haftasonu aynı kriz yaşandı, ağlamaktan içim dışıma çıktı. evimize arkadaşlarımızı çağırdık h.sonu için. eşim kardeşimide çağıralım o da görsün dedi( bu arada eşimden dolayı o da arkadaş) bende başka zaman gelsin, çift oluruz dedim. hemen suratı düştü, yok illede çağıralım dedi, iyi dedim, ama benide suratım düştü.
ne oldu dedi yokk birşey dedim, sonra misafir gruplarına bırak ben karar veriyim dedim, o da yok böyle şeyleri erkekler belirler dedi. hayatımda da ilk defa duyuyorum bunu. neyse tartışma alevlendi. bu gitti işe, bikaç saat geçti aradım bunu bu hala tripli dedim çağırdın mı kardeşini vazgeçtiğimi söylemiştim dedi.
bende kızdım ben gidiyorum dedim. bu çıktı geldi eve, nereye gidiyorsun akşam gelmicen mi yoksa. hayır dedim gelicem. sadece söylediğin bikaç şey çok ağırıma gitti onları sindirmeye gidiyorum dedim. böyle böyle konuşma tartışma devam etti. sonucunda istemiyorsan gitmiyorum biryere dedim. o da benim yanlış anladığım bikaçşeyi açıklığa kavuşturdu. benim zaten başım tuttu, misafirleri arayıp iptal etti. bende hasta oldum, mide bulantısı vs. olay öyle geçti. ama kızlar gerçekten ben artık kafayı yicem, çok sık görüşmekten de sıkıldım. en ufacık başka zaman görüşelim desem bile tepki alıyorum. eşim diyordku bu seferki konu kardeşimle ilgili değildi diyor ama bana göre hep sebep o. sıkıldım sıkıldımmm
