Eşim neden bebek istemiyor?

Benim sorunlarımdan birine benziyor..
Çok yaralayıcı bir şey... Çok üzüldüm sizin için..
Benim eşim de 40 yaşında baba olmak istediğini söylemişti...
Ben de çocuk istemiyordum ama bunu onun söylemesi canımı sıkmıştı, bu şekilde..
Sadece tamam dedim... Normalde onun yanında korunmaz, çoluk, çocuk gördüm mü, gayri ihtiyari severdim.. Ancak o günden sonra özellikle onun yanında kasti olarak ve fakat elbette bir niyet üzerine hiç çocuk sevmediğimi belirttim.. Çocuk gördüğümde ya yüzümü buruşturdum ya çok aksi tepki verdim... Hayvanların bile yavruları hakkında "sevimsiz" konuşmalar yaptığımı bilirim.. O kadar uca taşımışım ki bir gün beni karşısına almak zorunda kaldı.. "Ne oldu diye?"... "Ne olacağımız belli değil, vücudumu bozamam zaten" deyiverdim..
Sesini çıkarmadı.. Çünkü gerçekten hazır değildi bu külfete, sorumluluğa.. ama bir yandan da benim bu nedenle çocuk istemeyişim canını sıktı...
Sürekli sorup durmaya başladı "Boşanmayı mı düşünüyorsun".. işten geç gelsem "Neredeydin?"... Adam karakteri nedeniyle paranoyak bir şeye dönüştü...
İçten içe bir çocuğun beni bu yuvaya bağlayacağının hesabını yapıyordu, farkındaydım.. Nitekim sonrasında dile de getirdi...
İşte o zaman asıl sorunun bu olduğunu anladım.. Başlarda bu bağlılık korkutmuştu benim eşimi... Çünkü biz çok sorunlu dönemler atlatmıştık, atlatıyorduk ve hala atlatmaktayız...

Bazen erkekler böyledir.. Annesiyle geçinemiyorsan ya da dışarıya (gezme, özgürlük vs.) çok bağlıysa... bir gün seni boşayacağını ve yeniden o özgür yaşama döneceğini düşünür... Ya da seni boşayacağını ve annesinin intikamını bu yolla alacağını.. vs. çeşitli nedenleri ya da.. Oysa istisnalar hariç (ki günümüzde bu istisnalar fazlalıkta sanki) bir erkek sevdiği kadını boşayamaz.. Ne zaman ki bu iç hesaplaşmasını senin de yaptığını görür.. Kendi düşündüğü her kötü şeyi senin de düşündüğünü, düşünür... Bu zorlama empati onu başka bir açıya sürükler işte.. Tam tersine hareket etmeye başlar... Ona ait bir şey oluverirsin, ellerinden kayıp gittiğini gördükçe... Bu yüzden günümüzde haketmeyen hiçbir evliliğe, sabırla kendini adamamak lazım.. Sorunlar varsa, kendi yaşantını ayakların üzerinde devam ettireceksin... Her an gidebileceğini hissettirip.. adanmayacaksın.. O rahatlığı vermeyeceksin...

Çok karmakarışık yazdım... ama bu benim sorunlarımdan yalnızca biriydi...
Oysa ben çocuk da istemiyorum... Yine de yaralamıştı...
Kendi sorunumu anlatmak istemedim aslında.. benim eşimin çocuk isteyen birine nasıl dönüştüğünü göstermek istedim...
Sanırım dolu olduğum bir geceye denk geldi.. Yine de işine yarayabilir umuduyla tek noktasına dahi dokunmadan göndereceğim..

Boşanma seçeneği her zaman cebinde olmak kaydıyla,
evliliğinde mutluluklar dilerim,
Selamlar,

üzüldüm aynı dert bende de var.39 yaşındayım 10 yaşında bir oğlum var .oğlum kardeş ben 2. çocuk istiyorum. 3 yıldır uğraşıyoruz. bazı tedaviler geçirdik. en sonunda bu ay laporoskopi oldum. doktorum aşılama yaparız dedi önümüzdeki hafta aşılama olacaktım.bu gece eşim bana senden çocuk yapmak istemiyorum anla beni dedi.3 yıldır neden uğraşıyoruz iş ciddiye binince birden ne oldu bilmiyorum.ne yapacağımı bilemiyorum ama inanın şu an çok kötü bir durumdayım. kendimi kandırılmış ,dalga geçilmiş hissediyorum bunca tedaviyi olana kadar aklı nerdeydi diye düşünüyorum. benden çocuk istemeyen biriyle evli kalmak istemiyorum(

mugal .!.:

merhaba ben 2 yıllık evliyim 29 yasindayim. cocukları cok seviyorum ve artık benim de bir bebegim olsun istiyorum. ama esim kesinlikle istemiyor hatta bazen bizim hic cocugumuz olmasa ne olur ki diyor. bahaneleri de hep aynı hayatını yasayacakmıs biraz daha maddi olarak toparlanalımmıs. bunların hepsi hikaye cunku her sene yeni masraf cıkarıyor. araba modeli degistirecegine cocugumuz olsun diyorum ama bu sefer de kavga cıkıyor. hayır asıl mesele şu ki evlendigimizin 4. ayında ben hamile kaldım. ağladım yalvardım yakardım ama nafile. korkunc kavga ve tartışmalar sonucu bebeğimi aldırmak zorunda kaldım. o gunden beri de esimin keyfi ne zaman gelecek de bebek isteyecek diye bekliyorum. hayır yasım cok kücük degil ya bir problem cikarsa diye korkuyorum. sonra belki istesem de olmayacak bebegim. acaba ona sormadan korunmasam ne olur. göze aldım zaten en fazla tek basıma büyütürüm bebegimi. belki bebek dogunca esim de sever cok mutsuzum...

Genişletmek için tıkla...

ahh canım keşke o 4. ayda hamile kaldığında aldırmasaydın keşke doğursaydın ne pahasına olursa olsun... insan ne için evlenir çocuk sahibi olabilmek ailesini genişletmek için eşinin çocuk istememesi bu evliliğe sıcak bakmadığını gösteriyor bencil biriymiş kendı huzurunu düşünüyor. sen korunma canım biran önce hamile kal evliliğin bitecekse zaten bitecek çocuk olsada olmasada en azından sen çöpsüz üzüm olma yaşama sebebin olsun sadece erkek isteyıncemı oluyor o baba olmayı istemıyorsa sen anne olmayı istiyorsun senın en doğal hakkın...

Arkadaşlar konu çok eski ve konu sahibesi şu an hamile hatta doğumu çok yaklaşmış. Konu sahibesi Allah analı babalı büyütsün tebrik ediyorum güle güle büyütün bebeğinizi

merhaba evet o çok eski bir konu başlığı. şimdi doğuma 10 gün var ve ikimiz de çok istiyoruz. allah inşallah sağlıkla kucağımıza almayı nasip eder bebeğimizi. çok teşekkürler iyi dilekleriniz için :)

bu arada eşim nasıl razı oldu biliyormusunuz. ben de bir kist vardı ama tıp fakültesi sağolsun çocuğun olmayabilir falan dedi. eşim de korktu tabi. ama basit bi şeymiş ki ben hemen hamile kaldım. Annemi de biraz erken kaybettiğimden belki Çok istiyordum anne olmayı Allah yardım etti ne diyeyim :)

o bebeğe nasıl kıyabildi o eşin.
bi canı nasıl yok etmek için zorladı seni.
inanmıyorum ya ne insanlar var.
ben eşimle flört ettiğim dönemden beri çocuk için yanıp tutuşurdu
ve ben evlenir evlenmez hamile kaldım
(korunma ihtiyacı duymadım. biraz hayatımı yaşayayım demedim (yaşım 19))
Allah sabır versin
Bir bebek dünyaya getirmek anne olmak seninde hakkın.

juanaa .!.:

o bebeğe nasıl kıyabildi o eşin.
bi canı nasıl yok etmek için zorladı seni.
inanmıyorum ya ne insanlar var.
ben eşimle flört ettiğim dönemden beri çocuk için yanıp tutuşurdu
ve ben evlenir evlenmez hamile kaldım
(korunma ihtiyacı duymadım. biraz hayatımı yaşayayım demedim (yaşım 19))
Allah sabır versin
Bir bebek dünyaya getirmek anne olmak seninde hakkın.

Genişletmek için tıkla...

Demiştim ki konunun eski olduğunu farkettim.
bebeğin hayırlı olsun canım.. allah hayırlı doğumlar nasip etsin..