Guzel dileklerin icin tesekkur ederim. Umarim senin de esin degisir.
Guzel dileklerin icin tesekkur ederim. Umarim senin de esin degisir.Aslında herşeyin farkında fakat işine geldiği gibi yaşamak onun egosu için büyük tatminlik böyle insanlar için senin çektiğiin önemli değil önemli olan o nası rahat yaşıyor olması önemli ne yazık ki ne yaparsan yap seni takdir etmeyecek boşuna kürek çekmek gibi ..insanın kendisinin zıttı bir insanla yaşamak zorunda kalmış olması çok zor.. Allah yardımcın olsun kardeşim ben başedemedim inşallah senin ve çocuğun için değişir eşin ve size rahat bir hayat yaşarsiniz birlikte
Bu yüzden ama kavga falan da çıkarmayın, öyle bir sorun yokmuş gibi davranın derim. Normal olan buymuş gibi. Yoksa içinden çıkılmıyor ve eşiniz kavgalarda üste çıkabilen birine benziyor.Calismaya baslayinca ona bir sey vermeyi dusunmuyorum zaten. Kalani birikim yaparim cocuklar icin. Zaten calissam da ev isi her sey bende. En azindan para da tamamen bende olsun. Bir daha ayni yanlisi yapmayacagim.
Cocugumun hastaligi var arkadasim. Bu durumda onceligim para mi olmali? Zaten yazarken de once manevi acligimdan bahsettim ama herkes maddi kismina yorum yapti. Dedigim gibi aslinda gecindirebilecek maasi var. Pasifim dogru cunku o kadar cok sey yasadim ki kafam kavga gurultu kaldirmiyor. Bunun yerine uzun suredir susmayi tercih ettim. Cocuguma yogunlastim. Manevi acidan beni doyursaydi maddi konulari da hic dile getirmeyecektim bile.çocuğu bahane etmeyin. bende bıraktım çalıştım binlerce kadın gibi. böyle bir eşiniz varsa ya çalışacaksınız ya da dişinizi göstereceksiniz. açıkçası bu kadar naif hatta naifliğin ötesi ruh halinizden çıkın. ben bile burda okurken sıkıldım. eşinizi düşünemiyorum. çok pasifsiniz kusura bakmayın
eskiden benim eşim de böyleydiMeslegimin de parasal konular olmasi ayri bir ironi. Kendi evimizde hesap yapamiyoruz daha. Daha tamamen cekmedim, karti odeyecegim vs diye eve para olarak cuzi bir miktar getiriyor. Bir donem karti elinden aldim cunku markette vs fiyatina bakmak bile adeti degildir. Gorur ve alir. Bu sefer de ne aliyorsa sanal kartla internetten almaya basladi. Cozum bulamadim. Farkli ozelliklerde kac tane spor ayakkabisi var. Sorsan hepsi ihtiyaci.
ben çalışıyorum benım esım de aynı paranın hesabını bılmez, borcu bıtmez, laf soylesen sen kabahatlı olursun, evın eksıgını bılmez cocugun ıhtıyaclarını sormaz cunku adam sorumsuz bu konuda ama ben artık bıktım yanı benden habersız kredı mı cekmedı, cocugumun altıonlarını mı bozdurmadı, benden borc alıp gerı mı vermedı (es arasında borc olmaz demeyın eve harcanmayan bır para ıse o bana gore borctur vs vs.....) ama hala duzelmedı kı ben borc kapatmaya calıstıkca o borc yapmaya devam ettı su an evın kredısı cocugun ve kendı sahsı masraflarım genelde market alısverısı bende, annemler bızımle kalıyor kızımıza bakıyor pazar alısverısını onlar yapıyor yerı gelıyor eksık market ıhtıyaclarını alıyorlar, esımde aıdatı (60 tl aylık)-evın faturalarını (dogalgaz-elektrık-su-ınternet-dıgıturk) oduyor.Arkadaslar esime karsi iyice doldum. Surekli ic sesimle ona sitem ederken buluyorum kendimi ama konusmak istemiyorum. Iyice icime kapandim.
Oldukca baskin bir karakteri var. Bense herkes tarafindan naif olarak nitelendirilen bir insanim. Duygusalim.
Isterim ki bir sikintim oldugu zaman esime acilayim ama ne zaman boyle bir girisimde bulunsam ya daha konusmanin baslarinda sozumu keser, alakasiz bir sey soyleyerek tum modumu dusurur, devam edesim gelmez; ya da olur da biraz daha dinlerse ki bu cok nadir olur, abarttigimi, bos yere dert ettigimi soyler.
Eger ikimiz hakkinda bir sey konusacaksam da daima bastirir, benim sorunum kucucuk kalir, onun sorunlari daha onemlidir.
Su dunyada yuregimi esime acamayacaksam, dertlendigimde benimle dertlenmeyecekse es olmanin ne anlami var?
Sorunumuzun ikinci ayagi da maddi. Kendimi maddi manevi huzurlu hissetmiyorum. Esimin ortalama bir maasi var. Guzel yonetilse hayli hayli yeter ama esim lukse duskun. Bir sey alacaksa en iyisi olsun ister. Benden cok markali ayakkabilari, kiyafetleri vs vardir.
Ben kart siskin, cocugun su ihtiyaci var vs diye hep kendimi ertelerim. Nakit yok diye ne varsa onu pisiririm. Zorunlu ihtiyaclari bile olabildigince idare etmeye calisirim. Bi bakarim bilmem ne marka ayakkabi almis, mont almis, spor kiyafeti almis.
Maas alinca ivir zivir dunya harcama yapar, ayin son gunleri 50 tlnin hesabini yapariz.
Ben arkadaslarim defalarca cagirir, dugun olur, bebek gorme olur para yok diye bahane bulurum, mahcup kalirim, esim parasi olmasa da annesinden alir spor salonu aidatini oder.
Bana ozel harcamalarim icin para birakmaz. Nadiren 50-100 biraktigi zamanlarda da bakarim ki market alisverisi yapilacak para yok, mecburen onu kullanirim, bana sira gelmez.
Dirdirci degilim, yapimda yok. Bir kere soylerim, insan olan anlamaz mi? Illa sabah aksam basini mi yemem lazim? Ihtiyacin varsa neden soylemiyorsun diyor. Parasi olmadigini bile bile ne soyleyeyim? Gormuyor mu durumu? 2 senedir 1 ayakkabi ve bir dis kiyafet aldim. Su an her seyim eskidi. Gormuyor mu?
Calis diyecek arkadaslar icin soyleyeyim, ufak bebegim var, bakacak kimsem yok. Iki sene oncesine kadar calisiyordum.
Bir sey desem kari kizla mi yedim, ickim mi var gibi bayagi bi konusma halini aliyor. Ben de konusarak basedemedigim icin giderek daha cok susmayi tercih ettim.
Sozde cok seviyor ama sevmek boyle mi olur?
Babamla durumlarimiz tamamen sizin ilk haliniz gibiydi. O kadar da durumlari kotu olmamasina ragmen hep bir biriktirme derdiyle her seyden kisarlardi. Oyle ki bir sure sonra kendimi parasal yuk olarak gormeye baslamistim. Belki de ordan kaldi benim bu minimumda yasamam. Nasil degisebildin bir anda? Belki benim de oyle yapmam lazim. Para konulari da konusmaktan en hoslanmadigim konular ama gerekiyor galiba.
Adam kendi çapında kötü baba, kötü aile reisi. Belli ki rest çekecek gücünüz yok. Ama Bana da bu bebeğim var çalışamam bahanesinden gına geldi ya. Benim de küçük bebeğim olacak 7 ay sonra işe döneceğim. Ben kötü anne mi oluyorum? Çalışmayıp, bebeğe bakanlar iyi anne mi oluyor? İnsan çocuklu evde istediğini değil olanı pişirince, bir şeylerin ters gittiğini anlamaz mı ya? O çocuğu sağlıklı sütle beslemek için bile iyi beslenmek gerek. Benim annem de çalışmazdı çocukken hep yokluk çektik. Okula giderken bana para vermeyi bırakın, aynı sizin gibi babamdan 5 kuruş alamazdı. Babam işe erken gittiği için annemle yol parası konusunda muhattap olmak zorundaydım. Ama evde oturup duruyordu eli ayağı tutan insan. Öğrenilmiş çaresizlik bence bu. Bir de çoxuğu düşünmekle alakası yok, bakıcılar zebil gibi.
Madem ihtiyaçlarınızı karşılamıyor, boşanın. Çünkü insani ihtiyaçlar bunlar. Madem boşanacak, adamdan vazgeçecek gücünüz yok çalışın. Bu, dertlenmekle, ahlanmakla çözülmez ki. ''Çaresiz kadınlar kulübü'' ne üye olmayın lütfen.
Uzun uzun dusundum yazdiklarinizi. Sozleriniz kulagima kupe olacak emin olun. Tesekkur ederim.Sevgili xpirin aslında siz birşeylerin cevabını zaten bulmuşsunuz bu tespitinizle. Ailenizdeki gereksiz kısma durumlarından ötürü minimumda yaşamışsınız ve aynı alışkanlığınızı devam ettirecek bir eş çıkmış karşınıza. Bunlar tesadüf değil inanın, hayatımızdaki olaylar kişiler hepsi tekamül sürecimiz içindir. Evet hayatta uyumlu olmak naif olmak güzeldir ve gereklidir. Fakat sırf uyumlu olmak için kendimizden ödün veriyorsak yıpranırız. Kurban gibi hissederiz kendimizi ve aynı zamanda da çokça öfke biriktiririz. Oysa tüm bunlara gerek yok. Etrafımızdakileri değiştiremeyiz ancak kendimizi değiştirebiliriz. Kendinize sık sık şunu hatırlatın:"Ben de bir insanım, benim de ihtiyaçlarım var, herzaman uyumlu insan rolünü oynayamam" Öncelikle zihninizde bu dönüşümleri gerçekleştirin ve hak ettiğinize inanın, kendi değerinizi bilin.
Aynen dediginiz gibi. Ben de calistigim gunleri ruyamda goruyorum. Anneanne babaanne bakabilse her sey daha kolay olurdu.Ben de çalışmaktan yanayım.İş yerimi rüyalarımda görüyorum.Ama bakıcı en az 1300 tl istiyorsa, alacağın maaş 1900 tl ise 300 ü yol paransa, 300 tl için çocuklar bakıcı elinde büyümemeli.O yüzden gün sayarak evde oturuyorum. Kötü anne, iyi anne meselesi değil sadece yani. İş yerinde ter döküp elimde para kalmayacaksa emeğim kendi bebeklerime gitsin.
Sagol canım lakin 10 sene oldu kıymet bilmeyen ..vs...artık bemım için elin x adamını hayatımdan def edeli bin pişman güya olmuşsada bence huyiu huyundan vazgecmez istısnalar kaideyi bozmaz...Guzel dileklerin icin tesekkur ederim. Umarim senin de esin degisir.
Cocugumun hastaligi var arkadasim. Bu durumda onceligim para mi olmali? Zaten yazarken de once manevi acligimdan bahsettim ama herkes maddi kismina yorum yapti. Dedigim gibi aslinda gecindirebilecek maasi var. Pasifim dogru cunku o kadar cok sey yasadim ki kafam kavga gurultu kaldirmiyor. Bunun yerine uzun suredir susmayi tercih ettim. Cocuguma yogunlastim. Manevi acidan beni doyursaydi maddi konulari da hic dile getirmeyecektim bile.
valla benimde ic sesim susmuyo ama yapıcak bisey yok bokmu vardı diyorum daha 20 yasında kactın hadi kactın esim benden 10 yas buyuk demiyomu bu daha cocuk evlilik zor yapabilirmi icinde bisey kalmasın ne bililyim bi süür sey balayına sonra gittik durumumuz simdiki gibi degildi gercketne bi insan evleniyosa herseyi yapıcak ben mesela suna evlensen kesinlikle maldivlere tatile gider ordan romada aska yasardım alırdım 3 hafta izin ohhhhhhhh hayatımın en güzel gününü gecirşrdim bide aynı pencereden dunyaya bakmak cok önemki asıkken insan göremiyo o yuzden aska kadar buyulu baska bisey yok dünyada benceArkadaslar esime karsi iyice doldum. Surekli ic sesimle ona sitem ederken buluyorum kendimi ama konusmak istemiyorum. Iyice icime kapandim.
Oldukca baskin bir karakteri var. Bense herkes tarafindan naif olarak nitelendirilen bir insanim. Duygusalim.
Isterim ki bir sikintim oldugu zaman esime acilayim ama ne zaman boyle bir girisimde bulunsam ya daha konusmanin baslarinda sozumu keser, alakasiz bir sey soyleyerek tum modumu dusurur, devam edesim gelmez; ya da olur da biraz daha dinlerse ki bu cok nadir olur, abarttigimi, bos yere dert ettigimi soyler.
Eger ikimiz hakkinda bir sey konusacaksam da daima bastirir, benim sorunum kucucuk kalir, onun sorunlari daha onemlidir.
Su dunyada yuregimi esime acamayacaksam, dertlendigimde benimle dertlenmeyecekse es olmanin ne anlami var?
Sorunumuzun ikinci ayagi da maddi. Kendimi maddi manevi huzurlu hissetmiyorum. Esimin ortalama bir maasi var. Guzel yonetilse hayli hayli yeter ama esim lukse duskun. Bir sey alacaksa en iyisi olsun ister. Benden cok markali ayakkabilari, kiyafetleri vs vardir.
Ben kart siskin, cocugun su ihtiyaci var vs diye hep kendimi ertelerim. Nakit yok diye ne varsa onu pisiririm. Zorunlu ihtiyaclari bile olabildigince idare etmeye calisirim. Bi bakarim bilmem ne marka ayakkabi almis, mont almis, spor kiyafeti almis.
Maas alinca ivir zivir dunya harcama yapar, ayin son gunleri 50 tlnin hesabini yapariz.
Ben arkadaslarim defalarca cagirir, dugun olur, bebek gorme olur para yok diye bahane bulurum, mahcup kalirim, esim parasi olmasa da annesinden alir spor salonu aidatini oder.
Bana ozel harcamalarim icin para birakmaz. Nadiren 50-100 biraktigi zamanlarda da bakarim ki market alisverisi yapilacak para yok, mecburen onu kullanirim, bana sira gelmez.
Dirdirci degilim, yapimda yok. Bir kere soylerim, insan olan anlamaz mi? Illa sabah aksam basini mi yemem lazim? Ihtiyacin varsa neden soylemiyorsun diyor. Parasi olmadigini bile bile ne soyleyeyim? Gormuyor mu durumu? 2 senedir 1 ayakkabi ve bir dis kiyafet aldim. Su an her seyim eskidi. Gormuyor mu?
Calis diyecek arkadaslar icin soyleyeyim, ufak bebegim var, bakacak kimsem yok. Iki sene oncesine kadar calisiyordum.
Bir sey desem kari kizla mi yedim, ickim mi var gibi bayagi bi konusma halini aliyor. Ben de konusarak basedemedigim icin giderek daha cok susmayi tercih ettim.
Sozde cok seviyor ama sevmek boyle mi olur?
Ayni benim esimPara konusunda konusunca cok baska yerlere cekiyor konuyu. Sonunda ne nankorlugum kaliyor ne de ne istemisim de yapmamis? Asiri istegi olan biri degilim ki zaten.
Nasil yapsak dediniz ne konustunuzDegerli yorumlariniz icin hepinize tesekkurler.
Dun cocuklar uyuduktan sonra ilk defa esimle bu kadar derine inen bir konusma yaptim. Suclamadim, soylesin boylesin demedim, kendi hislerimden bahsederek durumu izah ettim. Aslinda soyle yapsak daha guzel olur gibisinden konustum.
Keske daha once anlatsaydin. Ben bu kadar detay dusunemiyorum vs olumlu bir karsilik verdi. Kavga etmek her gun soylenmek bana gore degil. Anlamis gibi gorunuyor. Ne kadar etkili olacagini ilerleyen zamanlarda gorecegiz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?