- 24 Ağustos 2012
- 180
- 21
- 48
daha önceki konulardan da bilen bilir. evlendiğimden beri mutsuzum...kirada oturuyoruz ama gösteriş meraklısı...ailesi tarafından çok güzel sömürülüyoruz. sırf aileme yardım edemem diye ne çocuk ister ne bir borca girer...ben ne anladım bu evlilikten...keşke evlenmeseydim, keşke ailemle otursaydım çok mutlu ve huzurlu olurdum. kavgasız bir haftamız, huzurlu geçen bir günümüz yok...ne konuşur ne hatır sorar..ikimizde çalışıyoruz...sadece uzanır tv izler, herşeyi benden bekler...psikolojik sorunları olduğunu da düşünüyorum garip hareketleri var...seni doktora götüreyim derim, sen delisin sen git der...sen anormalsin der....sürekli tehdit ediyor. sen kimsin diye aşağılıyor. ben çocuğumuz olsun aile olalım diye evlendim dediğimde, sırf çocuk için evlenmek istediysen, evlenmeden de çocuk sahibi olabilirdin. ameliyatla tüp bebekle babasız da çocuk olurdu dedi. şok oldum. hep sineye çektim. topluma onunla çıkmaya dahi utanıyorum...nefret ediyorum. rabbim inşallah sesimi duyuyordur ya benim canımı alsın ya da onun...sürekli ağlaya sızlaya huzursuz ve mutsuz bir ömür