Bence saçma falan değil. Yok kimse seni zorlamadı kendin isteyerek bilerek evlendin vs bunları söylemek çok kolay. Herkes evlenirken nasıl bir hayat yaşayacağını bilemez, hayaller kurar ve bazen tam tersi olur. Belliki yıldızları tutmamış ve bunun içinde destek alabileceği kişiler var.
Gerçekten çok tuhaf insanlar varmış platformda. Burada görüş almak mümkün değil belli bir grup dart tahtasına çevirip saldırıyorlar sadece günah çıkartıp tü kaka modunda. Akıl işi değil yazdıkları hangi devirdeyiz günümüzde boşanmayan insanmı var medenice hergün ölmektense boşanmak iyidir. Hangimizin garantisi var ki boşanmayı çok pardon kerhaneden birini almak gibi lanse edip aaa yuh gibi yorumlar falan. Ufkum genişledi ne kafalar Ne kafalar ama…
Yapilan duzgun yorumlara odaklansana. Direkt gormezden gel o zirvaliklari. Cevap vermekle ugrasma.
Kızım 14 oğlum 16 yaşında ve ben onları ne yetişkin nede çocuk olarak görebiliyorum. Haliylr her haretlerine ve ne dediklerine anlam yükleyebiliyorum. Kızım mesela babasında kalmak istemiyor ve kendi kararını kendi vereceği yaşta olduğu için saygı duyuyorum. Yeri geliyor kavga ediyoruz yeri geliyor ben yada o hatamızı anlayıp özür diliyoruz vs. Tabiki bu kişiden kişiye değişir ama 15 yaşındaki bir çocuğun kendi karekteri kendi düşünceleri olduğuna inanıyorum. Her dediği şeyden mana aramam ama kırıldığım durumlarda olabiliyor. Bence farklı bir yol deneyin. Örneğin birlikte alışverişe çıkın yemek yiyin spora gidin vs. önemsemediğini anlasın. Baktınız ki olmuyor sizin daha fazla yapacağınız bir şey yok, bu birazda karekter meselesi.
Çok haklısınız fakat insanın kendi çocuğuyla iletişim kurması daha kolaydır çünkü huyunu suyunu bilirsiniz ben durup durup ergen yetişkin sayılacak bir yaştayken tanıdım onu. Hal böyle olunca gerek ergenlik sıkıntısından gerek karakterinden kurulmuş bir şekilde geldi bana zaten. İlk gördüğü andan itibaren tepkili. Ne bir laf sokmam ne bir tartışmam olmadı. Haksızlığa uğramış hissediyorum. Birbirimize aşılmak için bir şans verse belki çok severdik birbirimizi. Kendi çocuğu olanlara allah sabır versin ergenlik çok zor çevremde akrabalarım kendi çocuğuna tahammül edemiyorken benden peygamber sabrı bekliyor buradaki insanlar eşimin çocuğu için. olursa Olur Artık Olmazsada birbirimiz yokmuş gibi davranırız sadece babasıyla görüşür ne bileyim vicdanım rahat. Teşekkürler yorumunuz için
Ergenlik dönemi tripleri normal bence
Gerçekçi olalım şu senaryoda anne babasının bile yeri geldiğinde sinir olacağı ergen yaşlarda birini kaç kişi sevebilir yani?aralarında sevgi bağı oluşması zor daha küçük yaşlarda tanışsalardı olurdu belki ama kadın bence onu sevmek zorunda değil fakat anlayışlı ve yapıcı davranmak durumunda çünkü yetişkin olan o ama sevmek zorla olacak iş değil.kızın zaten annesi var annelik yapacak durumda yok medeni seviyede götürsünler işi yeter ileride kızın fikri ve tavrı belki değişirse düzgün bir ilişkileri olur.
Onun cahil olduğunun farkında olarak kuruyorum
Gerçekçi oldum zaten. Sevmek zorunda değil demişsiniz ama o iş öyle değil. Sevdiğiniz insanın çocuğu bu,insan sokakta karşılaştığı çocuğu bile sever. İlla boynuna atlamaz ama sever. Sevmediğiniz çocuğun babasını da sevmeyin,o babayla da evlenmeyin bu kadar basit çözümü.
Hanımefendi burada benim sorunumla alakalı yada çocukla alakalı bir yorum yok. Herkes niye evlendin çocuğun babasıyla diyor açsın okuyun kizdiğim yorumların geneli şuursuzca yazılmış!
15 yaş cok küçük değil ama yinede o hala bir çocuk. Yeni duzene alismasi zor olabilir. Onun gözünden bakinca siz onun babasını elinden alan annesi ile babasini ayiran kadinsiniz. Dünyanın en iyi insani da olsaniz size böyle bakiyor olabilir. Siz ilimli yaklasmaya devam edin zaman icinde duzelir diye düşünüyorum. Muhtemelen sizi kiskaniyordur. Aradaki dengeyi saglamak cocugunu ihmal etmemek gorevi esinize ait. Siz sadece guleryuzlu olun evinize geldiginde iyi davranin yeterli
Sizin anneniz benimsemiş öyle yapmış sanırım iyi de etmiş bence ideal olan budur.herhalde kızlarında yaşı küçükmüş okullarıyla ilgilendi etti diyorsunuz.15 yaşında çocuk artık bakıma muhtaç değil ki kadın annelik yapsın ileri derecede alakadar olsun kaldı ki kızda bunu istemezken zor yani.ben mesela kimsenin çocuğunu sevemem ilgilenemem çocuklu biriylede evlenmeyi düşünmem ama arkadaşta evlenmiş çocuklu biriyle çocuğa saygı duymak yapıcı olmak hep hayatında olacağını kabullenmek durumunda ama çocuğa asla annelik yapmak zorunda olduğunu düşünmüyorum belki daha küçük yaşta olsa anneside olmasa olur.kızın alanına ve ne istediğinede saygı duymak zorunda kız şuanda samimi bir ilişkiye açık değil belli en güzeli ve doğrusu zamana bırakmak.kıza bakış açısıda kötü niyetliyse zaten asla huzur olmaz ortamda bunu belirttim yetişkin olan o olduğu için alttan alıp kıza karşı yapıcı olması gerekende o ama asla kızı sevmek zorunda değil kızda onu sevip bağrına basmak zorunda değil.zaten sevgi dediğimiz şeyde zorla olmaz.asgari düzeyde birbiriyleriyle ilişki kursalar fesat düşünceler içinde olmasalar yeter gerisi hem arkadaşa hem kıza kalmış birşey.ileride kız durumu kabullenir abla olarak görmek isterse görür ama istemezsede yapacak birşey yok mesela ben asla annemin babamın yeni bir eşi olsa onla bir ilişki kurmak istemezdim.buna saygı duymayıp zorlama birşeyler yapılsa iyice sinir olurdum.
Zorlama değil,hayatın gerekliliği bu. Bekar bir babayla evlenirken çocuğuna annelik de ablalık da yapmayı peşinen kabul etmiş olur insan. 15 yaşındaki çocuk da ergen de olsa sonuçta çocuktur,yetişkin değil. Benim annemin baktığı kızlar 11 ve 9 yaşlarındaydı ve anneliğe de ihtiyaçları vardı kendi anneleri de olmasına rağmen. Annem her ikisini de evlendirdi 30lu yaşlara geldiklerinde. Çocukları olduğunda onlara da anneannelik yaptı. Onlar da baştan annemi kabul etmedi,istemedi ama bu işler yetişkinlerin çabasıyla mümkün. Bakıma muhtaçlıktan neyi kastediyorsunuz bilmiyorum ama annelik ömür boyu süren bir görevdir. Daha düğün günü “babalarını benimle tatile göndermek istemediler” diye düşünse bir insan bırakın anneli ablalık yapmayı,insanlık dahi yapamaz. Çocuğu olan veya olmayan her kadın bunu bilir bence.
