eşimin babasına olan özlemi ve nefreti

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Senin şefkatine ihtiyacı var, sen de gerekli duyguyu hissettiriyorsan sorun yok.
Aslında adam beş para etmez ama adi üstünde baba!

Zor bir durum.

Mutlu kalın canım.

Yeni nickini çok beğendim bu arada

Teşekkür ederim canım. Buz gibi dondurma olsa iyi olurdu
 
var ama yok..
Allah sabır versin. Bu hayatta herkesin bi sınavı vardır. Eşinizinkide bu olsun.. Dediği gibi: bi gün gelicek babası bin pişman olucak. Bu dünyada olmasa öbür dünyada..
Kayınvalidenize de helal olsun..
 
Hanı bı sz vardır ya baba cınar agacı gıbıdır meyvesı olmasa da golgesı yeter dıye aynen oyle benım kp babasız ve annesız buyumus kcaman adam hala aklına geldıkce gzlerı dlar ve aglar malesef hıc kımse dlduramaz o boslkları ama kp de yazıklar olsun Allah hesabını sracaktır yarın elden ayaktan dusunce helallık ıstemeye kalkar o cok sevdgı evlatları bakmazda kapınıza kalır yazıklar olsun ettıgını bulsun ınsallah sadakatsız herıf
 

Yine de bakarız diyorlar kul bilmese Allah bilir diyorlar.
 
İyi ki öyle bir annesi varmış eşinizin, bir yerden eksikken diğer yanında o durumda bile bu cümleyi söyleyebilen fedakar bir kadın...

En zoru olduğu halde varlığını bilmemek, yaşayamamak sanırım gerçekten. Bu konularda sanırım, sadece dinlemek, elini tutmak, acısını paylaşmak dışında bir şey gelmiyor insanın elinden. Ne yapsanız, ne deseniz o boşluk kalacak içinde bir yerde.

Umarım bir vesileyle biraz da olsa onarılır ilişkileri...
 
Okurken gozlerim doldu ama o adam birgun esinize kayinvalidenize muhtac olacak ve esiniz ogun rahatliyacak.

İşte işin kötü yanı bence o gün rahatlanılacak sanılıyor ama o da olmuyor. Bir de hastalık durumu falan olunca bu defa evlat vicdan yapıyor, daha karmaşık duygulara giriyor, acaba ben mi adım atsaydım, daha çok mu ilgilenseydim babamla, vs. vs. diye...

Bence en iyisi aslında bir yandan herkes yerinde kalırken, diğer yandan sık olmasa da, sadece telefonda da olsa, affedilmese de, baba oğul birebir, iyi kötü bir ilişki kurulabilmesi. Mahrum kalınan ilişkinin belli bir oranda olsa da kazanılması dışında pek bir şey onarmıyor sanırım.
 

Hicte güclü bir kadin degildi. Aksine, gücsüz ve ezik bir kadin. Sadece esinin kumasini kabul etmiyor, bide üstüne kv'desine hizmetcilik yapmis. Eminim eger annesi kendini bu kadar ezdirmeseydi, konu sahibin esinin ici bu kadar burkulmazdi. Bu yasa gelmis, halen kendi kararlarini veremiyor. Babasi diger kadin ile beraber konu sahibin yanina geliyor ve kabul etmeme bile olmadi. Neymis annesi hep demis babaniza saygi duyun diye.

Hayatimda duydugum en büyük sacmalik! Güya 'babasiz büyümesinin' sonucu. Adam ömür boyu travma gecirdi. Bravo!
 
Esin yinede sansliki ona destek olan uzuntusunu birlikte yasayan sizin gibi bi esi var
Adama zaten diyecek bisey yokta ben suraya takildim niye 2-3 yilda bir geliyor yani niye kabul ediyorlar adami o sekilde sonucta kadin cocuklarini kendi buyutmus adamin varligi yoklugu bir..e yeni birde aile kurmus vazgecmis sefil etmis bebesini beligini..esiniz veya kayinvaldeniz niye adama gelme o zaman bi daha niye demiyorki niye kendini bulunmaz hint kumasi sanmasini saglamislar bunca zaman?
 

Bende hem maddi hem manevi varliginda baba yoklugu cektim

Uzatmaya gerek yok ama sahiden cok zordu ama en kotusu aradan yıllar gecsede hala baba eksikligini hissetmek baba sicakligini merak ediyorum bir babanin evladini opmesi nasil bir histir babanin sarilmasi hala merak ederim

Simdi degissede biliyorum hicbirsey o sızıyi kaldirmayacak ve bu gercek gibi gorunmeyecek 30 merdiven dayadim hala kendimi yetim gibi hissederim niyeyse

Bi kardesim var cok serttir cok nadirdir kendini tutamayip baskalarinin yaninda aglayisi o bu durumu cok takmiyor gibi gostermeye calisir gecenlerde tv de bi filmde babanin kiziyla konistugu sahnede gozleri dolmustu o ara ben ona bisey siracakken gozyaslarini saklamaya calismisti o gun babama karsi olan ofkem daha bi siddetlenmisti
 
Babasiz büyüyenler daha buruk daha ürkek oluyorlar hayata karşı
 

30 sene öncesinden bahsediyoruz bilmem kaç 80 li yıllardan 2016 da bile Susup oturan kadınlar varken kayinvalidemin neden kabul ettiği konusunda çok da ön yargilarim yok. Ayrıca lütfen öyle ezik falan demeyin sonuçta o benim annem. Ne kadar da anlasamasak bu konu onun en hassas tarafı ne ben ağzımi açarım ne de birilerine laf soyletirim. Onun o zaman neler yaşadığını biliyor muyuz Hayır. Kabul edilmesi gerekmis ki edilmiş. Tasasi kimseye düşmez. O yüzden kayinvalidemi değil eşimin hayatında babası olsaydı daha farklı olurmuydu asıl konum bu benim.
 

Kusura bakma, o dönem evet cok bosanma olmuyordu ama herkes esinin kumasini kabul edip, kv'desine bakmiyordu. Hadi diyelim o zaman imkanlari yoktu. Simdi niye halen oglunu tembihliyor o senin baban diye? Niye o adam diger karisi ile sizde kaldi? Oglunun yardimi ile o evden tasinabilirlerdi, kadin halen kv'desi ile yasiyor.

Ve bir konu aciyorsan mecburen yorumlara katlanmak zorundasin. Evet ben digerler gibi kv'den icin helal olsun, güclü kadin diyemiyorum. Süphesiz ki yasadigi seyler cok agirdi, ancak verdigi kararlarda yalnisti.

Esinin en cok yaraliyan kanimca babasiz büyümekte degil. O evde yasamak oldu. Dedesinin torun ayrimi yaptigini görmesi. Annesinin ezilmesi, babasinin cocuklar arasi ayrim yapmasi ve her bir iki yil ancak gelmesi. Yani babasinin yaptigi berbat, ve annenin yaptigi tuzu biberi olmus.

Esine cidden üzüldüm ama. O evde yasamak, evlilik olmayan bir evliligi görmesi, deger görmemesi. Aldigi yaralar inanilmazdir. Psikolog hersey cözmez ama biraz daha rahatlayabilir bence.
 
Konu sahibinin de belirttiği gibi konu 'eşi ve babasına olan üzüntüsü'. Bunu telafi edebilmek için benzer şeyler yaşayan varsa yardım istemiş, görüş istemiş. Mesele kayınvalidesi değil. Kimse istemez tabi ki bu durumda olmayı. Düşünsenize kim böyle bir yuvanın hayalini kurar? Kim seve seve olsun der ki? Hayat işte, her şey biz insanlar için. Didikleyip laf söyleme hakkını ben kendimde bulmuyorum açıkçası. Anlayabiliyorum çünkü benzer durumlara çok yakından şahit oldum.

Ayrıca sahip çıkıp annem demesi ayrıca takdire değer bir durum.

Eşini yaralayan tabi ki de babasına uzak büyümesi, hayattayken babasız kalması. İlkokulda bir çocuk kendisine vurunca 'seni babama söylicem' diyememesi. Ya da asker uğurlamasında babasıyla fotoğrafının olamaması. Düğününde baba desteği görememesi. Arkadaşlarıyla yahut öğretmenleriyle muhabbette örneğin bi ödeme yapılacaksa 'annemden alırım, annemden öder' demesi. Daha da kötüsü herkes "babam" gayri ihtiyari ağzından "annem" lafı çıkınca bunu yalnız kendisinin kanıksamış olması etraftakilerin garipsemesi. Çoğaltabilirim örnekleri. Bir kız olarak hayattaki baban olmadan büyümenin etkisi çok başka, erkek olarak çok başka. Allah sabır versin. Konu sahibi bu eksikliği giderebilirsen kesinlikle bana da söyle, ihtiyacım var.
 


Aslında o kadar haklı ki yaşayan en iyi anlar anne ve baba sevgisi bambaşkadır. İnsan da öyle travmalara sebep oluyor ki ölene kadar insan unutamıyor. Annem ve dayılarımdan biliyorum. Zor süreç zor zamanlar Allah eşinin kalbine sabır ihsan etsin.
 
doğurtup ondan sonra evlat yerine koyulmasam ben o insana baba dememki. zaten ilgi göstermeyen babalar hep sevilir ama baba gibi babaların kıymeti bilinmez
 
Eşimin ne annesi ne babası her ikisi olmadan büyümüş.. Bu konular hakkında pek konuşmuyoruz ben sormuyorum üzülmesin diye. Ama bazı şeyleri içinde yaşıyor sanırım
 
Buna benzer bi hikayeyi arkadaşımın eşide yaşamış, yaşıyor. adam yurtddışına çalışmaya gidiyor karısını 2 çocukla bırakıp. kadın evlere temizliğe giderek çocuklarını büyütüyor okuytuyor evlendiriyor hemde kayınpederine de bakıyor bu arada. 20 küsür seneden sonra adam çıkıp geliyor eşiyle barışmaya çalışıyor ama kadın istemiyor tabi daha bu sene boşandılar. arkadaşımın eşide şuan babasına hiçbişey olmamış gibi davranıyor araları gayet iyi baba oğul oldular. olan kadına, gençliğine oldu yani.
eşinizde başırışır bence babasıyla tabi babasız büyümenin verdiği yaralar hep kalır ama kayınvalidenin yaraları hiç geçmez..
 
Ah çok üzüldüm ağlayarak okudum tüm sayfaları.. Benim kocam da babası hayattayken babasızlık çekenlerden.. Ne iyi gününde ne kötü gününde babası yok yanında.. Bi de yıllarca babasının açığını kapatmasına, evlenene kadar maddi manevi anlamda onun yanında olmasına rağmen tam babasına ihtiyaç duyduğu zaman ortadan kayboldu adam..
Çok küçüklermiş kv ile boşandıklarında, Allahtan kv çalışıyormuş da kendi bakmış çocuklarına.. Bizim kp de kuma almak istemiş zamanında, kv boşamış yani, benzer durumlar.. Şimdi görüşmüyorlar, ben bayramlarda gidip bayramlaşalım diyorum eşime, yanlış mı yapıyorum sizce? Eşim benimle bu konuları yaşadığı sıkıntıları pek konuşmuyor, gözünde tek damla yaş görmedim. Ama eksik işte, her zaman kendi başına, zihni hep bulanık. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.
Benim ailem de aksine aşırı sevgi dolu bi ailedir, herkes birbirine sevdiğini söyler babam hala çocuk gibi sever bizi. Görünce o da mutlu oluyor, sonrasında yalnız kalınca biz hiç böyle olmadık diyor, ne diyeceğimi bilemiyorum.
Böyle işte. İş hayatında sosyal hayatında kimseden korkmayan çok başarılı bi adam, içinde hala babası tarafından başının okşanmasını bekliyor. Bazı şeylerin ikamesi yok galiba...
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…