KÖtü biri değilsin. Herkes aklından bazen dehşet kötülükler geçirir. Hiç mi bir insanın etini burmak istemeyiz çok kızınca. Ama işte bizi diğer varlıklardan ayıran bunların anlık düşünceler olması ve asla eyleme geçmemiz. Bu da öyle birşey. Ama mesajımdaki ilk 3 madde üzerinde 4.den daha çok düşünmeni öneririm. Kocan asla bir evin sorumluluğunu alacak yapıda değil. Ya bir şokla onu yola getireceksin ve adam olacak ya da çekmeye devam edeceksin. Ama insansın sen... Bunları haketmiyorsun. Silkelen de kendine gel. Aslında herşeyin farkındasın, eşinin niyetini çok iyi biliyorsun, herkesin davranışlarının altında yatan kodları çok iyi okuyorsun. Akıllı bir kızsın. Ama çaresizliği bu kadar kabullenmek önce seni bitirecek. Mücadeleye üşeniyorsun. Bir iş bul, mantıcılarda börekçilerde ne işler var kadınlar için. Bir adım at. Sen iş buldun diye senden vazgeçecekse vazgeçsin. Ama ablan yaşındayım, güven bana, yemez. Onda ailesinin kanatlarının altından çıkacak g.t olmadığı gibi senden kopacak g.t de yok. Sen onsuz yaşayamayacağını düşünüyorsun ama o sensiz ne yapacak? KAldı ki diyelim ki bu işin sonunda kaybedeceksin onu, eee? Sürekli ailesiyle birlikte psikolojik şiddet uygulayan adamdan kurtulup kendi hayatını kurmanın nesi kötü? Bugün ezik geçirdiğin son gün olsun. Yarından itibaren iş ara. Bulduğunda da eyvallah etme. İnan bana gelecek peşinden.
İşte bak ne güzel anlamışsın gerçeği. Sen şimdi de "ben gidiyorum" diyebileceğini hissettir bak neler olacak, seyret.
SmeeB, bir arkadaşımız söylemişti ama kimdi hatırlayamadım. Babanla bir konuşsan. Yanına yerleşme kabul, hiç olmazsa eşinle konuşsun gel oğlum bi konuşalım desin, bu kız sahipsiz değil mesajı versin.
Bunu da mı yapmaz ?
herkes bana bunu soyluyor konuyu açtıgımdan beri, ben izin vermiyo dedikce çalışmak istemediğimi sanıyorlar, dediğiniz çok mantıklı ama korkuyorum bunun için biraz bile olsa cesaret kırıntısı gerekir dusundukce ya gelmezse ya beni bırakırsa demek kendimi yiyip bitiriyorum bi ihtimal işte ya gelmezse? ben ne olacağım?
babamla konusmayı dusunuyorum oturup herseyi tek tek anlatacağım
herkes bana bunu soyluyor konuyu açtıgımdan beri, ben izin vermiyo dedikce çalışmak istemediğimi sanıyorlar, dediğiniz çok mantıklı ama korkuyorum bunun için biraz bile olsa cesaret kırıntısı gerekir dusundukce ya gelmezse ya beni bırakırsa demek kendimi yiyip bitiriyorum bi ihtimal işte ya gelmezse? ben ne olacağım?
Evet ya işte bu, hatta erkeklik damarı kabart kaynımdan korkuyorum, eve arkadaşlarını getiriyor korkuyorum de. Beni sahipsin sanıyorlar oysa sen varsın falan de.
herkes bana bunu soyluyor konuyu açtıgımdan beri, ben izin vermiyo dedikce çalışmak istemediğimi sanıyorlar, dediğiniz çok mantıklı ama korkuyorum bunun için biraz bile olsa cesaret kırıntısı gerekir dusundukce ya gelmezse ya beni bırakırsa demek kendimi yiyip bitiriyorum bi ihtimal işte ya gelmezse? ben ne olacağım?
Anne babanında ayrı olduğunu söyledin. annen nasıl atlatmış ilk boşandığında onada annesi babası destek olmuştur yada çalışıp bi yere gelmiştir. anneni örnek alırsın eğer kocan gelip seni almazsa. ama ilerde çocuk sahibi olduğunda bu kadar kolay olmayacak dönmen ve bu günleri hatırlayıp keşke o zaman yapsaydım diyeceksin. şimdi kocan için ölüp bitiyorsun ama bu gidişle çok sürmeyecek aşkınızın bitmesi. o zaman gözün açılacak ama çok geç olacak
Sadece bugünle yarını düşünme. Gelmezse sen kendi yolunu çizeceksin ve hakettiğin hayatı yaşayacaksın. Ama gün doğmadan neler doğar. Sen dik ve güçlü olacaksın. Ben sana muhtemel senaryoyu anlatayım. Sen işe gireceksin, iş buldum dediğinde evde kıyamet kopacak. Sen hiç laf daalaşına girmeyeceksin. Kalabilirsen kalacaksın ve geliriniz arttığı için daha bir kolay ikna edeceksin kocanı ayrı eve. Ama baktın olmuyor eçkip çıkacaksın evden. Zorluk başlayacak, evsiz de kalabilirsin yersiz de açlık da çekebilirsin parasızlık da ama ayakta kalacaksın. Zamanla kendine bir oda, bir ev bulacaksın. Bir hayat kuracaksın. Bu süreçte saldırganlaşacak ya da tamamen irtibatı kesecek. Sen gene dik duracaksın. Baktı ki sen artık ayakta durabiliyorsun paşa paşa gelip yanına sığınacak. Ya da gerizekalılığı çok daha büyük boyuttaysa seni kaybedecek. Ama sen aynaya bakabilen mutlu bir genç kadın olacaksın.
Bir arkadaşım var, arkadaşım dediysem benden 8 yaş küçük. Bekar, ailesinden bir lira desteği yok. Ailevi sorunları var. 800 Tl maaşla kendine ev de kurdu hayat da. Nasıl geçirdi tırnaklarını hayata bir bilsen. Her ay birinci oluyor şirkette. Dokunsan yıkılacak ama kimsenin dokunmasına izin vermeden İstanbul gibi bir yerde kök salıyor derinlere. Merak edersen başka bir zaman anlatırım hikayesini. Ben de Bostancı'da oturuyorum. Birçok büyük küçük işletme var. Manikürcüler var mesela, ev yemeği yapan yerler var, börekçiler var... Yeter ki sen ite. O gelmezse hiç de kötü olmaz, çok da iyi olur.
kızlar aslında şu pencereden de bakmak lazım..konu sahibi çok küçük henüz.. kaç yıllık evli de bilmiyoruz ama çocuklupndan koruması büyümüz. anne atmış, baba atmış.güven duygusu oluşamamış. çünkü bir aile yapısı olmamış. özgüven olmamış.kendine güvenmiyor dolayısıyla...nasıl kocası bir anda karşına çıktı ona sığındı.şimdi de el atacak biri olsa kurtulacak belki ama dediğim gibi şuanki çaresizliği çocukluk travmasından geliyor.
bence asla annesini örnek almasın.
bu evden çıkarsan bir daha donemezsin diye tehdit ediyor beni, korkum da bu asıl ben iş buldum kabul etmedi evden çıktım o zaman psikopatca seyler kuracak aklında ne yapıyor bu yoklugumda diye yiyip bitirecek kendini ipler tamamen kopacak yani..
bu evden çıkarsan bir daha donemezsin diye tehdit ediyor beni, korkum da bu asıl ben iş buldum kabul etmedi evden çıktım o zaman psikopatca seyler kuracak aklında ne yapıyor bu yoklugumda diye yiyip bitirecek kendini ipler tamamen kopacak yani..
Çok doğru. Ama sezgileri güçlü, akıllı bir kız. Artık bir çözüm bulmak zorunda olduğunun o da farkında. Başka yolu yok. Artık büyümek zorunda. İnsanı büyüten biraz da zorunluluklar. İşte şimdi o zorunluluğu iliklerinde kemiklerinde yaşıyor.
doğru sezgiler ancak cesaretle birleşirse eylem olur.
çünkü şuan hiç birşey yok elinde... bence onu kurtaracak tek şeyi cesareti olarak.
bu şekilde hayattan korkarak 22 yaşında bir insan tüketmemeli ömrünü.
Sadece bugünle yarını düşünme. Gelmezse sen kendi yolunu çizeceksin ve hakettiğin hayatı yaşayacaksın. Ama gün doğmadan neler doğar. Sen dik ve güçlü olacaksın. Ben sana muhtemel senaryoyu anlatayım. Sen işe gireceksin, iş buldum dediğinde evde kıyamet kopacak. Sen hiç laf daalaşına girmeyeceksin. Kalabilirsen kalacaksın ve geliriniz arttığı için daha bir kolay ikna edeceksin kocanı ayrı eve. Ama baktın olmuyor eçkip çıkacaksın evden. Zorluk başlayacak, evsiz de kalabilirsin yersiz de açlık da çekebilirsin parasızlık da ama ayakta kalacaksın. Zamanla kendine bir oda, bir ev bulacaksın. Bir hayat kuracaksın. Bu süreçte saldırganlaşacak ya da tamamen irtibatı kesecek. Sen gene dik duracaksın. Baktı ki sen artık ayakta durabiliyorsun paşa paşa gelip yanına sığınacak. Ya da gerizekalılığı çok daha büyük boyuttaysa seni kaybedecek. Ama sen aynaya bakabilen mutlu bir genç kadın olacaksın.
Bir arkadaşım var, arkadaşım dediysem benden 8 yaş küçük. Bekar, ailesinden bir lira desteği yok. Ailevi sorunları var. 800 Tl maaşla kendine ev de kurdu hayat da. Nasıl geçirdi tırnaklarını hayata bir bilsen. Her ay birinci oluyor şirkette. Dokunsan yıkılacak ama kimsenin dokunmasına izin vermeden İstanbul gibi bir yerde kök salıyor derinlere. Merak edersen başka bir zaman anlatırım hikayesini. Ben de Bostancı'da oturuyorum. Birçok büyük küçük işletme var. Manikürcüler var mesela, ev yemeği yapan yerler var, börekçiler var... Yeter ki sen ite. O gelmezse hiç de kötü olmaz, çok da iyi olur.
Aklım senin dediklerini söylüyor, ruhum ya yapamazsa diyor. Güçlü olmak Allah vergisi güçlü ol demekle güçlü olunmuyor ki. İstanbul çakallar yeri.
Ana var, baba var, dayı var ama sahipsiz. Çok koydu bu hikaye bana. Belki benim gibi kuyruğu kıstırmış yorumlar ona gelmeyecek, belki daha sert yorumlar daha iyi onun silkinmesi için ama inanın bilmiyorum.
Bazen geç vakit eve dönerken, hele de yollar ıssızsa hep " seni bilmeyen için çok korkutucusun" derim İstanbul'a.
Böyle bir şehirde kimseli kimsesiz olmak, ne iyi ne kötü bilemiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?