- 2 Nisan 2012
- 7.893
- 4.823
- 248
- Konu Sahibi mutsuzperi
-
- #41
Canım okuyupta cevap yazdıgın için çok teşekkürler,evet ailesine çok düşkün üzülürler kırılırlar diye ne yapacaksa 2 kere düşünür yapar.Ama öyle gördüğü için ailsinden benim ailemede süreklii gitmek istiyo.Her gün annemi babamı arar sorar bize çağrır haftada 2 gün bizimkilere gitmek ister aslında bizde önemli değil öyle onlardaki gbi görev değil arayıp sormak kim kimi ne zaman isterse arayıp görür.Ama onlarda saygı gösterisi oldugu için kendi ailesine nasılsa bizimkilerede öyle babamla aralarında 15 yaş var nerdeyse çok iyi anlaşıyolar o yüzden bişey diyemıyorum ben ne zaman üzülsem ailemi özlesem gece 1 bile olsa basar gider götürür beni orda kalırız aşırı düşünceli onu çok seviyorum
okurken gulmekten koptumKızlar merhaba,
Ben 6 aylık evliyim.Sorunum eşimin ailesi ve yaşama biçimleri.Ben 23 yaşında gayet modern bi hayatı olan üniversite son sınıf öğrencisi biriyim.Ailemle arkadaş gibi büyüdüm babam ve annemle aramda çok az yaş farkı var ve bütün ailem gayet açık modern insanlar.Herkesin birbirine saygı duydugu ama özgür düşüncelerini dile getirebildiği bi ortamdan sonra bunun tamamen zıttı olan bir aile ile karşı karşıyayım.
Eşim 6 kardeşin en küçüğü 29 yaşında ailesine göre çok farklı yurt dısında okumus kendi işi olan birisi.Eşimin babası ve annesi benim babanem ve dedem yaşlarında.Büyük ne derse o olur bir aile.40 yaşındaki abisi bile babasının izni olmadan hiçbişey yapamıyo.Evlenene kadar oturcagımz eve bile kendisi karar vermek istediği için eşim iki arada bi derede kaldı ama ben dusuncelerımı soyledım ve bi şekilde istediğim yerde oturmayı basardım.Çok kalabalık yaklasık 1000 kişilik bi sülaleleri var ve hepsi kapalı.Düşüncelerimiz kesinlikle uyumusyo saygısızlık etmemek için susuyorum ama benim hiç haz etmediğim ve katılmadıgım bir kafa yapısı var.Eşim ailesine çok düşkün oldugu için sık gitmek istiyo ama ben en fazla 1 saat dayanabiliyorum.Kendi yaşıtım olan ve kafa yapımın uydugu kimse yok ve kendimi uzaylı gibi hissediyorum.Bazı olaylardan örnek vermek gerekirse;çekirdek aile 30 kişi bi yemek yense masalar yetmiyo kadınlar erkekler ayrı oturuyo,babası gelince herkes ayaga kalkıyo önünü ilikliyo,her konusma dini olaylara bağlanıyo ne sevap ne günah bunlar konuşuluyo.vs...
1 gün onlarla geçirsem kendimi yavaş yavaş o hayata adapte oluyo gbi hiissedip geriliyorum,nasıl sıkılıdıgımı anlatamam kelimelerle,hiç alısmadıgım ve bana cok garip gelen bi hayat oldugu için.Ama eşimle çok iyi anlaşıyoruz onu kırmak istemiyorum aynı şeylerden konusup aynı fikirleri paylaşabiliyoruz,başbaşayken herşey çok güzel ama bu kadar yakın olmak istemiyorum.Bunu onu kırmadan nasıl anlatabilirim?bu yüzden kavga edip tartısmak ıstemiyorum çünkü ben ne istersem yapan ve asla kötülüğü hak etmeyen bir dediğimi iki etmeyen bir insanla evliyim.
Lütfen yardım edin fikir verin,şimdiden teşekkürler.
Kızlar merhaba,
Ben 6 aylık evliyim.Sorunum eşimin ailesi ve yaşama biçimleri.Ben 23 yaşında gayet modern bi hayatı olan üniversite son sınıf öğrencisi biriyim.Ailemle arkadaş gibi büyüdüm babam ve annemle aramda çok az yaş farkı var ve bütün ailem gayet açık modern insanlar.Herkesin birbirine saygı duydugu ama özgür düşüncelerini dile getirebildiği bi ortamdan sonra bunun tamamen zıttı olan bir aile ile karşı karşıyayım.
Eşim 6 kardeşin en küçüğü 29 yaşında ailesine göre çok farklı yurt dısında okumus kendi işi olan birisi.Eşimin babası ve annesi benim babanem ve dedem yaşlarında.Büyük ne derse o olur bir aile.40 yaşındaki abisi bile babasının izni olmadan hiçbişey yapamıyo.Evlenene kadar oturcagımz eve bile kendisi karar vermek istediği için eşim iki arada bi derede kaldı ama ben dusuncelerımı soyledım ve bi şekilde istediğim yerde oturmayı basardım.Çok kalabalık yaklasık 1000 kişilik bi sülaleleri var ve hepsi kapalı.Düşüncelerimiz kesinlikle uyumusyo saygısızlık etmemek için susuyorum ama benim hiç haz etmediğim ve katılmadıgım bir kafa yapısı var.Eşim ailesine çok düşkün oldugu için sık gitmek istiyo ama ben en fazla 1 saat dayanabiliyorum.Kendi yaşıtım olan ve kafa yapımın uydugu kimse yok ve kendimi uzaylı gibi hissediyorum.Bazı olaylardan örnek vermek gerekirse;çekirdek aile 30 kişi bi yemek yense masalar yetmiyo kadınlar erkekler ayrı oturuyo,babası gelince herkes ayaga kalkıyo önünü ilikliyo,her konusma dini olaylara bağlanıyo ne sevap ne günah bunlar konuşuluyo.vs...
1 gün onlarla geçirsem kendimi yavaş yavaş o hayata adapte oluyo gbi hiissedip geriliyorum,nasıl sıkılıdıgımı anlatamam kelimelerle,hiç alısmadıgım ve bana cok garip gelen bi hayat oldugu için.Ama eşimle çok iyi anlaşıyoruz onu kırmak istemiyorum aynı şeylerden konusup aynı fikirleri paylaşabiliyoruz,başbaşayken herşey çok güzel ama bu kadar yakın olmak istemiyorum.Bunu onu kırmadan nasıl anlatabilirim?bu yüzden kavga edip tartısmak ıstemiyorum çünkü ben ne istersem yapan ve asla kötülüğü hak etmeyen bir dediğimi iki etmeyen bir insanla evliyim.
Lütfen yardım edin fikir verin,şimdiden teşekkürler.
Bu arada hala kalkmak kaldımı? diyen arkadaşa sesleniyorum.
Bende hala kalkıyorum, çünkü bu saygıdır, önceden saygı neyse şimdide aynı.
Küçükte gelse karşılamak için kalkarım, büyükte gelse kalkarım, bu insanlara karşı verilen değerin göstrgesidir bence...
İnsan kendi yetişme tarzından daha farklı bir ortamda adaptasyon sorunu yaşayabiliyor..bundan sıkılması son derece normal ama eşini tanıdığı zaman bunları bilmiyor muydu acaba ya da nişan döneminde falan hiç ”modern” olmadıkları anlaşılmadı mı acaba?
Bir yerde yazıyordu “sadece çağdaş kıyafetliler girebilir” diye(hangi kurum söylemeyeceğim).. yani ne demek ki? Hangi kıyafetle girersem çağdaş oluyorum ki? Her yerim meydanda olunca sorun yok girebilirim ama kafamda bir örtü olunca giremiyorum.
Ben de çağdaş yaşam kurallarıyla büyümüş biriyim ama bana göre çağdaş görüntüde değildir, beyindedir..bu insanların dini inancından dolayı sohbet tarzları vs farklı olabilir ama bu onları bence gerici yapmaz.. bu tartışılabilir bir konu ama kendi fikrimce konu sahibi tamamen çağdaşlığı yakalayamamış..
yazdıklarınızda beni rahatsız eden ; benim ailem açık-modern.
ne zamandır modernlik açık olmakla bağdaştırılıyor anlayamıyorum..
eşinizin ailesi aşiret gibi birşey sanırım. nişanlıyken bunları görmüş olmalısınız.
siz onları kabul etmişsiniz,onlar sizi. ara sıra gidip gönül al,hayatına devam et.
eşini ailesinden koparmaya çalışırsan ters etki yapar.
Gerikafalılık dediğiniz olguyu onların yaşamlarıyla ve alışkanlıklarıyla eşleştirirken, onların arasında büyüyüp de gene o 'gerikafalı' olarak tabir ettiğiniz insanların yetiştirdikleri eşinizi 'Tam benim istediğim gibi modern ve kültürlü' diye tanımlamanız büyük bir ironi değil mi?
Mutsuzperi;
Benim de eşimin ailesi ile benim ailem arasında kültür farkı var.
Ben açıgım, eşimin sülalesinde hiç açık yok, hepsi kapalı.
Ben demokrat bir ailede büyüdüm, eşimse tam tersi...
Ve ben bunları bile bile evlendim.Hatta kv'dem en başta beni hiç istemedi...
Fakat ben aileyi degil, eşimi baz aldım. (7 yıl flörtün ardından evlendik)
Eşim ve benim düşünce yapılarımız her ikimizin ailesi ile de farklı.
Fakat kimse kimseyi kırmaz, saygısızlık yapmaz.
Mesela dediğin gibi ben babamın yanında yatarım, uzanırım, biz çok rahat yetiştik,
ama eşim asla uzanmaz babasının yanında.Çocukluktan öyle yetiştirilmiş,
Ben babamın yanında babak bacak üstüne atarım, eşim yapmaz.
Eşim kendi babasının yanında yapmadıklarını benim babamın yanında da yapmaz.
Şimdi o böyle davranırken ben onun babasına onun davrandıgından farklı davranabilir miyim?
Belki evet davranabilirdim, ama yapmadım. Eşimin yapmadıgı şeyi ben yapamam.
Çünkü o insanlar belli ki saygıyı bu şekilde algılıyorlar...
Bak canım, evlilik uyum işidir.
Uyum saglamak demek kendini özünden, inandıgından soyutlamak demek degildir,
saygı çerçevesinde senin kişiliğine, degerlerine müdahale edilmediği sürece çok büyük sorun teşkil etmez.
O nedenle zaten haftada bir defa gittiğiniz aileye, eşinin hatırına katlanacaksın.
Zira sana bir saygısızlıkları olmamış anladıgım kadarıyla.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?