Ailem bilse hayatta bırakmaz ki.. Bi kaç yaptığını anneme anlattım. Ertesi gün hemen geldiler. Babam ''istiyorsan gel ben seni sokakta bulmadım böyle hayat geçmez bu adam seni daha çok hasta edecek.. psikolojik zarar vermek, seni bezdirip sonra suçlu olarak seni gösterecek'' dedi. Hatta ağladı.. Babamı ilk defa ağlarken gördüm. Ama nedense gidemiyorum. Sevgi mi yoksa nedir benim gitmeme engel olan bilmiyorum ama değişir belki diye umutla bekliyorum..
canım sen buna değer misin? ciddi ciddi otur kalbindekileri dök bir yol bulalım ben mutsuzum de. yola gelmiyorsa aileleri çağır bu konu hallolsun. sen aldatmaya takılmışsın ama senin hayatın hayat değil bir kere. işim yok EVİ İŞİ GÜCÜ olan adamın donunu yıkayacağım???? bir kere namahrem, ne biçim adam o ya_[/QUOTE
Eşimin ailesi çok tuhaf insanlar.. İlk zaman benim çok üstüme düştüler, çok iyilerdi.. Şimdi ise bi kere dahi beni aramıyorlar.. Eşimde işten eve gelirken görüşür ailesiyle.. Babası ile günde 5 defa konuşur hemde saatlerce herşeyini ona danışır. Bana hiçbirşeyini anlatmaz.. Hesabımızı babası ile beraber yaparlar. Bana paylaşmaz ne borcunu ne de ödemeleri.. Ben çok konuşmayı denedim hep sustu cevap vermedi. Uykum var deyip geçiştirdi. Beni her geçen gün daha çok içime kapattırdı. Kendime güvenimi kırdı. Onunla konuşurken kekeliyorum artık o derece güvenim eksildi..
Bende böyle düşünüyorum önceden ne kadar mutluydum hiçbir sorunum yoktu.. Bilseydim evlenirmiydim.. Çalışmadığım için maddi yöndende zayıfım istediğimi yapamıyorum.. Ne kuaför,ne hobi,ne de gezme.. Para dahi isteyemiyorum ondan. Babam geldiğinde 100 lira çıkarıp verdi onunla idare ettim kaç ay.. Zaten bi yere gidemiyorum ki telefonda olmayınca haber veremiyorum.. Dışarı çıksam bi de o zaman eve gelse gelde anlat.. Anlamaz ki.. O yüzden en iyisi evde bütün gün temizlik yemek uğraşıyorum.. Bazen acaba çocuğumuz olsa onunla zaman geçiririm hiç değilse diyorum sonra korkuyorum.. Zaten ben istesem o istemiyor ki ödü kopuyor çocuktan..
8 Aydır Belki değişir, belki beni anlar, belki bugün benimle ilgilenir, belki pişman olmuştur diye kendi kendime umut vermekle geçti.. Hala umudum vardı. Ama bugün bu davranışıyla tamamen kırdı umutlarımı.. Bi yanım çek git daha ne duruyorsun diyor bi yanımda... Unutmak kolay olur mu.. Kalbimin kırıklığını nasıl toparlayacağım.. Ya ailemin yüzüne nasıl bakacağım.. :44:
Zaten psikolojim çok bozuldu kendimi çok yalnız çok değersiz hissediyorum.. Kendime güvenimi kaybettim, kekelemeye başladım düzgün konuşamıyorum artık oysa ki önceden böyle değildim.. birde türk dili ve edebiyatı mezunuyum.. Bi de utanmadan bana ''tedavisi felan varsa ol psikolojin iyi değil hadi ona da yardımcı olayım'' dedi..Bu söylediği babamın çok zoruna gitti. Koca adam oturup ağladı halime..
Peki arkadaşlar bana yardımcı olun hiç bilmiyorum bu işlemleri..
Boşanma davasını nasıl açabilirim?
Avukat mı tutmam gerekiyor?
Karşı taraftan ne talep edebilirim boşandığımda hiçbirşeyi bırakmak istemiyorum.
Haklarım neyse hepsini kullanayım..
Düğünde ki altınların hepsini aldı benden sadece tek bi yüzüğüm var altın olarak..
Bunlar benim hakkım olmalı değil mi bunları istemelimiyim???
Alt komşumuz baroda çalışıyor ona danışayım o zaman.. Çünkü bazen dayanacak gücüm kalmıyor artık.. En iyisi şuanlık biraz uzaklaşmak bu hafta ailemin yanına gideceğim karar verdim..
Eşime öyle gelmiyor ama ben sıkıldığımı bunaldığımı söylüyorum. ''Senin yerinde olmak için neler yapmazdım ne güzel akşama kadar yatıyorsun daha ne istiyorsun'' diyo. Çok ama çok bunaldım. Hiç bir paylaşımımız yok gibi. İşten geliyor yemeğini yiyip tv karşısında uyuyor. Hep yalnız kalıyorum. Anlamıyor beni.. Bende onu anlayamıyorum bi insan bu kadar mı düşüncesiz olabilir
Teşekkür ederim yorumun için arkadaşım
Yıkıcı konuşmalar yapmak hiçbir zaman tarzım değildir ancak bu mevzuuda yapıcı olacak tek şey senin normal bir hayata dönmen için yapılacak tavsiyelerdir..
Ailenin arkanda olması muhteşem bir nimet, sakın bunu öteleyip görmezden gelme..
Arkadaşların da belirttiği gibi sayılamayacak kadar kadın ortada kalma korkusu ile eşlerini çekme mecburiyetinde kalıyorlar sadece..
Ailen arkandaysa öncelikle toparlan ve ailenin evine git.
Sonra ailenle aranızda bir istişare edin, biri çıkıp derse ki `kızım sabret düzelir, bak yuvayı dişi kuş yapar, şunun şusu vardı bak şimdi ne kadar iyiler.` vs bu tür konuşmalar olursa asla ve asla dikkate alma! Çünkü senin eşin üzülerek söylüyorum seni esir gibi görüyor.
Ailenle olacak istişarenin gündem maddesi, boşanma olmalı.
Kocanın yaptığı hiçbir davranışın elle tutulur veya mantıklı bulunur yanı yok. Sakın sen de mantık aramaya çalışma; çünkü yok öyle birşey.
Sana yaşattıkları seni psikolojik olarak bildiğin sarmış ve sen içinde bulunduğun için durumun vehametinin farkında değilsin.
Bir edebiyat öğretmeni sayılırsın, boşanır gider bir güzel formasyonunu alırsın..
Kimseye muhtaç değilsin!
Ayrılmak istemiyorsun çünkü emek verdin bunca vakit böyle bir işkenceye sabrettin, bunun meyvesini toplayamamak bilinçaltında bir rahatsızlık yapıyor bu da seni biraz daha sabretme fikrine güdülüyor. Durum bundan ibaret.
Ayrıldıktan sonra `ben nasıl sabretmişim Allah`ım!` diye kendine yakınacaksın eminim..
Çocuk kesinlikle ve kesinlikle düşünme canım, çok büyük bir hata olur..
Evet sen bir çocukla ilgilenebilirsin, 4-4lük bir anne olabilirsin ama emin ol babası olmayacak o çocuğun..
Kaldı ki çocuk olayından fersah fersah kaçıyor diyorsun.. Çelişki var oldukça eşinde..
Kendine yazık etme canım, hiçbir insan böyle bir kıymetsizliği haketmez!
Sen üniversite okumuş kültürlü bir insansın, sakın seni daha fazla köreltmesine izin verme!
Avukat vs hepsi hallolur, hiçbirini düşünme.
Sadece kendini düşün ve o evlilikten kurtulmaya bak!
Ailene de durumu bir bir anlat.
Ha bir de sen ailenin yanına gidince muhtemelen pişman olup gelecektir, sakın ha sakın inanmak gibi bir hata yapma!
Düzeleceğine asla ihtimal vermiyorum..
Bir an önce kendi hayatını kur ve ne kadar değerli bir insan olduğunu yeniden keşfet.
Allah yardımcın olsun canım..
Canım çok teşekkür ediyorum uzun zamandır hiç böyle sözler duymamıştım kimseden derdimi anlatıp beni dinleyecek kimsem yoktu çok teşekkür ediyorum yorumlarınız için birazda olsa yalnızlık duygum hafifledi..
Canım çok teşekkür ediyorum uzun zamandır hiç böyle sözler duymamıştım kimseden derdimi anlatıp beni dinleyecek kimsem yoktu çok teşekkür ediyorum yorumlarınız için birazda olsa yalnızlık duygum hafifledi..
Gönderir mi dersin ailenin yanına?
Canım çok teşekkür ediyorum uzun zamandır hiç böyle sözler duymamıştım kimseden derdimi anlatıp beni dinleyecek kimsem yoktu çok teşekkür ediyorum yorumlarınız için birazda olsa yalnızlık duygum hafifledi..
canım bence tepki göster mesela temizlik yapma veya yemek yapma ne der kızar mı sen herşeyi önüne sunuyorsun bakıyor sesin çıkmıyor ooda rahat
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?