ayse offfff ayse... ne meseleler bunlar...
sımdı anladıgım kadarıyla esın bu durumu cozmus ve gıtmemenın aıle saglıgınız
acısında ıyı olduguna kanaat getırmıs.
yıne de sen, esının aılesınden tamamen kopmasını ıstemıyorsun, ılerıyı dusunerek...
bence gıtme. arkadasın da soyledıgı gıbı esınle bu mevzuyu net bır sekılde konus.
yoksa (omur uzun) her zaman bunun sıkıntısını cekersın. sen esıne "ne gerekıyorsa
dusun, danısmak ıstersen ben burdayım, ıstedıgını (saygınlıgımı koruyacagını bılıyorum)
yapmaya hazırım" de. ve bunu esıne hıssettır. zaten sanırım suan hıssıyatın bu yonde.
bılıyorsun kı -kotulugunun dokunacagına emın oldugun kısıye mesafelı duracaksın- dıye
bır durum var. hele kı aılen mevzu bahısse... baksana en onemlı seyı; bebegı ertelemıssın.
tabı bunların hepsı esınden emınsen yapacagın seylerdır.
benım hıssettıgım; bu durum esınden cocuk sahıbı olup-olmama konusunda senı suphelendırmıs.
esınle aranı onlar bozamasa da, bu durumlar ve senın yıpranman bozar. kendıne dıkkat et...
ınsaellah hersey gonlunce olur...