- Konu Sahibi sessizlik90
-
- #41
ben böyle bir durumda genel duruma bakarım yani artı yönleri çoksa seviyorsanız takmamaya çalışın annem artık takmıyor mesela babamı öyle kabullenmiş tartıştıkları zaman annem kulağını tıkıyor sinir anında olduğunu düşünüp takmıyor,ama hayır artısı yoksa bir ömür mutsuz olmak istemiyorsanız mücade edin bu durumla siz de konuşmayın ya da güzel bir gününüzde bu sorunun sizin için çok önemli olduğunu çok üzüldüğünüzü falan belirtin yani tabi ki bu süreçte zorlanacaksınız çünkü yapı meselesi sinir anında insan düşünemiyorEvet farkina variyor ama cok gec farkina variyor. insan ister istemez yipraniyor. ben beklesem ne yazar yarin birgun bir tartismada yine aynisi olacak biliyorum
cidden zor bir durum onun içinde zor. bende öfkemi kontrol edmeyen bir insanım o yüzden biliyorum. o öfkeyi kontrol edebilmekte zor. çünkü öyle bir parlıyorki mantık beyin her şey devreden çıkıyor. hiçbir şeyin değeri önemi kalmıyor karşındakinin canını olabildiğince acıtmak istiyorsun yani iğrenç birduygu. hatta benim zaman zaman gözüm kararır o an ne dedim yada ne yaptım hatırlamam. sonradan anlatırlar bende sadece karanlıktır o anlar. ben bir süre terapiye gittim. sadece bununla ilgili değil normal psikoloğa gidiyordum ama bunun üzerinede çalışmıştık nefes teknikleri vs baya işe yaradı aslında. şimdi kendimi daha çok kontrol edebiliyorum. çok uzun zamandır kendimi kaybetmedim. sadece sinirlenince sesim otomatil yükseliyor bi onu çözemedim.. yani bu ciddi bir sıkıntı ve çözümüde insan kendi istediğinde bile çok zor oluyor. o öfkenden maksimum iki saat sonra yaşanan pişmanlık utanç.. bir kere bir kadın arabayla hafifçe eşime çarpmıştı. onu gördükten sonrasını hatırlamıyorum. kadının camını yumruklayarak açtırmış kadının yakasına yapışmışım bir taraftanda çığlık çığlıklığa bağırıyormuşum kadına.. düşünün yaşadığım utancı.. eşinizde benzer şeyler yaşıyor. o yüzden dedim terapi lazım ama o amerikan filmlerinde oluyor siz değiştiremezsiniz diye. benide kimse değiştiremedi çünkü ben isteyerek çalışarak kendimi değiştirdim. yani diyeceğim profesyonel yardım şart ama işte kabul ettirmek sonra maddi boyutu bunlar çok zor..
ben böyle bir durumda genel duruma bakarım yani artı yönleri çoksa seviyorsanız takmamaya çalışın annem artık takmıyor mesela babamı öyle kabullenmiş tartıştıkları zaman annem kulağını tıkıyor sinir anında olduğunu düşünüp takmıyor,ama hayır artısı yoksa bir ömür mutsuz olmak istemiyorsanız mücade edin bu durumla siz de konuşmayın ya da güzel bir gününüzde bu sorunun sizin için çok önemli olduğunu çok üzüldüğünüzü falan belirtin yani tabi ki bu süreçte zorlanacaksınız çünkü yapı meselesi sinir anında insan düşünemiyor
Bence uzerine gitmeyin, sevginizi gosterin ama sorularla bogmayin. Tartismalar buna benzer sebeplerden cikiyorsa, engellenebilir. Erkekler biz kadinlar gibi her dertlerini konusmayi sevmiyorlar. O muhtemelen agladigini bile gormenizi istemiyordu.
kendinizi kandırmayınEsim aslinda cok iyi biri, bana deger verir ve istediklerimi yapmaya calisir
Arkadasim ayni sorun bendede var bi an benmiyimm anlatilanlara dedim normalde gercekten herkesin gipta ettigi biri ama eger tartisilicaksa o tartisma deil cinnete donusuveriyo ve sadece soka girmis oluyorum cok kotu bi durum gercekten yani tarsismays bisi demeye cok korkuyorum nasil ascaz bu durumu
kendinizi kandırmayın
evet eşinizin iyi biri olduğunu düşünerek kendinizi kandırıyorsunuz. Önemli olan kavga anında sakin kalabilmektir.kendimi kandirmiyorum olanlari anlatiyorum
Hayat böyle gecmez.
Belli ki yüz bulmus, blöf de yapiyor, gercekten sogusa coktan giderdi.
Bence blöfünü görün. Gidin bakalim bi ne olacak.
Barismak icin de adim atmazsa, zaten egolarina yenilmis bir adamla bir ömür gecirmek istemezsiniz.
Bu tarz davranışları sonradan mı hortladı yoksa flört döneminde var mıydı?
sonradan hortladi... iki senelik bir flört donemimiz vardi ve hic boyle davranmadi bana. Ne olduysa evlendikten sonra oldu
Bence kırıldığınızı çok net bir şekilde hareketlerinizle belli edin. Aynı evin içinde özlesin sizi. Alıp karşınıza konuşmanıza gerek bile yok sonuçta her normal insan bu hareketlere karşısındakinin kırılabileceğini bilir o yüzden uzun uzun anlatmaktansa kırgınlığınızı tavırlarınızla mesafenizle koyun.
Umarım bir çözüm bulursunuz..
Yeminle aynı beni anlatmıssın aynı şeyleri yaşıyoruzMerhaba arkadaslar. Yeni üyeyim ve size bir konuda danismak istedim.
Ben bir senelik evliyim. Esim aslinda cok iyi biri, bana deger verir ve istediklerimi yapmaya calisir. Fakat en ufak bir sey bile olsa ve tartisdigimizda cinnet gecirir. Kim hakli kim haksiz önemli degil. Her seferinde bana saldirir, hakaret eder, ve en kötusude her seferinde bana senden sogudum, istemiyorsan annenin evine git, ben ne yaptimda senin gibi birisi cikti karsima vs. vs. gibi seyler söyler.
her seferinde uyariyorum onu fakat her seferinde yine aynisini yapiyor ve ben artik buna dayanamiyorumcook üzülüyorum. Ne yapacagimi bilmiyorum. sorunu her seferinde kendimde ariyorum hakli olsam bile. Hep ben alttan aliyorum hep ben barismak icin ilk adimi atiyorum... ama ne zamana kadar....
Ne oluyosa evlendikten sonra oluyo zaten bu erkekleresonradan hortladi... iki senelik bir flört donemimiz vardi ve hic boyle davranmadi bana. Ne olduysa evlendikten sonra oldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?