Kızlar eşim c.tesi günü kitlediğim yatak odasının kapısının camını yumruğu ile indirdi.Evet, hatalarım var, ben de kışkırtıcı davrandım sonra da kağıyı açmıyorum dedim ve camı kırdı.anahtarlarımı ve telefonumu sakladı.gece saat 3 gibi çocuğu giydirdim, oğlum sessiz ol kaçıyoruz dedim ve evden çıktık...Pazar sabahı eşyaalrımı getirdim, iş arkadaşım bavulları taşıdığımı gördü, burası küçük yer.zaten iki aydır sürekli bir oraya bir buraya bavul taşıyorum...
(son iki kavgamızda kulağımda hafif bir ızzzz diye bir ses kaldı, aynı şekilde onunda kulağı aynı....hakaretleşmeler kavgalar karşılıklıydı...biraz belki sinirlerini bozmuş olabilirim.
geçmişte bazı yaşananlar var ve unutmaıyorum, çocuğun ondan olup olmadığı ile ilgili şüpheleri vardı ben hamileyken, iki kez de dayak yedim hamileyken.sonra iyi davransa da güvenim yoktu artık....)
Ne zaman boşanmaya karar verdim, çocuğun gözü önünde çocuğun oyuncaklarını kırdığında, çocuk çok üzüldü,eğer bu evlilik devam ederse bu çocuğun psikolojisini düşünemiyorum.Öte yandan garip bir şekilde seviyorum kocamı ama laçkalaşmıştı artık, babam da boşan diye diretince...
iş çevremden bir avukatın yanına gittim, bayan avukat, beni daha iyi anlar dedim ama sanki ilgilenmedi, çok yoğun, civarın en iyi avukatı ama.mesela whataptan o dilekçeyi atacakmış ben incelicekmişim falan, bir tane gönderdi, olaylar böyle olmadı dedim, ben oraya geliyim diyorum 'ben seni ararım, sanışanım var deyince), bbtelefon görüşmelerini kısa tuttu falan.azletmeye karar verdim, 600 vermiştim, sonra yanlış anlaşılma oldu vs dedi, kapadık konuyuç.5000 tl ye anlaştık.
eşimin maaşı 8000, 2000 nafaka ve 50000 tl manevi tazminat istedik.aslında bunlara gerek kalmıcaktı, bu kadar rezilliğe, eşim anlaşmalı kabul etseydim, nafaka dahil hiçbişi istemediem, adam boşanmam diyo.sebebi ananm babam yaşlı, istanbulda beş katlı apartman ve yeni havalimanı yakınında trilyonluk arsa var...sebebi başka ne olabilir ki, bu kadar kavfga ortamına rağmen boşanmıyo, baban evi müteahhite vermesin demişti ve ayrıca paramı vermediğim için dayak yemiştim, anlıcağının tamamen duygusal bir evlilk bu....
Haln doğru mu yapıyorum diyorum, beş yıl, beş,, her gününüz kötü değildi, annem babam benden önce vefat ederse benim üzerimde daha da çok baskı kuracak.korkuyorum....
öte yaandan yapayalnız kaldım.babam evini açtı, iyiyim de kimsem yok.
edevletten baktım, cuma davam açılmış, burası 120000 nüfuslu yer, ne zman gün gelir bilmiyorum.
dilekçeyi en çok ben kendim yazdım, yetersizdi bana göre avukatın yazdığı....dileçmde iki ay için evlendiğimiz, ilk başta ayrı evlerimiz olduğu, farklı illerde yaşadığımız, o arada çok kısa sürede hamile kaldığım, hamile olduğumu öğrendiken sonra hakaret şiddet eğilimi diyorum.ailemin bize yakın oturmasından rahatsız olduğu, kendi ailesinin boşan başkıları, evde bana denilen o..., o... çocuğu, o...luk yapma, et yığını vs vs .
Tanığım olmadığımdan reddedilebilirmiş davam.hakimlerin vicdani kanaati var diye biliyorum.
kızlar ne biliyim, çekişmeli davada nasıl olur işleyiş, gitmem gerekir mi, çok heyecanlıyım, bununla beraber bu davayı açtım ya kendimi iyi hissediyorum,