Konunun başından beri "ben.. ben şöyle hissediyorum, ben şöyle düşünüyorum, ben şöyle yaptım" diyorsunuz, hep "ben" var konuda.
Halbuki bu konu sizin değil eşinizin konusu öncelikle.
Haberi bile olmayan bir çocuğu çıktı bir anda. Siz boşanıp gitseniz de o çocuk o adamın hayatı boyu çocuğu olacak. Sizin uzaklaşma, gitme şansınız var, onun yok.
O bir baba. Çocuk büyütmenin ne olduğunu biliyor ve kızınızla yaşadığı her şeyi diğer kızıyla kaçırdı. Bunun ne kadar zor bir şey olduğunu düşünebiliyor musunuz bir anne olarak?
Sizin için de kabul etmesi illa ki zordur ama kendinizi merkezine oturtmayın bu olayın. Merkezde eşiniz var.
Adamı günlerdir evden kovacak kadar kendinize döndürmüşsünüz olayı.
Bence ne kadar zamana ihtiyacın varsa kendine o zamanı ayırmalısın konu sahibi.
Kendin için yapmalısın bunu.
Bence şu an eşini düşünmemek , kendine odaklanmak hakkın.
Görür o kayınvalide diye bişeylere hemen girişip , sonra yine keskin sirke misali küpüne zarar vermek var.
Kendine zaman ver , iyi düşün .
Öfken , hıncın biraz azalsın , nasıl olur olabilir mi bilmiyorum ama alış duruma biraz olsun.
Sonra eşin yine şimdi düşündüğü gibi , düşünürse konuşursunuz..
Bir de arkadaşlar bu konuda mesele k.v. , eşin önceki cinsel yaşamı falan değil.
Yapı meselesi bu , benzer yapıda değilseniz böyle düşünmeniz çok normal.
Burda mesele şu ki konu sahibi açık açık diyor, çok sevsem de başkalarıyla paylaşmak zorunda kalacağım bir adamla evlenmezdim diyor .
Burda mesele bağ , adamın başka bi yerde çok başka insanlarla artık asla kopmayacak bir bağı var.
Bu tamamen ilişkiden beklentiyle alakalı bir durum.
Eşinize duble haksızlık olduğu düşünüyorum.Zaten tamamen kendime odaklandigimi ve esimi dusunmedigimi soyledim defalarca. Kendime yapilmis bir haksizlik olarak goruyorum ve evet esimin ne hissettigini dusunecek durumda degilim
Eşinize duble haksızlık olduğu düşünüyorum.
Tabii ki siz ne hissediyorsanız öyle davranacaksınız ama eşiniz bu kadar büyük bir haksızlığa uğramışken bir de elinde olmayan, haberi bile olmayan bir olay yüzünden karısının evden kovması ayrı bir haksızlık.
Ben eşinizin yerinde olsam bu kadar zor günde bir tekme de siz attığınız için oldukça kırılıp içerlerdim herhalde. Umarım eşiniz öyle değildir de siz ne yapacağınıza karar verdiğinizde sıkıntı olmaz.
Bosanma lafi hic gecmedi ama su durumda bosanmak isterse itiraz etmeyecegim.
Benim bu durumu omur boyu sindirememe durumum olursa zaten evli kalamayiz, yipraniriz.
son derece merak içerisinde soruyorum eğer eşiniz daha önce evlenmiş ayrılmış olsa idi ve bir kızı olsaydı onunla evlenmezmiydiniz cidden ?
Arkadaslar mesajlariniz ve desteginiz icin cok cok tesekkurler. Kizim biraz huzursuz uyanmak uzere benden etkileniyor malesef, o yuzden cevap yazamasam da tek tek firsat buldukca toplu cevap yazacagim.
Fikirleriniz silkelenmemi sagliyor
Evet evlenmezdim.
Konunun başından beri "ben.. ben şöyle hissediyorum, ben şöyle düşünüyorum, ben şöyle yaptım" diyorsunuz, hep "ben" var konuda.
Halbuki bu konu sizin değil eşinizin konusu öncelikle.
Haberi bile olmayan bir çocuğu çıktı bir anda. Siz boşanıp gitseniz de o çocuk o adamın hayatı boyu çocuğu olacak. Sizin uzaklaşma, gitme şansınız var, onun yok.
O bir baba. Çocuk büyütmenin ne olduğunu biliyor ve kızınızla yaşadığı her şeyi diğer kızıyla kaçırdı. Bunun ne kadar zor bir şey olduğunu düşünebiliyor musunuz bir anne olarak?
Sizin için de kabul etmesi illa ki zordur ama kendinizi merkezine oturtmayın bu olayın. Merkezde eşiniz var.
Adamı günlerdir evden kovacak kadar kendinize döndürmüşsünüz olayı.
o halde eşinizle aşk evliliği yapmadığınızı varsayarak üzüldüm eşiniz adına..
kendimi sizin yerinize koydum ve evet şok edici bir durum.. ama ne sizin ne eşinizin kontrolünde insiyatifinde olan bir durum değil..
eşinizin sizin kızınızdan başka bir çocuğun babası olduğu gerçeği asıl sizi rahatsız eden anladığım kadarıyla..
eşiniz içinse durum sadece şok olmaktan ibaret değil bir yerlerde hiçbir anısına eşlik edemediği varlığından bile haberi olmadığı bir çocuk sahibi oldu birden bire.. bunun üstüne evinden kovuldu yine müdahale şansı olmadığı bir durum yüzünden ..
bilemiyorum eşinizin yerinde olsam şok halinizi anlayabilirim elbet ama bundan ötesi bana değer vermediğinizin göstergesi olurdu..
Kadın baskasiyla evlenmismi aceba onu merak ettim çocuk baba diye kimi biliyo yada ne dendi kaç yasinda
Hmm.
Bir şey sorucam.
Sizin bakış açınız sizce de çok eril değil mi ? .
Bence öyle çünki.
Bir kadının hayattan , evlilikten beklentileri söz konusu ve tabiki "ben" diyecek.
Canı bu kadar yanarken aman kocam diyemez şu anda.
Toplum olarak nasıl değersizleştiriyoruz kendimizi kadınlar olarak.
Yok eşinden soğutma kendini , yok kayınvalidenin istediği bu , yok haberi yokmuş.
Konu sahibi bunları bilmiyo mu sizce , biliyo .
Konuyu açan da o , eşi değil.
Bu yüzden onun konusu .
Lütfen biraz empati kurun konu sahibiyle .
Diğer çocuğun babasıyla kaçan zamanlarını zahmet olmazsa annesi düşünsün.
Konu sahibi bu konuda bence "Ulan banane beee" diyebilir , ben de derdim.
Sizce öyle olabilir. Bence değil.Hmm.
Bir şey sorucam.
Sizin bakış açınız sizce de çok eril değil mi ? .
Bence öyle çünki.
Bir kadının hayattan , evlilikten beklentileri söz konusu ve tabiki "ben" diyecek.
Canı bu kadar yanarken aman kocam diyemez şu anda.
Toplum olarak nasıl değersizleştiriyoruz kendimizi kadınlar olarak.
Yok eşinden soğutma kendini , yok kayınvalidenin istediği bu , yok haberi yokmuş.
Konu sahibi bunları bilmiyo mu sizce , biliyo .
Konuyu açan da o , eşi değil.
Bu yüzden onun konusu .
Lütfen biraz empati kurun konu sahibiyle .
Diğer çocuğun babasıyla kaçan zamanlarını zahmet olmazsa annesi düşünsün.
Konu sahibi bu konuda bence "Ulan banane beee" diyebilir , ben de derdim.
Sizce öyle olabilir. Bence değil.
Konu sahibine de belirttiğim gibi, ben olayı adamı evden kovmaya kadar getirmeyi eşinin bu kadar zor zamanlarında bir tekme daha atmak olarak değerlendiriyorum.
Kadınları değersizleştirmekle ne ilgisi var anlamadım, "aa diğer kadınla çocuğu evinize alın, komün hayatı yaşayın siz bakın onlara" mı demişim?
Kendisiyle alakası olmayan bir dönemde yaşanmış, eşinin bilgisi dahilinde olmadan gelişmiş ve çok sonra ortaya çıkan bir durum. Evliyken eşi başkasından çocuk yapmış da al bağrına bas demişim gibi ajite etmeyin lütfen dediklerimi.
Empati kurdum, empati kurduğum için de aklımdan geçen bazı sözcükleri kırmamak adına konu sahibine yazmadım. Kurmasam inanın başka kelimelerle yazardım konuyu okuduktan sonra düşündüklerimi.
Siz konu sahibiyle aynı düşünce yapısında olduğunuz için aynı yaklaşımı sergiliyorsunuz, doğal. Ben değilim, o nedenle de konu sahibinin bu derece tepkisini -yineliyorum kendi fikrimdir- fazla buluyorum.
Ask evliligi yaptim ama bu esimi her sekilde kabul edecegim anlamina gelmiyor. 21 yasinda bekar bir kadinken evet cocugu olan bir adamla evlenmezdim. Bu konuda bu kadar netken su anki ruh halimi esim beni iyi tanidigi icin anlar.
Benzer bir konu olmuştu daha öncede...
Dna istesin bence esin kvnin planı da olabilir bu sizi birbirinizden soğutmak için yapmış da olabilir...
Bu zamana kadar neden ortaya çıkmadı??
Neden o kadın eşine söylemedi bu durumu?? Ne cesaret habersiz tek başına doğurabildi??
Daha bir dünya soru getirir bu konu insanın aklına... Kabullenip oturmasın yerinde, üstüne gitsin olayın dna muhabbetini muhakkak istesin tam emin olun...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?