Eşimin öfke parlamaları

Minikmelekannesi

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
7 Temmuz 2020
68
21
38
44
İyi akşamlar. Nerden başlayacağımı bilmiyorum ve çok bıkmış hissediyorum. Bugün yaşadığımız olayı anlatarak başlayayım. Hava güzel olduğu için kızımı parka götürdük. Kızımla oynadım. Eşimde yanımızda. Tahterevalliye binmek istedi kızım. Eşime yardımcı olmasını söyledim. Eşim tahterevalliye elini sürmedi. Dirseğiyle oynattı. İnsanlarda bakıyorlar. Bana davranışı çok saçma geldi. Sonuçta çocuk her yere dokunuyor. Neden onu getirdik o zaman. Parktan çıkarken kolonya süreceğiz elimize dedim. Onun bu davranışı saçma geldi çünkü, temas nedeniyle karantinada olan amcasının karantinası bitmeden yazın köyde yanına gitti. Ben de maske takıyorum diye yanlış anlarlar. Onlarda bişey yok. Karantinaları bitiyor dedi. Yani tutarsız bu konuda. Hep hassas olsa anlayacağım. Ben söylenince, hep beni eleştitiyorsun falan diye kızmaya başladı. Arabaya doğru giderken sesini yükseltmeye başladı. Yakınımızdaki insanlar bize baktılar bu arada. Ben de napıyorsun, insanlar bakıyo falan dedim. Elindeki çantayı fırlattı arabaya doğru. Yani bi öfke krizi. Çok utandım. Ve biz bunu ilk kez yaşamıyoruz. Sonrasında ben bu utanç dolu anı yaşamanın üzüntüsüyle ağzıma geleni söylüyorum. O önce senin yüzünden, sen adamı çıldırtırsın falan diyo. Sonra sessiz kaliyo. Evin içinde gayet yapıcı ve uysal davranıyo. Zaman geçince özür diLiyor. Ama ben ondan çok uzaklaştım. Ve bu son bulmuyor. Ben ailemde, arkadaşlarımda, çevremde böyle rezillik görmedim. Yaşamadım. Çok ağırıma gidiyor. Onun ailesi için çok normal. Sonradan gördüğüm. Köyün ortasında kavga kıyamet. Sonra hiçbişey olmamış gibi yaşarlar. Kardeşlerinin de öfke patlamalarını gördüm.
Şimdi ne hissedeceğim ne yapacağım bilmiyorum. Var mı bunun çözümü? İçimden hiçbirşey gelmiyor artık.
Kızımla yalnız kalınca konuştum. Herkes tartışabilir, sorun yaşayabilir. Ben babana dışarıda böyle davrandığı için kızgınım dedim. Öyle akıllıki. Bunlara şahit olduğu için de çok üzgünüm.
 
"maske takamam yanlış anlarlar" dediği kısma kadar eşinize hak veriyordum ki vazgeçtim. gerçekten çok tutarsız bir tutum.
sizin konuşma şekliniz nasıldır peki ? genelde hep hareketlerine müdahale eden ve yönlendirmeye çalışan bir tavrınız varsa bundan rahatsız olup saçmalıyor olabilir.
davranışını savunmuyorum ama baskı altında hepimiz abuk subuk davranabiliyoruz.
 
Evet hep eleştiriyorum. Kabul ediyorum.

Bu normal insanı da manyak eder yalnız.
Eleştirinizin dozunu azaltacağınıza dair kendisine söz verip, onun da dışarıda bu tarz davranmaması üzerine söz alın.
Karı-koca bi konuşun anlaşmaya bağlayın aranızdaki bu tersleşmeyi.
 
Benim eşim de ilk başlarda öyleydi evliliğimizin ilk zamanları deli gibi tartışırdık komsulardan utanırdım seslerden ve bende karşılık verirdim tabiki sonra hiç birsey olmamış gibi gelir özür diler yanaşırdı yani sevgisinden de zerre şüphem yoktu biliyorum bir oldu iki oldu baktım bu adamın yapısı böyle karşılık vermemeye alıştım önemsiz şeyler için tartışmam büyütmem onu birseyler yapması için zorlamam. Biz kolay atlattık karşıma alıp konustum yani sonrasında sende bende üzülüyoruz diye şimdi sıkıntımız yok Allaha şükür atlattık o dönemi
 
Yönlendirmeye çalışmam. Ama eleştiririm. farkındaydım.
 
Her zaman konuşmak isteyen taraf ben oldum evliliğimiz boyunca. Konuşmak istemeyen o. Benden özür dilemesi bile yüzeysel, durumu kurtarmak için. Asla konuşup orta yol bulmak yok.

Bakin yukarida evde de yapiyor disarida olani kaldiramiyorum demissiniz. Burasi da bana garip geldi. Hepimizin sinirlari vardir ve bunun evi ya da disarisi yoktur. Disarid olani kaldiramamaniz da baskalarini cok onemsediginizi dusundurdu bana.

Sizin konusma anlayisiniz elestirmekse konusamak istememesi de normal geldi bana. Zaten onlar koyde boyle alismislar vs.gibi soyleminizden elestirdiginiz de belli oluyor. Bunu simdiye kadar asamadiysaniz bu da ciddi iletisim probleniz oldugunu gosteriyor.
 
Bizimki de azaldı. Ama bitmedi. İlk yıllarda evde üzerindeki tişörtü yırttığı, eşyaları tekmelediği oldu. Şimdi azaldı ama bitmeyecek gibi.
 
Bizimki de azaldı. Ama bitmedi. İlk yıllarda evde üzerindeki tişörtü yırttığı, eşyaları tekmelediği oldu. Şimdi azaldı ama bitmeyecek gibi.
Herkes bir olmuyor tabiki ama ben eşimin iş stresi yüzünden böyle olduğunu farkettim tölere etmeye çalıştık beraber istemsiz parlıyordu birden inşallah sizinde ilişkiniz düzelir
 
Evet. Ben insanları çok önemsiyorum. En sevmediğim özelliklerinden biri. Ama köyde yaşananlar eleştiri değil. Gerçek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…