Eşimin ailesine alışamadım

kiba .!.:

Merhaba arkadaşlar, ilk kez yazıyorum o yüzden bir yanlışım olursa kusura bakmayın. Yaklaşık 1 sene önce evlendim. Yurtdışına gelin geldim. Sorunum şu: Benim ailem çok rahat, modern bir aile olmasa da yine de bana çok karışmazlardı. Özellikle üniversiteye gittikten sonra daha da özgür oldum. Yani 18 yaşımdan beri ailemden ayrıydım diyebilirim. O yüzden her işimi kendim gördüm. Bana karışmadılar. Ne iş yapacağıma kendim karar verdim, nereye gideceğimi kendim seçtim. Şimdi evlendim yurtdışına geldim. Ama eşimin ailesi böyle değil. Erkek çocuklarını çok önemsiyorlar. Yemek yedin mi bunu beğenmezsen şunu yaparım. Güzel uyudun mu beğenmezsen benim yatağımda yat. Tüm özel günlerde her zaman bütün aile toplanmalıyız vs. Birkaç basit örnek verdim. Ben de aileme çok önem veriyorum ama ben bu yaşıma kadar çok sosyal biriydim. Arkadaş çevrem çok genişti. Buraya gelince doğal olarak çalışmaya başlamadım henüz. Ama yine arkadaş edindim sosyalleşmeye çalıştım. Kimseye ihtiyacım olmadan geziyorum işlerimi hallediyorum. Eşimin ailesi benim de eşimin peşinde gezmemi çocuk gibi davranmamı bekliyor ama ben böyle biri değilim olamam da. Ben hakkını savunan biriyim biraz erkek gibi büyüdüm de diyebilirim uzun yıllar yalnız olduğum için. Kendi anneme babama lafım geçerken saygısızlık yapmamak için burda cevap vermek istemiyorum ama bu sanki hiçbir iş yapmıyorum (eşime bebek gibi davranmadığım, tabağını kendi topladığı, yemeğini kendi koyduğu için) gibi görülüyor. Ben kısaca eğer ben bir erkek gibi hem çalışıp hem evime bakabiliyorsam eşimin de aynı şekilde hem çalışıp hem evine bakmasını istiyorum. Ama eşimin ailesi bundan hoşlanmıyor küçük küçük laf dokunduruyorlar. Ben de bunu kabullenemediğim için eşimin ailesine karşı maalesef soğuk hissediyorum her hafta görüşüyoruz ama ben artık bu kadar sık görüşmek de istemiyorum. Beni artık ailemden çıktım onlara karıştım gibi görüyorlar ama benim hala annem babam aynı ben kimseye karışmadım. Bu şekilde konuştukları için, eşimin hizmetçisi olmamı bekledikleri için ve benim Türkiye’de nasıl biri olduğumu bilmeden burda küçük gördükleri için samimi olmak istemiyorum kafama takıyorum. Sizce nasıl davranmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

glitterpowder .!.:

Bence tam olarak davrandığınız gibi davranmalısnız çok da haklısınız, kimsenin arkasını toplamak zorunda değilsiniz, geçsinler bu çağdışı kafaları ay ben bile burdan soğudum

Genişletmek için tıkla...

kiba .!.:

Bir de eşim benden bir şey beklemiyor. benim düzenime alıştı evdeyken yardım da ediyor ama oraya gidince hiçbir şey yapmasına fırsat vermiyorlar ben oturursam o bir şey yaparsa resmen üzülüyorlar buna çok canım sıkılıyor.

Genişletmek için tıkla...

kiba .!.:

Merhaba arkadaşlar, ilk kez yazıyorum o yüzden bir yanlışım olursa kusura bakmayın. Yaklaşık 1 sene önce evlendim. Yurtdışına gelin geldim. Sorunum şu: Benim ailem çok rahat, modern bir aile olmasa da yine de bana çok karışmazlardı. Özellikle üniversiteye gittikten sonra daha da özgür oldum. Yani 18 yaşımdan beri ailemden ayrıydım diyebilirim. O yüzden her işimi kendim gördüm. Bana karışmadılar. Ne iş yapacağıma kendim karar verdim, nereye gideceğimi kendim seçtim. Şimdi evlendim yurtdışına geldim. Ama eşimin ailesi böyle değil. Erkek çocuklarını çok önemsiyorlar. Yemek yedin mi bunu beğenmezsen şunu yaparım. Güzel uyudun mu beğenmezsen benim yatağımda yat. Tüm özel günlerde her zaman bütün aile toplanmalıyız vs. Birkaç basit örnek verdim. Ben de aileme çok önem veriyorum ama ben bu yaşıma kadar çok sosyal biriydim. Arkadaş çevrem çok genişti. Buraya gelince doğal olarak çalışmaya başlamadım henüz. Ama yine arkadaş edindim sosyalleşmeye çalıştım. Kimseye ihtiyacım olmadan geziyorum işlerimi hallediyorum. Eşimin ailesi benim de eşimin peşinde gezmemi çocuk gibi davranmamı bekliyor ama ben böyle biri değilim olamam da. Ben hakkını savunan biriyim biraz erkek gibi büyüdüm de diyebilirim uzun yıllar yalnız olduğum için. Kendi anneme babama lafım geçerken saygısızlık yapmamak için burda cevap vermek istemiyorum ama bu sanki hiçbir iş yapmıyorum (eşime bebek gibi davranmadığım, tabağını kendi topladığı, yemeğini kendi koyduğu için) gibi görülüyor. Ben kısaca eğer ben bir erkek gibi hem çalışıp hem evime bakabiliyorsam eşimin de aynı şekilde hem çalışıp hem evine bakmasını istiyorum. Ama eşimin ailesi bundan hoşlanmıyor küçük küçük laf dokunduruyorlar. Ben de bunu kabullenemediğim için eşimin ailesine karşı maalesef soğuk hissediyorum her hafta görüşüyoruz ama ben artık bu kadar sık görüşmek de istemiyorum. Beni artık ailemden çıktım onlara karıştım gibi görüyorlar ama benim hala annem babam aynı ben kimseye karışmadım. Bu şekilde konuştukları için, eşimin hizmetçisi olmamı bekledikleri için ve benim Türkiye’de nasıl biri olduğumu bilmeden burda küçük gördükleri için samimi olmak istemiyorum kafama takıyorum. Sizce nasıl davranmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

kiba .!.:

Bir de eşim benden bir şey beklemiyor. benim düzenime alıştı evdeyken yardım da ediyor ama oraya gidince hiçbir şey yapmasına fırsat vermiyorlar ben oturursam o bir şey yaparsa resmen üzülüyorlar buna çok canım sıkılıyor.

Genişletmek için tıkla...

CiRiLLA .!.:

Ben şeye takildim devamli erkek gibiyim diyip durmaniz cok itici geldi. Erkek gibi buyudum, erkek gibi evime bakiyorum vs. Okula gidip sonra işe gidince erkek mi olunuyor?
Belki sizin ailenizde okula gidip işe gidebilen ilk kadinsiniz ya da nadir kadinlardansiniz ondan belki boyle dusunuyorsunuz ama Turkiyede milyon kadin okula gidip, işe gidebiliyor kendi başina ve bunu kadin olarak ve kadin gibi yapiyorlar.

Neyse duyarimi şey yaptiktan sonra asil konuya geleyim.
Madem öylesiniz bu kadar iç içe yasamayin bir an once siz de calisin edin evinizi mi tasirsiniz naparsiniz biraz uzaklaşin her şeyinizi de bilmesinler ya da cevaplarini ve

Genişletmek için tıkla...

kiba .!.:

Merhaba arkadaşlar, ilk kez yazıyorum o yüzden bir yanlışım olursa kusura bakmayın. Yaklaşık 1 sene önce evlendim. Yurtdışına gelin geldim. Sorunum şu: Benim ailem çok rahat, modern bir aile olmasa da yine de bana çok karışmazlardı. Özellikle üniversiteye gittikten sonra daha da özgür oldum. Yani 18 yaşımdan beri ailemden ayrıydım diyebilirim. O yüzden her işimi kendim gördüm. Bana karışmadılar. Ne iş yapacağıma kendim karar verdim, nereye gideceğimi kendim seçtim. Şimdi evlendim yurtdışına geldim. Ama eşimin ailesi böyle değil. Erkek çocuklarını çok önemsiyorlar. Yemek yedin mi bunu beğenmezsen şunu yaparım. Güzel uyudun mu beğenmezsen benim yatağımda yat. Tüm özel günlerde her zaman bütün aile toplanmalıyız vs. Birkaç basit örnek verdim. Ben de aileme çok önem veriyorum ama ben bu yaşıma kadar çok sosyal biriydim. Arkadaş çevrem çok genişti. Buraya gelince doğal olarak çalışmaya başlamadım henüz. Ama yine arkadaş edindim sosyalleşmeye çalıştım. Kimseye ihtiyacım olmadan geziyorum işlerimi hallediyorum. Eşimin ailesi benim de eşimin peşinde gezmemi çocuk gibi davranmamı bekliyor ama ben böyle biri değilim olamam da. Ben hakkını savunan biriyim biraz erkek gibi büyüdüm de diyebilirim uzun yıllar yalnız olduğum için. Kendi anneme babama lafım geçerken saygısızlık yapmamak için burda cevap vermek istemiyorum ama bu sanki hiçbir iş yapmıyorum (eşime bebek gibi davranmadığım, tabağını kendi topladığı, yemeğini kendi koyduğu için) gibi görülüyor. Ben kısaca eğer ben bir erkek gibi hem çalışıp hem evime bakabiliyorsam eşimin de aynı şekilde hem çalışıp hem evine bakmasını istiyorum. Ama eşimin ailesi bundan hoşlanmıyor küçük küçük laf dokunduruyorlar. Ben de bunu kabullenemediğim için eşimin ailesine karşı maalesef soğuk hissediyorum her hafta görüşüyoruz ama ben artık bu kadar sık görüşmek de istemiyorum. Beni artık ailemden çıktım onlara karıştım gibi görüyorlar ama benim hala annem babam aynı ben kimseye karışmadım. Bu şekilde konuştukları için, eşimin hizmetçisi olmamı bekledikleri için ve benim Türkiye’de nasıl biri olduğumu bilmeden burda küçük gördükleri için samimi olmak istemiyorum kafama takıyorum. Sizce nasıl davranmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

kiba .!.:

Merhaba arkadaşlar, ilk kez yazıyorum o yüzden bir yanlışım olursa kusura bakmayın. Yaklaşık 1 sene önce evlendim. Yurtdışına gelin geldim. Sorunum şu: Benim ailem çok rahat, modern bir aile olmasa da yine de bana çok karışmazlardı. Özellikle üniversiteye gittikten sonra daha da özgür oldum. Yani 18 yaşımdan beri ailemden ayrıydım diyebilirim. O yüzden her işimi kendim gördüm. Bana karışmadılar. Ne iş yapacağıma kendim karar verdim, nereye gideceğimi kendim seçtim. Şimdi evlendim yurtdışına geldim. Ama eşimin ailesi böyle değil. Erkek çocuklarını çok önemsiyorlar. Yemek yedin mi bunu beğenmezsen şunu yaparım. Güzel uyudun mu beğenmezsen benim yatağımda yat. Tüm özel günlerde her zaman bütün aile toplanmalıyız vs. Birkaç basit örnek verdim. Ben de aileme çok önem veriyorum ama ben bu yaşıma kadar çok sosyal biriydim. Arkadaş çevrem çok genişti. Buraya gelince doğal olarak çalışmaya başlamadım henüz. Ama yine arkadaş edindim sosyalleşmeye çalıştım. Kimseye ihtiyacım olmadan geziyorum işlerimi hallediyorum. Eşimin ailesi benim de eşimin peşinde gezmemi çocuk gibi davranmamı bekliyor ama ben böyle biri değilim olamam da. Ben hakkını savunan biriyim biraz erkek gibi büyüdüm de diyebilirim uzun yıllar yalnız olduğum için. Kendi anneme babama lafım geçerken saygısızlık yapmamak için burda cevap vermek istemiyorum ama bu sanki hiçbir iş yapmıyorum (eşime bebek gibi davranmadığım, tabağını kendi topladığı, yemeğini kendi koyduğu için) gibi görülüyor. Ben kısaca eğer ben bir erkek gibi hem çalışıp hem evime bakabiliyorsam eşimin de aynı şekilde hem çalışıp hem evine bakmasını istiyorum. Ama eşimin ailesi bundan hoşlanmıyor küçük küçük laf dokunduruyorlar. Ben de bunu kabullenemediğim için eşimin ailesine karşı maalesef soğuk hissediyorum her hafta görüşüyoruz ama ben artık bu kadar sık görüşmek de istemiyorum. Beni artık ailemden çıktım onlara karıştım gibi görüyorlar ama benim hala annem babam aynı ben kimseye karışmadım. Bu şekilde konuştukları için, eşimin hizmetçisi olmamı bekledikleri için ve benim Türkiye’de nasıl biri olduğumu bilmeden burda küçük gördükleri için samimi olmak istemiyorum kafama takıyorum. Sizce nasıl davranmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

begum9987 .!.:

Bana çok tutarsız geldi yazdıkların. Madem öyle çoook modern özgür kendi işini gören biri olan birisin, neden yurtdışına iş düzenini bulmadan gelin gittin? Böyle bir aile olduklarını fark etmek zor değil.

Buna ek olarak sen artık yeni ailesini kurmuş birisin. Eşinin ailesi değil, annenle babanla değil eşinle bir aile kurdun. Karışacaksan eşinle karışacaksın.

Bu arada sen şuan çalışmadığın için ev işlerini senden daha çok beklemeleri normal geldi bana. Koca bir sene boyunca pekte sana kötülüklerine dair örnek vermemişsin. Koca bir sene boyunca mesafeyi doğru ayarlamamakta garip.

Genişletmek için tıkla...

begum9987 .!.:

Bana çok tutarsız geldi yazdıkların. Madem öyle çoook modern özgür kendi işini gören biri olan birisin, neden yurtdışına iş düzenini bulmadan gelin gittin? Böyle bir aile olduklarını fark etmek zor değil.

Buna ek olarak sen artık yeni ailesini kurmuş birisin. Eşinin ailesi değil, annenle babanla değil eşinle bir aile kurdun. Karışacaksan eşinle karışacaksın.

Bu arada sen şuan çalışmadığın için ev işlerini senden daha çok beklemeleri normal geldi bana. Koca bir sene boyunca pekte sana kötülüklerine dair örnek vermemişsin. Koca bir sene boyunca mesafeyi doğru ayarlamamakta garip.

Genişletmek için tıkla...