- Konu Sahibi anatolia35
- #1
Merhaba arkadaslar, yine ben :)
Bi konuda sizin yardiminiza ihtiyacim var. Ben kendi kendime yapamiyorum, o yüzden birilerinin yap artik demesi gerekiyor.
Esimle 7½ aydir evliyiz, severek evlendik, ve kayinvalidem yüzünden sorunlu bi evlilik yasiyoruz. Aslinda sorunsuz gibi görünüyor, cünkü ben rol yapiyorum. Ne esim nede ailesi benim ailemle dügünün ertesi gününden beri kesinlikle konusmuyolar, hatta düsman gibi görüyolar, buda beni cok yipratiyor. Biz esimle onlardan uzakta kaliyoruz, ama ziyaretlerine gittigimizde (ayni semtte kaliyolar) kacak gibi yasiyorum. Annemin babamin yanina yalniz gidiyorum, eger kayinpederim arabayla birakcak olsa bile bi kac sokak ötesine birakiyor, kalan yolu kendim yürüyorum, sirf onlarla karsilasmamak icin. Niye küstükleri GERCEKTEN belli degil.
Esimin bana yaptigini bende ona yaptim, ailesiyle uzun bi süre konusmadim, ve esim en sonunda sevgisinin azaldigini ve bosanmak istedigini söyledi. Bagirip cagirdim, agladim, üzüldüm, konusmadim onunla, en sonda kendisi yanima gelip sen benim kanimsin, söküp atarmiyim ben hic seni dedi. O günden beri korku icerisinde yasiyorum, aman sevgisi azalmasin aman bikmasin diye. Bir dedigini iki etmiyorum, oda ayni sekilde aslinda. Anneminde zorlamasiyla ailesiyle tekrar konusmaya basladim, ve esim beni simdi el üstünde tutuyor, bi saniye canim sikilsa hadi disari cikalim diyor.
Dün annemle konustum, ve kayinvalidemi gördügünü söyledi, kayinvalidemde annemi görmüs, ama sirf yüzyüze gelmemek icin kendisini otobüsün önüne atmis, otobüs dursunda binsin diye. Bunu duyunca telde gülüstük annemle, ama icten ice cok aci cektim. Benim annem hak etmiyor bunu diye.
Simdi esimle konusmak istiyorum. Sirf sevgisi azalmasin diye maymuna döndügümü, kendimi 3 ayri kisi gibi hissettigimi (kayinvalidemlerde gelin, annemlerde bekar, kendi evimde karisik bisey) .. Piskologa gittigimi, ve sürekli ayni seyleri düsünüp durdugumu söylemek istiyorum, ama sirf inatlasir veya madem bu kadar üzüyorum seni, o zaman hic uzatmayalim derse diye birsey diyemiyorum..
Piskolojimin bozuk oldugunu biliyorum, ama babam hep kendini ne olursa olsun asla ezdirme, arkanda biz variz kelimesinide aklimdan cikaramiyorum. Buna ragmen susuyorum..
Annemin esimle olup bitenlerden haberi yok, söylemedim hic üzülmesinler diye, o yüzden danisamiyorum ona. Konusmaya cok ihtiyacim var, yardimlariniz dokunursa cok sevinirim..
Bi konuda sizin yardiminiza ihtiyacim var. Ben kendi kendime yapamiyorum, o yüzden birilerinin yap artik demesi gerekiyor.
Esimle 7½ aydir evliyiz, severek evlendik, ve kayinvalidem yüzünden sorunlu bi evlilik yasiyoruz. Aslinda sorunsuz gibi görünüyor, cünkü ben rol yapiyorum. Ne esim nede ailesi benim ailemle dügünün ertesi gününden beri kesinlikle konusmuyolar, hatta düsman gibi görüyolar, buda beni cok yipratiyor. Biz esimle onlardan uzakta kaliyoruz, ama ziyaretlerine gittigimizde (ayni semtte kaliyolar) kacak gibi yasiyorum. Annemin babamin yanina yalniz gidiyorum, eger kayinpederim arabayla birakcak olsa bile bi kac sokak ötesine birakiyor, kalan yolu kendim yürüyorum, sirf onlarla karsilasmamak icin. Niye küstükleri GERCEKTEN belli degil.
Esimin bana yaptigini bende ona yaptim, ailesiyle uzun bi süre konusmadim, ve esim en sonunda sevgisinin azaldigini ve bosanmak istedigini söyledi. Bagirip cagirdim, agladim, üzüldüm, konusmadim onunla, en sonda kendisi yanima gelip sen benim kanimsin, söküp atarmiyim ben hic seni dedi. O günden beri korku icerisinde yasiyorum, aman sevgisi azalmasin aman bikmasin diye. Bir dedigini iki etmiyorum, oda ayni sekilde aslinda. Anneminde zorlamasiyla ailesiyle tekrar konusmaya basladim, ve esim beni simdi el üstünde tutuyor, bi saniye canim sikilsa hadi disari cikalim diyor.
Dün annemle konustum, ve kayinvalidemi gördügünü söyledi, kayinvalidemde annemi görmüs, ama sirf yüzyüze gelmemek icin kendisini otobüsün önüne atmis, otobüs dursunda binsin diye. Bunu duyunca telde gülüstük annemle, ama icten ice cok aci cektim. Benim annem hak etmiyor bunu diye.
Simdi esimle konusmak istiyorum. Sirf sevgisi azalmasin diye maymuna döndügümü, kendimi 3 ayri kisi gibi hissettigimi (kayinvalidemlerde gelin, annemlerde bekar, kendi evimde karisik bisey) .. Piskologa gittigimi, ve sürekli ayni seyleri düsünüp durdugumu söylemek istiyorum, ama sirf inatlasir veya madem bu kadar üzüyorum seni, o zaman hic uzatmayalim derse diye birsey diyemiyorum..
Piskolojimin bozuk oldugunu biliyorum, ama babam hep kendini ne olursa olsun asla ezdirme, arkanda biz variz kelimesinide aklimdan cikaramiyorum. Buna ragmen susuyorum..
Annemin esimle olup bitenlerden haberi yok, söylemedim hic üzülmesinler diye, o yüzden danisamiyorum ona. Konusmaya cok ihtiyacim var, yardimlariniz dokunursa cok sevinirim..
kocanla konuşmaktan başka yapabileceğin birşey yok canım.eşin ailene karşı iyi olsun gitsin gelsin saygısızlık yapmasın yeter eşinin anne babasını da umursama zamanla onlarda düzelir umarım.
