İçimi nereye dökeceğimi bilmiyorum.
7 aylık evliliyim ve bu dünyada en sevmediğim birisi var ise o da kaynanam.
Her sözü her hareketi beni sinirlendiriyor. Hastalandığında bir tırnık bile üzülmüyorum. Geçmiş olsun dileklerim o kadar yapmacık oluyor ki. İçimden gelmiyor çünkü.
7 ay oldu ve eşimin ailesinden hiç kimse ev görmeye gelmedi. Ne teyzeleri, ne halaları hal hatır sorar. Kuzenler aynısı. Kaynanam gelin mevlütlerine gider ama kendi gelini için mevlüt okutturmaz. Kaynanam eltim için tencere tencere sarma sarar bana yaprağım var, boş yaprak istermisin der. Kendi oğlunun evi düzülecek, kendisi çarşı, pazar gezer. Bayramda ona tatlı yapıp götürdüm, sofraya koymaz, gider saklar. Kınamda bayılmalar falan. Düğün arefesi kendi evini yeniledi, yeni araba çektiler.
Kaynanama bir mesaj atıp ağzının payını verdim, ama umursamazlığı beni verem edecek. Ben niye bu kadar umursamaz olamıyorum???
Aramızda 100km mesafe var, bu ama 7 ay içinde ev görmeye gelmemek için bir özür değil. Telefonlaşıyoruz ve telefonda canım, cicimler ağızlarından düşmez. Ama ev görmeye gelince, haftasonunu başkalarına adarlar. Eşimin ailesine sadece ona olan sevgimden saygılı davranmaya çalışıyorum. Ama içimden de hiç gelmiyor.
Yahu bir teyze olarak, yeğenin kiminle evlendi, nasıl bir yerde oturuyor diye merak etmez mi insan??? Insan bu kadar mı ilgisiz olur?
Bunlar beni sevmiyor diye düşünüyorum artık. Kendi aralarında böyle değiller çünkü. Nenesi bana zaten bir kere “kızım çeken var, çekemeyen var; siz birbirinize kilitlenin” demişti.
Bu 7 ay içinde biz gidip teyzelerin, halaların ellerini öptük. Ama onların bu tavrından sonra onlara bir daha gitmeye düşünmüyorum.
Evimizin bir kaç eksiği var. Onlarda tamamlandıktan sonra ev mevlüdü okutturmak istiyorum. Onlardan da hiç kimseyi çağırmıyacam.
Araya mesafe girecek, ama bunun sebebi onlar.
Benim hayalimde hep tatlı bir gelin, kaynana ilişkisi vardı. Benim kaynanam ama resmen boş teneke çıktı.
Derdimden daha büyük dertler var bilmiyorum. Ama kaynanam aklıma gelince duygularıma ve öfkeme hakim olamıyorum. Ve bu benim günlük hayatımı etkiliyor. Sürekli ne kadar ilgisiz olduklarını düşünüyorum.
Benim eşimin ailesine karşı nasıl bir tavrım olmalı? Ilgisizliklerini dile getirmelimiyim? Eşim aileye çok önem verir ve bu durumdan çok üzgün olduğunu biliyorum. Ama karşılıklı bu meseleyi hiç konuşmadık.
Eşim bana delilerce aşık. Ve beni kazanmak için elinden geldiğini yaptı. Profilime girerseniz, eşimin azoosperm olduğunu görürsünüz. Ben ki, senin oğlunun sevdiği kadın, ben ki senin oğlunu her halinle kabul ettim, beni el üstünde tutmaları gerekirdi. Benim istediğim ama sadece azıcık saygı, hal hatır sorulması. Ama yok. Hepsi birer boş teneke.
İç dökme gibi birşey oldu