Eşimin eski eşi ve yanımızda kalan oğlu

Eşimle 6 ay önce evlendik,13 yaşında bir oğlu var. Oğluyla kendi evinde yaşadığı için ben de evlenince onların yanına taşındım, sakin saygılı dost bir çocuktu, karşılıklı oturup sohbetler ederdik...
Ta ki iki hafta önce gece yarısı eşimle birbirimize girene kadar.. Konunun çocukla alakası yoktu, eşim alkolün etkisiyle saçmaladı ben de yanına bırakmadım...yine de aynı odada yattık.
Gece 2.30 gibi uykum kaçtı balkona çıktım oğlan hala ayakta🙄bizi herşeyi dinlemiş ve 50 km uzakta yaşayan annesini aramış, x abla annem geliyor beni almaya dedi ki bu anne onu 2 yıl önce gece 3 te baba kapısına atan kadın.. kadın gelmiş sitede kendini göstermiş eskiden burada oturduğu için bekçiye kadar tanıyor onunla sohbet etmiş vs vs😡neyse ben çocuğu yollamadım sabah gelsin alsın baban seni göremezse kızar dedim. Çocuk anneyi aradı sabah gel dedi öyle de oldu.
Sonrasında ben gece olanlarla ilgili eşime birşey anlatmamışken bekçi görüp anlatıyor. Benden nasıl saklarsın diye kızdı tartıştık. Çocuk 10 gün annede kaldı geri döndü.
Bu süre zarfında annesi sürekli eşimi aradı ve anladığımız şu ki ben o eve gittiğimden beri an be an ne olduysa annesine anlatmış. Bana sürekli babamla aranız nasıl diye sorardı ağzımı arardı ama ben hiç kötüye yormadım. Annesi terk ettiği için ayrı bir özen gösterdim, korudum ve sahip çıktım.
Şimdiyse onu görmek bile istemiyorum, 13 yaşında çocuk yüzüme gülüp arkamızdan iş çevirmiş. Geri döndüğünde bir daha laf taşımayacağına söz verdi ama hala görüşmeye tam gaz devam ediyor.
Duygusal davranıyorum belki çok üzgün olduğum için.. ben mi abartıyorum? Yapılacak ne var acaba?
Annesiyle elbette tam gaz görüşecek ne bekliyordun. Babası seninle evlenince annesini bir daha aramamasini mi. Ayrıca evde olanları anlatması da çok normal. O daha 13 yaşında farkında mısın. Onu görmek istemiyorsan yapacagin şey boşanmak.
 
Saygılı, uysal, dost bir erken erkek çocuğu bir hatasında hemen siliniyor.

Mertlik kavgada belli olurmuş. Iyiyken herkes iyidir.

Bırakın anlatmak istiyorsa, paylaşıyorsunuz paylaşsın annesiyle. Çok büyük ayılar mi yaşanıyor o evde ki buna kızıyorsunuz.


Ne geçer ki karşı tarafın eline, hiçbir şey.

Siz uyarın ama anlatırsa da hemen mimlemeyin, çocuk o daha.

Çocuklar evdeyken, uykuları çok ağır değilse tartışılmaz. Hele ki ergenlerse.

Sarhoş bir erkekle de tartışmak boşa kürek sallamaktır.
 
Onceki konunuzuda okudum .
Iki kisi birbirinizi bulmussunuz ikinizde cocuklari basinizdan atma derdindesiniz .
Ne igrencsiniz , yaziklar olsun size .
 
Şu forumda sık gördüğüm bir şey var o da ilk eşler hep suçlu ve çocuğunu başından atmaya çalışıyor.. adamlar da melek. Zaten eşini aldatanlar da eşi kötü olduğu içindi. Bosaninca da öyle

13 yaşındaki çocuğun da annesiyle tam gaz görüşmesi de anlaşılır gibi değil gerçekten.

Haklı olduğunuz nokta eşinizin fazla alkol alip sapitmasi. Çocuklar meraklı olurlar. Dinlerler. Yegenlerim bir konu olunca hemen dinlerler sinir bozucu evet ama o yaşta ve her yaşta olan bir şey bu. Siz bir ailesiniz kavga gürültü olacak elbet çocuk bunu yaşı kaç olursa olsun annesine anlatacak. Kavga olmasa da anlatacak. hayatınızdaki asıl soruna odaklanın gerisini boş verin.
 
Eski es cocugunu terk etmemis. Iki cocugu varmis. Birinin velayeti annede, digeri babada anladigim kadariyla. Eski konularinizdan okudum.
Ben sizi hakli goremedim. Hatta cocuk icin cok uzuldum.
13 yasindaki birisi daha cocuktur. Umarim annesiyle gorusmesine engel olmazsiniz. Annesiyle yasamiyor olabilir ama anne ilgi ve sevgisine muhtac o. Birakin her gun arasin annesini. Benim oglum da gece yarisi beni arasa ben de kosarak giderim. Cocuk babada yasiyor diye bu annenin oglunu sevmedigi, goremeyecegi ya da telefonda konusamayacagi anlamina gelmez. Esler bosanmis olabilir ama annelik ve babalik bosaninca bitecek diye birsey yok. Cocuk icin cok cok uzuldum.
 
Toptan cevap vereyim, bu laf taşıma olayından sonra baba çocukla istersen annende kalabilirsin tarzında konuştu, çocuk dedi ki aslaaa ben sizinle yaşamak istiyorum annemden nefret ediyorum. Anneyle de konuştu o da asla çocuğu almayacağını, özgür yaşamak istediğini söyledi.Eşim de peki dedi o zaman, uzak dur bizden, çocuğa da bizimle ilgili soru sorma.Tam gaz dediğim bu,ne var ne yok anlatma olayının devam ediyor olması. Yoksa banane annesiyle neden ayırayım ne haddime. Hatta ilk zamanlar ben teşvik ediyordum anneni ara seni özlemiştir merak ediyordur vs diye benim annem yok diyordu. Ne zaman ki nikah kıydık sürekli anne aramaya başladı. burada iyi niyet yok maalesef.
13 yaşında yazık, zavallı, terkedilmiş çocuk diye ( çünkü en başta ben de öyle düşündüm ve kucak açtım) bu ikiyüzlülüğe ve müdahaleye göz yummuyorum.
Aynı olayı kızım da yapsa gecenin o vakti babasını kapıya dikse ona da tepkim aynı olurdu. Bunun özlük ya da üveylikle alakası yok, olmamalı.
Biraz empati lütfen
 
Son düzenleme:
13 yaş demek ergenlik demek.
çok normal bu şekilde davranması.
siz ne bekliyorsunuz?
olayları akli selim bir şekilde tartıp biçmesini mi?
 
Ay ne yaptı yaa çok merak ettim

araba sayısı kısıtlı anne babası gelmeyecegı için anneannesi çocuklarda gelmesin orada sahip çıkamayız dedi ,
bunu da çocuk duymuş

çünkü hiç laf dinlemezler annelerinden şimarıklar çünkü ,

sen git annesine beni anneannem istemiyor onlar gelmesin heryere gelmeye kalkıyorlar ben onların gelmesini istemıyorum dedi bende duydum demiş , ve kıyamet onun yüzünden koptu , çocuk deyip geçmeyecen yani
 
13 yaş demek ergenlik demek.
çok normal bu şekilde davranması.
siz ne bekliyorsunuz?
olayları akli selim bir şekilde tartıp biçmesini mi?
İki tarafa da farklı davranıp riyakarlık yapmayı beceriyorsa ben ona çocuk demem, çocuksa çocukluğunu bilecek ortalık karıştırmayacak
 
Eşimle 6 ay önce evlendik,13 yaşında bir oğlu var. Oğluyla kendi evinde yaşadığı için ben de evlenince onların yanına taşındım, sakin saygılı dost bir çocuktu, karşılıklı oturup sohbetler ederdik...
Ta ki iki hafta önce gece yarısı eşimle birbirimize girene kadar.. Konunun çocukla alakası yoktu, eşim alkolün etkisiyle saçmaladı ben de yanına bırakmadım...yine de aynı odada yattık.
Gece 2.30 gibi uykum kaçtı balkona çıktım oğlan hala ayakta🙄bizi herşeyi dinlemiş ve 50 km uzakta yaşayan annesini aramış, x abla annem geliyor beni almaya dedi ki bu anne onu 2 yıl önce gece 3 te baba kapısına atan kadın.. kadın gelmiş sitede kendini göstermiş eskiden burada oturduğu için bekçiye kadar tanıyor onunla sohbet etmiş vs vs😡neyse ben çocuğu yollamadım sabah gelsin alsın baban seni göremezse kızar dedim. Çocuk anneyi aradı sabah gel dedi öyle de oldu.
Sonrasında ben gece olanlarla ilgili eşime birşey anlatmamışken bekçi görüp anlatıyor. Benden nasıl saklarsın diye kızdı tartıştık. Çocuk 10 gün annede kaldı geri döndü.
Bu süre zarfında annesi sürekli eşimi aradı ve anladığımız şu ki ben o eve gittiğimden beri an be an ne olduysa annesine anlatmış. Bana sürekli babamla aranız nasıl diye sorardı ağzımı arardı ama ben hiç kötüye yormadım. Annesi terk ettiği için ayrı bir özen gösterdim, korudum ve sahip çıktım.
Şimdiyse onu görmek bile istemiyorum, 13 yaşında çocuk yüzüme gülüp arkamızdan iş çevirmiş. Geri döndüğünde bir daha laf taşımayacağına söz verdi ama hala görüşmeye tam gaz devam ediyor.
Duygusal davranıyorum belki çok üzgün olduğum için.. ben mi abartıyorum? Yapılacak ne var acaba?
herkes size yüklenmiş ama bu durumu yaşamayan bilemez evet bazı şeyleri baştan kabulleniyorsun evliliğe tamam derken ama bu demek değilki kendinizden olmayan bir çocuğa annelik yapacaksanız ya da kendi öz ebeveyni kadar anlayış göstereceksiniz ..
13 yaşında çocuk diye tabir edilen artık ergenliğe girmiş bir delikanlı bence... çocukluktan çıkma yaşı 13 yaş. evinizde olanı biteni yetiştirmesi yanlış ama bunu o duurmdaki her çocuk yapıyor belki kızınızda aynısını kendi babasına karşı yapıyor bunu bilemezsiniz...

size şöyle örnek vereyim eşiminde bir oğlu var aynı yaşta anne ile kalıyor ama eşimle sürekli diyalog halinde arada bizdede kalıyor ama artık gelmesi gitmesi azaldı küçükken daha çok gelirdi.. bir gün eve bıraktık eşim aradı yukarı çıkıp çıkmadığını kontrol maksatlı sonra konuştular ve teli açık unuttu daha eve girer girmez annesinin ne yaptın nasılsın demesi üzerine o gün bizimle ne yaptı ise evde ne oldu ise anlattı bizde güldük teli kapadık kimbilir daha neler neler anlatıyor.annesi de meraktan soruyor art niyet yok bunda..

birde sizin durumda belliki problemli bir baba ve arada yaşanan gerginlikler varken çocuğun tepkisi çok doğal.

tek sıkıntı şu ki siz ablayım diyorsunuz ya karışmayın bırakın annesi aradı ise babası halletsin sorunu, gecenin bir yarısı da gelse alıyorsa alsın çocuğunu bu ebeveynlerinin karar vereceği birşey..

çocuğa da ilişkinizle ev yaşantınızla ilgili şeyler sormayın,osorarsa cevap vermeyin özelinizi soruyorsa bunu annesi sorduruyordur, mesafeli olun kötü davranın demiyorum ama onunla ilgili meselelere siz karışmayın kendi çocuğunuz ile ilgilenin.
 
Çocuklu biriyle evlenirken bunları herkes peşin peşin kabullenir. Karşı tarafla bağ hiçbir şekilde kopmaz iletişim devam eder. Evde ne yenildiğine kadar karşı taraf bilir. Benim arkadaşım vefat etti. Babasının yeni karısı bir hafta boyunca, çocuğun annesiyle cenazede dizdize oturdu yeri geldi sarılıp ağladılar. Bir ay sonra yemek verildi yine aynı şekilde iki kadın aynı evde oturup ağladılar ki o güne kadar asla görüşmemişlerdi 30 yıldır filan. Eski karısı adamla yüzyüze bile gelmedi ama karısıyla beraber yas tuttular. Arada çocuk olunca böyle 🤷
evet aynen böyle oluyor eşimin eski eşi iel karşılıklı göbek atmışlığım var ama satılıpta ağlamam yani o kadarda değil.. mecburen aynı ortamda bulunduk birbirimizi görüpte görmezden geldik mevzu bu ve dediğiniz giib eşim asla muhattap olmadı eski eşle. çocuğu için gerektiğinde konuşur telde o kadar fazlasına gerekte yok eski eskide kalmıştır bu kadar basit..
 
Ayrılırız daha ne olsun.. eşimle barışma isteği varmış belki yeni bir şans doğar ben aradan çekilirsem

Onun barışma isteği var ama.eşiniz sizinle evlenmiş.

Anlatmasa iyi tabi ama bu ikiyüzlülük değildir , çocuk işte yanlış yapıyor ve farkında değil.

Siz daha çok yakinlasin , azalacaktır anlamatmalari.
 
13 yaşındaki bir çocuk anne ve baba ayrılmasını kolay sindiremez.

Annesiyle olan iletişiminin laf taşımaktan ziyade çocuğun huzuru odaklı olduğunu düşünüyorum, tabi cocuk aklıyla yaşananları da anlatıyordur.
Bence bu kadar kötüye yormayin zamanla neyin doğru ya da yanlış olduğunu o da görecektir
 
Çok zor bir durum her kadın kaldıramaz çocuklu bir adam ile evlenmeyi sizin yaşadıklarınızı 18sene önce yaşadım o kadar zordu ki itiraf ediyorum çocuk baba dedikçe içim sızlardı çocuğu da severdim beraber oyun oynardık öyle ki eşim bir ona bir bana oyuncak alırdı annesi onu bırakıp yurt dışına eğitim amaçlı gitmiş üç buçuk yaşında idi ben on dokuz yaşında ve üniversite öğrencisi yıllar sonra oğlum doğdu herkes çok mutlu ve büyük oğlum dediki o zaman altı yaşında artık annem gelmesin kardeşim var dedi ufacık çocuk beni çok sevmesine rağmen hep annesinin geleceğini benim gideceğimi düşünmüş inan zor yaşamayan bilemez ben çok bocaladım eşinle ne yaşarsan yaşa çocuğa yansıtma ve sakın unutma hiçbir zaman annesini size değişmez yarın evladın olunca daha iyi anlayacaksın ki beni çok sever anne der öyle ki babadan bişey isteyecekse gelir benden ister kız arkadaşını bana anlatır dostu gibi dertleşir onda emeğim çoktur sana çok basit bişey söyleyeyim kendi çocuklarımı severken önce onu severim ve Bi kez eşimin çocuğu değil hep oğlumuz dedim ama inan zor yaşamayan bilmez öyle dışarıdan göründüğü gibi değil
 
Kamuran82 Kamuran82 çok haklısın ben de 1 yıl önce derdimin bu olacağını duysam inanmazdım ama hayat neler getirir yaşamadan bilinmiyor. O olaydan sonra çocuğun yanında azami dikkat gösterir olduk. Hatta kaç kez ciddi bir konu hakkında konuşmamız gerektiğinde alışverişe çıkıyoruz birazdan geliriz diyerek arabada çözdük problemleri ve aynı şekilde devam ediyoruz. Araba problem çözme yerimiz oldu bunlar yüzünden. Umarım ben de senin kadar sabırlı kalabililirim canım🙏
 
Back
X