- 27 Eylül 2021
- 1.858
- 3.859
- 83
Bu sizin düşünceniz saygı duyuyorum ama ben kendimi biliyorum ve size açıklamaya ihtiyacım yok.
Bu sizin düşünceniz saygı duyuyorum ama ben kendimi biliyorum ve size açıklamaya ihtiyacım yok.Nefretinizi kusacak başka birini bulun. Bu konuda iyi niyetli değilsiniz NOKTA
Saygı duymuyorsunuz nefret kusuyorsunuz. Üslubunuz çok kötü. Keşke yaşadığınız olayda bu yüzünüzü o adama göstermiş olsaydınızBu sizin düşünceniz saygı duyuyorum ama ben kendimi biliyorum ve size açıklamaya ihtiyacım yok.
Kimin üslubunun nasıl olduğu dışarıdan görünebiliyor. Size nezaket yoksunu dedim diye nefret kusuyor mu oldum? Siz önyargılı bir şekilde başlığa gelip okumadan etmeden beni suçladınız. Bence de sizin içinizde bir nefret var ama psikolog olmadığım için forumlarda tanımadığım insanlara teşhis koymak gibi bir huyum yoktur. İyi günler dilerim.Saygı duymuyorsunuz nefret kusuyorsunuz. Üslubunuz çok kötü. Keşke yaşadığınız olayda bu yüzünüzü o adama göstermiş olsaydınız
Eşinizin tepkisinden çekinmediyseniz ikinci olaydan sonra eşinizle konuşmama nedeniniz ortaklığın bozulmasını istememeniz o halde.Yahu ortaklık biz bunları yaşadığımızda zaten vardı ve evliliğimiz, geçimimiz bu ortaklığa bağlıydı. Böyle bir şeye kalkışan adamın sonradan eşimle ortak olmasına zaten izin vermezdim.
Eşimin kuyruk salladığımı düşüneceğini düşünmedim. Lütfen eğer yorum yazacaksanız önce bir yazdıklarımı okuyun. O sözüm “kadınlar eğer tacizi gizlerse tacizci kadar suçlu olurlar” diyen bir başka üyeye böyle şeylerin gerçek hayatta bu şekilde yürümediğini anlatmak içindi. Rica ederim biraz hassasiyetle cevap verin. Herkesin fikrine değer veriyorum ama mağduru suçlayan zihniyet beni gerçekten çileden çıkarıyor.
Ne işi kurdular ne üzerine buEn büyük dileğim bu. Ayrılmak. Ama işler iyi gittiği ve herkes ekmeğini kazandığı sürece bu gündeme gelmiyor, gelemiyor.
İşi ayırsalar tek başlarına götürebilirler miNe işi kurdular ne üzerine bu
İlk olay olduğunda çıkıyorduk. İkincisi olduğunda nişanlıydık. Eşim iş kuralı 1 yıl kadar olmuştu o sıra, belki biraz daha fazla. Geçimi buna bağlıydı tabii ki ve her iki olay da biz evlenmeden kısa süre önce ve kısa aralıkla (1-2 ay gibi) yaşandı. İlkinin nasıl olduğunu yazdım. İkincisini yazamıyorum ifşa olmamak için. Konu o zaman yapmadığım şeyler değil. O zamandan beri bunun ikilemini yaşıyor olmam, hamile olmam, söylemenin bizi daha kötü etkileyip etkilemeyeceğini bilememem. Sadece biraz anlaşılmak ve içimi dökmek istemiştim. Dünden beri sen kayınbiraderine umutlanmışsın, sen malın çoğaldığını görünce dikkat çekmek için bunu uydurmuşsun, sen buna ses etmediğin için bunu yapan adam kadar suçlusun gibi şeyler duyuyorum. Yakınlarıma anlatamadığım şeyi buraya taşımama gerçekten de hiç gerek yokmuş.Eşinizin tepkisinden çekinmediyseniz ikinci olaydan sonra eşinizle konuşmama nedeniniz ortaklığın bozulmasını istememeniz o halde.
Geçimimiz buna bağlıydı demişsiniz. Gelirimizden olmayalım gerilim çıkmasın diye düşünmüşsünüz yani. Yazdıklarınızdan çıkan şeyi söylüyorum. Değer miydi peki? Zaten çalışıyormuşsunuz.
Ben erken de olsa geç de olsa doğruları söylemeniz gerektiğine inanıyorum yoksa cok daha kötü şekilde ortaya çıkabilir. Belki kayınbiraderin sarkması eltinin kulağına gitti ondan böyle davranıyor.
Alternatif işler var ikimizin de yaptığı, ayrılsalar belki bir süre zorlanırız ama kaldıramayacağımız ölçüde değil.İşi ayırsalar tek başlarına götürebilirler mi
O kadar olumlu konuşan, yol gösteren yorum olmuş. Bunların içinde neden 1-2 olumsuz yoruma odaklanıyorsunuz ?İlk olay olduğunda çıkıyorduk. İkincisi olduğunda nişanlıydık. Eşim iş kuralı 1 yıl kadar olmuştu o sıra, belki biraz daha fazla. Geçimi buna bağlıydı tabii ki ve her iki olay da biz evlenmeden kısa süre önce ve kısa aralıkla (1-2 ay gibi) yaşandı. İlkinin nasıl olduğunu yazdım. İkincisini yazamıyorum ifşa olmamak için. Konu o zaman yapmadığım şeyler değil. O zamandan beri bunun ikilemini yaşıyor olmam, hamile olmam, söylemenin bizi daha kötü etkileyip etkilemeyeceğini bilememem. Sadece biraz anlaşılmak ve içimi dökmek istemiştim. Dünden beri sen kayınbiraderine umutlanmışsın, sen malın çoğaldığını görünce dikkat çekmek için bunu uydurmuşsun, sen buna ses etmediğin için bunu yapan adam kadar suçlusun gibi şeyler duyuyorum. Yakınlarıma anlatamadığım şeyi buraya taşımama gerçekten de hiç gerek yokmuş.
Adamla görüşmüyoruz, görüşme ihtimalimiz de yok gibi bir şey. Maalesef bu donup kalma olayını atlatamıyorum. Tacizi dillendirme konusunda da iyi değilim. Anlatmam gerekirdi en başta belki. İşin içinden çıkamadığım ve kötü hissettiğim için buraya yazdım.Bazı insanlar gerçekten donup kalabiliyor, o anda tepki veremiyor. Bizim eve hırsız girmişti, eşim uyanınca evde kovalamaca oldu. Anın şoku ile bir müddet konuşamaz olmuştum. Böyle şeyler olabiliyor yani.
Sonrasında eşinize söylememişsiniz ve hâlâ söylemek istemiyorsunuz. Bu adam durumunuzdan yararlanarak işi daha ileriye götürebilir. Ben geç de olsa burada nasıl anlattıysanız aynı şekilde anlatma taraftarıyım.
Haklısınız, bu tür durumlarda tek bir kişinin bile niyetimi sorgulayıp önyargılı ve saldırgan yorumlarda bulunması bende hala aynı şok etkisini yaratıyor. Anlayışınız ve nezaketiniz için çok teşekkür ederim.O kadar olumlu konuşan, yol gösteren yorum olmuş. Bunların içinde neden 1-2 olumsuz yoruma odaklanıyorsunuz ?
Bence siz sonsuza kadar susun, yeni bir şey olmadığı sürece konuşmayın. Yeni bir şey olursa mutlaka delil elde edin , burda 1 kişinin ters lafı zorunuza giderken bu sefer karşınızda kayınbiraderin karısı ve arkasını her daim toplayan kayın aile oluşumu olacak, onlar üzerinize gelirse intihar falan edersiniz heralde.Haklısınız, bu tür durumlarda tek bir kişinin bile niyetimi sorgulayıp önyargılı ve saldırgan yorumlarda bulunması bende hala aynı şok etkisini yaratıyor. Anlayışınız ve nezaketiniz için çok teşekkür ederim.
Eşiniz ortakliktan ayrılsın en doğrusu bu ama çok geç kalmışsınız söylemekte kimseyi inandıramaz hatta kendiniz zor duruma düşersiniz esinizide düşürür sunuz .eğer tekrarlarsa ki bence tekrar edecek o dakika o esnada tepkiyi koyun .bide sarkıntılık yaptı derken biraz daha açar misinjz nasıl yani ne yaptıSelam hanımlar fazla uzatmadan yazayım, yorumlarınızı bekliyorum. Üç yıllık evliyim, bebek bekliyoruz. Eşimin abisi ile ortak kurduğu bir işi var. Biz evlendiğimizde daha 1-1.5 yıllık yeni bir şirketti. Evlenirken taşın altına elimi koydum tabii ki. Ufak bir birikimim vardı, onu harcadım, çalışıyordum da. Hemen hemen yarı yarıya karşıladık tüm masrafları sade bir şekilde. Eşimin ailesinin maddi gücü olmadığı için her şeyi kendimiz yaptık (takılarımı eşim aldı). Yalnız benim ailem yatak odamızı hediye etti.
Buna rağmen o sırada kayınbiraderimle 2 yıla yakındır evli olan eltim sorun çıkardı. O şirketi biz dişimizden tırnağımızdan artırıp kurduk, oradan kazandığın para bizim de paramız, o parayla evlenemezsin gibi. Ki onlar şirket sermayesinin yarısını kendileri vermişler, eşim de bir o kadar sermaye koymuş. Onlar dışarıda çalışmaya ve para kazanmaya devam edip yalnızca iş yönetimi ile ilgili kendi işlerinden arta kalan zamanlarda destek olurken işin başında eşim duruyordu. Yine de tabii ki evlenirken dükkandan aldığımız az miktarda parayı altı ay içinde geri koyduk. Bir seneye kalmadan da dışarıya az miktarda olan taksitlerimizin hepsini bitirdik çok şükür. Buna rağmen eltim üç ortak olalım, para üçe bölünsün, üçte ikisini biz alalım diye tutturdu.
Bir şekilde bunların hepsini hallettik. Tabii araya soğukluklar girdi, ben eşime güvendiğim ve arada kalıp sıkıntı yaşamasını istemediğim için çok üstüne gitmedim. Her neyse bunlar işin ekonomik boyutları.
Asıl konu şu, nişandan hemen önce henüz aramız iyiyken bir akşam eğlenmeye dışarı çıkmıştık. Birkaç kadeh içkiden sonra kayınbiraderim bana askıntılık etti ama eşim bunu farketmedi. Ben de bir şey söylemedim o ortamı terk ettik hemen. Sarhoştur, kendine gelince pişman olur diye düşündüm. Bir iki ay sonra bu durum tekrarlandı ve bu kez çok kalabalık bir ortamda oldu. Yine o ortamı terkedip kaçtım ve kimseye bir şey söylemedim. Sonra eltimle saçma bir konu yüzünden tartıştık ve eşim artık eltimin şımarıklıklarına dayanamadığı için iletişimi tamamen kesti onlarla. Ama hala ortaklık sürüyor. Ve benim kayınbiraderime de eltime de hiç güvenim yok ne maddi ne manevi olarak. Abisi hakkında kötü bir şey söylesem ben kötü olurum. Bir şekilde işlerini ayırmaları gerektiğine inanıyorum ama işleri de çok iyi gidiyor. Diğer yandan içim rahat değil.
Zamanımda eşime söyleseydim ne olurdu diye merak etmekten kendimi alamıyorum. Kardeşinin karısına askıntılık edecek kadar şeref yoksunu bir adamla çalışmaya devam etmek istemezdi ama gizledim korktuğum için. Şimdi eşimi maddi olarak da sömürmelerinden korkuyorum ama elim kolum bağlı. Ne yapacağımı bilmiyorum. Söyleyip kurtulmalı mıyım, gizlemeye devam mı etmeliyim? Bu olayı kimse bilmiyor. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum.
Öyle yapacağım. Konu benimle birlikte mezara gitsin. Bunca zaman konuşmadım, bundan sonra da konuşmayabilirim. Yorum yapan herkese teşekkür ederim.Bence siz sonsuza kadar susun, yeni bir şey olmadığı sürece konuşmayın. Yeni bir şey olursa mutlaka delil elde edin , burda 1 kişinin ters lafı zorunuza giderken bu sefer karşınızda kayınbiraderin karısı ve arkasını her daim toplayan kayın aile oluşumu olacak, onlar üzerinize gelirse intihar falan edersiniz heralde.
Iyi de burası terapi odası değil ki burada herkes fikrini yargısını yazıyor size özel bir durum da yok. Terapist gibi hassas yaklaşmak imkansız, uzun uzun dinleme olanağı yok o yüzden birkaç satırla çıkarımda bulunup tavsiye vermek buranın işlevi. Bazıları hiç anlatma demişler ben ve birkaç kişi söylenmesi gerektiğini düşünüyoruz herkes kendinden, yaşadıklarından pay biçiyor.İlk olay olduğunda çıkıyorduk. İkincisi olduğunda nişanlıydık. Eşim iş kuralı 1 yıl kadar olmuştu o sıra, belki biraz daha fazla. Geçimi buna bağlıydı tabii ki ve her iki olay da biz evlenmeden kısa süre önce ve kısa aralıkla (1-2 ay gibi) yaşandı. İlkinin nasıl olduğunu yazdım. İkincisini yazamıyorum ifşa olmamak için. Konu o zaman yapmadığım şeyler değil. O zamandan beri bunun ikilemini yaşıyor olmam, hamile olmam, söylemenin bizi daha kötü etkileyip etkilemeyeceğini bilememem. Sadece biraz anlaşılmak ve içimi dökmek istemiştim. Dünden beri sen kayınbiraderine umutlanmışsın, sen malın çoğaldığını görünce dikkat çekmek için bunu uydurmuşsun, sen buna ses etmediğin için bunu yapan adam kadar suçlusun gibi şeyler duyuyorum. Yakınlarıma anlatamadığım şeyi buraya taşımama gerçekten de hiç gerek yokmuş.
P piraye çok teşekkür ederim. Beni anladığın için çok mutlu oldum. Terapiye haftaya başlayacağım, yakın arkadaş çevremle bunu konuşsam onlar tarafından da önyargılar olur eşime ve ailesine karşı (beni tanıdıkları için bana önyargılı olmazlardı bunu biliyorum). Bu yüzden kimseyle paylaşamadım. Yıllar sonra gebelik gibi bir durum söz konusu olunca vurmaya başladı farklı duygular. Bencillik, vahşi duygular düşünceler gelmeye başladı aklıma. Kendimden korktum. Başa çıkmakta zorlanınca buraya içimi dökeyim dedim.Sanırım bu ülkeyi iliklerine kadar sindirmis ve benzeri olaylari da yaşamış biri olduğum ve konu sahibinin yaşadığı olayla empati kurabildigim için , şikayetçi olmaması üzerine yapılan ağır eleştiriler beni bile irrite etti. Arkadaşlar tacize uğramak her kadın için travmatiktir, ama bu tacizin yakın çevreden veya aile içinden gelmesi çok daha ağır bir travmadir. Bırakın şikayetçi olmayı, diğer aile bireylerine bildirmeyi, arada bir hatırlamak bile konu sahibinin ilişkilerini ve hayatını zaten uzun vaadede kökten değiştirecektir. Bu konu özelinde böyle bir travma yaşamış bir kadına şikayetçi olmadin, eşine anlatmadin diye yuklenmenin bir anlamı olduğunu zannetmiyorum...
Olay örüntüsünde üzerinden çok zaman geçmiş olması, şu anda ekonomik olarak da ilişkilerin bulunması ve tacizcinin yakın akraba olması nedeniyle, sakın söyleme mezara götür diyenKatibin Ruhu na katılıyorum... Evet şu anda susması doğru olur ama şunu da söyleyeyim, sen istesen de mezara götüremeyecegin kadar ağır bir yük olacak bu, yıllar içinde etkisi daha şiddetli vuracak (her büyük travma gibi) .... benzerini (eşimin iş ve arkadaş çevresinden, aile bile değil) yaşadığım için çok iyi biliyorum...o yüzden eşine şimdilik söyleme ama uzun vadede bununla başa çıkabilmek için mutlaka profesyonel destek almaya çalış derim...
Mutlaka git...hele ki ebeveyn olduktan sonra, öncesinde yaşanan ve önemsenmeyen veya üzeri kapatılan tüm travmalar (çocukluktan ebeveynlige kadar beri gelen) uzun vaadede şiddetlenerek vuruyor....Burada sık sık okuduğumuz "eşim çocuktan sonra çok değişti" konularının sebebi de bu basit ilke aslında ama ben anlatmaktan yoruldum...Senin yaşadığın şey herhangi biriyle paylasamayacagin kadar ağır ama kendine saklarsan zamanla içinde patlayacak kadar da şiddetli bir olay...sakın hafife alma, kendin ve bebeğin için mutlaka bir profesyonelle görüş....P piraye çok teşekkür ederim. Beni anladığın için çok mutlu oldum. Terapiye haftaya başlayacağım, yakın arkadaş çevremle bunu konuşsam onlar tarafından da önyargılar olur eşime ve ailesine karşı (beni tanıdıkları için bana önyargılı olmazlardı bunu biliyorum). Bu yüzden kimseyle paylaşamadım. Yıllar sonra gebelik gibi bir durum söz konusu olunca vurmaya başladı farklı duygular. Bencillik, vahşi duygular düşünceler gelmeye başladı aklıma. Kendimden korktum. Başa çıkmakta zorlanınca buraya içimi dökeyim dedim.
Yorum yapan üye ne seni ne eşini tanıyor, olayı şimdi eşine anlatman durumunda alabileceğin en uç tepkilerden birini hatırlatmış sadece. Temelde bizimle aynı şeyi söylüyor aslında: leş bir toplumda yaşıyoruz...Gerçekten mi ya. Umut he. Gerçekten çoğu erkekten betersiniz. Konuyu açtığıma pişman oldum sizinki gibi yorumlar yüzünden.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?