- Konu Sahibi SenEsittirBen
-
- #61
buna verilecek çok cevap var ama +18'e doğru gider bu konu...
Canim biz 10 yildir beraberiz, evet ilk günkü gibi heyecanim yok, bende zaten bunun icin konu actim. Seviyorum esimi ama o heyecani nasil geri getirebilirim diye, belki buna benzer sey yasamis olan vardir, belki dönemseldir, belki iyi bir fikiri olan vardir diye.
buna verilecek çok cevap var ama +18'e doğru gider bu konu...
Her şeyi geçtim de merak ettiğim bir nokta var.
Eşiniz hakkında aileniz bile olsa bunu yapan,aşağılayıcı sözler sarfetmelerine nasıl izin veriyorsunuz?
İnsanlarda değişebilecek özellikler vardır,bir de değişemeyecek...
Fiziksel özellikler her daim değişimi mümkün olan özelliklerdir.
Sizin biran önce bakış açınızı değiştirmeniz gerekiyor,tamamen eşinizin olumsuzluklarını görme çabasındasınız.
En büyük sorun şu;etrafın sesine kulak vermekten,kendi sesinizi duyamaz hale gelmişsiniz.
Eşinizi ciddi manada sevseniz bence,bazı şeyleri görmezden gelebilirsiniz.
kayınpederinize benzetmeniz,itici bulmanız bunlar hiç norma düşünceler değil.
Eşiniz ağızıyla kuş tutsa bence mutlu edemez sizi,çünkü hatalara odaklanmışsınız.
Görmek istemeyeceksiniz...
özelden mesaj attım.. bir bak istersen
Tüm cevapları okuyamadım ne yazık ki ama benim anlattıklarınızdan çıkardığım şu: Eşinizi etkileyici bulmama nedeninizin en basında bence hiç sevmediğiniz kayınpederinizi hatırlatması, ikinci nedeni ise ailenizin ya da çevrenizin eşinizi beğenmiyor olması. Babasına benzemesi konusunda çok fazla yapılabilecek birşey yok. Eşinizin babasından farklı, iyi yönlerini bulmak; bunları kendinize hatırlatmak dışında. Diğer konuya gelince asla başkalarının düşüncelerini takmayın. Uzun boylu ama dayakçı kocanız olsa çok daha mı iyi olacaktı bunları düşünün. Herkesin kusuru var. Ve eşinizle onda hoşlanmadığınız noktaları paylaşın. Yalnız erkekler böyle dolambaçlı laflardan anlamaz. Direk söyleyin. Ben çocukca konuşmanı sevmiyorum deyin. Benimde uzun süreli birlikteliğim var. Yakınlaşmalarımızda hoşlanmadığım bir hareketi olursa ''canım hoşlanmıyorum bundan, atmosferi bozuyor '' diyebiliyorum. Hatta şöyle yaparsan çok daha güzel olur diyorum. Hiç sorun olmuyor. Siz de deneyin. Burnundan kıl aldırmayan tipte bir kocanız yoksa ve nazikçe söylemeyi bilirseniz düzeltecektir hareketlerini.
Canim biz 10 yildir beraberiz, evet ilk günkü gibi heyecanim yok, bende zaten bunun icin konu actim. Seviyorum esimi ama o heyecani nasil geri getirebilirim diye, belki buna benzer sey yasamis olan vardir, belki dönemseldir, belki iyi bir fikiri olan vardir diye.
bugün bir konuya daha yazmıştım..
evliliğe yaş sınırlaması getirilsin.
kadınlar için 25, erkekler için 30. çünkü onlar anca olgunlaşmaya başlıyor
Belki haklı olabilirsin ama bence arkadaşımızın eşinin probleminin nedeni yaşla ilgili değil. 30 yaşınada girse bu durumu üstünden atamayabilir. Derinlere yani aile meselelerine dayanıyor sorun. Aile kişiliğin oluşmasında temeldir ve bu temelde sorunlar varsa, bu ciddiye alınması gereken bir konu. Bir uzmandan yardım alması gerekir aslında. Ama ne diyebilir ki arkadaşımız; sen çok çocuk gibisin, bir uzmana git, geçmişini irdelesin de diyemez. Zor bir durum.
Eşini daha erkek hissettirecek hareketlerde bulunması bir çözüm olabilir belki. Yenilikler, cilve, fantazi, süpriz, süslenme vs...
Esimle tanistigimda cok oturakli, agir bir adamdi. Ne olduysa evlendikten sonra oldu. Bazen bütün günümü süse püse harciyorum, neler neler yapiyorum. Tam kendimi cekici hissediyorumki geliyor agzini actigi gibi batiriyor herseyi. Ayyyy askimmm bu ne güzellik diyor yine pokemon sesiyle. Sinirlerimi tepeme cikariyor yine. Baslamadan bitiyor hersey. Sonra´da bana kiziyor, yaaa biktim senin bu huysuzlugundan sinirinden, birseyi begenmemenden diyor. Anlatamiyorum galiba yaa.
Bu cocuk halleri ara sira degilki arkadaslar, iyice karakter haline getirdi. Bazen (cogu zaman) kendini unutup toplum icinde bile öyle konusuyor. Evde bir cocuk dolasiyor ve bende bakicisiyim sanki, yemegini yediren, sütünü iciren. Artik hakikaten cok büyük kavga etmeyi düsünüyorum ya, böyle olcak gibi degil cünkü.
çok sevdiğim bir teyzem var.. daha lisedeyken bir konuşmasına şahit olmuştum..
"kocama biri ayy ne çirkin dediğinde çirkin görüyorum, soğuyorum; ayy ne güzel dediğinde, güzel görüyorum demişti"
daha doğrusu tam olarak böyle söylemedi.. aradan yıllar geçtiği için ben aklımda kalanı yazdım..
sonuçta söylemek istediği, insanız ve çevremizdekilerin sözlerinden kocamıza karşı bile etkilenebiliyoruzdu...
(saat çok geç olunca kafam da az çalışır oldu:)) umarım anlatabilmişimdir)
Esimle tanistigimda cok oturakli, agir bir adamdi. Ne olduysa evlendikten sonra oldu. Bazen bütün günümü süse püse harciyorum, neler neler yapiyorum. Tam kendimi cekici hissediyorumki geliyor agzini actigi gibi batiriyor herseyi. Ayyyy askimmm bu ne güzellik diyor yine pokemon sesiyle. Sinirlerimi tepeme cikariyor yine. Baslamadan bitiyor hersey. Sonra´da bana kiziyor, yaaa biktim senin bu huysuzlugundan sinirinden, birseyi begenmemenden diyor. Anlatamiyorum galiba yaa.
Bu cocuk halleri ara sira degilki arkadaslar, iyice karakter haline getirdi. Bazen (cogu zaman) kendini unutup toplum icinde bile öyle konusuyor. Evde bir cocuk dolasiyor ve bende bakicisiyim sanki, yemegini yediren, sütünü iciren. Artik hakikaten cok büyük kavga etmeyi düsünüyorum ya, böyle olcak gibi degil cünkü.
Merhaba arkadaslar,
bu konuyu acsam´mi acmasam´mi diye uzun zamandir düsünüyordum ama hep vaz geciyordum. Sonunda acmaya karar verdim, cünkü sizden baska kime danisacagimi bilmiyorum.
Size biraz durumdan bahs etmek istiyorum. Esimle 6 yil ciktik, 2 yil nisanli kaldik ve 2 yildir´da evliyiz. Esimi gercekten cok seviyorum, yanina sokulmaktan cok hoslaniyorum, gidip gidip öpüyorum, sariliyorum, yanaklarini mincikliyorum, uyurken saatlerce izliyorum vs. Ama cinsel anlamda nerdeyse hicbirsey hissetmiyorum. Hergün sebeplerini düsünmekten basima agrilar giriyor, arastirma yaparken internetin altini üstüne getiriyorum. Birgün iste bu yüzden diyorum, ertesi gün vaz geciyorum bundan olamaz diyorum. Bir yandan´da esime cok aciyorum, cünkü hissediyor ve ben igrencmiyim, benden tiksiniyormusun neden beni arzulamiyorsun diye soruyor. Bu sefer tüm cabamla aksini ispatlamaya calisiyorum, 2 gün basariyorum 3.günü beceremiyorum. Cok üzülüyorum bu duruma. Acaba depresyondamiyim ondanmi istemiyorum diyorum kendi kendime. Acaba genel olarak cinselligi aramiyormuyum? Yoksa esim´denmi kaynaklaniyor. Birtürlü kesin sonuca varamiyorum. Tanistigimizda esim 67 kiloydu, simdi 82, baya baya göbegi var. Git gide´de kayinpederime benzetiyorum hem fiziksel olarak hemde davranis olarak ve kayinpederimi sevmem. Yürürken bile onun gibi yürüyor artik, göbeginden kaynaklaniyor.
Beraberligimiz cok kisa sürüyor, bana egoistce geliyor bazen. Öyle TV´deki gibi romantik hareketlerden eser yok. Söyleyince hemen aliniyor esim, caba gösteriyor ama sadece o an, ertesi güne yine ayni. Güzel vücut hatlarimi belli eden seyler giyinmemi istiyor, kendisi saldir suldur esofmanla cikiyor karsima. Cok dikkat eder oldum hareketlerine, özellikle yatak odasinda ve sürekli beni iten birseyler buluyorum. Mesela cocuk sesiyle konusuyor bana hic erkeksi gelmiyor. Tamam normal sartlarda sirin bulabilirim belki ama sürekli bir ergen gibi dolasmasindan hoslanmiyorum yatak odasinda. Yani artik o duruma geldimki adet olunca seviniyorum resmen.
Diger yandan´da ya ben bu adamin isteklerini hic karsilayamiyorum, aldatmasin bu beni simdi diye paranoyak olmus durumdayim. Kimseye´de danisamiyorum bu konulari. Birkeresinde ablama citlattim biraz "demek gercekten sevmiyorsun" deyip cikti isin icinden, birde üstüne daha cok moralimi bozdu. Sevmemekle alakasi yok, seviyorum cünkü. Bir dönemmi acaba bu, ne bileyim cok stresliyim ondanmi? Kalici olsun istemiyorum cünkü. Ne yapabilirim kizlar lütfen bir fikir verin.
kurtlar vadisi, kuzey-güney gibi dizileri açıp, orada erkeksi bi davranış gördüğünüzde beğendiğinizi belli etseniz acaba kızar mı ki eşiniz? :44:
ben arkadaşımızın eşine karşı aşk yada sevgi hissetmediğini düşünmüyorum. Sadece etkilenmek, erkeksi hareketler görmek istiyor ki bu bence normal. Öyle çocuk gibi davransa sevdiğim kişi, bende soğurdum. Aşk maşk kalmazdı yeminle. Kadının sorumlulukları, görevleri var evlilikte filan diye herkes söylenir durur. Görev olmaz da bu işler, diyelim ki görev saydık; bir zahmet erkeklerde memnun etsinler eşlerini. Bence evlilik ortamı çocukluğun yaşanacağı bir yer değil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?