Evet boşanırdım çünkü çocuğum benim için herşeyden(kocada dahil) önemli olurdu.14 yıllık evli ve çok seviyorum olsanız bilemi boşanınca tek ebeveynle çokmu mutlu olacak ben ona yetebilecekmiyim ayrılmış kırık kalple
Bu nasıl baba?Evet kızlar başlıktanda anlaşılacağı üzere eşimde şiddet eğilimi var ve gün geçtikçe katlanılamaz hale geliyor. En azından benim için öyle. İkili tartışmalarımız esnasında bir yerden sonra kopar ve orayı burayı yumruklama aşırı derecede bağırma (kükreme diyim)
Sonra tabii ben fosss. susmak zorunda kalıyorum. beş dk sonra özürler yalvarmalar. ertesi gün çiçekler fln.
Yalnız eşim kaç kez uyarmama rağmen çocuğada aynı şeyleri yaşatmaya başladı ve çocuk çok üzgün. örneğin
çocuk gündüz uyuduğu için akşam bizimle geç saate kadar oturmasına izin veriyordum.(sabah erken kalkıyor okuldan gelince birkaç saat uyuyor akşam geç saatlere kadar bizimle vakit geçirmek istiyor)
sonuçta çalışıyoruz. dün eşim başladı saat 11,30 oldu manyak bu çocuk yat fln. her kızdığında salak manyak aptal gerizekalı kafası saman dolu gibi sözler sarfediyor. kaç kere tartıştım vazgeçmiyor.
neyse sabahları birlikte kahvaltı ediyorlar o bırakıyor çocuğu ben geç gidiyorum işe. bu sabah büyük bir gürültüyle uyandım. bağırma ve mutfakta şangırtı. aha dedim kavga çıktı. o uyku sersemiyle bir yataktan fırlayışım var çocuğu dövecek diye aklımı kaybedecektim neredeyse
neyse çocuğa sordum tık yok. eşime sordum neymiş yumurtasını yememiş. her sabah aynı şeymiş. neyse sakinleştirdim. öptü gitti. mutfağa gittim kalan yumurtayı yiyeyim bari diye diye birde ne göreyimçocuğu yumurta tabağı fayansa yapışmış bardak tabak ne varsa tuz buz
aradım bana yaptığın göz korkutmayı parmak kadar çocuğada mı yapıyorsun dedim ağzıma geleni saydım kölenmiyiz senin dedim. iyi her şeye eyvallah deyip susalım diyoryani arada bir bunu yaparak egosunu tatmin ediyor ama ilişkimize aşırı zarar verdiğinin farkında değil
benim durumumda olan varmı normalde çok iyi ama ne zaman sinirleneceği belli olmuyor ne yapmalıyım gidişat kötü
hayır cnm çocuğu dövmüyor dediğim gibi yıllar önce dövmüştü bir kez. şu anda koca çocuk dövülürmü hiç yapmasına izin vermeyeceğimi bilir ama bana yaptığı göz korkutmayı onada yapıyor
böyle konuşmayın lütfen çocuğum babasına da çok düşkün ayrılınca çok mu mutlu olacak. ayrılma lafını etmştik yıllar önce çocuğum çıldırarak ağlamıştı unutamam. o kadar kolay değil 14. yılımıza girdik bu sene
Küçükken dövmesi normal ama ergen olunca dövmesi anormal yani?
ileride çocuğunuzda eşine böyle yapacak haberiniz ola...kendi iğrenç babası eşimi hastanelik bile etmiş. eşime de bu mirası bırakmış. kızlar fazla üstüme gelmeyim ağlıyorum şu an ve çok kötüyüm
Benim eşim de sinirlidir, ama bir şey vurup kırmaz. Bağırır ve ağır konuşur. Ki ben buna bile öfke kontrolü sorunların var diyorum. Vurmak, dövmek, tabak çanak fırlatmak uç noktalar. Çocuğun ruh sağlığına yazık. Eğer eline geleni harcıyorsa senin ipleri eline Alman normal. Eşleri böyle olan arkadaşlarım var. Kendilerine ayrı hesap oluşturdular. Boşanmak kolay değil ama çok yıpratır seni bu adam.
Benimde sizin oğlunuzla aynı yaşlarda bir oğlum var.hayır cnm çocuğu dövmüyor dediğim gibi yıllar önce dövmüştü bir kez. şu anda koca çocuk dövülürmü hiç yapmasına izin vermeyeceğimi bilir ama bana yaptığı göz korkutmayı onada yapıyor
böyle konuşmayın lütfen çocuğum babasına da çok düşkün ayrılınca çok mu mutlu olacak. ayrılma lafını etmştik yıllar önce çocuğum çıldırarak ağlamıştı unutamam. o kadar kolay değil 14. yılımıza girdik bu sene
lütfen. biraz anlayışlı olun. burada insanlar derdini açıyor ve yardım istiyor. yargılanmak değil. burası mahkeme ve sizde hakim değilsiniz. evet küçükken dövdü haksızdı yanlıştı ama dövdü.
normal olduğunu söylemedim. evet koca ergenin dövülmeyeceğini herkes bilir
Bu nasıl baba?
Kendi çocuğuna karşı bile bu şekilde davranıyorsa eğer içinde hiç bir şekilde sevgi kırıntısı yok bu insanın ve ciddi psikolojik sorunlar yaşamış olabilir çocukluğunda. Belki çok tartışan bir anne babası vardı, belki de şiddet gören bir çocuktu. Ama geçmişinde normal olmadığı kesin.
Çok üzüldüm çocuk adına.
Konu açıyorsunuz,yorum istiyorsunuz..lütfen. biraz anlayışlı olun. burada insanlar derdini açıyor ve yardım istiyor. yargılanmak değil. burası mahkeme ve sizde hakim değilsiniz. evet küçükken dövdü haksızdı yanlıştı ama dövdü.
normal olduğunu söylemedim. evet koca ergenin dövülmeyeceğini herkes bilir
Derdinizi açıyorsunuz ama kimse sizi yargılamıyor.
Ve burdaki herkes evladınızın durumuna çok üzüldü.
Ergen dövülmez ne demek.
Küçükken de dövülmez.
Şiddetin hiçbir gerekçesi olamadığı gibi hiçkimseye de uygulanamaz.
Minicik, masum, korunmasız bir çocuğun yaşadıklarına üzülüyoruz.
Bence siz eşinizi seviyorsunuz ve ondan vazgeçemiyorsunuz.
Boşanmış bir kadın olmak istemiyorsunuz.
Belki yalnız kalmak istemiyorsunuz. Düzeniniz bozulmasın istiyorsunuz.
Bu nedenle ayrılmıyorsunuz..
Konu açıyorsunuz,yorum istiyorsunuz..
Ne yapmalıyım?diyorsunuz..
Ben olsam şöyle yaparım diyorum,fikrimi yazıyorum..
Hoşunuza gitmiyorsa görmezden gelirsiniz..
Hakim olduğumu iddia etmedim,yargılamıyorum "ben olsam" böyle yapardım çünkü evlat sevgisi herşeyden üstün "benim için"..
14 yıl değil 24 yıl olsa dahi eğer evladımın "ruh sağlığı" söz konusu ise boşardım.
bunları söyledim zaten dayak yanlış dedim. eşimi sevdiğimide yazdım eski yorumlarımda. boşanmak istesem eşimi sevmesem neden katlanayım sizce
Anladım tam tahmin ettiğim gibi. Her mutlu yetişkin geçmişte mutlu birer çocuktur. Ama tam tersi olan agrasif, mutsuz,asosyal, arkadaş edinemeyen,şiddet eğilimli yetişkin de geçmişte ailesel sorunlardan bu hale gelmiş bir bireydir. Ve maalesef bunun tedavisi çok zordur. Çünkü analarının babalarının bilmem kaç yılda çocuk beyinlerine soktuklarını en kral doktorlar 15-20 günde temizleyemezler. Bu da aynen aileden aktarılan DNA lar gibi bizimle kuşaktan kuşağa geçer.ipekçiğim seni tanırım yorumlarında hoşuma gider eşimin aile baba içkici gelip anneyi çocukları dövern sebepsiz yere hiçbir ihtiyaçlarını gidermeyen çocuklarını çalıştıran paralarıyla aldığı bisikleti satan (eşimin) biriymiş
ayrıca ailesi de hiçbir durumunda yanında olmadı 12 yaşında şehir dışına kapıdan yollamışlar. hiç arayıp sormamışlar. eşimde ben senin yaşındayken deyip başlıyor oğlumun refah içerisinde yaşadıpınından dem vuruyor ama huzur vermiyor
Benimde sizin oğlunuzla aynı yaşlarda bir oğlum var.
2 yıl önce eşim oğlumu özel bir gününde çok üzdü(bakın duvar yumrukladı veya dövdü demiyorum sadece haksız yere çok bağırdı ve ağlattı.) Gittim ertesi gün boşanma dilekçesi yazdım.Çocuklarımı haksız yere sindirmeye çalışırsan boşarım seni dedim ve yapacaktım.Kendimi tutamadım dedi,o zaman git tedavi ol dedim.2 yıldır ilaç kullanıyor,çocukların hiçbir şeyine karışmıyor.Ben bu evliliğe 15 yılımı verdim,ama benim çocuklarıma sizin eşinizin yaptığı muameleyi yapsın 1 dk düşünmem boşanırım.
bak saat 12 oldu aramadı sanki ben suçluyum
Ben bunu merak ettim aslında,neden katlandınız?bunları söyledim zaten dayak yanlış dedim. eşimi sevdiğimide yazdım eski yorumlarımda. boşanmak istesem eşimi sevmesem neden katlanayım sizce
Anladım tam tahmin ettiğim gibi. Her mutlu yetişkin geçmişte mutlu birer çocuktur. Ama tam tersi olan agrasif, mutsuz,asosyal, arkadaş edinemeyen,şiddet eğilimli yetişkin de geçmişte ailesel sorunlardan bu hale gelmiş bir bireydir. Ve maalesef bunun tedavisi çok zordur. Çünkü analarının babalarının bilmem kaç yılda çocuk beyinlerine soktuklarını en kral doktorlar 15-20 günde temizleyemezler. Bu da aynen aileden aktarılan DNA lar gibi bizimle kuşaktan kuşağa geçer.
Ancak kısmen tedavi edilir. Sen de desteklerlersen. en azından öfke kontrollerini yapabilir. Bunu istemesi ve sinirlediği an bu konuda kendine çeki düzen vereceği konusunda aldığı kararı hatırlaması lazım.
İyi bir doktor belki size yardımcı olur ama en çok da senin yardımın lazım ona.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?