Olma kardeşim. ..olma...ben de yaşadım bunları. ..Allah saklasin yaşama. ..ama olma...o da normal bir insan....elbette mutlu ol evine eşine bağlı ol ama bu derece olma. ..Peygamber Efendimiz ne demus;Ölçülü Seviniz. ..Merhaba sevgili KK
önce kendimi tanıtayım : 27 yaşındayım 9 yıl önce severek değil görücü usulü evlendik eşimle eşimle sabah 9 akşam 6 şeklinde çalışıyorum iki tane kızımız var 8 ve 2.5 yaşında eşimde bir hafta sabah 7 akşam 3 bir haftada öğlen 3 akşam 11 şeklinde çalışıyor. Eşim akşamları evde olduğunda erken geldiği hafta yani çok rahatım onun yanında olmak huzur veriyor bana pazar günü tüm gün evde yine aynı çok rahatım sağolsun hiç bi şekilde ev işinde çocuklarda yardımcı felan olmaz kendisi sadece kanepesine uzanır ve televizyon izler ama onun evde olması bile yetiyo hal böyleyken bile ben hep onun yanında olmak istiyorum evin ve çocukların her türlü yükünü ben çekiyorum ve bundan da hiç rahatsızlık duymuyorum . eşimin akşam işte olduğu zamanlar hiç eve giresim gelmiyor o işten gelene çatlıyorum sıkıntıdan . bitmek bilmez bi enerjiyle herşeye koşturuyorum ama hiç şikayet etmiyorum hep onu ve çocuklarımı rahat ettirmeye çalışıyorum. Eşimle bu zamana gelene kadar çok zorluklar atlattık Rabbimin her gününe şükür bu günlerimiz bir nimet gibi geliyor şu an bana. Diyeceğim o ki içimden bi ses kızım hicran bunlar bi gün bi tarafında patlıycak diyo ama ne zaman bilmiyorum . Bunları size anlatma sebebim siz hiç hayatınızda böyle zamanlar geçirdiniz mi yani sizce eşime bu kadar bağlı olmam onsuz birşey yapamıyor olmam normal mi niyeyse bana hiç normal gelmiyor((
Değerli yorumun için sağol arkadaşım ama ; ben bu 9 yılda o kadar çok yalnız kaldım ki o yanımdaydı ama ben onsuzdum üstelik ailem uzaktaydı gurbetteydim ayrıca hiç arkadaşım eşim dostumda yoktu. ben yalnız öyle işler başardım ki dünyaya kocamla beraber gelmedim hiç te o havalarda gezmedim şimdi bi anda ona böyle bağlanmamın sebebi düşündürüyor sadece beni. Ha şunu da ekleyeyim kimseden takdir felan beklediğim yok sadece farklı fikirleri düşünceleri merak ediyorum .Bağlı olmak başka, bagımli olmak başka. Bende eşime bağlıyım ve tabiki yanimda olmasi, birlikte olmamiz beni mutlu ediyor. Herşeyi birlikte yapariz.
Ammma "eşimsiz hicbisey yapamiyorum" olayi sevgiden değil, zayif kisilik özelligindendir bence.
Dunyaya kocasiyla gelmiş gibi davranişlara girmenin alemi yok. Biri daha vardi kocasi evde degilken dunya basina yikiliyormus, dunyasi karariyormusFln anlatiyor. Güyaa ayy kocasini nasilda seviyorrr desinler
Alakasi yok. Kocani sevdigini gostermek istiyorsan yolu bagimli olmak degil.
Rica ettiğiniz halde kocanız bu cevabı veriyorsa size bariz kullanılıyorsunuz.
Ay bir de çalışan bir bayansınız
Rica ettiğiniz halde kocanız bu cevabı veriyorsa size bariz kullanılıyorsunuz.
İnsan karısı rica etmeyi bırak direkt istese bile gönlü olsun diye yapar.
Siz bağımlısınız kabul edin
Valla ben de eşimin evde olmasını çok seviyorum. Hem sevdiğim için hem ev işlerinde yardımcı olduğu için. Ancak evde olduğu zamanlarda yan gelip yatıyorsa bütün gün sinirim bozulurdu. Tuhaf geldi sizin düşünceniz. Yani hiç olmadı 1-2 saat çocuklarla oynasa o bile kar.Merhaba sevgili KK
önce kendimi tanıtayım : 27 yaşındayım 9 yıl önce severek değil görücü usulü evlendik eşimle eşimle sabah 9 akşam 6 şeklinde çalışıyorum iki tane kızımız var 8 ve 2.5 yaşında eşimde bir hafta sabah 7 akşam 3 bir haftada öğlen 3 akşam 11 şeklinde çalışıyor. Eşim akşamları evde olduğunda erken geldiği hafta yani çok rahatım onun yanında olmak huzur veriyor bana pazar günü tüm gün evde yine aynı çok rahatım sağolsun hiç bi şekilde ev işinde çocuklarda yardımcı felan olmaz kendisi sadece kanepesine uzanır ve televizyon izler ama onun evde olması bile yetiyo hal böyleyken bile ben hep onun yanında olmak istiyorum evin ve çocukların her türlü yükünü ben çekiyorum ve bundan da hiç rahatsızlık duymuyorum . eşimin akşam işte olduğu zamanlar hiç eve giresim gelmiyor o işten gelene çatlıyorum sıkıntıdan . bitmek bilmez bi enerjiyle herşeye koşturuyorum ama hiç şikayet etmiyorum hep onu ve çocuklarımı rahat ettirmeye çalışıyorum. Eşimle bu zamana gelene kadar çok zorluklar atlattık Rabbimin her gününe şükür bu günlerimiz bir nimet gibi geliyor şu an bana. Diyeceğim o ki içimden bi ses kızım hicran bunlar bi gün bi tarafında patlıycak diyo ama ne zaman bilmiyorum . Bunları size anlatma sebebim siz hiç hayatınızda böyle zamanlar geçirdiniz mi yani sizce eşime bu kadar bağlı olmam onsuz birşey yapamıyor olmam normal mi niyeyse bana hiç normal gelmiyor
Ben de gelsin de cocuklari doyursun diye bekliyorum aksamlari. Sus yastigi gibi otursa delirirdim heralde. Ki calismiyorum ben
Ya arada benim eşim de der ama arada
Aynen ya bi de çalışsam ne olur bilmiyorum. Ay bizim kocişler çok yaşayın
Ölümlü bir dünyadayız ama Allah korusun eşinize birşey olsa herşeyden el ayak çekecek gibisiniz çocuklardan bile.Benim eşim sık sık ölümü hatırlatır bana hiç olmayacak yerde güzel bir anda söyler bazen moralim sıfır olur ama bu bir gerçek v bu gerçeği kendimiz için normalleştirmeliyiz.O sebepten eşime çok özenir çünkü her ilişkisi öyle hiç bu olmadan yapamam dediği birşey yok çok özenirim onun gibi olmaya.Merhaba sevgili KK
önce kendimi tanıtayım : 27 yaşındayım 9 yıl önce severek değil görücü usulü evlendik eşimle eşimle sabah 9 akşam 6 şeklinde çalışıyorum iki tane kızımız var 8 ve 2.5 yaşında eşimde bir hafta sabah 7 akşam 3 bir haftada öğlen 3 akşam 11 şeklinde çalışıyor. Eşim akşamları evde olduğunda erken geldiği hafta yani çok rahatım onun yanında olmak huzur veriyor bana pazar günü tüm gün evde yine aynı çok rahatım sağolsun hiç bi şekilde ev işinde çocuklarda yardımcı felan olmaz kendisi sadece kanepesine uzanır ve televizyon izler ama onun evde olması bile yetiyo hal böyleyken bile ben hep onun yanında olmak istiyorum evin ve çocukların her türlü yükünü ben çekiyorum ve bundan da hiç rahatsızlık duymuyorum . eşimin akşam işte olduğu zamanlar hiç eve giresim gelmiyor o işten gelene çatlıyorum sıkıntıdan . bitmek bilmez bi enerjiyle herşeye koşturuyorum ama hiç şikayet etmiyorum hep onu ve çocuklarımı rahat ettirmeye çalışıyorum. Eşimle bu zamana gelene kadar çok zorluklar atlattık Rabbimin her gününe şükür bu günlerimiz bir nimet gibi geliyor şu an bana. Diyeceğim o ki içimden bi ses kızım hicran bunlar bi gün bi tarafında patlıycak diyo ama ne zaman bilmiyorum . Bunları size anlatma sebebim siz hiç hayatınızda böyle zamanlar geçirdiniz mi yani sizce eşime bu kadar bağlı olmam onsuz birşey yapamıyor olmam normal mi niyeyse bana hiç normal gelmiyor
