Guzidecim, samimiyetle söyleyeyim. Gerçekten bir gün ölürsem mal mülk kime kalır diye düşünmedim. Bebek beklemediğimiz dönem araba aldik, eşim uğraştı işlemlerle aa niye benim üstüme değil diye bile düşünmedim. Belli bir miktar altınımız var, bebek bekliyoruz yemin ederim bir an düşünmüyorum ya ölürsem ya kocam evlenirse ya altınlar araba para hepsine başkasına kalırsa diye. Yahu ben ölmüşüm, Allah korusun çocuğum annesiz kalmis gerçekten mali mülkü düşünmem. Biz farklı düşünüyoruz. Sana tuhaf gelebilir. Ben mesela eşim annesine gitse korkmam, ara tatilde memleketime gittim kayınvalideme rica ettim gelsin eşimle kalsın diye o da sağolsun geldi yanında kaldı ben yokken. Hiç düşünmedim ya ben yokken eşimin beynini yıkarsa ben naparim diye. Hatta benim geleceğim gün evi dip bucak temizlemiş ben gelmeden gitmiş gelsin dinlensin yol yorgunudur biz varken dinlenemez belki diye. Çok şükür Hep iyi niyetli oldum böyle insanlarla karşılaştım maşallah diyeyim. Sende biraz sal kötü düşünceleri. belki hayat daha kolay olur