Eşimin ailesi ile aramız bozuk ama bebeğimiz olacak

Aslında baştan boşanacakmışsın. Aile ile gerginlik olan evliliklerde ne huzur oluyor en de uzun ömürlü oluyor o evlilik.

Karşı tarafın böyle bir talebi yok ki ama, eşiniz gereksiz işgüzarlık peşinde, böyle olunca da kimse hatasını düzeltmeye çalışmıyor,ben ne halt ettim demiyor, aksine oh yaptık yanımıza kar kaldı üstüne bir de ayağımıza kadar geldi derler.

Yumuşamayın,duygusal davranmayın mantıklı olun eşinize de karşıdan bir zeytin dalı gelmediği sürece ben görüşmek istemiyorum (dolayısıyla bebeği de göremezler zaten) deyin.

denizatlas .!.:

Sizce inşallah doğumum olunca biz gidip göstersek huzurumuzu kaçırma ihtimalleri daha az olur değil mi ve ara ara bayramda seyranda mı gitmeliyiz sonraki zamanlarda torunlarını görmeleri için? Düzelmiş olmalarını ve böyle bir derdim olmamasını o kadar çok istiyorum ki ama bi insan 50sinden sonra değişeceğini bir anda oğlunu gelinini gerçekten sevip sayacağını hiç zannetmiyorum ama ilk kez torunları olacak bundanda kaçış yok

Genişletmek için tıkla...

Duzelmezler bende görüşmüyorum ama huylu huyundan vazgeçmez en son çocuğunu da istemiyorum onu sen dogurdun dedi 11 aylik bebegimi evden kovdu o yüzden tamamen koptum

denizatlas .!.:

Arkadaşlar 2 senedir evliyiz ve evliliğimizin ilk 20 gününde eşimin ailesi ile aramız bozuldu görüşmüyorduk. Evlenmeden öncede ailelerimiz tanışıpta iş ciddiye binmeye başladıkca eşimle aramızın bozulması için elinden geleni yaptı. Zaten toplasanız aramız bozulana kadar tanışmadan itibaren 5 kere anca beni ailemi muhatap alıp görüşmüşlerdir. Son olay olana kadar yinede kötü birşey düşünmedim annesi ilişkimizi bozacak şeyler söyledikçe eşime sordum annen böyle diyor doğru mu diye, eşim doğru değil dedikce benim için olay kapandı her seferinde. Ta ki son seferde sadece kocam değil anne babamı da dahil ederek benim üzerime benimle alakası olmayan bir olayı yıkıp eşimle karakolluk olana kadar. Ben yaşadıklarımdan sonra boşanmak istedim ama eşim ve babam istemedi. Geri eve dönüncede eşim ailesiyle ilgiyi alakayı kesti. Sadece ayda yılda bir annesi ne yapıyorsun yazar o da iyiyiz der. Ama şimdi hamileyim ve inşallah 3 ay sonra doğumum olacak. Ben ne yapmalıyım bilmiyorum. Evet onlarında torunu olacak ama ben bana asla haketmediğim şeyler yaşatmış bu insanlara nasıl sabredicem. Görmeye illa gelecekler. Ben evime mi çağırmalıyım yoksa onların evine gidip kendi müsade ettiğim kadar mı göstermeliyim. Ben açıkçası o kadarda umurlarında olacağını düşünmüyorum çünkü eşim benimle evlenecek diye aylarca tek başına uğraştı çabaladı onlar aramadı sormadı bile. Oğluna torununa kıymet veren insan gelinine kötü davranmaz diye düşünüyorum zaten. Ama o kadar sıkışmış ve çaresiz hissediyorum ki. Annesi çok fitne fesat yalancı bi insan, babası da çok pasif ne faydası ne zararı olur. Bütün sıkıntı annesinde. Onlarca yaşadığım duyduğum gördüğüm şeyden sonra benden beni ilk duyduğu andan beri hazzetmediğini ve kendilerine uygun görmediğine ikna oldum. Çünkü eşim ve ailesi köylü. Ben ve ailem bambaşka bi hayatın insanıyız. Ben işlerini görecek türden bi insan olmadığım ve parmaklarında oynatabilecekleri köle edebilecekleri bi insan olmadığım için beni istemiyor. Ben bana bunları yaşatmış en azından oğullarıyla evli olduğum için bile saygı duyamamış yalanla dolanla kocamla aramı defalarca bozmaya çalışan beni beğenmeyen istemeyen bu insanları hayatıma dahil etmek istemiyorum. Eşim içinde üzgünüm ama bende çok çaresiz hissediyorum. Herhalde o da ailesini özledi ve çocuğumuz olmasını barışmamız için fırsat görüyor. Lütfen beni yargılamadan kendi deneyimlerinizle ve kendinizi yerime koyarak bana akıl verebilir misiniz? İnanın bir evliliğimizin 15. Gününde o son olay günü birde bugün ailesi yüzünden boşanmayı dahi düşündüm en mutlu olmam gereken zamanlarda çünkü hayatım boyunca kötülükle uğraşmak istemiyorum ama eşim dünya iyisi bi insan, ailesi kötü. Bana akıl verin lütfen

Genişletmek için tıkla...

Merhaba canım öncelikle bebegini yeni kaybeden bir anne olarak insallah yavrunu sağlıkla kucağına alırsın. Ve oglunu seven bir insan gelini de sever sayar el kizi değilde kendi kizi gibi görür ama maalesef ki ben daha oyle bir kaynana görmedim ben eşimle 6 yıldır evliyim ve kaynanam surekli aramizi huzursuzluk sokuyordu evliligimin ilk yılları kaynanam gerçek yüzünü görmedim eşimle bir tartışmamız hep bir aradayken olur böyle şeyler her ailede olur yüzüme iyi şeyler söylerdi ama eşimi tek bulunca yanında ben olmadığım da beni ona karşı doldurudu sana karı olmaz boşa sana kızmı yok bunun nesini evine saklıyor sun hic haketmediğim seyleri oğluna soyler doldurdu banda gelip oğlum adam değil hayatını maf etme bosan git okadar cok oğlunu kötüler di ki benim eşim bu değil derdim kendi kendime ve beni eltime eltimj bana eşimi abisine abisini eşime gorumcelerimi biz iki eltiye karşı hep doldur du herkesi bir birine düşürür bir köşeye gecer keyifle izlerdi hepimizi sonra kaynamasın gerçek yüzünü gördüm kendi babam hasta olduğunda yüzüme karşı ölsün baban zaten sana bir faydası yok deyince beynimden vurulmuş oldum nasıl da içindeki kötülüğü fark edemedim bu güne kadar dedim aramıza mesafe koydum ama bir şekilde surekli çat kapi geliyor huzurumuzu kaçırıp gidiyor ben ve eşim cocuk sahibi olmayı cok istiyorduk cok tedavi gorduk doktor bu stresten sıkıntı üzüntüden dolayi olmuyor tedavikeri biraktim 5 yıl hamile kalamadım eşim beni annesinden uzak tuttuktan sonra kaynanamla görmedim eşimde o mesafeyi koydu araya sonra rabbim beni müjdeledi hamile halim hersey okadar guzel gidiyordu ki taki doguma kadar tabi ben hastanede canımla uğraşırken bebeğim kalp atışları zayıftı onun için endişe içindeyken kaynanam eşimi arayıp o esnada ona haber vermemişiz doguma giderken diye bize beddua etmiş ve bizde bir terslik olduğu için apar topar hastaneye gittik kimseye haber vermedik sonra bebegim dogdu kalbinde sorun varmış başka hastaneye sevk ettiler oğlum iki günlükken açık kalp ameliyatı oldu 20 gun yoğum bakimda kaldı savaştı daha fazla dayanamadı kuzum ben acımı yaşayamadım kaynanam ister istemez geldi ben o acıyla kaynanamin yine kötülük yapacağını bilemezdim yüreğim yanıyor cunku benim kaynanam yüzüme durum yalandan ağlama ben senden daha cok üzülüyorum dedi ben hatırlamıyorum mezarlıkta neler yaptığını söylediler rezil eti bizi diye yani acıma bile saygısı yoktu anlatamadığım daha bir cok şey o yüzden huzurunu kim kaçırıyorsa kim olursa olsun yanına yaklastirma emin ol ki oglunu seven gelini sever torunu sever seni sevmeyen sana saygı duymayan bir insanın umrunda torunda olmaz torunuda sevmez eşinle konus bebegin iyice toparlaninca ele avuca gelince sen götür görsünler mesafeni koru bence lütfen kime beni yanlış anlamasın simdi aramızda sizde annesiniz diyenler olacak annelik gerçekten cok farklı birsey kaynana olmak cok cok farklı birsey gerçekten anne olan bir insan geline kaynanalık yapmaz...

Bir çay bile ikram etmek istemediğin insanlara neden bebeğini gösterme derdine girdin ? Onların öyle bir talebi var mı ?

Ayy bırak görmesinler. Torun görmek isteyen gelinine saygılı davranacak.

denizatlas .!.:

O kadar aynı düşünüyorum ki ama eşim haber vermek istiyor ben istemesemde onada hak veriyorum. 7. Ay sonunda haber verelim diye konuştuk. Ama sonrasında ne nasıl olacak düşünmedim, sadece haber vermeyle kalamayacağımız gerçeğiyle yüzleşincede iki gündür psikolojim bozuldu yine bildiğiniz. Gerim gerim gerildim neler yaşıyıcam yine diye. Çünkü eşim başımıza büyük felaket gelmedikce küçük oyunları anlayıp sen ne yapmaya çalışıyorsun diyemiyor annesine, zaten çok beter oldukları ayan beyan açık olduğu için birde ben dile getirip iyice kötüleştirmeyeyim diye düşünüyor. Banada neyin ne olduğunu bilmiyormuşuz gibi o büyük felaket başımıza gelene kadar sen yanlış anlamışsındır o niyetle söylememiştir öyle demek istememiştir bilmem ne diyor ama annesinede gidip soramıyor sen neden gidip böyle konuşuyorsun ne yapmaya çalışıyorsun bir daha böyle şeyler konuşma yapma diye. Evlenmeden önce annesinin eşim hakkında söylediği şeyler yüzündende ayrılmak istedim, evliliğimizin 15. gününde ömrümde hayatımda yaşayacağımı ihtimal dahi vermediğim şeyleri yaşayınca da ayrılmak istedim, bunca şeyler yaşatmış ailesini yeniden hayatıma almak istemedigim için dünde ayrılmak istedim. Eşim istemiyor. Ailesi içinde bir çözüm bulmuyor, yapacak birşey yok torunları olacak gelip gidecekler her zaman diyor. Buna başka bir çözüm bulabilirsem eşim onu uygular ama şuanda torunları olacağı için sanki çok umurlarındaymış gibi hayatımıza girip geçen sefer başaramadığını bu sefer yapmaya çalışacaklar

Genişletmek için tıkla...

Kusura bakmayın ama karakola düşecek kadar ağır şey dediğinizde insanın ya namusuna ya şerefine ya da haysiyetine çok ağır bir saldırıda bulunmuş olmaları gerekiyor. Benim aklıma başka birşey gelmiyor.
Böyle birşey yapan insana ne giderim ne evime sokarım. Adam gibi gelip haddini bilerek benden ve ailemden özür dilemedikçe. Keşke eşinizin şimdiki saçma sapan tavrını önceden hamile kalmadan konusup, hamile kalmadan bu işi bitirseydiniz.
Kocanız üredi diye siz neden namusunuzdan şerefinizden haysiyetinizden vazgeçiyorsunuz. Kocanızın ailesi madem o kadar torun sevmeye meraklı önce sizin gönlünüzü yapmaları lazım. Kocanızın da bunu sağlaması ve ailesine resti çekmesi lazım. Yoksa şimdi sırf çocuk var diye onlar bir adım atmadan haddini bilmeden siz böyle yaparsanız size yapılan herşeyi kabul etmiş olursunuz.
Madem ki bu evliliği bile gözden çıkaracak kadar kararlısın, alın karşınıza kocanızı adam gibi dik durarak şartları bildirin. Kabul etmiyorsa kendi bilir. O zaman mahkemenin ilk üç sene için vereceği bir iki saatte ancak kendi çocıgu görmeye razı olur ve ailesi için sizi gözden çıkarmış demektir.
Hayır karşı taraf pişman olur, alttan alır özür diler, sende yaşın küçük olsa da büyüklük eder sınırlı olarak görüşürsün ama onlar adam gibi özür dilemeden sana bu kadar ağır birşey yaşatan insanların ne ayağına git ne de evinde hizmet et. Önce adam gibi hadlerini bilerek özürlerini dilemedikçe.