- 7 Temmuz 2020
- 68
- 21
- 38
- 44
- Konu Sahibi Minikmelekannesi
-
- #21
Aslında anlamaya çalışabilirsiniz. Bunu yazmamdaki amaç davranışlarının nedenlerini açıklayan bir şey olabilir mi diyeydi.
Aslında anlamaya çalışabilirsiniz. Bunu yazmamdaki amaç davranışlarının nedenlerini açıklayan bir şey olabilir mi diyeydi.Gercek olabilir de bu onun ailesi. Yani sizlik bir durum yok ortada. Esinizin ailesini vs.begenmiyorsaniz evlenmeyebilirdiniz.
Aslında anlamaya çalışabilirsiniz. Bunu yazmamdaki amaç davranışlarının nedenlerini açıklayan bir şey olabilir mi diyeydi.
Açıklamanız eşiminkine çok benziyor. Ama çok insan var öfke patlaması yaşamayan. Ben mükemmel değilim. Farkındayım. Ama bunu gerekçelendirmek de garip geldi. Tartışmak istemiyorum. Yeterince üzgünüm.Zaten anlamaya calisarak yorum yaptim. Davranislarinin nedeni sizin surekli elestirmeniz. Esinizi duzeltmeye calisirken kendinize de bakip hatali olan davranislarinizdan vazgecerseniz iletisiminiz daha saglikli olacaktir. Kimse durduk yere ofke patlamasi yasamaz.
Aslında yazdığınız herşeyi öyle içten hissediyorum ve biliyorumki . Ondan çok çaresiz hissediyorum.Babam da böyleydi. Biz büyüdükçe bu parlamaları bize de yöneldi. Kardeşim de ben de dışa dönük değil içe kapanık büyüdük, sebebini buna bağlıyorum. Fiziksel birşey yok ama bunun adı psikolojik şiddet oluyor.
Annem de aynı sizin gibiydi. Sineye çekerdi, dışarda yada birilerinin yanında yaparsa daha fazla rezillik olmasın diye susardı.
Biz kazık kadar olup, kendisi 50 yaşını devirince öfke kontrolü için yardım almak aklına geldi. Olan anacığımın gençliğine bizim çocukluğumuza oldu. Yazık. Hala derim anneme niye boşamadın diye. Demem o ki sineye çekmeyin. Tavrınızı net koyun. Bu davranışlarını kendiliğinden düzeltirse ne ala, düzeltmezse yardım alsın. Yok onu da almıyorsa kapıyı gösterin. Kendiniz için değilse çocuğunuz için. O çocukta sizin aranızdaki, size göre anlık olan öfke patlamaları ileride hiç iyi izler bırakmıyor. Kendimden biliyorum.
Açıklamanız eşiminkine çok benziyor. Ama çok insan var öfke patlaması yaşamayan. Ben mükemmel değilim. Farkındayım. Ama bunu gerekçelendirmek de garip geldi. Tartışmak istemiyorum. Yeterince üzgünüm.
Psikoloğa gıdın ve bı sakınlestırıcı ilaç alın muma döner emin olun tecrübeyle sabit dünya varmış dersiniz.İyi akşamlar. Nerden başlayacağımı bilmiyorum ve çok bıkmış hissediyorum. Bugün yaşadığımız olayı anlatarak başlayayım. Hava güzel olduğu için kızımı parka götürdük. Kızımla oynadım. Eşimde yanımızda. Tahterevalliye binmek istedi kızım. Eşime yardımcı olmasını söyledim. Eşim tahterevalliye elini sürmedi. Dirseğiyle oynattı. İnsanlarda bakıyorlar. Bana davranışı çok saçma geldi. Sonuçta çocuk her yere dokunuyor. Neden onu getirdik o zaman. Parktan çıkarken kolonya süreceğiz elimize dedim. Onun bu davranışı saçma geldi çünkü, temas nedeniyle karantinada olan amcasının karantinası bitmeden yazın köyde yanına gitti. Ben de maske takıyorum diye yanlış anlarlar. Onlarda bişey yok. Karantinaları bitiyor dedi. Yani tutarsız bu konuda. Hep hassas olsa anlayacağım. Ben söylenince, hep beni eleştitiyorsun falan diye kızmaya başladı. Arabaya doğru giderken sesini yükseltmeye başladı. Yakınımızdaki insanlar bize baktılar bu arada. Ben de napıyorsun, insanlar bakıyo falan dedim. Elindeki çantayı fırlattı arabaya doğru. Yani bi öfke krizi. Çok utandım. Ve biz bunu ilk kez yaşamıyoruz. Sonrasında ben bu utanç dolu anı yaşamanın üzüntüsüyle ağzıma geleni söylüyorum. O önce senin yüzünden, sen adamı çıldırtırsın falan diyo. Sonra sessiz kaliyo. Evin içinde gayet yapıcı ve uysal davranıyo. Zaman geçince özür diLiyor. Ama ben ondan çok uzaklaştım. Ve bu son bulmuyor. Ben ailemde, arkadaşlarımda, çevremde böyle rezillik görmedim. Yaşamadım. Çok ağırıma gidiyor. Onun ailesi için çok normal. Sonradan gördüğüm. Köyün ortasında kavga kıyamet. Sonra hiçbişey olmamış gibi yaşarlar. Kardeşlerinin de öfke patlamalarını gördüm.
Şimdi ne hissedeceğim ne yapacağım bilmiyorum. Var mı bunun çözümü? İçimden hiçbirşey gelmiyor artık.
Kızımla yalnız kalınca konuştum. Herkes tartışabilir, sorun yaşayabilir. Ben babana dışarıda böyle davrandığı için kızgınım dedim. Öyle akıllıki. Bunlara şahit olduğu için de çok üzgünüm.
Sanırım bunu isteyeceğim. Çünkü ben de çok yorgun ve bıkmış hissediyorum. Sadece benimle ilişkisinde değil. Yakın arkadaşları bilir bu yönünü. Başka konularda da yaşanan patlamaları var. Sevdikleri ve onu tanıdıkları için ilişkileri sürer. Ama benimle paylaşırlar.Psikoloğa gıdın ve bı sakınlestırıcı ilaç alın muma döner emin olun tecrübeyle sabit dünya varmış dersiniz.
Ben de birlikte gitmekten bahsetmiştim.Vazgeçtim beraber gidin psikoloğa siiznde ıhtıyacınız var ve baskın karaktersiniz anladığım kadarıyla. Empati yaparsanız (sürekli) eleştirilmenin yanlış olduğunu göreceksiniz. Bu hoş birşey değil karşınızdaki hoşnut olmasanızda eşiniz tatlı dille anlatabilirsiniz derdinizi.
Beraber gidin yalnız olmadığını anlasın. Ama sizde kendinizden bahsedin belki sizede verir bi ilaç sonuçta bu tek taraflı değil dimi. İnsan oğlu birazda ıgneyı kendıne batırsa keşke buna bende dahilim tabi ama her zamn karşılıklı konuşarak anlaşılmaktan yanayım. O kadar iyi gelecekki bu durum evlılıgınıze.Sanırım bunu isteyeceğim. Çünkü ben de çok yorgun ve bıkmış hissediyorum. Sadece benimle ilişkisinde değil. Yakın arkadaşları bilir bu yönünü. Başka konularda da yaşanan patlamaları var. Sevdikleri ve onu tanıdıkları için ilişkileri sürer. Ama benimle paylaşırlar.
Evet anlattıklarınız çok benzer. Eşim ve ailesi anlattıklarınızBenim eşimin ailesi de böyle kendisi de uzun zaman böyleydi.
Dışarıda ses yükseltip kriz yaşadığı oldu. Son yıllarda yok ama zamanla azaldı yani. Ben sabrederek alttan alarak sinirli olacağı zamanlar üzerine gitmeyerek çözüm buldum. O sırada eleştiri vs olunca daha feci oluyor.
Aileden geldiğini düşünüyorum çünkü bunlar böyle ailece bağırıp çağırıp büyük kavga edip kısa zaman sonra bişey yokmuş gibi devam ediyolar. Kardeşi sinirlenip elinde cam mı ne varken elini sıkıp yaralanmıştı mesela böyle bi sinir anında, en uç örnek o.
Eşimde de senelik bi iki patlama oluyodu ama çocuktan sonra kendini tutmaya başladı. Geçen sigarayı bırakmasının 2. Günü bir eleştirim üzerine gene öfke patlaması yaşayacak gibi oldu birden bağrındı ama ben oda değiştirip cevap vermeyince olay başlamadan bitti.
Allah size sabır versin çocuğun yanında yapmasın siz de o sırada damarına basmayın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?