Merhaba,
3 senelik evliyim. 5 aylık bebeğim var. Eşimin annesi ile nişanlıyken çok iyi anlaştığımızı düşünüyordum fakat gözüm açılmaya başladıkça canım da yanmaya başladı. Kv asla beni bir yere götürmez birilerini bana getirmez kimseyle tanıştırmaz öyle bir tip ama sorsan beni çok sevdiğini söyleyip duruyormus eşime. Suratından geçilmez canının istemediği bişey olsun hemen küser surat asar sana bişey söylemez eşimi arar şikayet eder. Beni tek bulduğu zamanlarda bana farklı konuşur eşime farklı çok uzun süre sessiz kaldım ama istemsizce hep eşime söylenmeye başladım bu süreçte oda her defasında abartıyor olabilir misin annem seni çok seviyor der kapatmaya çalışırdı. doğum yaptıktan sonra kv bana emzirme milletede emzirsin diye gezindi bende geçmişte olanlar o süreçte yaptığı dengesizlik iki yüzlülüklerden dolayı soğuma oldu ve belli etmeye başladım ama asla laf söylemedim terbiyesizlik yapmadım maalesef hep eşime söylendim bu süreçteki en büyük hatam ama eşim tabi hep annesini savunan cevaplar verdi. Bi sğre sonra kv hiç bi sebep yokken benimle konuşmamaya başladı bu uzun bi süre böyle gitti bir süre sonra bende konuşmamaya başladım aynı ortamdayız ama yok gibi davranıyoruz baktık oluru yok gitmeme kararı aldık bu arada çocuğumunda yüzüne bakmadı neymiş benden bakışlarımdan rahatsız oluyormuş sebebi bu. Devamlı sana çikolata vercem sana şeker vercem kahve içircem az kaldı deyip gezerdi bende gülerek saçmalama ne gerek var çok küçük onun öyle şeylere uzun sğre ihtiyacı yok derdim kızardı. Dahası da var öyle uzun ki neyse Bende bu süreçte bebeğimi iki kez gönderdim birdaha göndermedim şimdi her yaptığım bi şekilde olay oluyor devamlı eşim aranıyor ben şikayet ediliyorum hiç boş yok kesinlikle birdaha mecburiyet olmadıkça bir araya gelmicem ama bebeğimi babasıyla göndermelimiyim bebeğimi göndermeyerek eşimi zor durumda mı bırakıyorum napmam lazım hiç bilmiyorum tarafsız düşünceye ihtiyacım var. Eşimde annesinin yaptığı herşeyin farkında olduğunu ama değiştiremeyeceğini söylüyor ama bir kez olsun beni savunacak tek bişeyde söylememiştir çekinir oda ayrı bir sorun ne yapmam lazım akıl verir misiniz ?
3 senelik evliyim. 5 aylık bebeğim var. Eşimin annesi ile nişanlıyken çok iyi anlaştığımızı düşünüyordum fakat gözüm açılmaya başladıkça canım da yanmaya başladı. Kv asla beni bir yere götürmez birilerini bana getirmez kimseyle tanıştırmaz öyle bir tip ama sorsan beni çok sevdiğini söyleyip duruyormus eşime. Suratından geçilmez canının istemediği bişey olsun hemen küser surat asar sana bişey söylemez eşimi arar şikayet eder. Beni tek bulduğu zamanlarda bana farklı konuşur eşime farklı çok uzun süre sessiz kaldım ama istemsizce hep eşime söylenmeye başladım bu süreçte oda her defasında abartıyor olabilir misin annem seni çok seviyor der kapatmaya çalışırdı. doğum yaptıktan sonra kv bana emzirme milletede emzirsin diye gezindi bende geçmişte olanlar o süreçte yaptığı dengesizlik iki yüzlülüklerden dolayı soğuma oldu ve belli etmeye başladım ama asla laf söylemedim terbiyesizlik yapmadım maalesef hep eşime söylendim bu süreçteki en büyük hatam ama eşim tabi hep annesini savunan cevaplar verdi. Bi sğre sonra kv hiç bi sebep yokken benimle konuşmamaya başladı bu uzun bi süre böyle gitti bir süre sonra bende konuşmamaya başladım aynı ortamdayız ama yok gibi davranıyoruz baktık oluru yok gitmeme kararı aldık bu arada çocuğumunda yüzüne bakmadı neymiş benden bakışlarımdan rahatsız oluyormuş sebebi bu. Devamlı sana çikolata vercem sana şeker vercem kahve içircem az kaldı deyip gezerdi bende gülerek saçmalama ne gerek var çok küçük onun öyle şeylere uzun sğre ihtiyacı yok derdim kızardı. Dahası da var öyle uzun ki neyse Bende bu süreçte bebeğimi iki kez gönderdim birdaha göndermedim şimdi her yaptığım bi şekilde olay oluyor devamlı eşim aranıyor ben şikayet ediliyorum hiç boş yok kesinlikle birdaha mecburiyet olmadıkça bir araya gelmicem ama bebeğimi babasıyla göndermelimiyim bebeğimi göndermeyerek eşimi zor durumda mı bırakıyorum napmam lazım hiç bilmiyorum tarafsız düşünceye ihtiyacım var. Eşimde annesinin yaptığı herşeyin farkında olduğunu ama değiştiremeyeceğini söylüyor ama bir kez olsun beni savunacak tek bişeyde söylememiştir çekinir oda ayrı bir sorun ne yapmam lazım akıl verir misiniz ?
amaan hiç susmazlar kendileri 4 de 1 lik bile değil ama bizden 4 4 Luk hanımefendi gelin olalım isterler
)..Insanlarin hayatima negatif etki saglamalarina müsaade etmiyorum. Sizde etmeyin. Esiniz istedigi gibi gidip gelsin, ama cocuk cok.kücükse tek basina babasiyla göndermeyin. Insanlar düzgün davransa böyle seylere gerek kalmayacak, ama madem iki yüzlülük yapiyor saflar belli olsun. Konusmadigim insan "bana blabla sunu bunu dedi" diyemez zaten
