Burayı okuyacağını hele ki okuduktan sonra böyle sakin kalabileceğini sanmıyorum.
Somut adımlar isteyemiyorum çünkü çok derin bir soğukluk var içimde. Evi terk ettikten, ondan ve özellikle ailesinden uzaklaştıktan sonra müthiş bir rahatlık yaşadım, kendime geldim resmen.
Yaşarken farkında değildim ama kurtulunca esarrtten kurtulmuş gibi hissettim.
Şimdi tekrar dönemem. Ayrı ev olsa bile, eşimin bunu sindirebileceğine inanmıyorum.
Bu güvensizliği aşamıyorum ve asla dönmek istemiyorum. Bu duygu nasıl silinir ki ?
Merhaba ,
Geçmişinizi bilmiyorum ama eşiniz hatasını anladıysa ve hala eşinizi seviyorsanız keşke dememek için son bir kez deneyin,baktınız olmuyor yapacak birşey yok..
Hoşçakalın..
eşin bence de boşanmaktan korkuyor burada sıkıntı yok korkusu olmasa çok farklı bir tavır takınırdı bence seni ikna edecek aklınca sonra bildiğini okumaya devamAynı şüphe bende de var. 15 gündür anlamadı da, boşanacağım deyince mi tüm çözümledi üretti ?
İnanasım gelmiyor.
Ama ben inanamıyorum. Dönmeyi istemiyorum.
Sevgili kk hanımları merhaba,
Ciddi ciddi kafam karışık. Daha önce buraya yazmıştım, geçmiş konularımda detay var, eşimle ailesi ile birlikte yaşamak mevzusu üzerine tartışmış, ailesi ve kendisiyle çok iyiyken, birlikte yaşamayı kabul etmediğim için kötü olmuştuk ve ben evi terk etmiştim. Şu anda ailemin yanındayım. Yaklaşık 15 gündür hiç konuşmadık, sadece görüntülü olarak çocuğu görüp kapatıyordu.
Dün, bu hafta boşanma davası açacağımı, anlaşmalı boşanmayı teklif ettim, uzun uzuuuun konuştuk. Dünkü konuşmadan sonra eşimin içten içe beni haksız gördüğünü ama kötü olmamak adına alttan aldığını fark ettim. Kararımda bir değişiklik olmadı kapattık.
Bugün tekrar aradı, ben de bu defa içimi döktüm, ailesi ve kendisi ile ilgili ne düşünüyorsam, ne yaşandıysa, onlar bana ne söylediyse tek tek anlattım. Boş olan buzdolabı mevzusundan tutun da, biz size şunu yaptık diye başa kalkılan her şeyi söyledim.
Sorun şu ki, eşim çoook ailecidir, ailesi ile ilgili en ufak şeyde sen şöyle kötüsün, nankörsün diye köpürürdü. Bu defa söylediğim hiçbir şeye takılmadı, her şey geçmişte kaldı, kendimiz uygun bir eve çıkarız, kimse karışmaz, kendi kendimize aile oluruz, bu defa sorunları ben çözeceğim, boşanmayalım, bize yazık, çocuğa yazık, her şeyi halledeceğim gel gibisinden çok anlayışlı, mantıklı, ikna edici bir konuşma yaptı.
Ama ben inanamıyorum. Dönmeyi istemiyorum. Sanki mahsus beni ikna edip eve döndürmek için yapıyor, çocuğu almak için.
Ailesi konusunda bu kadar katı olan adam, benim o eleştirilerimi nasıl "artık geçmişte kalacak, kimse karışmayacak, mesafe olacak." diye sindirip geçiştirdi? Nasıl kıyameti koparmadı?
Bir kez olsun sen haklısın demedi ama sorunu anladı ve çözecek. Hiç ikna olmadım ve kafam iyice karıştı.
Nasıl olur da bu kadar iyi olur ?
bak bunların aynısını söyle ona.
evliliğini kurtarmak istiyorsa seni seviyorsa baştan başlaması gerektiğini söyle ..
beni kendine yeniden aşık edebilirsen bir şansımız olur de..
kararının arkasında dur bence.
Bence bu kadar cabuk inanmayin esinize.Biraz daha dusunmek istiyorum,biraz yalniz kalmaya ihtiyacim var diyerek bir sure daha gozlemlemenizi tavsiye ederim.Bana pek inandirici gelmez ani degisimler,rol yapiyor olabilir.Tabi siz evinize donunce farkedersiniz ve cok gec olur.Acele etmeyin.Hakkinizda hayirlisi olsun.
Cnm konunu yeni gordum.
Nasıl birden eşin çark etti acaba ?
Eşini en iyi sen tanirsin.
Gerçekten yuvayi kurtarmaya mi çalışıyor yoksa amacı farklı mi acaba ?
bosanmak kolay 5 dk lık mesele
ama bı deneyelım demıs
bence bırak ev tutsun verdıgı sozlerı tutsun ona fırsat ver
olmazsa ayrılırsın
sende bitmiş bu iş. Ben bunu hissettim.Keşke bu hale getirmeden dank etseymiş eşine.üzüldüm
Umarım gerçektir ne:desem bilemedim.:/
Belki gerçekten korkmuştur sizi kaybetmektenSevgili kk hanımları merhaba,
Ciddi ciddi kafam karışık. Daha önce buraya yazmıştım, geçmiş konularımda detay var, eşimle ailesi ile birlikte yaşamak mevzusu üzerine tartışmış, ailesi ve kendisiyle çok iyiyken, birlikte yaşamayı kabul etmediğim için kötü olmuştuk ve ben evi terk etmiştim. Şu anda ailemin yanındayım. Yaklaşık 15 gündür hiç konuşmadık, sadece görüntülü olarak çocuğu görüp kapatıyordu.
Dün, bu hafta boşanma davası açacağımı, anlaşmalı boşanmayı teklif ettim, uzun uzuuuun konuştuk. Dünkü konuşmadan sonra eşimin içten içe beni haksız gördüğünü ama kötü olmamak adına alttan aldığını fark ettim. Kararımda bir değişiklik olmadı kapattık.
Bugün tekrar aradı, ben de bu defa içimi döktüm, ailesi ve kendisi ile ilgili ne düşünüyorsam, ne yaşandıysa, onlar bana ne söylediyse tek tek anlattım. Boş olan buzdolabı mevzusundan tutun da, biz size şunu yaptık diye başa kalkılan her şeyi söyledim.
Sorun şu ki, eşim çoook ailecidir, ailesi ile ilgili en ufak şeyde sen şöyle kötüsün, nankörsün diye köpürürdü. Bu defa söylediğim hiçbir şeye takılmadı, her şey geçmişte kaldı, kendimiz uygun bir eve çıkarız, kimse karışmaz, kendi kendimize aile oluruz, bu defa sorunları ben çözeceğim, boşanmayalım, bize yazık, çocuğa yazık, her şeyi halledeceğim gel gibisinden çok anlayışlı, mantıklı, ikna edici bir konuşma yaptı.
Ama ben inanamıyorum. Dönmeyi istemiyorum. Sanki mahsus beni ikna edip eve döndürmek için yapıyor, çocuğu almak için.
Ailesi konusunda bu kadar katı olan adam, benim o eleştirilerimi nasıl "artık geçmişte kalacak, kimse karışmayacak, mesafe olacak." diye sindirip geçiştirdi? Nasıl kıyameti koparmadı?
Bir kez olsun sen haklısın demedi ama sorunu anladı ve çözecek. Hiç ikna olmadım ve kafam iyice karıştı.
Nasıl olur da bu kadar iyi olur ?
Belki doğrudur bilemeyiz kiBen de ummaktan daha fazlasını yapamıyorum. Umarım...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?