kiraya cikabilirsek onu ayarlamaya caliscam. Arkadaslarimla disari cikmaya basladim gecen hic gitmedigim bir kafeye gidiyordum sen oraya gitmezdin dedi bana. Sonra sürekli mesaj atip durdu neredesin naptin diye. Iki gun sonrada ben yine yalvar yakar onunla konusurken disari ciksana sen ya arkadaslarinla falan kafani dagit benim birsey dedigimi sanma cik falan dedi kendi kendine. Kendimi toparlamak istiyorum cok dipteyim cok degersiz hissediyorum kendimi
İyi ki yeni bir kelime öğrendiniz. Eşin narsist değil seni sevmiyorEşimle 3 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. İlişkimizin başından beri ben daha çok ilgi isteyen, daha çok iletişim arayan taraf oldum.
O ise genel olarak rahatına düşkün, çok vakit geçirmeyi sevmeyen, sürekli telefonuyla uğraşan, biraz vurdumduymaz bir insan. Güzel günlerimiz oldu ama kötü günlerimizde veya ben duygularımı açtığımda sürekli kaçtı konuşamadı yada benimle tartıştı anlayışla karşılamadı beklentilerimi. Suçlayıcı konuştu (bunların hiçbirini kabul etmez) hergün temizlik yapmama rağmen temizliğime kadar karıştı ama kendisi hiçbirşey yapmaz kadının görevi olarak görüyor.
Zaman zaman tartışmalarımız oldu ama en çok canımı acıtan şey, onun ilgisizliği.
Bana göre ben ne kadar ilgi istediysem o o kadar geri çekildi.
Sanki fazla ilgi beklentim onu sıktı ve kendini tamamen geri çekmeye başladı.
Yaklaşık 2 haftadır bana karşı çok soğuk. Sanki beni cezalandırıyor gibi birden küsüp geri çekildi
Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi.
“Ayrılalım ozaman bu şekilde ben dayanamıyorum yapamıyorum artık?” dediğimde net bir cevap vermedi, “Bilmiyorum, düşünüyorum” dedi.
Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.
Evdeyken benimle konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor, sürekli telefonda. Kuzenleriyle takılıyor sürekli ablasına gidip geliyor.
Ama ailesinin yanında, dışarıda gayet neşeli, güler yüzlü, sohbet eden biri.
Bana karşı ise adeta cezalandırır gibi soğuk ve mesafeli.
Geçmişte de aynı şeyi yapmıştı, 2 hafta boyunca benimle konuşmamıştı, sonra kendi gelip konuşmaya başlamıştı.
Bu yüzden şimdi yine mi böyle olacak diye düşünüyorum ama artık çok yoruldum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu hâlâ seviyorum ama bu şekilde yaşamak beni çok yıpratıyor. Ayrılmaya aslında hiç cesaretim yok ve sanırım bende kaybetme korkusu olduğunun farkında
Uzaklaşırsam geri gelir mi, sürekli iletişim kurmaya çalışıp çabalıyorum. Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor..
Bazen narsist olduğundan şüpheleniyorum nerdeyse bütün özelliklerini taşıyor..
Çok kötü durumdayım, akıl verecek birileri olursa çok sevinirim.
Bir cok davranisi onu gosteriyor. Iyi zamanlarimizda cok daha farkli cunkuİyi ki yeni bir kelime öğrendiniz. Eşin narsist değil seni sevmiyor
Acikcasi kendi kaderimi kimsenin eline birakamam. His yok, isik yok diyen bir adamin keyfine gore evliligi devam ettirip ettirmeme durumu korkunc geliyor bana. Bu sozleri duydugunuz an bana birsey hissetmeyen birinin yaninda durmaya devam edecek kadar aciz degilim deyip cekilmeniz lazimdi. Acikcasi bunu soyledigim kisi hala yanimda dursa ben sogurum ondan, omurgali bir durusu yok diye. Insan yaninda daha guclu bir karakter ister. Adam daha ne desin cekip gitmeniz icin. Illa terketmesini bekliyorsunuz. Pes.Eşimle 3 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. İlişkimizin başından beri ben daha çok ilgi isteyen, daha çok iletişim arayan taraf oldum.
O ise genel olarak rahatına düşkün, çok vakit geçirmeyi sevmeyen, sürekli telefonuyla uğraşan, biraz vurdumduymaz bir insan. Güzel günlerimiz oldu ama kötü günlerimizde veya ben duygularımı açtığımda sürekli kaçtı konuşamadı yada benimle tartıştı anlayışla karşılamadı beklentilerimi. Suçlayıcı konuştu (bunların hiçbirini kabul etmez) hergün temizlik yapmama rağmen temizliğime kadar karıştı ama kendisi hiçbirşey yapmaz kadının görevi olarak görüyor.
Zaman zaman tartışmalarımız oldu ama en çok canımı acıtan şey, onun ilgisizliği.
Bana göre ben ne kadar ilgi istediysem o o kadar geri çekildi.
Sanki fazla ilgi beklentim onu sıktı ve kendini tamamen geri çekmeye başladı.
Yaklaşık 2 haftadır bana karşı çok soğuk. Sanki beni cezalandırıyor gibi birden küsüp geri çekildi
Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi.
“Ayrılalım ozaman bu şekilde ben dayanamıyorum yapamıyorum artık?” dediğimde net bir cevap vermedi, “Bilmiyorum, düşünüyorum” dedi.
Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.
Evdeyken benimle konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor, sürekli telefonda. Kuzenleriyle takılıyor sürekli ablasına gidip geliyor.
Ama ailesinin yanında, dışarıda gayet neşeli, güler yüzlü, sohbet eden biri.
Bana karşı ise adeta cezalandırır gibi soğuk ve mesafeli.
Geçmişte de aynı şeyi yapmıştı, 2 hafta boyunca benimle konuşmamıştı, sonra kendi gelip konuşmaya başlamıştı.
Bu yüzden şimdi yine mi böyle olacak diye düşünüyorum ama artık çok yoruldum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu hâlâ seviyorum ama bu şekilde yaşamak beni çok yıpratıyor. Ayrılmaya aslında hiç cesaretim yok ve sanırım bende kaybetme korkusu olduğunun farkında
Uzaklaşırsam geri gelir mi, sürekli iletişim kurmaya çalışıp çabalıyorum. Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor..
Bazen narsist olduğundan şüpheleniyorum nerdeyse bütün özelliklerini taşıyor..
Çok kötü durumdayım, akıl verecek birileri olursa çok sevinirim.
Guclu olmak istiyorum diyorsaniz, gidip davayi acip onune mahkeme celbi gelene dek kus kalin, dik ve kararlı durun.Eşimle 3 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. İlişkimizin başından beri ben daha çok ilgi isteyen, daha çok iletişim arayan taraf oldum.
O ise genel olarak rahatına düşkün, çok vakit geçirmeyi sevmeyen, sürekli telefonuyla uğraşan, biraz vurdumduymaz bir insan. Güzel günlerimiz oldu ama kötü günlerimizde veya ben duygularımı açtığımda sürekli kaçtı konuşamadı yada benimle tartıştı anlayışla karşılamadı beklentilerimi. Suçlayıcı konuştu (bunların hiçbirini kabul etmez) hergün temizlik yapmama rağmen temizliğime kadar karıştı ama kendisi hiçbirşey yapmaz kadının görevi olarak görüyor.
Zaman zaman tartışmalarımız oldu ama en çok canımı acıtan şey, onun ilgisizliği.
Bana göre ben ne kadar ilgi istediysem o o kadar geri çekildi.
Sanki fazla ilgi beklentim onu sıktı ve kendini tamamen geri çekmeye başladı.
Yaklaşık 2 haftadır bana karşı çok soğuk. Sanki beni cezalandırıyor gibi birden küsüp geri çekildi
Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi.
“Ayrılalım ozaman bu şekilde ben dayanamıyorum yapamıyorum artık?” dediğimde net bir cevap vermedi, “Bilmiyorum, düşünüyorum” dedi.
Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.
Evdeyken benimle konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor, sürekli telefonda. Kuzenleriyle takılıyor sürekli ablasına gidip geliyor.
Ama ailesinin yanında, dışarıda gayet neşeli, güler yüzlü, sohbet eden biri.
Bana karşı ise adeta cezalandırır gibi soğuk ve mesafeli.
Geçmişte de aynı şeyi yapmıştı, 2 hafta boyunca benimle konuşmamıştı, sonra kendi gelip konuşmaya başlamıştı.
Bu yüzden şimdi yine mi böyle olacak diye düşünüyorum ama artık çok yoruldum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu hâlâ seviyorum ama bu şekilde yaşamak beni çok yıpratıyor. Ayrılmaya aslında hiç cesaretim yok ve sanırım bende kaybetme korkusu olduğunun farkında
Uzaklaşırsam geri gelir mi, sürekli iletişim kurmaya çalışıp çabalıyorum. Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor..
Bazen narsist olduğundan şüpheleniyorum nerdeyse bütün özelliklerini taşıyor..
Çok kötü durumdayım, akıl verecek birileri olursa çok sevinirim.
Ama bilsin bence bi kaybetme korkusu yaşasın. Nasılsa ayrılmaz diye düşünüyor gibi bi hali varkendimce ona son sans verdim icimde bu ay sonunda hala boyle devam ederse ayrilik islemlerine baslamayi dusunuyorum ozamana kadar biraz kendimi toparlamak istiyorum iletisim kurmayarak onunla
Bu laf bile bitirmeniz için yeterli bence.Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi
Ama ben en çok buna sinirlendim.Böyle bir yaklaşımı,böyle bir hayatı hak etmiyorsunuz.Ayrılmaktan korkmayın.Resmen kendi kendinizi zincirlemişsiniz.Anladığım kadarıyla bu evliliğin size hiçbir artısı yok.Ayrıldığınız zamansa omuzlarınızdan bir yük kalkacak.Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor
Haklisiniz suan az cok bunlari yapmaya calisiyorum ama hicbirseye hevesim yok gibi zorluyorum kendimi. Kendini birsey saniyor vazgecilmez saniyor malesef…ben olsam ayrilalim demezdim, ayrilacak mi diye de dusunmezdim. ayrilik karari vermek bir surectir. bunun icin yeterli guc toplanmalidir. 2 hafta guc toplamak icin cok erkendir. onun ne karar vereceginden bagimsiz olarak, ben ne karar verecegim, ben ne istiyorum, neyi hakediyor da elde edemiyorum diye dusunur kendime zaman tanirdim. dogru karar vermek icin de kendime iyi gelecek, kendimle basbasa gecirecegim zamanlar yaratirdim. kopma surecimi boyle baslatirdim.
haftasonlari sehrimde veya sehirdisinda aktiveteler ayarlardim. mutlaka yeni insanlarin oldugu bir aktivite bulurdum. nefes alirdim. kosu/ yuruyus gruplari, kamp etkinlikleri, voleybol etkinlikleri, kutu oyunu etkinlikleri, bisiklet etkinlikleri vb.
haftasonu 2 gun evde olmayin, kendinize yeni hayat insaa edin ve bunu bir gorsun bakalim. o zaman da bisi bilmiyiirimmm, iyrilmikti istimiyirim sini de sivmiyirim deyip simaracak mi bakalim.
Acikcasi kendi kaderimi kimsenin eline birakamam. His yok, isik yok diyen bir adamin keyfine gore evliligi devam ettirip ettirmeme durumu korkunc geliyor bana. Bu sozleri duydugunuz an bana birsey hissetmeyen birinin yaninda durmaya devam edecek kadar aciz degilim deyip cekilmeniz lazimdi. Acikcasi bunu soyledigim kisi hala yanimda dursa ben sogurum ondan, omurgali bir durusu yok diye. Insan yaninda daha guclu bir karakter ister. Adam daha ne desin cekip gitmeniz icin. Illa terketmesini bekliyorsunuz. Pes.
Of of bu caresızlıgı cok ıyı bılıyorum evli değilim ama veda edemem ayrılamam yuzune baktıgında nasıl bırakıcam hissi çok ağır. Umarım kalbine ferahlık gelir ve ilk bırakan sen olursunCanım acıyor bugün biraz biraz iletişim kurmaya başladı. Ayağa kalkabildiğimi görsün istiyorum, ayrılcak olsam bile sönük bişekilde onu terk etmek istemiyorum , güçlü ayrılmak istiyorum
Eşiniz narsist bir birey sizi düşünmüyor fakat rahatı bozulmasın diye de boşanalım demiyor. Normalde size diyebilirdim o nasıl davranıyorsa öyle davranın siz kendinizi geri çekin diye ama ilişkinin başından beri böyle olan biri değişip kesinlikle size yaklaşmayacaktır. Bence çaba sarfetmek kendinizi daha fazla yıpratmak yerine ayrılmayı tercih edin. Boşanın demek istemezdim ama eşiniz baştan beri böyle dönemsel bir şey olsa iş stresidir yolunda gitmeyen şeyler vardır psikolojisi bozuktur derim ama en başından beri böyle olduğu için sizi yormak üzmek dışında bir şey yaşanmayacaktır. Bazı insanların yokluğu varlığında sağladıkları yalnızlıktan çok daha iyidir çünkü. Umarım doğru kararlar alırsınızEşimle 3 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. İlişkimizin başından beri ben daha çok ilgi isteyen, daha çok iletişim arayan taraf oldum.
O ise genel olarak rahatına düşkün, çok vakit geçirmeyi sevmeyen, sürekli telefonuyla uğraşan, biraz vurdumduymaz bir insan. Güzel günlerimiz oldu ama kötü günlerimizde veya ben duygularımı açtığımda sürekli kaçtı konuşamadı yada benimle tartıştı anlayışla karşılamadı beklentilerimi. Suçlayıcı konuştu (bunların hiçbirini kabul etmez) hergün temizlik yapmama rağmen temizliğime kadar karıştı ama kendisi hiçbirşey yapmaz kadının görevi olarak görüyor.
Zaman zaman tartışmalarımız oldu ama en çok canımı acıtan şey, onun ilgisizliği.
Bana göre ben ne kadar ilgi istediysem o o kadar geri çekildi.
Sanki fazla ilgi beklentim onu sıktı ve kendini tamamen geri çekmeye başladı.
Yaklaşık 2 haftadır bana karşı çok soğuk. Sanki beni cezalandırıyor gibi birden küsüp geri çekildi
Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi.
“Ayrılalım ozaman bu şekilde ben dayanamıyorum yapamıyorum artık?” dediğimde net bir cevap vermedi, “Bilmiyorum, düşünüyorum” dedi.
Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.
Evdeyken benimle konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor, sürekli telefonda. Kuzenleriyle takılıyor sürekli ablasına gidip geliyor.
Ama ailesinin yanında, dışarıda gayet neşeli, güler yüzlü, sohbet eden biri.
Bana karşı ise adeta cezalandırır gibi soğuk ve mesafeli.
Geçmişte de aynı şeyi yapmıştı, 2 hafta boyunca benimle konuşmamıştı, sonra kendi gelip konuşmaya başlamıştı.
Bu yüzden şimdi yine mi böyle olacak diye düşünüyorum ama artık çok yoruldum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu hâlâ seviyorum ama bu şekilde yaşamak beni çok yıpratıyor. Ayrılmaya aslında hiç cesaretim yok ve sanırım bende kaybetme korkusu olduğunun farkında
Uzaklaşırsam geri gelir mi, sürekli iletişim kurmaya çalışıp çabalıyorum. Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor..
Bazen narsist olduğundan şüpheleniyorum nerdeyse bütün özelliklerini taşıyor..
Çok kötü durumdayım, akıl verecek birileri olursa çok sevinirim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?