Ben de emek verdim hukuk fakültesinden mezun oldum. Stajlar yaptım avukat oldum. Bir cok insanin hayalidir bu eminim. Ama ben evde bebeğime bakmayi, guzel yemekler hazirlayip esimi beklemeyi adliyelerde koşturmaya tercih ediyorum. Simdi sizin gozunuzde benim bosuna emek vermis olmam, evimde esimle bebegimle duyduğum huzuru, mutluluğu değiştirebilir mi?
Hayat sadece kadının calismasindan ibaret değil. Bizler duygusaliz, naifiz, zarifiz. Illa guclu olup ayaklarimizin ustunde duracağız diye diye gereksiz yukler altına giriyoruz. Kendimizi ispatlayacagiz diye heder ediyoruz. Ne gerek var bunlara? Biz içimizden insan çıkarabilen bir varlığız. Dunya uzerinde bundan daha guclu ne olabilir? Biz kadınız. Calismis calismamis, okumus okumamış ayirt edilmeksizin kadiniz, zarifiz, naifiz, yuvayi yapan dişi kuşuz, güçlü değil gücün ta kendisiyiz.
Biz kadin kadina bile kendimizi guclu olmaya, ayaklari ustunde durmaya mecbur edersek, erkekler neler yapmaz?