İnsanların belirli dönemleri vardır. Bu dönemlerde çeşitli duygular, hisler ego patlaması yaşatacak kadar arttığı gibi, pesimist olacak şekilde içe kapanık ve asosyal bir yapıya bürünebilirler. Kişi, ergenlik dönemi(veya öncesi) çok fazla (kısaca) pohpohlandığı için, o egosal kargaşaya bürünmüş gibi görünse de durum farklı. Belirtmem gerekir ki anlattıklarınız normal değil. Bu ego savaşından daha ziyade kişinin kendi iç kargaşalarını örtmeye çalışması gibi duruyor. Sürekli, "ben iyiyim, üstünüm, mükemmelim, her şeyin iyisini istiyorum vs." gibi söylemleri dikteleyen insanların bir çeşit iç hesaplaşma yaşadığını söylemek mümkün. Bu iç hesaplaşmayı kusabileceği kişi de, kendine en yakın hissettiği kişi, yani sizsiniz. Muhtemelen kahrını sizden başka kimsenin çekmeyeceğinin farkındadır. Dışarıda arkadaş çevresinde nasıl biri olduğunu bir çizgiye oturtmak dahi bu çıkarımı yapmayı mümkün kılar.
Burada sizin yapmanız gereken, sinirlenmek, üzülmek ya da yaptıklarının ne kadar yıkıcı olduğunu sürekli ona hatırlatmak değil, umursamamak. Önemsemeyin, ne söylerse söylesin kulaklarınızı tıkayın. Bir süre sonra üstünüze gelmeyi ister istemez bırakacaktır zira, karşısında kendi iç hesaplaşmalarının kurtarıcısını bulamayacak, törpülenecek ya da kendi kendini yiyecek. Aslında böyle kişilikte bir insanda her türlüsü size bir şekilde zarar verir, ancak en azından bu tür aşağılanmalara maruz kalmazsınız.
Arkadaşlarında önerdiği gibi, aile danışmanına gidebilirsiniz. Ama benim asıl önerim, eşinizin bir psikiyatriste görünmesi. Muhtemelen onu, psikiyatriste gitmeye ikna edecek gücü kendinizde bulamıyorsunuzdur. Kendi ailesine bu durumu bir şekilde hafif hafif, dramsal boyutları bir kenara bırakarak çıtlatın. Size yaptıklarını değil bakın, ruh halinin bozukluğunu belli eden davranışlarını çıtlatın. Eğer size yaptıklarından bahsederseniz, kuzguna yavrusu şahin görünür misali bir sahiplenmeyle karşılaşabilirsiniz. Onun için üzüldüğünüzü ve onu böyle görmenin sizi ne kadar harap ettiği gibi farklı bir boyuta taşıyın durumu. Bir-iki kere kulaklarını tıkasalarda bir şekilde oğullarının durumuna kayıtsız kalamayacaklardır.
İşiniz zor, ama üzülmeyin. Bu tür durumlarda kendinize ya da başkasına üzülmenin hiçbir artısı olmaz. Dediğim gibi umursamayın ve söylediklerini umursamadığınızı hissettirin. Diyorsunuz ya telefona, bilgisayara gömülüyor ben konuşurken; aynısını siz yapın. Afallasın, afallasın ki karşısındakinin kendinden daha az üstün olmayan aksine, ona katlanabilecek kadar iyi yürekli biri olduğunun farkına varsın.
Sevgilerimle..
ewet haklısınız ama ben her yolu denedim.ailesine durumu anlattım.ama ailesi bu durumu kavrayabilecek insanlar değiller.onlara göre yani bana söyledikleri durumunuz iyi yediğin önünde yemediğin arkanda otur ewinde bak çocuguna yap yemeğini kocana diklenme erkek o kadın dediğin kulagını tıkar oldu.bizim olaylarımız defalarca ailelere taşındı zaten.kaç kez boşanmanın eşiğinden döndük büyükler girdi araya bi şekilde orta yol bulundu (sözde)...ben her defasında sakince rahatsız olduğum konuları anlattım ona.sen bana bunları yaptığın için ben sana hırçınlaşıyorum dedim.tamam dedi temiz bi sayfa açalım ikimizde dikkat edelim bazı şeylere dedi ama en fazla 2 gün sabredebildi.sonra yine aynı.can çıkar huy çıkmaz.ben bunun onun kişiliği olduğuna inanıyorum.etrafında tek bir arkadaşı yok.çünkü herkese bi kulp buldu ya beni kıskanıyolar dedi yada kötüler dedi.çevresi bomboş.sadece iş çevresi var oda olması gerektiği için.her kavgadan sonra hiç bişey olmamış sanki o kavgayı biz yapmamışsız gibi davrandı.bişeyler söylüyor beni kırıp incitiyor ben tavır yapınca ne oldu sana neden böyle durgunlaştın diyor.bilmiyomusun anlamdın mı diyorum hayır ne oldukine var ortada diyor.anlatıyorum bu sebepler diye sen hastasın diyor bu seferde.kendi ailem her ne karar verirsen ver her şekilde arkandayız boşan bu ewlilik şimdi. bitmezse bikaç yıla zaten biter diyorlar.cesaret edemiyorum boşanmayada.toparlanamamaktan çocuğuma verimli olamamaktan korkuyorum.ama oğlumuda bu egoist ortamda büyütüp onunda böyle olmasını istemiyorum.tek duam hakkımda ne hayırlıysa bian önce olması.ama ben bukadar üzüntü duyup perişan olurken onun ewe geldiğinde hiç bişey olmamış gibi kendi hayatına devam etmesine katlanamıyorum.neymişte kavga ettiğimizden beri ewde doğru dürüst yemek yokmuş fiziği bozulmuş.derdi buymuş.onun düşündüğü şey neee benim ne.çok ciddi duygusuz.ne sevindiğini ne üzüldüğünü gördüm.çok tuhaf bi kişiliğe sahip anlayamıyorum onu hiç
Hiçbir kişiyi(bakın hasta demiyorum), görmeden, dinlemeden tanı koymamayı öğrendim/öğretiyorum ama bu anlatılanlar kişiyi-kendi anlattıkları tarafsız olamayacağından- daha iyi tanıtmakta, bu sebeple bir teşhis koymak normalleşiyor.
Yaptıklarının farkında olmaması, unutup yine sizi suçlaması ne yazık ki, şizofreni belirtilerinden. Psikiyatrik tedavi şart ve anlaşıldığı üzere bunu sizin sağlamanız mümkün görünmüyor. Ailesi dahi umursamıyorsa yapılacak şey belli.
Söylemesi çok kolay gibi görünsede, eşinizle yollarınızı ayırmanız-hele hele arkanızda söylediğiniz gibi aileniz varken- şart. Burada asıl üzünülmesi gereken kişi çocuğunuz. Karşısında kötü bir figür var-ki bu figür baba figürü-. İster istemez örnek alacak, yaptıklarını normal sanacak. Çocuğunuz için eminim ki en iyisini istersiniz ve bu durumda en iyinin ne olduğunu söylememize gerek yok sanıyorum.
Bir eğitiminiz var mı, çalışıyor musunuz bilemiyorum ama bir şekilde kendi yolunuza bakarsınız. Aileniz destek olur, kendi kendinize yetmeyi yeniden öğrenmeye başlarsınız. Bu süreçte evlilik öncesi pek çok şey silinmiş olur zihinden, bunları yeniden anımsamak bile gücünüze güç katabilir.
ben 1 buçuk yıllık ewliyim 1 oğlum var.eşimle okurken tanıştım.o okulunu bitirmiş çalışıyıordu ben öğrenciydim.mezun oldum ve tanıştıktan kısa bi süre sonra ewlendik.ve sürekli kavgalarımız başladı.her lafımda beni küçük düşürdü.sürekli bana kullandığı kelimeler ben 2 üniversite bitirdim sen yüksek okul mezunusun.bi vasfın bile yok bişeyden anlamıyorsun gibi beni üzecek şeyler söylemeye başladı.çalışan kadınlara karşı bi sempatisi olduğunu düşünüyorum.benim alanım havacılık.yer hostesiyim ama çalışmıyorum havaalanı şartları saatleri uygun değil çünkü.eşimde mühendis.yaptığım hiç birşeyi beğenmiyor yada tepkisiz kalıyor.bana asla güzel beni memnun edecek bir kelime söylemedi.bugüne kadar hep ben onu övdüm ama o bana bir kere bile güzelsin demedi.özel günlerden asla anlamaz.gebeliğimi bile yanlız geçirdim manevi açıdan.hiç sormadı canın bişey istiyormu nasılsın diye. dün bana sen kendini ne sanıyorsun nerde görüyorsun üniversitemi okuduğunu düşünüyorsun vasıfsız dedi.kavgada etmiyorduk normal işten güçten konuşuyorduk.hep kendini ön plana çıkarır her konuda mutlaka bilgisi vardır yapamayacağı şey yoktur ona göre.çok benmerkezci.sürekli kendini övüyor sürekli ama.ne yapmalıyım.kişilik bakımından çok ters düşüyoruz boşanmayı düşünüyorum.ne yapmalıyım sizce
yüksekokul mezunuyum.alanım havacılık.yer hostesiyim.bir dönem süpervisörlük yaptım köklü bir şirkette.ama havalanının saatleri değişiktir.gece yatağından kalkıp işe gitmen gerekebilir.mesaileri değişik.oyüzden izin vermedi alanımda çalışmama.aslında herşey kendisi için.yani ben ewde olmayınca haliyle mesai saatleri değişiklik gösterince bu ew düzeni olmayacak ve bak bak eşini geceleri havaalanında çalıştırıyor diyecekler bunu bana diyen kendisi.kadın dediğin akşam kocasından önce ewinde olur diyor.benim burda bi adım var namım var laf ettiremem millete diyor.yani her olaya kendi namına göre bakıyor.ben asla işten kaçmam ve çalışmayı çok severim.saatlerde önemli değil çünkü alanım ve severek yapacağım bir iş.ama hem izin vermiyor hemde beni elinden geldiğince aşağılıyor.bayramda ailece haberleri izliyorduk.haberlerde 50 bin ton gibi birşey söylendi bir olayla ilgili bende oooo diye tepki verdim.döndü bana herkesin içinde dediki sen onun neye tekabül ettiğini biliyomusunda öyle bilmiş anlamış gibi tepki veriyorsun.okadar sinirlendimki olayı şakaya vurdum kendi alimde yanımdaydı çünkü gerginlik çıkarmak istemedim.ben herşeyi bilmek zorunda değilim sende öyle.böyle bir mecburiyetimiz yok dedim.ben bilirim herşeyi bende matematik zekası var sende ne var söyle diyor.ozaman ne işim var senin hayatında neden ewlendin benimle bilmiyormuydu 2 yıllık okuduğumu nelere becerim olduğunu şimdimi aklın başına geldi amacın neydi ewlenirken diyorum cevap vermiyor.durumum bu yani biz 2 gün mutlu olsak 5 gün kavgalıyız maalesef
tepkim büyük oluyor.konuşmuyoruz zaten.bugun sabah oturdum anlattım kırgınlımı laflarına kızdığımı ama bana yine lafımın arkasındayım ben dedi.ya anlatılmaz.kendini okadar çok beğenmişki çok rahatsız edici her lafında beni dışlayıp kendini anlatıyor.normal bi sohbet ederken o kunuşuyor ben ona bakarak yorum yaparak onu dinliyorum ben bişey anlatmaya kalkıncada ya bilgisayarı alır eline ya telefonuyla oynar yada alakasız bişey söyler.yüzüme bile bakmaz ben konuşurken yani dinlemediğini çok iyi ifade eder açıkcası.hayat felsefesi işi sadece.gerisi nasılsa olur diye bakıyor.
çok kötü kavgalarda ettim günlerce konuşmadım.sonra barışınca derdimi anlattım nelerden rahatsız olduğumuda anlattım ana en fazla 2 gün sonra tekrarladı herşey.bende öyle cahil bi kadın değilim.ama böyle işte sanırım bu işin sonu boşanmak olacak.adamın huyu bu.değiştiremedim değişmiyor bu böyle gidecek sanırım
Sanki araya karbon kağıdı koymuşsun benim evliliğimi anlatıyorsun. Benim eşimin de hiç arkadaşı yoktu. Beni de arkadaş çevremden uzaklaştırdı. Sadece iş arkadaşları... Sebepsiz yere kavga çıkarıp günlerce küserdi, sonra bir bakarsın 20 gün sonra hiç bir şey olmamış gibi sarılıp öperdi. Benden de hiç bir şey olmamış gibi davranmamı beklerdi. Benim neler hissettiğimi anlamıyordu. Duygu yoksunuydu. Çoğu defa içinde kalp var mı acaba diye düşünürdüm. Dışarıya mükemmel rolü oynadığı için, herkesin herşeyine koştuğu için insanlara derdimi anlatamıyoprdum. Tek yapabileceğin yaşadıklarını kaydet, ancak bu şekilde insanlara derdini anlatabilirsin ama bu kayıtları zamanı gelince kullanmalısın yani bıçak kemiğe dayandığında, delil olarak. Değişmeyecek, değişmesini bekleme. Bol bol dua et. Allah yardımcın olsun. Eğer bir şey sormak istersen bana mesaj atabilirsin. İstediğin zaman sana yardımcı olurum ama bence bir psikoloğa git, içini dökmen için. Ve işe gir, oyalanman gerekiyor bir şeylerle. Anlıyor musun?ewet haklısınız ama ben her yolu denedim.ailesine durumu anlattım.ama ailesi bu durumu kavrayabilecek insanlar değiller.onlara göre yani bana söyledikleri durumunuz iyi yediğin önünde yemediğin arkanda otur ewinde bak çocuguna yap yemeğini kocana diklenme erkek o kadın dediğin kulagını tıkar oldu.bizim olaylarımız defalarca ailelere taşındı zaten.kaç kez boşanmanın eşiğinden döndük büyükler girdi araya bi şekilde orta yol bulundu (sözde)...ben her defasında sakince rahatsız olduğum konuları anlattım ona.sen bana bunları yaptığın için ben sana hırçınlaşıyorum dedim.tamam dedi temiz bi sayfa açalım ikimizde dikkat edelim bazı şeylere dedi ama en fazla 2 gün sabredebildi.sonra yine aynı.can çıkar huy çıkmaz.ben bunun onun kişiliği olduğuna inanıyorum.etrafında tek bir arkadaşı yok.çünkü herkese bi kulp buldu ya beni kıskanıyolar dedi yada kötüler dedi.çevresi bomboş.sadece iş çevresi var oda olması gerektiği için.her kavgadan sonra hiç bişey olmamış sanki o kavgayı biz yapmamışsız gibi davrandı.bişeyler söylüyor beni kırıp incitiyor ben tavır yapınca ne oldu sana neden böyle durgunlaştın diyor.bilmiyomusun anlamdın mı diyorum hayır ne oldukine var ortada diyor.anlatıyorum bu sebepler diye sen hastasın diyor bu seferde.kendi ailem her ne karar verirsen ver her şekilde arkandayız boşan bu ewlilik şimdi. bitmezse bikaç yıla zaten biter diyorlar.cesaret edemiyorum boşanmayada.toparlanamamaktan çocuğuma verimli olamamaktan korkuyorum.ama oğlumuda bu egoist ortamda büyütüp onunda böyle olmasını istemiyorum.tek duam hakkımda ne hayırlıysa bian önce olması.ama ben bukadar üzüntü duyup perişan olurken onun ewe geldiğinde hiç bişey olmamış gibi kendi hayatına devam etmesine katlanamıyorum.neymişte kavga ettiğimizden beri ewde doğru dürüst yemek yokmuş fiziği bozulmuş.derdi buymuş.onun düşündüğü şey neee benim ne.çok ciddi duygusuz.ne sevindiğini ne üzüldüğünü gördüm.çok tuhaf bi kişiliğe sahip anlayamıyorum onu hiç
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?