Sizin bir gram bile değerinizi anlamamışlar. Lütfen görüşmeyin bir daha. Karşı taraf kim olursa olsun, kimse istemediği bir kişiyle görüşmek zorunda değil. Eşiniz görüşmek istiyorsa kendi görüşsün, sizin sorununuz değil, sizin anneniz babanız değiller sonuçta. Kaldı ki insanlar kendi öz evlatlarını bile evlatlıktan reddedebiliyorlar, sizin onlara karşı hiçbir zorunluluğunuz yok.Çok üzülüyorum ben ne zaman böyle bir insana dönüştüm? Çok manipüle edildim, bana ‘aman her şeye de alınma’ dene dene beni umursamaz bir insan yaptıklarını sanmıştım, ama meğer içime atıp biriktiriyormuşum, alıngan, tripli, her şeye bozuluyor denmesin diye kendi içimi çürütmüşüm haberim yokmuş.
sorulan sorulara neden cevap vermiyorsunuz?Çok üzülüyorum ben ne zaman böyle bir insana dönüştüm? Çok manipüle edildim, bana ‘aman her şeye de alınma’ dene dene beni umursamaz bir insan yaptıklarını sanmıştım, ama meğer içime atıp biriktiriyormuşum, alıngan, tripli, her şeye bozuluyor denmesin diye kendi içimi çürütmüşüm haberim yokmuş.
Doğru olmadığının farkında babasının tavrının boşver kulak asma diyor.Eşiniz babasının tavrı için ne yorumda bulunuyor
Eşiniz ne diyor ya biz ya esin deyince. Siz susarak kendi kendinizi bu hale dusuruyorsunuz. Saygı karşıdakine susup kendini ezdirmek değil. Saygı karşılıklı duyulur. Ne o ya dedikoducu kadınlar gibi sürekli geline laf sokma, her işe burnunu sokma ne kadar tiksinç. Ben olsam eşimi karşıma alır ya babanla mesafeyi koruyalım yada bu evlilik derdim. Hele hele sesi çıkmayan bir esse bana saygı duymayan bir.aileye gelinlik yapmak için hiç uğraşmam . İlerde çocuğunuzda onlardan gördüğü gibi davranacak size bu sorunu cozmesseniz. Sorun çalışmanız, bakıcı vs değil. Kayinpederinizin ağzını kapatmalisiniz. Kendinize saygısızlık eettirmeyin, düzelmeyecek tipte biriyle haftada 3 değil ayda bir görüşün bunun için eşinizle çözün once problemiÖncelikle merhaba. Kendimi anlatmak istiyorum hep iyi bir öğrenciydim, cok iyi bir bölüm okuyup mezun oldum, geleceği parlak görülen biriydim hep takdir gören beğenilen bir insandım. Çok itibarlı bir mesleğim var. Fakat evlilik çocuk derken işe ara vermek zorunda kaldım ve eşimin babası tarafından sürekli aşağılanmaya basladım. Şöyle anlatayım; eşimin babası sürekli her şeyi eleştiren ve akıl vermek adı altında aşağılayan biri; siz şöyle kötüsünüz, bunu beceremiyorsunu, o öyle yapılmaz böyle yapılır.. daima laf eden eleştiren sonra da gelin zaten alınmıyo diyip gülen bir insan. Ben aslında tavır koymak istemiyorum çünkü eşim huzursuz olsun istemiyorum ama artık dayanamıyorum. 30 yasına geldim ama hala her kararım sorgulanıyor ve aşağılanıyor, bir şey yaparken alırken sürekli babasına sormak zorundayız. Zaten cok yakın oturuyoruz haftada en az üç dört gün birlikteyiz, bakın en az diyorum. Geçen gün dışardaydık oğlum da ayaklandığı için sürekli peşindeydim of çok yoruldum dedim. Demez olsaydım başladı ‘ne yoruluyosun bütün gün evde yatıyosun, bak görümcen çalışıyo yükü ağır’ vs.. ben de benim de işim yoğun olsaydı bakıcıya bırakıp cıksaydım da öyle yorulsaydım çocuk bakmak daha zor dedim. Böyle devam edip gitti bu muhabbet. Neyse zaten dolmustum cunku surekli bu şekilde aşağılanıyorum hemen hemen her konuda. Namaz kılmamaktan müzik dinlememe ya da misafirlikteki oturma şeklime kadar eleştiriliyorum. Her neyse benim cocuk ayaklandı ve sürekli düşüyor sürekli de bir şey olmaz diyip duruyor, yine bir gün bi yeri acıdı ve morardı ben de buz koysak mı of cok kötü oldu diye söylenirken aman nolcak dedi ben de diğer torun olsa üzülüyosunuz ama dedim, der demez basladı hakaretler küfürler; eşime ya karın ya biz seç demeye basladı. Ben de tamam özür dilerm kızdırdıysam dedim geçiştirdim orda konu kapandı. Ama duydugum lafları coğu kisi duysa kaldırmazdı yani öyle böyle laflar değil. Bir de doğumum sorunlu olduğu icin onla ilgili laf soktu sen cocugu harcıyordun doğuramadın gibisinden. Vallahi artık dayanamıyorum arkadaşlar ben bu hallere düşecek bir insan değildim. Evlendiğime cocuk yaptığıma her şeye pişman oldum hayatım ellerimden kayıp gidiyor; işe de baslayamıyorım cocuk cok kücük bakıcıya güvenemiyorum, ayrıca işe başlarsam ya asgari ücretle çalışacağım ya da kendi ofisimi açacağım bunun icin de 100bin tl lazım en az. Kafam cok karısık cok mutsuzum, bi insanı çıldırtıp çıldırtıp en ufak bi lafta ipleri koparmaya çalısıyor ben ne yapıcam biri akıl versin allah askına
Bebek olduktan sonra ona fazla yoğunlaştığınız için bence bu duruma gelmişsiniz. Önceliğiniz bebeğiniz olduğu için amann laf uzamasın bir de bunla uğraşmayayım diye diye bu hale gelmişsiniz sankiÇok üzülüyorum ben ne zaman böyle bir insana dönüştüm? Çok manipüle edildim, bana ‘aman her şeye de alınma’ dene dene beni umursamaz bir insan yaptıklarını sanmıştım, ama meğer içime atıp biriktiriyormuşum, alıngan, tripli, her şeye bozuluyor denmesin diye kendi içimi çürütmüşüm haberim yokmuş.
Keşke okul sıralarını boşuna işgal etmeseydiniz.cok iyi bir bölüm okuyup mezun oldum, geleceği parlak görülen biriydim hep takdir gören beğenilen bir insandım. Çok itibarlı bir mesleğim var. Fakat evlilik çocuk derken işe ara vermek zorunda kaldım
Özür dilemişsiniz eşinizin huzuru bozulmaz. Her seferinde dileyin özrünüzü herkes mutlu huzurlu takılsın-siz hariç-Ben de tamam özür dilerm kızdırdıysam dedim geçiştirdim orda konu kapandı. Ama duydugum lafları coğu kisi duysa kaldırmazdı yani öyle böyle laflar değil.
Gelinine bunu yapmaya utanmayan, kendi çocuğuna neler yapmıştır, ne baskılarla büyütmüştür. İşin kötüsü böyle bir babanın çocuğu olarak büyüyen kocalar, babalarının bu hareketlerini de normal kabul ediyor. Çünkü kendileri daha ağırlarına maruz kalmıştır eminim. Ama doğru mu kesinlikle doğru değil. Söylediklerinize katılıyorum karşılığını vermek kısmı hariç. Böyle adamlar hatalarını anlamaz, dolayısıyla söylenecek hiçbir laf karşılığında hedefine ulaşmaz. Bir de haklıyken haksız, suçlu durumuna düşmek var. Ben (tatsızlık uzamasın diye) özür diledim, (iki yüzlülük yaptım çünkü bunu hak ediyordu) ve kayınpederimi de son görüşüm oldu. Eşime de söyledim bir daha gitmem diye. Eşim de tamam dedi. Bir daha ancak cenazesine giderim, o da Kayınvalidem ve görümcem için.Hakaret eden kişinin kim olduğunun önemi var mı? Adam bana küfür edecek, eşim saksı çiçeği gibi durup dinleyecek ben de sıııııırf eşim üzülmesin diye özür dileyeceğim
Ne özürü daha ilk küfürde karşılığını alırdı, daha da ağızlarıyla kuş tutsalar görüşmezdim, ki zaten ben haftanın 3-4 günü anneme bile gitmezken ne işim var kayınpeder evinde, bir de oturmama kalkmama, çocuk doğurma şeklime bile karışacak, ayıptır yahu ona ne’ymiş de böyle şeyleri geliniyle konuşmaya utanmıyor, o utanmıyorsa ben hiç utanmam ona öyle bir cevap veririm ki karşılığını vermeye takati kalmaz ama suç koca da, karısına küfür edilirken susandan koca olmaz.
Koparın ipleri madem bu ne böyle okurken ben gerildimÖncelikle merhaba. Kendimi anlatmak istiyorum hep iyi bir öğrenciydim, cok iyi bir bölüm okuyup mezun oldum, geleceği parlak görülen biriydim hep takdir gören beğenilen bir insandım. Çok itibarlı bir mesleğim var. Fakat evlilik çocuk derken işe ara vermek zorunda kaldım ve eşimin babası tarafından sürekli aşağılanmaya basladım. Şöyle anlatayım; eşimin babası sürekli her şeyi eleştiren ve akıl vermek adı altında aşağılayan biri; siz şöyle kötüsünüz, bunu beceremiyorsunu, o öyle yapılmaz böyle yapılır.. daima laf eden eleştiren sonra da gelin zaten alınmıyo diyip gülen bir insan. Ben aslında tavır koymak istemiyorum çünkü eşim huzursuz olsun istemiyorum ama artık dayanamıyorum. 30 yasına geldim ama hala her kararım sorgulanıyor ve aşağılanıyor, bir şey yaparken alırken sürekli babasına sormak zorundayız. Zaten cok yakın oturuyoruz haftada en az üç dört gün birlikteyiz, bakın en az diyorum. Geçen gün dışardaydık oğlum da ayaklandığı için sürekli peşindeydim of çok yoruldum dedim. Demez olsaydım başladı ‘ne yoruluyosun bütün gün evde yatıyosun, bak görümcen çalışıyo yükü ağır’ vs.. ben de benim de işim yoğun olsaydı bakıcıya bırakıp cıksaydım da öyle yorulsaydım çocuk bakmak daha zor dedim. Böyle devam edip gitti bu muhabbet. Neyse zaten dolmustum cunku surekli bu şekilde aşağılanıyorum hemen hemen her konuda. Namaz kılmamaktan müzik dinlememe ya da misafirlikteki oturma şeklime kadar eleştiriliyorum. Her neyse benim cocuk ayaklandı ve sürekli düşüyor sürekli de bir şey olmaz diyip duruyor, yine bir gün bi yeri acıdı ve morardı ben de buz koysak mı of cok kötü oldu diye söylenirken aman nolcak dedi ben de diğer torun olsa üzülüyosunuz ama dedim, der demez basladı hakaretler küfürler; eşime ya karın ya biz seç demeye basladı. Ben de tamam özür dilerm kızdırdıysam dedim geçiştirdim orda konu kapandı. Ama duydugum lafları coğu kisi duysa kaldırmazdı yani öyle böyle laflar değil. Bir de doğumum sorunlu olduğu icin onla ilgili laf soktu sen cocugu harcıyordun doğuramadın gibisinden. Vallahi artık dayanamıyorum arkadaşlar ben bu hallere düşecek bir insan değildim. Evlendiğime cocuk yaptığıma her şeye pişman oldum hayatım ellerimden kayıp gidiyor; işe de baslayamıyorım cocuk cok kücük bakıcıya güvenemiyorum, ayrıca işe başlarsam ya asgari ücretle çalışacağım ya da kendi ofisimi açacağım bunun icin de 100bin tl lazım en az. Kafam cok karısık cok mutsuzum, bi insanı çıldırtıp çıldırtıp en ufak bi lafta ipleri koparmaya çalısıyor ben ne yapıcam biri akıl versin allah askına
Siz neden kaldırıyoruyorsunuz ya da kaldırmak zorunda hissediyorsunuz kendinizi?Ama duydugum lafları coğu kisi duysa kaldırmazdı yani öyle böyle laflar değil.
Beni tamamıyla anlıyorsunuz. Malesef ki karşılık vermek ya da ezdirmemek adına tartışmak bir sonuca varmıyor, hatasını anlamıyor dinlemiyor bile daha da çok sinirleniyor. Kimsenin psikolojisinden anlamıyor, laf edecek ama kimse bir şey demeyecek, bizim iyiliğimiz için diyip susacağız, bunu istiyor. Artık yıldım gerçekten birkaç gün konusmasam surat assam, sonra yüzüm gülmeye başlayınca direk laf söylemeye, eleştirmeye başlıyor yeniden. Ben ben olmaktan çıkacağım, neşemi kendime saklayacağım onlarla asla paylaşmayacağım çünkü benim neşem, güleryüzüm oldukça, ben sohbet etmeye devam ettikçe beni ezmek için sebep buluyor her lafımda bıktımGelinine bunu yapmaya utanmayan, kendi çocuğuna neler yapmıştır, ne baskılarla büyütmüştür. İşin kötüsü böyle bir babanın çocuğu olarak büyüyen kocalar, babalarının bu hareketlerini de normal kabul ediyor. Çünkü kendileri daha ağırlarına maruz kalmıştır eminim. Ama doğru mu kesinlikle doğru değil. Söylediklerinize katılıyorum karşılığını vermek kısmı hariç. Böyle adamlar hatalarını anlamaz, dolayısıyla söylenecek hiçbir laf karşılığında hedefine ulaşmaz. Bir de haklıyken haksız, suçlu durumuna düşmek var. Ben (tatsızlık uzamasın diye) özür diledim, (iki yüzlülük yaptım çünkü bunu hak ediyordu) ve kayınpederimi de son görüşüm oldu. Eşime de söyledim bir daha gitmem diye. Eşim de tamam dedi. Bir daha ancak cenazesine giderim, o da Kayınvalidem ve görümcem için.
Evet bence de yorum yapmamalıydım bu konuda. Ama 10 kere susuyorum 11. De patlıyorum o da bu meseleye denk geldi, sinirle ağzımdan cıktı gitti. Bundan sonra hiçbir şeye yorum yapmayacağım, fikir sunmayacağımSen huzursuz olacağına eşin kimse huzursuz olmasın diye dengeyi kursun.
Sizin yerinizde olsam ne görümcemin çocuğuna üzülüp üzülmedikleri ile ilgili yorum yapardım ne de özür dilerdim.
Bir çok kişinin kaldıramayacağı bir lafı siz niye kaldırdınız ki?
Böyle yapana sınır değil, set çekmediğiniz sürece hasta ederler sizi.
Maddi imkansızlıklar nedeniyle mi bu durumlara katlanıyorsunuz?Evet bence de yorum yapmamalıydım bu konuda. Ama 10 kere susuyorum 11. De patlıyorum o da bu meseleye denk geldi, sinirle ağzımdan cıktı gitti. Bundan sonra hiçbir şeye yorum yapmayacağım, fikir sunmayacağım
Aynen böylece daha rahat ezerler seni . Aman kocan üzülmesin, sana köpek gibi davranan insanlara laf etmesin. Aman huzurunuz !! Bozulmasın. Yazık kim bilir çocuğunuzu nasıl edecekler ve siz tek bir laf bile edemeyen ezik , zavallı bir olacaksınız.Evet bence de yorum yapmamalıydım bu konuda. Ama 10 kere susuyorum 11. De patlıyorum o da bu meseleye denk geldi, sinirle ağzımdan cıktı gitti. Bundan sonra hiçbir şeye yorum yapmayacağım, fikir sunmayacağım
Benim kayınpederim aynı. O yüzden sizi anlıyorum. Görüşmeyi kesin. Başka çaresi yok bunun. Fırsat vermeyin bir daha. Eşiniz sizi zorlayamaz. Mecburen kabul edecek bu kararınızı. Geri adım da atmayın. Polimiğe girmeyin, kötü söz de söylemeyin. Görüşmeyeceğim bir daha deyin, kesin tavırla kesin atın. Geri adım da atmayın. O sizin eşinizi arayacak, her şeye yine karışacak. Hiç oralı olmayın. Sizin sorununuz değil.Beni tamamıyla anlıyorsunuz. Malesef ki karşılık vermek ya da ezdirmemek adına tartışmak bir sonuca varmıyor, hatasını anlamıyor dinlemiyor bile daha da çok sinirleniyor. Kimsenin psikolojisinden anlamıyor, laf edecek ama kimse bir şey demeyecek, bizim iyiliğimiz için diyip susacağız, bunu istiyor. Artık yıldım gerçekten birkaç gün konusmasam surat assam, sonra yüzüm gülmeye başlayınca direk laf söylemeye, eleştirmeye başlıyor yeniden. Ben ben olmaktan çıkacağım, neşemi kendime saklayacağım onlarla asla paylaşmayacağım çünkü benim neşem, güleryüzüm oldukça, ben sohbet etmeye devam ettikçe beni ezmek için sebep buluyor her lafımda bıktım
Evet bence de yorum yapmamalıydım bu konuda. Ama 10 kere susuyorum 11. De patlıyorum o da bu meseleye denk geldi, sinirle ağzımdan cıktı gitti. Bundan sonra hiçbir şeye yorum yapmayacağım, fikir sunmayacağım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?