çok teşekkür ederim.. inşallah olur.. inşallah...
ha kızım da kardeş istiyor zaten ısrarla, yani kıskanan bi çocuk değil, birleştirici.. çok şükür...
ben kızım diyeyim de o ne düşünürse düşünsün be, Allah biliyor içimi...
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Eşimin kızı...
- Konu Sahibi _asya_
- Başlangıç Tarihi
çok teşekkür ederim.. inşallah olur.. inşallah...
ha kızım da kardeş istiyor zaten ısrarla, yani kıskanan bi çocuk değil, birleştirici.. çok şükür...
ben kızım diyeyim de o ne düşünürse düşünsün be, Allah biliyor içimi...
Ne siz hatalısınız ne de o. Siz onun biyolojik annesi olsaydınız bile çatışacaktınız. Kaldı ki kız çocukları için çok jönemlidir babacıkları. En büyük aşklarıdır. Kahramanlarıdır. İdolleridir. Sizi ya da biyolojik annesini babasıyla paylaşmaktan pek hoşlanmaz genelde kız çocukları.
Benden size tavsiye kendinizi sevdirmek için çok çabalamayın. Saygıyı ve aradaki ölçüyü korumak için çok fazla kendinizden vermeyin. Onu incitmeyin. Sizin onu sevdiğinizi hissetsin. Ve onu asla eleştirmeyin. Bunlar çok zor yaşlar. Daha sonra onarılması zor hatalara düşmemek için biraz geri planda kalın. Ve her ona kızdığınızda onun yerine koyun kendinizi. Ve en önemlisi bir gün bebeğiniz olduğunda onun bebeğinizi kıskanacağına ve daha fazla huzursuzluk çıkaracağına hazırlıklı olun. Çünkü onun biyolojik annesi siz olsaydınız da o yeni gelen bebeği kıskanacaktı. Onun için daha zor olacak herşey bunu hiç aklınızdan çıkarmayın
Benden size tavsiye kendinizi sevdirmek için çok çabalamayın. Saygıyı ve aradaki ölçüyü korumak için çok fazla kendinizden vermeyin. Onu incitmeyin. Sizin onu sevdiğinizi hissetsin. Ve onu asla eleştirmeyin. Bunlar çok zor yaşlar. Daha sonra onarılması zor hatalara düşmemek için biraz geri planda kalın. Ve her ona kızdığınızda onun yerine koyun kendinizi. Ve en önemlisi bir gün bebeğiniz olduğunda onun bebeğinizi kıskanacağına ve daha fazla huzursuzluk çıkaracağına hazırlıklı olun. Çünkü onun biyolojik annesi siz olsaydınız da o yeni gelen bebeği kıskanacaktı. Onun için daha zor olacak herşey bunu hiç aklınızdan çıkarmayın
Baştan beri hiç kıskançlık yapmadı. o da babasının evlenmesini çok istiyormuş, babasının mutlu olmasını en çok o istemiş, hatta evlenmeden önce dışarıda zaman geçirdik ve "babamı hiç üzme olurmu, o çok üzüldü zaten" demişti, içim yandı. yaşından daha olgun bir çocuk...
Beraber oturmuyoruz evet ama çok fazla görüşüyoruz, haftanın birkaç günü bizde, yada biz ordayız, yazın da 3 ay bizdeydi, tatile beraber gittik hatta.
Bir kardeşi olsun çok istiyor, kıskanır mı bilmem, şimdilik öyle görünmüyor ama olmadan bilemeyiz tabii..
bebek o da çok istiyor, kıskanmaz inşallah...
ablacım o 15 yaşındaki kızcağız asla sizi kendi annesi gbi göremez hernekadr iyi niyetli davransanızda olaya brde sizin açınızdan bakalım sizde asla onu öz kızınız gbi göremezsiniz ki görseydiniz bu şeklde düşünmezdiniz o size ne derse desin alınmaz kırılmaz nazını çekerdiniz annelerimiz öle yapar.ve 15 yaş lise 1 öğrencisi tam asilik zamnları anlayışla karşılayıp kafanıza takmayın inanın onunda kafasına taktıgı o kadr çok şey vardırki olgunluk gösterin
Herkese Merhaba.
Ben 10 ay önce 2. evliliğimi yaptım ve çok şükür mutluyum. Benim ilk evliliğimden çocuğum yok, eşimin ise 15 yaşında bir kızı var. Ben ilk görüşte ısındım çok sevdim onu. Kızım dedim hatta hemen. Çünkü ben anne olmaya hasretim. O da beni çok sevdi. Annesini hiç bilmiyor, babaannesi büyüttüğü için ona anne diyor. Bana da abla diyor.
İlk aylar çok iyiydik, bana ablası gibi her derdini anlattı, yazın birkaç ay bizde kaldı, zaten kayınvalidemle yakın oturuyoruz.
Yalnız bizde kaldığı zaman, 2 defa kalbimi kırdı. Ben "bak şunların kızı ne güzel annesine yardım ediyor" dedim, o da bana " ama o annesine yardım ediyor" dedi.. kalakaldım... çok üzüldüm... Bir süre sonra yine buna benzer şekilde "kızın değilim" demek istedi...
En son geçen kandilde kayınvalideme uğramıştım, üçümüz konuşurken, dersleri kötü gelmiş karnede, onunla ilgili şeyler söyledim ben, bu sene dikkat etmelisin, lise 1. sınıf önemli falan derken bana aynen şöyle dedi : "Sen kendi çocuğunu doğur büyüt, bana karışma."
Bu arada ben de bebek çok istiyorum ama henüz olmadı.. İlk evliliğimde düşükler yapmıştım. Şimdi doktora gidiyoruz eşimle, hayırlısı olur inşallah.. yani bu hassasiyetimi bile bile bana bunu söyledi... çok üzgünüm... Şimdi de ben hatalıymışım gibi konuşmuyor, gelip gitmiyor, eşim de bana uzatmayın falan, iyi geçinin diyor.. hatalı olan ben miyim ? :44:
15 yaşında eminim ne söylediğinin farkında bile değil. bazen annem bana başlarının kızının ne kadar iş yaptığını hamarat olduğunu filan söyleyince bile kıskanıyordum ben. bence onda da aynı şey olmuş olabilir. söylediklerin hoşuna gitmediği için seni üzmek istemiştir belki. doğru değil ama sadece tahmin etmeye çalışıyorum.
- Katılım
- 14 Şubat 2008
- Mesajlar
- 3.338
- Emoji Skoru
- 3.939
- Puanlar
- 698
öz kızım olsaydı küsmezdi, alınmazdı diyorsunuz ama,
bence öz kızınız olsaydı siz ona küsmezdiniz, alınmazdınız,
daha onbeş yaşında çocuk der geçerdiniz...
bence çok kafaya takmayın, yakınlık derecesini o ayarlasın bence, siz değil
- Katılım
- 14 Mart 2009
- Mesajlar
- 1.287
- Emoji Skoru
- 8
- Puanlar
- 158
Hata yapmıyor bana kalırsa o daha ergen. Ve kendi annemden duymak isteyeceğim o yaşlarda en son şeyi başkası söylese bende aynı tepkileri verirdim empati kuruyorum.
Yaptığıbir hata yok.
İyi niyetli olabilirsiniz ama bunu böyle sorun yapmamalısınız çünkü sorun yok.
Bu yaşlarda ödev yapmıyor olması vs'si ileride meslek sahibi olamayacağı anlamına gelmiyor.
Onu böyleşeylerle meşgul etmeyin sizde o yaşları geçtiniz. Kendinizle o kızı kıyaslamanız yanlış bence çünkü siz 15 yaşında bir ergen değilsiniz. Onu daha serbest bırakarak sevmeye çalışın ve yönlendirmemeye gayret edin Çünkü aksi halde size tepki olarak döner bunlar Zaten zamanla atlatılır oturur her şey yerine
- Katılım
- 3 Ağustos 2009
- Mesajlar
- 4.714
- Emoji Skoru
- 39
- Puanlar
- 688
ders konusunda insan utangaç oluyo eleştireye açık olmuyor benim üniversite sınavım yaklaşıyor işte annem çalış diyo ben ona kızıyorum sen bana karışma kendi hayatım bile diyorum bazen çok bunaltınca bu konuda üzerine gidilmişse eğer ondan böyle söylemiş olabilir.Birde işte başkaların çocuklarını örnek göstermeyin bence çünkü ben çok kızıyorum. ben onun çocuğu değilim, ben o değilim.ben benim kendi kişiliğim kendi düşüncelerim var.İnşallh kısa zamanda kendi evlatınızada kavuşuursunuz.Kolay gelsin.
kusura bakmayın ama o kızcaza ne milletin annesine yardım etmesinden.
15 yaşındaki kzıa öle denilirmi benim öz annem böle milleti örnek verince çıldırırdım.bi zahmet ne iş yapılacaksa siz yapıverin
ne bilim bence kalbi kırılan o kız 15 yaşındaki kızın işi gücü yok sizin nazınızı kaprisinizimi çekecek
neymiş kayınvalideniz bişey dememiş ayyy çok şımarıkcaa
15 yaşındaki kzıa öle denilirmi benim öz annem böle milleti örnek verince çıldırırdım.bi zahmet ne iş yapılacaksa siz yapıverin
ne bilim bence kalbi kırılan o kız 15 yaşındaki kızın işi gücü yok sizin nazınızı kaprisinizimi çekecek
neymiş kayınvalideniz bişey dememiş ayyy çok şımarıkcaa
Son düzenleme:
neden bu kadar beklentiye girdinizki? siz oyle istemissinizdir ama o hazir degildir, bence alinacak gucenecek birsey yok. Ben bile 24 yasimda annemle babamla hircin konusurum, kotulugumdenmi? nazimin gectiginden olsa gerek...Oz olmayinca boyle oluyor demissiniz, fakat madalyonun diger tarafi oz bir anne cocugunun bunlari soylemesinden hic bunalmaz bunu kafasina takmazdi...
Konu sahibi arkadaşımızın asıl derdi, eşinin kızına iş yaptırmak değil.
Onu yetiştirmek, annelik veya ablalık yapmak istiyor. Ama ters tepiyor.
Çünkü önce sevgisini ve güvenini kazanması gerek. Bu yıllar alabilir, belki hiç gerçekleşmeyebilir.
O yüzden bence evliliğinde buna odaklanmamalı.
"üvey anne" çok ağır bir söz değil mi?
bir de, ne yaparsa yapsın sevilmez mi bu konumda olanlar? bana karışmazdı ama ben yine de sevmezdim demişsiniz...
Ben bahçeye arkadaşlarımla oynamaya çıkmak isterdim, 10 yaşındaydım.
Babam evde olmazdı, üvey annemden izin isterdim. Tuhaf bir şekilde ben hazırdım onu anne yerine koymaya. O bana bir defa bile kızım demedi, ama ben ona malesef anne demek zorunda kaldım babamın ısrarı sonucu.
İzin istediğimde "ben senin sorumluluğunu alamam" derdi, çocuk aklımla bunu kafama takmaz "nasıl olsa haber verdim" der ve dışarı çıkardım. Babam gelir ve beni evde bulamazdı. Hiç unutmuyorum, bir defasında babam benim kaybolduğumu sanıp telaşklanmış, kadın gene de ısrarla "benim haberim yok, bişey demeden çıktı" demiş.
Babam heryeri arayıp, en son beni bahçede bulduğunda arkadaşlarımın yanında güzel bir tokat atmıştı.
"Sen neden benim karımı insan yerine koymuyorsun, neden haber vermiyorsun, ondan izin almıyorsun" demişti. Bunu ölsem unutamam. Ha birde eve döndük babamla, bir baktım ki bu kadın ağlıyor. Öyle ustaydı ki, anlatamam. Ve babam zorla özür diletmişti o kadından, nedne dilediğimi bile anlamadım. İnce ince işlerdi babamı, en son babamla biz birbirimizden tiksinme noktasına kadar geldik, şu an konuşmuyoruz.
Toplumda üvey anne algısı pek pozitif değil ,bireysel çabanızla bunu değiştiremezsiniz. Boşa yıpratmayın kendinizi, üvey kızınıza değil, eşinize odaklanın. Siz kocanızla evlendiniz, sadece kocanızla, bunu unutmayın. Kendi iyiliğiniz için..
Ha bu arada, üvey annemin hıncını sizden alıyorum sanmayın nolur, ama ileride (inşallah) kendi yavrunuz olduğunda zaten muhtemelen yok sayacaksınız üvey kızınızı. Ara ara gene nasihat verirsiniz belki kendisine, ama arada uçurumlar olacak.
"Üvey anne" lafına nedne incindiğinizi de anlamadım. Bunun tanımlaması böyle, Türkçesi böyle.
Ama bence zaten siz ne öz ne üvey anne olmaya talip olmayın, arkadaş olun. Yeri gelince şaka yollu babasını birlikte çekiştirin, annesini anlatırsa dinleyin, sizinle kıyaslayabilir, size onu övebilir, bunu inadına yapabilir. Tolerans gösterin, bir süre sonra pes eder zaten. Önemli oaln sizin onun annesi ile bir derdiniz olmadığını, babasının sizinle değilse bir başkası ile zaten evleneceğini idrak etmesi. Önünüzdeki en büyük engel bu.
"Yani annesi gitti, yerine cici anne geldi" gibi basit bişey değil bu. "Çorabım kaçtı, yenisini aldım" gibi bişey değil. Siz yapın benim dediklerimi, pişman olmazsınız. Özellikle ders konusunda onu kayırın. Nasihatlarınızı çaktırmadan verin, iyi ki emsleğim varmış, olamsa yanmıştım gibisinden, kendi üzerinizden anlatın, onu karıştırmayın.
İş yaparken yanınıza çağırın onu, "yanımda kalsana sohbet ederiz" deyin. Size ısındıkça zaten yardım da eder. Ben biliyorum sizin ondan asıl beklentiniz iş yaptırmak değil, siz ona bişeyler vermek istiyorsunuz. ama zamanlama ve metod doğru değil.
Ayrıca onu sağdan soldan (annesinin akrabalarından) dolduranlar da olur, arada kalıyordur. Onun işi de çok zordur.
Sevgiler, kolaylıklar.
bademinur şımarıkça demişsiniz, yaşınızı ve konumunuzu bilmiyorum ama herkesin beni anlamasını zaten beklemiyorum, cevabınız tuhaf olmuş, zaten benden önce ipektuncer anlatmış bakın..
benim derdim neden iş yaptırmak olsun, herkes kendi evinin işini zaten yapamaz mı? Sorumluluk alması idi derdim, ama yanlış yapıyormuşum demekki... Babaannesinde iken bütün işleri yapıyor ve kimse ses çıkarmıyor ama söz konusu ben olunca olmuyor işte, madalyon deyin ne derseniz deyin... Kendi annesi yaptırsa , veya ağır konuşsa sorun olmaz ama öz olmayınca her iki taraf için de durum farklı oluyor...
ipektuncer siz üvey anneyle yaşamış olduğunuzdan bu durumu diğer taraftan da görebiliyorsunuz.
Son cümlenizi çok önemsedim.. Evliliğimde buna odaklanmamak... gerçekten bunu yapmalıyım galiba.. Teşekkür ederim...
benim derdim neden iş yaptırmak olsun, herkes kendi evinin işini zaten yapamaz mı? Sorumluluk alması idi derdim, ama yanlış yapıyormuşum demekki... Babaannesinde iken bütün işleri yapıyor ve kimse ses çıkarmıyor ama söz konusu ben olunca olmuyor işte, madalyon deyin ne derseniz deyin... Kendi annesi yaptırsa , veya ağır konuşsa sorun olmaz ama öz olmayınca her iki taraf için de durum farklı oluyor...
ipektuncer siz üvey anneyle yaşamış olduğunuzdan bu durumu diğer taraftan da görebiliyorsunuz.
Son cümlenizi çok önemsedim.. Evliliğimde buna odaklanmamak... gerçekten bunu yapmalıyım galiba.. Teşekkür ederim...
Anne demesini çok isterdim, babaannesine anne diyor o yüzden bana diyemedi, onu kırmamak için. Üçümüz tatile gittiğimizde rica etti babasına hatta, burda bizi kimse tanımıyor, anne desem olur mu diye, babası, "olmaz abla de" dedi... öyle devam ettik...
Anneyi hiç bilmiyor, bebekken bırakıp gitmiş ve arayıp sormamış, başkasıyla evlenmiş, nefret ediyor anneden... Ben bu konuda hiç yorum yapmadım çünkü tanımıyorum... yani anne tarafıyla bir derdimiz yok hatta anne figürüne ihtiyaç bile var ailede... neyse...
ipektuncer yazdıklarınız için teşekkür ederim, inanın dikkate alacağım... sevgiler...
Ergenlik çağında bi çocuk kendi ailesiyle bile geçinemezken ne bekliyorsunki canım
Sonuçta o devrelerden hepimiz geçtik sen de takdir edersin ki o çocuk annesiz büyümüş bu yaşına kadar...seni tutup da annesi olarak kabullenmesi zor olur ama abla bilmiş ne güzel ya hiç kabullenemeseydi :26: sen de makul olmaya çalış canım ona da hak ver
Allah inşallah sana da hayırlı bir evlat nasip eder içindeki evlat sevgisini tadarsın
Olmuyor diye düşünüp psikolojini de bozma canım unutma stres sıkıntı olmazsa hedefe daha kolay ulaşılıyor bunu zaten doktorun anlatmıştır kafana çok takma bu durumu
Sonuçta o devrelerden hepimiz geçtik sen de takdir edersin ki o çocuk annesiz büyümüş bu yaşına kadar...seni tutup da annesi olarak kabullenmesi zor olur ama abla bilmiş ne güzel ya hiç kabullenemeseydi :26: sen de makul olmaya çalış canım ona da hak ver
Allah inşallah sana da hayırlı bir evlat nasip eder içindeki evlat sevgisini tadarsın
Olmuyor diye düşünüp psikolojini de bozma canım unutma stres sıkıntı olmazsa hedefe daha kolay ulaşılıyor bunu zaten doktorun anlatmıştır kafana çok takma bu durumu
