Siz iyi niyetli yaklaşmış olabilirsiniz, ama evliliğiniz bu kadar hassas bir durumdayken böyle bir misafirliğin söz konusu olması, eşinizin size bunun gibi önemli bir soruyu herkesin içinde sormuş olması tamamen onların kötü niyeti. Aslında ortada "kötü niyet" diyebileceğimiz bir kötülük elbette yok, ama eşiniz size saygı duysaydı size bu soruyu başka zaman sorardı, kendinizi "evet" demek zorunda hissedeceğiniz bir aile yemeğinde değil. Onlar zaten kararlarını vermişler, geriye size evet dedirtmek kalmış, onu da yapmışlar gibi gözüküyor.
Ben misafir ağırlamayı seviyorum, ama değil bir haftalık, on yıllık evli bile olsam böyle uzun bir misafirliği kabul etmezdim. Beş yıldızlı otel konforunda yurtlar bile var, imkânım elverdiğince en güzeline yerleştirir, öz kardeşime göstereceğim yakınlığı ona da gösterir, onu şehre ısındırma planları yapardım... ama o kadar. Bakıma muhtaç değil, yatalak hasta değil, bir şey değil, yurtta kalmak ya da eve çıkmak gibi seçenekler varken neden birilerinin yanına sığınılıyor ki, hem de yeni evli bir çiftin yanına.
O kızın kendisinin rahatsız olması, o evde kendini fazlalık hissetmesi lazımdı her şeyden önce. Sonra da sayın annelerinin "kızım öyle şey mi olur, arada gidersin elbet ama herkes gibi sen de yurtta kalırsın, ayıptır" demesi lazımdı. Sonra da sayın kocanın bu düşüncesini yalnızken açması lazımdı, tabi konu sahibinin bu konuda ne düşündüğü veya hissettiği gerçekten umurundaydıysa...
Konu sadece evde iki yerine üç kişinin yaşayacak olması, masada üç tabak olması falan değil bence, konu sahibine çok haksızlık yapılmış, ben oraya takıldım. Yoksa insanın içinde iyi niyet olduktan sonra o evde can yoldaşı bile olunurdu, zaten kafasını kitaptan kaldırmayacak gibi görünen bir kızcağızın ne zararı olabilir ki? Ama bir yerlerde bir olumsuzluk, negatiflik var sanki.