tamam merak etme...akşam konuşmaya çalışacam..eğer yine her lafımı ağzıma tıkar ve beni suçlarsa ağzını burnunu kıracam valla bu sefer
haber ver ama son gelişmeleri konuy açıp gitmek yok meraktan çatlıyoruz sonra biz burda
evliliklerde dönem dönem eşler birbirinden soğuyabiliyorlar. açıkçası yazdıklarının, şikayetlerinin bir çoğunu okudum
eşinden soğuma hissinin geçici olduğunu düşünüyorum. eşin şimdi senden arayıp özür dilese yada dr. gitmeyi vs. kabul etse , eşine karşı iyi hisselerin tekrar geri gelecektir.
anlattığın eş profili benim eşimde dahil, pek çok erkeğin genel özellikleri. Benimde çok fazla sinirlendiğim, tepki gösterdiğim durumlar oluyor. ancak; sorunların ne zaman sinirle çözmeye çalışsam işler çığrından çıkıyor ve daha da karmaşık hal alıyor
sorunlara ne zaman sakin ve güler yüzle yaklaşırsam o kadar kolay çözebiliyoruz
sana tavsiyem; en azından birkaç ay çocuk düşüncesini ertele, bu konuda eşine baskı yapma
sorunlarınızı herşeyden önce sakin birşekilde çözmeye çalışın
evet haklısın..konuşacağım konuşayım ama hep beni suçluyo olması hiç bişeyi kabul etmemesi sinir ediyo beni bu akşam bir kez daha deneyeceğim ama bilemiyorum
içine ata ata ata sonunda patlamışsın canım...
olur böyle öfke patlamaları hele eşin inatçıysa...
daha düzgün bi dille konuşmalısın eşinle...
madem sinirli fln diyosun normal anlarından birinde konuş....
herşeyine katlanmak boyun bükmek zorunda tabiki değilsin..
tabiki senin isteklerinde çok önemli...
anne olmak senin en doğal hakkın..
ama bunu kavgayla çözemezsin...
tehditle fln da çözemezsin...
tatlı dil güleryüz herşeyi çözer inan bana...
bak sana şunu anlatayım..
eşim başlarda hiç çocuk istemiyordu kavga ediyodu benimleolmayacak hamile kalırsan aldırırsın...
hatta ben bi kere geciktim dedim belki hamileyimdir dedim..
eşim "ben kendimden eminim olamaz" dedi...
yani olsa bile ondan olamazmış onu anlatmaya çalışıyo...
heeeee dedim peki....
ondan sonra kendisi istemeye başladı ve olmuyo şu anda 1 yıldan fazladır uğraşıyoruz...
en son ağladı artık neden olmuyo diye....
ameliyat olayım ilaç kullanayım fln diye yalvarıyo...
tamam merak etme...akşam konuşmaya çalışacam..eğer yine her lafımı ağzıma tıkar ve beni suçlarsa ağzını burnunu kıracam valla bu sefer
kır vallaha kafasını :)
Bebek dusunen aileler once eliliginiz bu bebegi kaldirabilecek mi onu tartin.
Bebek oyuncak degil ki, onada yazik birbirine sevgisi saygisi azalan/biten bi ailede buyumeyi hak etmez.
Esinden soguyosun, belki de o da senden,
esin seni hirpaliyo itiyor kakiyor ( boyutunu bilmiyorum ama buda bi siddet)
Ama hala cocuk icin dertleniyosunuz,
Yanlis anlamayin beni rabbim her isteyene, her evlat dileyene nasip eder insallah,
Umarim gun gelir size bu duyguyu evlat sevgisi yasarsiniz.
Ama su durumda oncelik evliliginizin bir cocuk icin ne kadar yeterli olup olmadigini dusunun.
Öncelikle sen tamamen haklisin, ve kesinlikle özür dilemeni gerektircek bisey görmedim, asil esin senden özür dilesin.
Tamam kirici konusmus olabilirsin ama hangimiz o durumda kirici konusmazdiki ?
2bucuk senedir sabir sabir sabir,
bir söyledigini en az yüz kere hatta bin kere söylemissindir, ama esin hala yapmiyor ve yanasmiyor, inat ediyor, kapris yapiyor,
Sende bunalmis ve patlamissin, cokta haklisin.
Esinin ne kizmaktan bagirmaktan, nede tatli dille anlatmaktan anliyacagini sanmiyorum,
cocuk olmuyor ve bir ihtimal sorun esinde oldugu icin (bunuda kendisi bildigi icin) doktora gitmeye yanasmiyor,
Niye? Cünkü doktor ona sorun sende diyecek..
Erkeklik gururuna dokunacak.. Sanki sorun kadinda oldummu rahatliyor bu tür erkekler, sinir oluyorum bu düsünceye, neyse..
Yasin 30 olmus cocuk istemende cok hakli buluyorum seni bu senin en dogal hakkin,
esininde hazir olmadigini düsünmüyorum, sadece sorunun kendisinde oldugunu kabul etmek istemiyor,
hala bekle hamile kalinca göreceksin vs vs diyor, bende sorun yok göreceksin diyor..
Allah yardimcin olsun arkadasim, sen yeterince cabalamissin,
aksama tekrar konusmayi deneyebilirsin ama dedigim gibi ise yariyacagini sanmiyorum
ya gelibe biraz yanlış anlaşıldı ..bu dünkü mesele değil...2,5 yıllık bir mevzu
ve ben ona başından beri baskı yapmıyorum...hep onun kendiliğinden bişeyler yapmasını bekledim...
hadi doktora gitmiyo bitksel krlerden bişeyler yapalım dedim ama yok....
ayrıca benim eşimden uzaklaşmamımın tek sebebei bebek değil kırıcı sinirli olması
yaşınız kaç bilyorum ama benim yaşım 30...ayrıa maalesef bizim ailede kadınlar erken menopoza giriyo annem 35 ,halam 38 yaşında menopaza girdi..endişelenmem biraz normal galiba
ben de diyorum ki eşim in hep kırıcı bir yapısı varken benim bebeğimde yokken beni bu evliliğe bağlayıcı ne olabilr...hep evimin işini yaparım hem dayağımı yerim hemde kocamın gönlünü yaparım hemde eşşek gibi işe gidrim paramı kazanırım dyen kadın konumuna mı geçeyim
bu konuyu yaşamayan bilmez ..ben de benzer şeyler yaşamıştım bebeğimiz olmuyordu ve tedavi sürecine başlamaya karar verdik eşim beni götürmediği dr. kalmadı ama bişey çıkmadı kendisinden tahlil istenir surat asar deli etti beni sanki çocuğu sadece ben istiyordum ..denilen hiçbir şeyi yapmamaya başlamıştı..baktık ki sizin gibi günlük kavga ediyoruz ağzımızdan çıkanı kulağımız duymuyor,hayatımızın merkezinde tek şey var çocuk düşüncesi oturup konuştuk o kavgaların ardından 6 ay sonra yaz dönemiydi o döneme kadar bebek konusunu açmayacaktık ve yaz dönemi bir tüp bebek merkezine gidecektik...
bu süre içinde birbirimize daha çok anlayışlı yaklaştık 2 aya kalmadan eskisi gibi mutlu olmaya başladık sonra bir baktım adetim gecikti tahlil yaptım ve hamileyim ..stres yapıncada olmuyor inanın ..öncelikle bu konuyu kapatın ve artık herşeyin bir çaresi var.birbirinizi seviyorsanız şans verin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?