ben 24 e gün aldım canım eşim 25...benim hastalığım nefret,şevkat,hırs ile doludur en başından anlatayım...
ewlendikten 2 ay sonra aşırı saç dökülme sorunum başladı buarad biz ewlendik 1.5 ay sonra eşim işimize dewam etti gece çalışır akşam 8 de gider sabah 8 de gelir restorantımız var 24 saat açık...saç dökülmesinin yanında aşırı baş dönmesi yanında,şiddetli ve sık baş ağrısı,göğüslerimde ellerimde ve ayaklarımda aşırı şişme ve sinir anında çift görme oluyodu saniyelik....
beb saç dökülmesi hariç bunların hepsini yeni başladığım doğum kontrol hapına bağlamıştım...ve cildiyeye gittik adam 8 tane test istedihatta güldük eşimle özel hastane yolucak ya insanı kaç tane test istedi falan diye nitekim yaptırdım kan testlerini ertesi gün aldık ve doktora götürdük....doktor baktı baktı bi bana baktı bi elindeki rapora böm oldu adam içimden biyerden tanışıyoruz bile dedim öle acıklı baktı...bu rahatsızlık genelde 40 yaş ve üstü bayanlarda çıkarmış sonradan öğrendim nedn bana öle baktığını...
kansızlığın var dedi ve kan ilacı yazdı benim annem hemşiredir az çok anlarım eee dedim diğer testler ne içindi?şimdi sizi bi dahiliyeye aktarıcam dedi sinirlendik gittik...
dahiliye doktorunun odasına girdik eşime neyim olduğunu sordu eşimde eşiyim deyince siz dışarı çıkın ben bişey konuşucam chanel hanımla!!!biz ok olduk ilk defa böle bişey görmüştüm konuşmak için eşimi çıkaran bi doktor bu arada genç bi asistandı doktor sersemliğine verdim neyse canım çıktı eşim doktorla aramızda geçen diolog şu
doktorturun lütfen
ben:yok ben böle iyiyim buyrun ne var kan tahlillerimde
doktori:lütfen oturun önce bi sakin olun
ben:iyiyim oturmayacağım ewet
doktor:beyninde tümör var
ben:içimden hadi ordan manyağa bak falan derken
doktor:şiddetli baş ağrısı,dönmesi,göğüslerde şişme,çift görme varmı
benturdum....var ne yani bunlarla tümörmü olur yaaa
doktorrolaktin diye bi hormon var normal insanlarda 20 22 olur sende 76 çok yüksek yaşın için tehlikeli
ben:ben alayım o raporlarıda gideyim(kitlendim çözülemiyorum)
doktor:arkamdan bağırıyor hemen bi emar çektirin ihmal etmeyin....
arabaya bindik eşim ne oldu ne oldu diyo söleyemiyorum hızlı kullancak kaza yapcaz diye korkuyorum sinirlenince hızlı kullanır...neyse artık eşim sürekli sordu sordu dükkanımızın önüne geldik arabadan tam inerken burda duy tümör varmış beynimde dedim...arabadan indi koşarak tuvalete gitti hıçkırıklarını herkes duydu herkes şooookkk ben sustum kilitim hala ama üzülmüyorum soğuyum sanki bekliyodum bunu...
kayınvalidem ne oldu dedi anlattım yok canım olurmu öle şey dediler eşim böle bişey varsa bile bu adam sana bunu nasıl zart diye söler diye dellendi hastaneyi başlarına yıkıcam dedi...babam geldi dükkana gözleri kan çanağı yaşı f
duruyo akmıyo içimden ağla dedim babam ağla tutma kendini çatlıycaksın...annem arandı işteydi yoktur üzülmeyin durun dedi kapadı bi profösörle görüştü tekrar aradı korkmayın tümör oalbilirmiş ama kötü huylu değilmiş dedi benim koca yerlerde babam çocuk gibi bana bakıyo o an hiç gitmez gözümün önünden şuan bunu yazarken burnum sızladı...
ama ben hala hiç üzülmüyorum belkide umursamıyorum ama üzülmem gerek kendime üzülmen lazım kızm diyorum ama üzülemiyorum işte....
ertesi sabah hemn kalkıldı hastaneye tomografiye gidildi...annmele eşim yoktur bişey baksana bu cin gibi diye beni oyalıyolar sonuçları beklerken ben sedyede ayaklarımı sallıyorum şaşkınım annemle eşim nede iyi anlaşıyo...sonuçlar geldi emar çekilicek ewet tümör var bıyutunu öğrenin ameliyatmı bi bakalım...ameliyatı çok zor burun kemiklerini kırarak göz sinirlerinin arkasına ulaşarak yapıyolar....bu seferde küçük olsun diye dualar edildi...neyse ben hala çok donukum tepkisizliğime şaşıyorum taki o ana kadar......
akşam randevu verdiler emar için ve ewe geldik beklemek için görümceyle kayınvalidede geldi buarada bize 3 doktorda bu yaşta ne bu stres yaşın çok genç ama erken yakaladık vs.gibi şeyler sölüyoar hep....ewe babamda geldi ben çay koymaya mutfağa gittim bide sigara yaktım hala çok donukum....birden görümcemin sesine dikkatimi verdim kayınvalidemle ikisi hep bir ağızdan yok canım daha öncedende vardır kesin tümör öle pat diye çıkarmı....içime çektiğim dumanı geri çıkarmadan bekledim odaya bi baktım babam anam kıt olmuş onları dinliyo....lanet ettim benim anama babama bu halde sölenecek şeymi buozamn anladımki ben hastayım ozaman kabullendim ben bu hastalığı sen kabullendikçe o seni bırakmazmış....bunu iyileşemeyince araştırıp öğrendim...emar saati geldi çıktık arabada annem var eşime saldırdım direk senin anan bacın ne dedi öle diye bi kavga gürültü girdim emara damardada bi ilaç veridler beyni boyamak içinmiş aman ALLAH ım o neydi öle....o emarın içindeyken çok düşündüm bunları ve kafama kazıdım hepsini....çıktık ewe geldik eşim dükkana gidip dağıttı dükkanı annesi benle günlerce konuşmadı surat yaptı ben canımla uğraşırken...dha sonra sonuçları aldık 2 tane beyin cerrahı ameliyat dedi ama ilaçla bastırmayı denedik halada uğraşıyoruz....kayınvalidem ne zaman üzüldü biliyomusun bu rahatsızlıktan dolayı çocuğum olmayacağını duyunca!!!!sürekli kontrol altında ilaçla olcak bebeğim....eşimle annem 1 hafta iyi oldular sonra aynı eşim çok ağladı 1 hafta af diledi söz verdi bidaha ailenle takışmıycam sebebi benim diye ama daha dün gece tartıştık ailem için....
Niye hep kız aileleri, " bizi boşver yuvanda mutlu ol der ki" ? Niye hiç erkek aileleri "bizi bırak oğlum sen yuvana bak" demez. Ah be arkadaşım, sırf kocan mutlu olsun diye değer mi hiç. Sen mutlu olmadıktan sonra onu da mutlu edemezsin ki.
Peki eşin konuşulacak birimi, alsan karşına geçmişten bugüne içindekileri tek tek döksen. Desen ki herşeye seni sevdiğimden katlanıyorum vs vs vs. Ama çok üzülüyorum falan. Olmaz mı ? Konuşmayı kavgaya çeviren bir tip mi ?
Yukarıdaki yazını yeni okudum aslında belki dışarıdan bakabilsen eşini gözünde gereksiz büyüttüğünü göreceksin. Eğer senin ona verdiğin değeri o sana verseydi sırf senin hatırın için bile olsa, aileni yok saymazdı. Konuşamiyorsan yazarak anlat, hem içini boşaltırsın hem kendini ona doğru ifade edersin. Konuşarak bazen zor olabiliyor. Yazı diliyle insan kendini daha doğru anlatabiliyor.
Arkadaslar cogunuzun dedigi gibi bende evlenmemis olsam, veya böyle bi problemle hic daha önce karsilasmamis olsam, bende derdim "aileni hice sayan bi adamin gözlerinin icine nasil bakabiliyosun" diye..
Durumun icinde olmak bambaska. Esimi asiri cok seviyorum, onu kaybetmektende cok korkuyorum. Bosanirsak hayatim mahvolucakmis gibi hissediyorum, cok fazla alistim galiba. Kendimi sirf bu kadar cok sevdigim icin ezdirdigimi hissediyorum, yaptigim roller hep bu yüzden. Ailemin destegine diyecek hicbirseyim yok, sen ne karar verirsen arkandayiz diyolar, ama bosanmak en kolayi, evliligimi bitirmek yerine düzeltmek istiyorum, bu da tek tarafli zor olucak galiba..
Sürekli eski günler geliyo aklima, yaptiklari seyleri düsünüyorum ve asiri derecede üzülüyorum. En mutlu oldugum anda bile gelebilio o kötü günler aklima. Kayinvalidemin dedigi o terbiyesiz laflar cok agirima gitmis, unutamiyorum. Kin besliyorum ama hicbirsey olmamis gibi gülebiliyorum. Piskoloji bozuklugu ve iyi oyunculuk beni bugün cok mutlu gösteriyor. Bizi gören "sizin gibi olmak istiyoruz" diyolar, ama icimi bilseler kacip giderler herhalde..
Oturup konusmaya kalkistim esimle, yapamadim. Cok duygulaniyorum aglamaya basliyorum, demek istedigim seyleri diyemiyorum bile. Icimde olan seyleri kusmaktan korkuyorum, esim benden sogur beni birakip gider diye..
Bende tavrimi koyup, isteyip istemedigim seyleri söyleyip benden birazcik olsun korksun istiyorum. Ilk baslarda "sen nasil istersen öyle olsun hersey" derdi, her istedigim olurdu, simdide diyor, ama annem babam konusu oldumu bambaska biri oluyor..
BİZ SANA NE DESEK BOŞ.SEN DEĞİŞMEZSİN TATLIM.ONUN ANNESİ ANNE, O ANNESİNİ ÜZMEMELİ.AMA SENİNKİ ANNE DEĞİL.SEN EVLAT DEĞİLSİN Kİ ANNEN ANNE OLSUN.SEN ANNENİ ANNE YERİNE KOYMAZSAN BAŞKALARI NELER YAPMAZ Kİ.HERKES HAKETTİĞİNİ YAŞAR.ESKİ KONULARINA DA BAKTIM.BU KARARA ÖYLE VARDIM.BU HASTALIKLI İLİŞKİNİN İÇİNDE DÖNÜP DURACAKSIN.ÇÜNKÜ DIŞINA ÇIKMAYA NİYETİN YOKChanel88 - durumuna cok üzüldüm canim, allah acil sifalar versin, herseyin basi saglik gercekten..
Kayinvalidemlerin neden küstüklerini hala bilmiyoruz gercekten, dügünün ertesi günü küstüler. Dügünden 3 hafta önce ayrilmistim zaten esimden annesi yüzünden, 7 davetiye verip "bu da sizin misafirlerinize" demislerdi, ama kayinvalidemin yalvarisi hepimizi pisman olduguna inandirdi.. Anneme "herkesin gözü önünde ayaklarinizi öperim, yeterki cocuklarin barismasina izin verin, oglum cok seviyo bende cok pismanim" falan filan, bizde bu nedenle afettik..
Dügünden sonra annemler bize ziyarete geldiler, biz 4-5 saat uzaktayiz onlardan, ve ben esyalarimin cogunu kendim getirememistim dügün öncesi sorunlar yüzünden. Annemlerin geldiginde esimle konusuyolardi, ta ki kayinvalidem tlf acip seni evlatliktan red ederim eger onlarla konusursan diyesiye kadar. Esim hickirarak aglamaya basladi, ne yapacgini bilemedi, kayinvalidem benide aradi, msj atti "defolup gitsinler" diye. Cok terbiyesizdir gercekten.. Geride kaldi o günler - güya. Hergün düsünmekten kafayi yiyorum.
Bu olaydan sonra esim sogudu ailemden, annesinden korkusuna, simdi hic konusmuyor.. Tabiiki annem babam diyorum, ama dememeye gayret ediyorum sanki, icimde birsey geriyor beni.
"sen konusmazsan bende konusmicam, hersey karsiliklidir beni leylekler getirmedi" dedim, 3 hafta hic konusmadik bosaniyoduk nerdeyse, bu olay beni o kadar korkutup yipratmistiki, o günlere tekrar dönmekten korkuyorum. Herseyi o yüzden alttan aliyorum, birsey olmamis gibi davraniyorum, ama icim hergün biraz daha parcalaniyor..
Kendi ailemle istedigim kadar görüsüyorum, ama ben kayinvalidemle ayda bi konusuyosam, ziyaretine gidiyorsam esiminde yapmasini istiyorum..
Esimin yapisi cok inattir. Nuh der peygamber demez hele ki bu konuda. Ilk baslarda cok aglardim yaninda üzüntüden, sikica sarilip özür dilerim derdi. Esim beni üzmemek icin agziyla kus tutuyor, ama annesinin üzülmesinden dahada cok korkuyor, "beni o dogurdu o büyüttü hic üzmedi bende onu üzemem" mentalitesinde..
Haftasonunda rüyamda esimin annem ve babamla baristigini gördüm, o kadar mutlu uyanmistim ki..
ben 24 e gün aldım canım eşim 25...benim hastalığım nefret,şevkat,hırs ile doludur en başından anlatayım...
ewlendikten 2 ay sonra aşırı saç dökülme sorunum başladı buarad biz ewlendik 1.5 ay sonra eşim işimize dewam etti gece çalışır akşam 8 de gider sabah 8 de gelir restorantımız var 24 saat açık...saç dökülmesinin yanında aşırı baş dönmesi yanında,şiddetli ve sık baş ağrısı,göğüslerimde ellerimde ve ayaklarımda aşırı şişme ve sinir anında çift görme oluyodu saniyelik....
beb saç dökülmesi hariç bunların hepsini yeni başladığım doğum kontrol hapına bağlamıştım...ve cildiyeye gittik adam 8 tane test istedihatta güldük eşimle özel hastane yolucak ya insanı kaç tane test istedi falan diye nitekim yaptırdım kan testlerini ertesi gün aldık ve doktora götürdük....doktor baktı baktı bi bana baktı bi elindeki rapora böm oldu adam içimden biyerden tanışıyoruz bile dedim öle acıklı baktı...bu rahatsızlık genelde 40 yaş ve üstü bayanlarda çıkarmış sonradan öğrendim nedn bana öle baktığını...
kansızlığın var dedi ve kan ilacı yazdı benim annem hemşiredir az çok anlarım eee dedim diğer testler ne içindi?şimdi sizi bi dahiliyeye aktarıcam dedi sinirlendik gittik...
dahiliye doktorunun odasına girdik eşime neyim olduğunu sordu eşimde eşiyim deyince siz dışarı çıkın ben bişey konuşucam chanel hanımla!!!biz ok olduk ilk defa böle bişey görmüştüm konuşmak için eşimi çıkaran bi doktor bu arada genç bi asistandı doktor sersemliğine verdim neyse canım çıktı eşim doktorla aramızda geçen diolog şu
doktorturun lütfen
ben:yok ben böle iyiyim buyrun ne var kan tahlillerimde
doktori:lütfen oturun önce bi sakin olun
ben:iyiyim oturmayacağım ewet
doktor:beyninde tümör var
ben:içimden hadi ordan manyağa bak falan derken
doktor:şiddetli baş ağrısı,dönmesi,göğüslerde şişme,çift görme varmı
benturdum....var ne yani bunlarla tümörmü olur yaaa
doktorrolaktin diye bi hormon var normal insanlarda 20 22 olur sende 76 çok yüksek yaşın için tehlikeli
ben:ben alayım o raporlarıda gideyim(kitlendim çözülemiyorum)
doktor:arkamdan bağırıyor hemen bi emar çektirin ihmal etmeyin....
arabaya bindik eşim ne oldu ne oldu diyo söleyemiyorum hızlı kullancak kaza yapcaz diye korkuyorum sinirlenince hızlı kullanır...neyse artık eşim sürekli sordu sordu dükkanımızın önüne geldik arabadan tam inerken burda duy tümör varmış beynimde dedim...arabadan indi koşarak tuvalete gitti hıçkırıklarını herkes duydu herkes şooookkk ben sustum kilitim hala ama üzülmüyorum soğuyum sanki bekliyodum bunu...
kayınvalidem ne oldu dedi anlattım yok canım olurmu öle şey dediler eşim böle bişey varsa bile bu adam sana bunu nasıl zart diye söler diye dellendi hastaneyi başlarına yıkıcam dedi...babam geldi dükkana gözleri kan çanağı yaşı f
duruyo akmıyo içimden ağla dedim babam ağla tutma kendini çatlıycaksın...annem arandı işteydi yoktur üzülmeyin durun dedi kapadı bi profösörle görüştü tekrar aradı korkmayın tümör oalbilirmiş ama kötü huylu değilmiş dedi benim koca yerlerde babam çocuk gibi bana bakıyo o an hiç gitmez gözümün önünden şuan bunu yazarken burnum sızladı...
ama ben hala hiç üzülmüyorum belkide umursamıyorum ama üzülmem gerek kendime üzülmen lazım kızm diyorum ama üzülemiyorum işte....
ertesi sabah hemn kalkıldı hastaneye tomografiye gidildi...annmele eşim yoktur bişey baksana bu cin gibi diye beni oyalıyolar sonuçları beklerken ben sedyede ayaklarımı sallıyorum şaşkınım annemle eşim nede iyi anlaşıyo...sonuçlar geldi emar çekilicek ewet tümör var bıyutunu öğrenin ameliyatmı bi bakalım...ameliyatı çok zor burun kemiklerini kırarak göz sinirlerinin arkasına ulaşarak yapıyolar....bu seferde küçük olsun diye dualar edildi...neyse ben hala çok donukum tepkisizliğime şaşıyorum taki o ana kadar......
akşam randevu verdiler emar için ve ewe geldik beklemek için görümceyle kayınvalidede geldi buarada bize 3 doktorda bu yaşta ne bu stres yaşın çok genç ama erken yakaladık vs.gibi şeyler sölüyoar hep....ewe babamda geldi ben çay koymaya mutfağa gittim bide sigara yaktım hala çok donukum....birden görümcemin sesine dikkatimi verdim kayınvalidemle ikisi hep bir ağızdan yok canım daha öncedende vardır kesin tümör öle pat diye çıkarmı....içime çektiğim dumanı geri çıkarmadan bekledim odaya bi baktım babam anam kıt olmuş onları dinliyo....lanet ettim benim anama babama bu halde sölenecek şeymi buozamn anladımki ben hastayım ozaman kabullendim ben bu hastalığı sen kabullendikçe o seni bırakmazmış....bunu iyileşemeyince araştırıp öğrendim...emar saati geldi çıktık arabada annem var eşime saldırdım direk senin anan bacın ne dedi öle diye bi kavga gürültü girdim emara damardada bi ilaç veridler beyni boyamak içinmiş aman ALLAH ım o neydi öle....o emarın içindeyken çok düşündüm bunları ve kafama kazıdım hepsini....çıktık ewe geldik eşim dükkana gidip dağıttı dükkanı annesi benle günlerce konuşmadı surat yaptı ben canımla uğraşırken...dha sonra sonuçları aldık 2 tane beyin cerrahı ameliyat dedi ama ilaçla bastırmayı denedik halada uğraşıyoruz....kayınvalidem ne zaman üzüldü biliyomusun bu rahatsızlıktan dolayı çocuğum olmayacağını duyunca!!!!sürekli kontrol altında ilaçla olcak bebeğim....eşimle annem 1 hafta iyi oldular sonra aynı eşim çok ağladı 1 hafta af diledi söz verdi bidaha ailenle takışmıycam sebebi benim diye ama daha dün gece tartıştık ailem için....
bazı insanlar vardır böle kızı alalım ailesiyle bağlantımız kalmasın en basit sebebide çocuklarımıızn arasında bi sorun olduğu zaman gelip kızın ailesi bize bişey dememsin diyedir hep....senin kayınvailenin derdi belli canım sizmisiniz beni yalvartan deyip siz beni ayağınıza getirip yalvarttınız kızınızı verirken bende aldıktan sonra sizi pişman edicem olmuş....yazık bi ana kuzusunu bukadar üzemk öbür dünyasını gözden çıkarmış bu kadın resmen....senin anan ana değilmi?o çocuğunu 9 ay karnında taşımışta senin anan 9 günmü....o çocuğunu sütüyle doyurmuşta senin anan taşlamı....bak benim annemle eşim arasında bazı sorunlar oldu ve annem 2 gün eşimle aramızda bi tartışma sebebinden dolayı artık gelmiycem dedi ama bugün ben anneme gittim ve akşama doğru ewe gelirken annemde benimle markete çıktı ve eşim annende gelsin dedi... ben gelmiycekmiş diyincede bende bidaha onun kapıısnı açmam gelsin lütfen dei annem geldi ve konuştular...eşim anneme çok sıcaktı bu sefer konuştular şimdilik herşey iyi ama ben onların arasındakiilişkiye güwenmiyorum bana sadece iyilerken gülmek kötülerken sinirli çekilmez bi insan olmak düşüyor iki tarafda birbirini kırdı aralarında olan her sorun bitse bile kocaman bi sorunları var ablamın nişanlısı eşim o adamın bizim ewimizde adının geçmesine bile tahammül edemiyorum bende anneme herzaman sölememe rağmen annem hep o adamın konusunu açıyor kavgalı eşim bu adamla ve ben o adam bizdeyken anneme gidemiyorum...çünkü bende kavgalıyım....şimdi ewlenicekler ve eşim ablamın nişanına gitmeiği gibi düğününede gitmiycek annmede eşime kızacak adım gibi biliyorum bunu....Chanel88 - durumuna cok üzüldüm canim, allah acil sifalar versin, herseyin basi saglik gercekten..
Kayinvalidemlerin neden küstüklerini hala bilmiyoruz gercekten, dügünün ertesi günü küstüler. Dügünden 3 hafta önce ayrilmistim zaten esimden annesi yüzünden, 7 davetiye verip "bu da sizin misafirlerinize" demislerdi, ama kayinvalidemin yalvarisi hepimizi pisman olduguna inandirdi.. Anneme "herkesin gözü önünde ayaklarinizi öperim, yeterki cocuklarin barismasina izin verin, oglum cok seviyo bende cok pismanim" falan filan, bizde bu nedenle afettik..
Dügünden sonra annemler bize ziyarete geldiler, biz 4-5 saat uzaktayiz onlardan, ve ben esyalarimin cogunu kendim getirememistim dügün öncesi sorunlar yüzünden. Annemlerin geldiginde esimle konusuyolardi, ta ki kayinvalidem tlf acip seni evlatliktan red ederim eger onlarla konusursan diyesiye kadar. Esim hickirarak aglamaya basladi, ne yapacgini bilemedi, kayinvalidem benide aradi, msj atti "defolup gitsinler" diye. Cok terbiyesizdir gercekten.. Geride kaldi o günler - güya. Hergün düsünmekten kafayi yiyorum.
Bu olaydan sonra esim sogudu ailemden, annesinden korkusuna, simdi hic konusmuyor.. Tabiiki annem babam diyorum, ama dememeye gayret ediyorum sanki, icimde birsey geriyor beni.
"sen konusmazsan bende konusmicam, hersey karsiliklidir beni leylekler getirmedi" dedim, 3 hafta hic konusmadik bosaniyoduk nerdeyse, bu olay beni o kadar korkutup yipratmistiki, o günlere tekrar dönmekten korkuyorum. Herseyi o yüzden alttan aliyorum, birsey olmamis gibi davraniyorum, ama icim hergün biraz daha parcalaniyor..
Kendi ailemle istedigim kadar görüsüyorum, ama ben kayinvalidemle ayda bi konusuyosam, ziyaretine gidiyorsam esiminde yapmasini istiyorum..
Esimin yapisi cok inattir. Nuh der peygamber demez hele ki bu konuda. Ilk baslarda cok aglardim yaninda üzüntüden, sikica sarilip özür dilerim derdi. Esim beni üzmemek icin agziyla kus tutuyor, ama annesinin üzülmesinden dahada cok korkuyor, "beni o dogurdu o büyüttü hic üzmedi bende onu üzemem" mentalitesinde..
Haftasonunda rüyamda esimin annem ve babamla baristigini gördüm, o kadar mutlu uyanmistim ki..
Allah en kısa xamanda şifanı verir inş canım çok üzüldüm çok
inanıın ki çok üzüldüm...hamileyim ve hamile duası kabul olurmuş size hep dua diem...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?