Eşimin psikolojisi...

kediannesi92 · 10 Mart 2019

Merhabalar;
Ben 27 yaşında,3 yıllık evliyim.
Eşimle severek evlendik ama evliliğimde bazı sıkıntılar var ve bunlar yeni yeni gün yüzüne çıkıyor.
Balayımızda yurtdışına gittik ama eşim çok sıkıldım diye diye bir haftalık tatil almamıza rağmen 5.günde geri dönmek zorunda kaldık. Eşim zaten 50 yaşında adam gibi sanki, ne gezer ne eğlenir.
Evlendiğimizin 3. akşamı kayınvalidemlerle annemlerden yemekten dönerken eşim biraz rahatsızlandı annesi de ben salmam sizi böyle burda kalın dedi, eşim de kalmak istedi. Benim biraz kanamam vardı ve yeni evliyiz diye kalmak istemedim ama yeni evli şokundan mıdır nedir ısrar edemedim yattık sonradan canım çok sıkıldı gidelim dedim eşime istemeye istemeye evimize gittik.
Eşimin ailesinin başka bir evi vardı aynı apartmanda,kiradaydı ama biraz eskiydi ve altlı üstlü oturmak istemediğimiz için ayrı kiraya çıktık, yaklaşık 1buçuk sene kadar kirada oturduk ama bu süre zarfında istisnasız her hafta sonu eşimin ailesine ve benim aileme gittik, başbaşa doğru düzgün hiç vakit geçirmedik. Kayınvalidem ve annem her cuma gününden aramaya başlarlardı kaç gibi gelirsiniz, yarın akşam burda kalın vs.sinir olurdum. Kaç kere bari beraber bir pikniğe gidelim, her şeyi evde benim hazırlayacağımı masraf yapmayacağımızı söyledim ama piknikleri bile hep büyüklerle yaptık. Ben iş bulamadım, maddi olarak zor günler yaşadık. Beraber uzun zaman dışarı çay içmeye bile çıkamadık. 10 dklık yolun benzin parasını bahane etti ama ailesine veya benim aileme 1 saatlik yolu her hafta sonu gittik. Ben dayanamayıp anneme sürekli çağırmamasını söyledim ama o ailesine hiçbir şey diyemedi.
Eşimin ailesi aslında çok çok zengin ama akrabalarıyla kötü olmamak için haklarını almıyorlar. İşin bu kısmı hiçbir zaman beni ilgilendirmedi aslında, kendileri de sıkıntı içinde ama maddi açıdan sıkıldıklarında eşimi ararlardı hatta akrabaları eşime ailesine yardım etmesi için laf da söyledi. Biz kirada zaten zor geçinirken bunlar sinirime dokundu.
Her neyse daha sonra kira ödemekte zorlandık ve belki de hayatımızın hatasını yapıp eşimin ailesinin apartmanına taşındık. İşler daha kötüye gitti.Eşimin ailesi gelenekçi, ben de tam tersiyim.Eşim de ailesi de geniş ailelerde yetişmişler ama ben hep çekirdek aile ortamıı biliyorum ve buna göre yetiştim.Ablam da ben de her zaman kendi kendine yeten insanlar olduk ama eşim babası olmadan pek bir iş yapmaz, her şeyi babasına danışır,ona göre hareket eder ama ben onların istediği gibi sürekli peşlerine hizmet eden biri olmadım hiç, sık sık yanlarına gitmem kendi evimde yalnız takılırım, hep mesafeliyimdir. Bir dönem bir sıkıntıdan dolayı aynı evde yaşadık,çok laf söylediler,kulaklarımı tıkayıp bildiğimi yapmaya devam ettim ama saygısızlık da etmedim hiçbir zaman.
Eşime maddi manevi sıkıntılarını çok anlatırlar. Eşim de gelir evde anneme babama yardım edemiyorum diye kara kara düşünürdü ben de üzülürdüm ama böyle yapmalarının normal olmadığını, kendi ailesi olduğunu hep söylerdim.
Şu ara anlatamayacağım farklı bir olaydan dolayı bir sorunumuz var ve eşimin psikolojisi çok bozuk,benle ailesi arasında kalmış gibi hissediyormuş. Ne kadar bunun 'ailesini atmak veya onları yok saymak' olmadığını,önceliğin bizim mutluluğumuz olması gerektiğini söylesem de üzülüyor ki ortada aslında tercihlik bir mesele bile yok. Ben de şu 3 senedir içimde biriktirdiklerimi düşününce yavaş yavaş çöküntü yaşamaya başladığımı seziyorum. Aslında eşim de ailesi de özlerinde kesinlikle kötü insanlar değil. Belki de hala evli olduğuna alışamamıştır hepsi ama şu günlerde eşime nasıl destek olacağımı, onu nasıl rahatlatacağımı bilmiyorum

demlicaykeyfi · 10 Mart 2019

Bu sartlarda hala esinizi dusunuyorsunuz. Ben konunun sonu baska yere baglanacak sanmistim

Yabanelma · 10 Mart 2019

Ne kadar iyi niyetli bir eşsiniz, eşiniz ailesinden ayrı bir birey olmayı başaramamış tüm sorun bu. İlla destek olucam diyorsanız, esinizin ailesinin bir dediğini iki etmeyin bakın bakalım sorun kalıyor mu?

Began · 10 Mart 2019

kediannesi92 .!.:
Merhabalar;
Ben 27 yaşında,3 yıllık evliyim.
Eşimle severek evlendik ama evliliğimde bazı sıkıntılar var ve bunlar yeni yeni gün yüzüne çıkıyor.
Balayımızda yurtdışına gittik ama eşim çok sıkıldım diye diye bir haftalık tatil almamıza rağmen 5.günde geri dönmek zorunda kaldık. Eşim zaten 50 yaşında adam gibi sanki, ne gezer ne eğlenir.
Evlendiğimizin 3. akşamı kayınvalidemlerle annemlerden yemekten dönerken eşim biraz rahatsızlandı annesi de ben salmam sizi böyle burda kalın dedi, eşim de kalmak istedi. Benim biraz kanamam vardı ve yeni evliyiz diye kalmak istemedim ama yeni evli şokundan mıdır nedir ısrar edemedim yattık sonradan canım çok sıkıldı gidelim dedim eşime istemeye istemeye evimize gittik.
Eşimin ailesinin başka bir evi vardı aynı apartmanda,kiradaydı ama biraz eskiydi ve altlı üstlü oturmak istemediğimiz için ayrı kiraya çıktık, yaklaşık 1buçuk sene kadar kirada oturduk ama bu süre zarfında istisnasız her hafta sonu eşimin ailesine ve benim aileme gittik, başbaşa doğru düzgün hiç vakit geçirmedik. Kayınvalidem ve annem her cuma gününden aramaya başlarlardı kaç gibi gelirsiniz, yarın akşam burda kalın vs.sinir olurdum. Kaç kere bari beraber bir pikniğe gidelim, her şeyi evde benim hazırlayacağımı masraf yapmayacağımızı söyledim ama piknikleri bile hep büyüklerle yaptık. Ben iş bulamadım, maddi olarak zor günler yaşadık. Beraber uzun zaman dışarı çay içmeye bile çıkamadık. 10 dklık yolun benzin parasını bahane etti ama ailesine veya benim aileme 1 saatlik yolu her hafta sonu gittik. Ben dayanamayıp anneme sürekli çağırmamasını söyledim ama o ailesine hiçbir şey diyemedi.
Eşimin ailesi aslında çok çok zengin ama akrabalarıyla kötü olmamak için haklarını almıyorlar. İşin bu kısmı hiçbir zaman beni ilgilendirmedi aslında, kendileri de sıkıntı içinde ama maddi açıdan sıkıldıklarında eşimi ararlardı hatta akrabaları eşime ailesine yardım etmesi için laf da söyledi. Biz kirada zaten zor geçinirken bunlar sinirime dokundu.
Her neyse daha sonra kira ödemekte zorlandık ve belki de hayatımızın hatasını yapıp eşimin ailesinin apartmanına taşındık. İşler daha kötüye gitti.Eşimin ailesi gelenekçi, ben de tam tersiyim.Eşim de ailesi de geniş ailelerde yetişmişler ama ben hep çekirdek aile ortamıı biliyorum ve buna göre yetiştim.Ablam da ben de her zaman kendi kendine yeten insanlar olduk ama eşim babası olmadan pek bir iş yapmaz, her şeyi babasına danışır,ona göre hareket eder ama ben onların istediği gibi sürekli peşlerine hizmet eden biri olmadım hiç, sık sık yanlarına gitmem kendi evimde yalnız takılırım, hep mesafeliyimdir. Bir dönem bir sıkıntıdan dolayı aynı evde yaşadık,çok laf söylediler,kulaklarımı tıkayıp bildiğimi yapmaya devam ettim ama saygısızlık da etmedim hiçbir zaman.
Eşime maddi manevi sıkıntılarını çok anlatırlar. Eşim de gelir evde anneme babama yardım edemiyorum diye kara kara düşünürdü ben de üzülürdüm ama böyle yapmalarının normal olmadığını, kendi ailesi olduğunu hep söylerdim.
Şu ara anlatamayacağım farklı bir olaydan dolayı bir sorunumuz var ve eşimin psikolojisi çok bozuk,benle ailesi arasında kalmış gibi hissediyormuş. Ne kadar bunun 'ailesini atmak veya onları yok saymak' olmadığını,önceliğin bizim mutluluğumuz olması gerektiğini söylesem de üzülüyor ki ortada aslında tercihlik bir mesele bile yok. Ben de şu 3 senedir içimde biriktirdiklerimi düşününce yavaş yavaş çöküntü yaşamaya başladığımı seziyorum. Aslında eşim de ailesi de özlerinde kesinlikle kötü insanlar değil. Belki de hala evli olduğuna alışamamıştır hepsi ama şu günlerde eşime nasıl destek olacağımı, onu nasıl rahatlatacağımı bilmiyorum

O zaman bir birey olmaktan vazgeçip eşiniz ve ailesi ne derse onu yapın.

İtaatkar olun. Adamcağız arada kalmasın.

bendeuyeolcam · 10 Mart 2019

Esiniz ayri bir birey gibi degil de hala ailesinin evindeki kucuk cocuk gibi davraniyor ama yetmiyor psikolojisi de bozuluyor.
Uc yillik evlilikte artik bazi seyler oturmaliydi.
Madem destek olmak istiyorsunuz siz de esiniz gibi ailesinin gudumune girin, sadece ailesinin sorunlari ve ihtiyaclariyla ilgilenin, sorun kalmaz.

Dediyy · 10 Mart 2019

Şu eşin 'öteki eşin ailesiyle yakınlık durumuna' ayar olanlara da ben ayar oluyorum. Senin aile durumun veya ailen öyle olmayabilir; belki gerçekten aile ne demek bilmiyorsun ama laf söylüyorsun. Ya aile var, aile var. Doğru düzgün, birbirine bağlı aileler neden batar bazılarına hiç anlamam. Hafta sonu iki aileye de gitmeniz bir problem değildir; illaki birlikte bir şeyler yapıyorsunuzdur e hep de tek olmaz. Ailesinin size zararı yoksa boşuna tatsızlık. Kimi aileler daha ailedir ve daha çok birbirine bağlıdır; bu da aile görmeyenlere batmasın veya kıskanılmasın.

kediannesi92 · 10 Mart 2019

Eşimle açık açık konuştuğumda hepsini anladı ve yanlışlar yaptığını kabul etti duygusal da biri o yüzden daha çok üstüne gitmek de istemiyorum. Yıkıcı değil yapıcı olmam lazım diye düşünüyorum.

bendeuyeolcam · 10 Mart 2019

Dediyy .!.:
Şu eşin 'öteki eşin ailesiyle yakınlık durumuna' ayar olanlara da ben ayar oluyorum. Senin aile durumun veya ailen öyle olmayabilir; belki gerçekten aile ne demek bilmiyorsun ama laf söylüyorsun. Ya aile var, aile var. Doğru düzgün, birbirine bağlı aileler neden batar bazılarına hiç anlamam. Hafta sonu iki aileye de gitmeniz bir problem değildir; illaki birlikte bir şeyler yapıyorsunuzdur e hep de tek olmaz. Ailesinin size zararı yoksa boşuna tatsızlık. Kimi aileler daha ailedir ve daha çok birbirine bağlıdır; bu da aile görmeyenlere batmasın veya kıskanılmasın.

Hahahha bagimlilikla bagliligi karistirmak ve bunu hic cekinmeden bilirkisi gibi sunmak, hahaha yav :))
Ben her hafta sonunu ne esimin ailesiyle ne de kendi ailemle gecirmeyi isterim.
Esimin neredeyse her seyi ailesine danisarak yapmasini ve onun bir fikri yokmus gibi hala kucuk bir cocukmus gibi davranmasini da istemezdim, saygi duyamam cunku.
Bunun ailesiyle alakasi yok, her seyi bir arkadasa veya bir agaca bir ota bir kapi koluna danisiyor olmasi veya babasina danisiyor olmasi fark etmez yani.
Buyuk seyler (bir isyeri acmak, bir yere tasinmak, is degisikligi yapmak vss, radikal degisimlerdir gorece, o zaman danisilabilir belki) disinda.

Ve ailesinin her ama her sikintisini icsellestirip (yine buyuk sikintilar haric) oyy anneem vay babaam diye diye kendine gomulup bizim vaktimizden calmasini da kabul etmezdim.

Bunlar saglikli bir insanin ozellikleri ama.
Anlayamayabilirsiniz.

kediannesi92 · 10 Mart 2019

Dediyy .!.:
Şu eşin 'öteki eşin ailesiyle yakınlık durumuna' ayar olanlara da ben ayar oluyorum. Senin aile durumun veya ailen öyle olmayabilir; belki gerçekten aile ne demek bilmiyorsun ama laf söylüyorsun. Ya aile var, aile var. Doğru düzgün, birbirine bağlı aileler neden batar bazılarına hiç anlamam. Hafta sonu iki aileye de gitmeniz bir problem değildir; illaki birlikte bir şeyler yapıyorsunuzdur e hep de tek olmaz. Ailesinin size zararı yoksa boşuna tatsızlık. Kimi aileler daha ailedir ve daha çok birbirine bağlıdır; bu da aile görmeyenlere batmasın veya kıskanılmasın.

Her hafta sonu gitmek bence bir problemdir ve evet hiçbir haftasonunu tek geçirmedik. Ailenin ne demek olduğunu, aile içinde bile sınırların olması gerektiğini düşünüyorum. Siz öyle düşünüyorsunuz olabilir saygı duyarım.

Cigdemozturk · 10 Mart 2019

kediannesi92 .!.:
Merhabalar;
Ben 27 yaşında,3 yıllık evliyim.
Eşimle severek evlendik ama evliliğimde bazı sıkıntılar var ve bunlar yeni yeni gün yüzüne çıkıyor.
Balayımızda yurtdışına gittik ama eşim çok sıkıldım diye diye bir haftalık tatil almamıza rağmen 5.günde geri dönmek zorunda kaldık. Eşim zaten 50 yaşında adam gibi sanki, ne gezer ne eğlenir.
Evlendiğimizin 3. akşamı kayınvalidemlerle annemlerden yemekten dönerken eşim biraz rahatsızlandı annesi de ben salmam sizi böyle burda kalın dedi, eşim de kalmak istedi. Benim biraz kanamam vardı ve yeni evliyiz diye kalmak istemedim ama yeni evli şokundan mıdır nedir ısrar edemedim yattık sonradan canım çok sıkıldı gidelim dedim eşime istemeye istemeye evimize gittik.
Eşimin ailesinin başka bir evi vardı aynı apartmanda,kiradaydı ama biraz eskiydi ve altlı üstlü oturmak istemediğimiz için ayrı kiraya çıktık, yaklaşık 1buçuk sene kadar kirada oturduk ama bu süre zarfında istisnasız her hafta sonu eşimin ailesine ve benim aileme gittik, başbaşa doğru düzgün hiç vakit geçirmedik. Kayınvalidem ve annem her cuma gününden aramaya başlarlardı kaç gibi gelirsiniz, yarın akşam burda kalın vs.sinir olurdum. Kaç kere bari beraber bir pikniğe gidelim, her şeyi evde benim hazırlayacağımı masraf yapmayacağımızı söyledim ama piknikleri bile hep büyüklerle yaptık. Ben iş bulamadım, maddi olarak zor günler yaşadık. Beraber uzun zaman dışarı çay içmeye bile çıkamadık. 10 dklık yolun benzin parasını bahane etti ama ailesine veya benim aileme 1 saatlik yolu her hafta sonu gittik. Ben dayanamayıp anneme sürekli çağırmamasını söyledim ama o ailesine hiçbir şey diyemedi.
Eşimin ailesi aslında çok çok zengin ama akrabalarıyla kötü olmamak için haklarını almıyorlar. İşin bu kısmı hiçbir zaman beni ilgilendirmedi aslında, kendileri de sıkıntı içinde ama maddi açıdan sıkıldıklarında eşimi ararlardı hatta akrabaları eşime ailesine yardım etmesi için laf da söyledi. Biz kirada zaten zor geçinirken bunlar sinirime dokundu.
Her neyse daha sonra kira ödemekte zorlandık ve belki de hayatımızın hatasını yapıp eşimin ailesinin apartmanına taşındık. İşler daha kötüye gitti.Eşimin ailesi gelenekçi, ben de tam tersiyim.Eşim de ailesi de geniş ailelerde yetişmişler ama ben hep çekirdek aile ortamıı biliyorum ve buna göre yetiştim.Ablam da ben de her zaman kendi kendine yeten insanlar olduk ama eşim babası olmadan pek bir iş yapmaz, her şeyi babasına danışır,ona göre hareket eder ama ben onların istediği gibi sürekli peşlerine hizmet eden biri olmadım hiç, sık sık yanlarına gitmem kendi evimde yalnız takılırım, hep mesafeliyimdir. Bir dönem bir sıkıntıdan dolayı aynı evde yaşadık,çok laf söylediler,kulaklarımı tıkayıp bildiğimi yapmaya devam ettim ama saygısızlık da etmedim hiçbir zaman.
Eşime maddi manevi sıkıntılarını çok anlatırlar. Eşim de gelir evde anneme babama yardım edemiyorum diye kara kara düşünürdü ben de üzülürdüm ama böyle yapmalarının normal olmadığını, kendi ailesi olduğunu hep söylerdim.
Şu ara anlatamayacağım farklı bir olaydan dolayı bir sorunumuz var ve eşimin psikolojisi çok bozuk,benle ailesi arasında kalmış gibi hissediyormuş. Ne kadar bunun 'ailesini atmak veya onları yok saymak' olmadığını,önceliğin bizim mutluluğumuz olması gerektiğini söylesem de üzülüyor ki ortada aslında tercihlik bir mesele bile yok. Ben de şu 3 senedir içimde biriktirdiklerimi düşününce yavaş yavaş çöküntü yaşamaya başladığımı seziyorum. Aslında eşim de ailesi de özlerinde kesinlikle kötü insanlar değil. Belki de hala evli olduğuna alışamamıştır hepsi ama şu günlerde eşime nasıl destek olacağımı, onu nasıl rahatlatacağımı bilmiyorum

_Phantom-Opera_ · 10 Mart 2019

kediannesi92 .!.:
Merhabalar;
Ben 27 yaşında,3 yıllık evliyim.
Eşimle severek evlendik ama evliliğimde bazı sıkıntılar var ve bunlar yeni yeni gün yüzüne çıkıyor.
Balayımızda yurtdışına gittik ama eşim çok sıkıldım diye diye bir haftalık tatil almamıza rağmen 5.günde geri dönmek zorunda kaldık. Eşim zaten 50 yaşında adam gibi sanki, ne gezer ne eğlenir.
Evlendiğimizin 3. akşamı kayınvalidemlerle annemlerden yemekten dönerken eşim biraz rahatsızlandı annesi de ben salmam sizi böyle burda kalın dedi, eşim de kalmak istedi. Benim biraz kanamam vardı ve yeni evliyiz diye kalmak istemedim ama yeni evli şokundan mıdır nedir ısrar edemedim yattık sonradan canım çok sıkıldı gidelim dedim eşime istemeye istemeye evimize gittik.
Eşimin ailesinin başka bir evi vardı aynı apartmanda,kiradaydı ama biraz eskiydi ve altlı üstlü oturmak istemediğimiz için ayrı kiraya çıktık, yaklaşık 1buçuk sene kadar kirada oturduk ama bu süre zarfında istisnasız her hafta sonu eşimin ailesine ve benim aileme gittik, başbaşa doğru düzgün hiç vakit geçirmedik. Kayınvalidem ve annem her cuma gününden aramaya başlarlardı kaç gibi gelirsiniz, yarın akşam burda kalın vs.sinir olurdum. Kaç kere bari beraber bir pikniğe gidelim, her şeyi evde benim hazırlayacağımı masraf yapmayacağımızı söyledim ama piknikleri bile hep büyüklerle yaptık. Ben iş bulamadım, maddi olarak zor günler yaşadık. Beraber uzun zaman dışarı çay içmeye bile çıkamadık. 10 dklık yolun benzin parasını bahane etti ama ailesine veya benim aileme 1 saatlik yolu her hafta sonu gittik. Ben dayanamayıp anneme sürekli çağırmamasını söyledim ama o ailesine hiçbir şey diyemedi.
Eşimin ailesi aslında çok çok zengin ama akrabalarıyla kötü olmamak için haklarını almıyorlar. İşin bu kısmı hiçbir zaman beni ilgilendirmedi aslında, kendileri de sıkıntı içinde ama maddi açıdan sıkıldıklarında eşimi ararlardı hatta akrabaları eşime ailesine yardım etmesi için laf da söyledi. Biz kirada zaten zor geçinirken bunlar sinirime dokundu.
Her neyse daha sonra kira ödemekte zorlandık ve belki de hayatımızın hatasını yapıp eşimin ailesinin apartmanına taşındık. İşler daha kötüye gitti.Eşimin ailesi gelenekçi, ben de tam tersiyim.Eşim de ailesi de geniş ailelerde yetişmişler ama ben hep çekirdek aile ortamıı biliyorum ve buna göre yetiştim.Ablam da ben de her zaman kendi kendine yeten insanlar olduk ama eşim babası olmadan pek bir iş yapmaz, her şeyi babasına danışır,ona göre hareket eder ama ben onların istediği gibi sürekli peşlerine hizmet eden biri olmadım hiç, sık sık yanlarına gitmem kendi evimde yalnız takılırım, hep mesafeliyimdir. Bir dönem bir sıkıntıdan dolayı aynı evde yaşadık,çok laf söylediler,kulaklarımı tıkayıp bildiğimi yapmaya devam ettim ama saygısızlık da etmedim hiçbir zaman.
Eşime maddi manevi sıkıntılarını çok anlatırlar. Eşim de gelir evde anneme babama yardım edemiyorum diye kara kara düşünürdü ben de üzülürdüm ama böyle yapmalarının normal olmadığını, kendi ailesi olduğunu hep söylerdim.
Şu ara anlatamayacağım farklı bir olaydan dolayı bir sorunumuz var ve eşimin psikolojisi çok bozuk,benle ailesi arasında kalmış gibi hissediyormuş. Ne kadar bunun 'ailesini atmak veya onları yok saymak' olmadığını,önceliğin bizim mutluluğumuz olması gerektiğini söylesem de üzülüyor ki ortada aslında tercihlik bir mesele bile yok. Ben de şu 3 senedir içimde biriktirdiklerimi düşününce yavaş yavaş çöküntü yaşamaya başladığımı seziyorum. Aslında eşim de ailesi de özlerinde kesinlikle kötü insanlar değil. Belki de hala evli olduğuna alışamamıştır hepsi ama şu günlerde eşime nasıl destek olacağımı, onu nasıl rahatlatacağımı bilmiyorum

Benimki de böyle bunalımlara girerdi boşanmayı totosu yemeyince uzatmıyor artık iyi niyetli olmak güzel ama eşiniz büyüyene kadar bekleyebilirseniz aşarsınız gibi yani biz aştık en azından uzun bi zamandır sen annemi istemiyon demiyo.. Anlatmaya çalışmayın anlamıyorlar o yüzden bğyümesini bekleyin derim..

buse_ipek09 · 10 Mart 2019

kediannesi92 .!.:
Merhabalar;
Ben 27 yaşında,3 yıllık evliyim.
Eşimle severek evlendik ama evliliğimde bazı sıkıntılar var ve bunlar yeni yeni gün yüzüne çıkıyor.
Balayımızda yurtdışına gittik ama eşim çok sıkıldım diye diye bir haftalık tatil almamıza rağmen 5.günde geri dönmek zorunda kaldık. Eşim zaten 50 yaşında adam gibi sanki, ne gezer ne eğlenir.
Evlendiğimizin 3. akşamı kayınvalidemlerle annemlerden yemekten dönerken eşim biraz rahatsızlandı annesi de ben salmam sizi böyle burda kalın dedi, eşim de kalmak istedi. Benim biraz kanamam vardı ve yeni evliyiz diye kalmak istemedim ama yeni evli şokundan mıdır nedir ısrar edemedim yattık sonradan canım çok sıkıldı gidelim dedim eşime istemeye istemeye evimize gittik.
Eşimin ailesinin başka bir evi vardı aynı apartmanda,kiradaydı ama biraz eskiydi ve altlı üstlü oturmak istemediğimiz için ayrı kiraya çıktık, yaklaşık 1buçuk sene kadar kirada oturduk ama bu süre zarfında istisnasız her hafta sonu eşimin ailesine ve benim aileme gittik, başbaşa doğru düzgün hiç vakit geçirmedik. Kayınvalidem ve annem her cuma gününden aramaya başlarlardı kaç gibi gelirsiniz, yarın akşam burda kalın vs.sinir olurdum. Kaç kere bari beraber bir pikniğe gidelim, her şeyi evde benim hazırlayacağımı masraf yapmayacağımızı söyledim ama piknikleri bile hep büyüklerle yaptık. Ben iş bulamadım, maddi olarak zor günler yaşadık. Beraber uzun zaman dışarı çay içmeye bile çıkamadık. 10 dklık yolun benzin parasını bahane etti ama ailesine veya benim aileme 1 saatlik yolu her hafta sonu gittik. Ben dayanamayıp anneme sürekli çağırmamasını söyledim ama o ailesine hiçbir şey diyemedi.
Eşimin ailesi aslında çok çok zengin ama akrabalarıyla kötü olmamak için haklarını almıyorlar. İşin bu kısmı hiçbir zaman beni ilgilendirmedi aslında, kendileri de sıkıntı içinde ama maddi açıdan sıkıldıklarında eşimi ararlardı hatta akrabaları eşime ailesine yardım etmesi için laf da söyledi. Biz kirada zaten zor geçinirken bunlar sinirime dokundu.
Her neyse daha sonra kira ödemekte zorlandık ve belki de hayatımızın hatasını yapıp eşimin ailesinin apartmanına taşındık. İşler daha kötüye gitti.Eşimin ailesi gelenekçi, ben de tam tersiyim.Eşim de ailesi de geniş ailelerde yetişmişler ama ben hep çekirdek aile ortamıı biliyorum ve buna göre yetiştim.Ablam da ben de her zaman kendi kendine yeten insanlar olduk ama eşim babası olmadan pek bir iş yapmaz, her şeyi babasına danışır,ona göre hareket eder ama ben onların istediği gibi sürekli peşlerine hizmet eden biri olmadım hiç, sık sık yanlarına gitmem kendi evimde yalnız takılırım, hep mesafeliyimdir. Bir dönem bir sıkıntıdan dolayı aynı evde yaşadık,çok laf söylediler,kulaklarımı tıkayıp bildiğimi yapmaya devam ettim ama saygısızlık da etmedim hiçbir zaman.
Eşime maddi manevi sıkıntılarını çok anlatırlar. Eşim de gelir evde anneme babama yardım edemiyorum diye kara kara düşünürdü ben de üzülürdüm ama böyle yapmalarının normal olmadığını, kendi ailesi olduğunu hep söylerdim.
Şu ara anlatamayacağım farklı bir olaydan dolayı bir sorunumuz var ve eşimin psikolojisi çok bozuk,benle ailesi arasında kalmış gibi hissediyormuş. Ne kadar bunun 'ailesini atmak veya onları yok saymak' olmadığını,önceliğin bizim mutluluğumuz olması gerektiğini söylesem de üzülüyor ki ortada aslında tercihlik bir mesele bile yok. Ben de şu 3 senedir içimde biriktirdiklerimi düşününce yavaş yavaş çöküntü yaşamaya başladığımı seziyorum. Aslında eşim de ailesi de özlerinde kesinlikle kötü insanlar değil. Belki de hala evli olduğuna alışamamıştır hepsi ama şu günlerde eşime nasıl destek olacağımı, onu nasıl rahatlatacağımı bilmiyorum

Siz bir ailesiniz artık. Eşiniz ve siz. O kadar. Dışarda kalanların sorunları için ev ortamınızın modunu düşürmeyin. Asla da birbirine karıştırmayin. Once ikiniz gelirsiniz. Ailelerinizin sorunlari elbette olabilir. Oturup konuşur care bulursunuz. Üzülüp durunca sorunlar duzelmiyor malesef. Disardaki insanlarla ilgili sorunlarinizi evinizin kapisinda bırakıp öyle eve girmek zorundasiniz. Yoksa yürümez. Size de sorunlarindan bahsetmeleri yanlış. Sizi de üzmüşler.

terliksuu · 10 Mart 2019

Tamam kötü olmayın ama bu kadar fedakarlık eşinizi nankörlestirir. Ailesi yıllarca yönetmiş yönetmeye devam ediyor. Tek başına hareket etmesi için sizin ara ara hatırlatma yapmanız lazım.belki düzelir ama on yıl mı olur onbeş yıl mı olur yoksa bağımlı mi kalir,sizi de bağımlı mi eder belirsiz

Dediyy · 10 Mart 2019

bendeuyeolcam .!.:
Hahahha bagimlilikla bagliligi karistirmak ve bunu hic cekinmeden bilirkisi gibi sunmak, hahaha yav :))
Ben her hafta sonunu ne esimin ailesiyle ne de kendi ailemle gecirmeyi isterim.
Esimin neredeyse her seyi ailesine danisarak yapmasini ve onun bir fikri yokmus gibi hala kucuk bir cocukmus gibi davranmasini da istemezdim, saygi duyamam cunku.
Bunun ailesiyle alakasi yok, her seyi bir arkadasa veya bir agaca bir ota bir kapi koluna danisiyor olmasi veya babasina danisiyor olmasi fark etmez yani.
Buyuk seyler (bir isyeri acmak, bir yere tasinmak, is degisikligi yapmak vss, radikal degisimlerdir gorece, o zaman danisilabilir belki) disinda.

Ve ailesinin her ama her sikintisini icsellestirip (yine buyuk sikintilar haric) oyy anneem vay babaam diye diye kendine gomulup bizim vaktimizden calmasini da kabul etmezdim.

Bunlar saglikli bir insanin ozellikleri ama.
Anlayamayabilirsiniz.

Benim orda anlatmaya çalıştığım da aileye bağlılık zaten. Ama bunu bazı insanlar bağımlılık olarak tanımlar. Konu sahibinin eşinin vay anam vay babam muhabbetine de yorum yapmadım farkındaysanız. Siz isterseniz hiç görüşmeyin ailenizle kimseyi bağlamaz; görmeye değer aileye sahip değilseniz ya da görmek istemeyip aman arkadaş ortamı hoppa cuppa daha güzel diyip öyle takılıyorsanız bilemicem.

Dediyy · 10 Mart 2019

kediannesi92 .!.:
Her hafta sonu gitmek bence bir problemdir ve evet hiçbir haftasonunu tek geçirmedik. Ailenin ne demek olduğunu, aile içinde bile sınırların olması gerektiğini düşünüyorum. Siz öyle düşünüyorsunuz olabilir saygı duyarım.

Denk gelir her hafta sonu üst üste gidilir, yeri gelir illaki gidilmez. Hiçbir hafta sonunu yalnız geçirmediyseniz tabiki bu sıkıntı bir durum ; eşinizin bunu düzeltmesi lazım. Ben size aile ne demek bilmiyorsunuz demedim konu sahibi benim lafım size değildi, genel anlamda bu konudaki düşüncemi belirttim. Herkesin aile yapısı farklı, herkesin aile durumu aynı değil demek istediğim.

kediannesi92 · 10 Mart 2019

Dediyy .!.:
Denk gelir her hafta sonu üst üste gidilir, yeri gelir illaki gidilmez. Hiçbir hafta sonunu yalnız geçirmediyseniz tabiki bu sıkıntı bir durum ; eşinizin bunu düzeltmesi lazım. Ben size aile ne demek bilmiyorsunuz demedim konu sahibi benim lafım size değildi, genel anlamda bu konudaki düşüncemi belirttim. Herkesin aile yapısı farklı, herkesin aile durumu aynı değil demek istediğim.

Tabiki ben zaten büyüklere gitmeye gelmeye veya onlarla ilgilenmeye karşı bir insan değilim asla eşime de söylerim bu yaşa kadar ben getirmedim seni diye ama ben eşimle evlendiysem onla yeni bir aile kurmak istediğim için. Eşim bu dengeyi daha oturtamadı sanırım, sıkıntılar bu yüzden zaten.

Dediyy · 10 Mart 2019

kediannesi92 .!.:
Tabiki ben zaten büyüklere gitmeye gelmeye veya onlarla ilgilenmeye karşı bir insan değilim asla eşime de söylerim bu yaşa kadar ben getirmedim seni diye ama ben eşimle evlendiysem onla yeni bir aile kurmak istediğim için. Eşim bu dengeyi daha oturtamadı sanırım, sıkıntılar bu yüzden zaten.

İlişkinizi sıkıntıya sokacak boyutta olması sıkıntı tabi. Konuşup durumunuzu anlatmaya çalışın; belki anlar düzeltir. Umarım halledersiniz.

kediannesi92 · 12 Mart 2019

Dediyy .!.:
İlişkinizi sıkıntıya sokacak boyutta olması sıkıntı tabi. Konuşup durumunuzu anlatmaya çalışın; belki anlar düzeltir. Umarım halledersiniz.

Umuyorum inşallah, teşekkürler

Less-is-More · 12 Mart 2019

Hic beklemedigim bir son oldu. Sag gosterip sol vurdunuz :) saka bir yana siz esinize destek olmak icin birsey yapamazsiniz. O sizinle ailesi arasinda kaldim diye dusunecegine, sizi bu durumlarla karsi karsiya getirmesin. Aradaki cizgiyi korusun.

Bir Bilen · 12 Mart 2019

kediannesi92 .!.:
Merhabalar;
Ben 27 yaşında,3 yıllık evliyim.
Eşimle severek evlendik ama evliliğimde bazı sıkıntılar var ve bunlar yeni yeni gün yüzüne çıkıyor.
Balayımızda yurtdışına gittik ama eşim çok sıkıldım diye diye bir haftalık tatil almamıza rağmen 5.günde geri dönmek zorunda kaldık. Eşim zaten 50 yaşında adam gibi sanki, ne gezer ne eğlenir.
Evlendiğimizin 3. akşamı kayınvalidemlerle annemlerden yemekten dönerken eşim biraz rahatsızlandı annesi de ben salmam sizi böyle burda kalın dedi, eşim de kalmak istedi. Benim biraz kanamam vardı ve yeni evliyiz diye kalmak istemedim ama yeni evli şokundan mıdır nedir ısrar edemedim yattık sonradan canım çok sıkıldı gidelim dedim eşime istemeye istemeye evimize gittik.
Eşimin ailesinin başka bir evi vardı aynı apartmanda,kiradaydı ama biraz eskiydi ve altlı üstlü oturmak istemediğimiz için ayrı kiraya çıktık, yaklaşık 1buçuk sene kadar kirada oturduk ama bu süre zarfında istisnasız her hafta sonu eşimin ailesine ve benim aileme gittik, başbaşa doğru düzgün hiç vakit geçirmedik. Kayınvalidem ve annem her cuma gününden aramaya başlarlardı kaç gibi gelirsiniz, yarın akşam burda kalın vs.sinir olurdum. Kaç kere bari beraber bir pikniğe gidelim, her şeyi evde benim hazırlayacağımı masraf yapmayacağımızı söyledim ama piknikleri bile hep büyüklerle yaptık. Ben iş bulamadım, maddi olarak zor günler yaşadık. Beraber uzun zaman dışarı çay içmeye bile çıkamadık. 10 dklık yolun benzin parasını bahane etti ama ailesine veya benim aileme 1 saatlik yolu her hafta sonu gittik. Ben dayanamayıp anneme sürekli çağırmamasını söyledim ama o ailesine hiçbir şey diyemedi.
Eşimin ailesi aslında çok çok zengin ama akrabalarıyla kötü olmamak için haklarını almıyorlar. İşin bu kısmı hiçbir zaman beni ilgilendirmedi aslında, kendileri de sıkıntı içinde ama maddi açıdan sıkıldıklarında eşimi ararlardı hatta akrabaları eşime ailesine yardım etmesi için laf da söyledi. Biz kirada zaten zor geçinirken bunlar sinirime dokundu.
Her neyse daha sonra kira ödemekte zorlandık ve belki de hayatımızın hatasını yapıp eşimin ailesinin apartmanına taşındık. İşler daha kötüye gitti.Eşimin ailesi gelenekçi, ben de tam tersiyim.Eşim de ailesi de geniş ailelerde yetişmişler ama ben hep çekirdek aile ortamıı biliyorum ve buna göre yetiştim.Ablam da ben de her zaman kendi kendine yeten insanlar olduk ama eşim babası olmadan pek bir iş yapmaz, her şeyi babasına danışır,ona göre hareket eder ama ben onların istediği gibi sürekli peşlerine hizmet eden biri olmadım hiç, sık sık yanlarına gitmem kendi evimde yalnız takılırım, hep mesafeliyimdir. Bir dönem bir sıkıntıdan dolayı aynı evde yaşadık,çok laf söylediler,kulaklarımı tıkayıp bildiğimi yapmaya devam ettim ama saygısızlık da etmedim hiçbir zaman.
Eşime maddi manevi sıkıntılarını çok anlatırlar. Eşim de gelir evde anneme babama yardım edemiyorum diye kara kara düşünürdü ben de üzülürdüm ama böyle yapmalarının normal olmadığını, kendi ailesi olduğunu hep söylerdim.
Şu ara anlatamayacağım farklı bir olaydan dolayı bir sorunumuz var ve eşimin psikolojisi çok bozuk,benle ailesi arasında kalmış gibi hissediyormuş. Ne kadar bunun 'ailesini atmak veya onları yok saymak' olmadığını,önceliğin bizim mutluluğumuz olması gerektiğini söylesem de üzülüyor ki ortada aslında tercihlik bir mesele bile yok. Ben de şu 3 senedir içimde biriktirdiklerimi düşününce yavaş yavaş çöküntü yaşamaya başladığımı seziyorum. Aslında eşim de ailesi de özlerinde kesinlikle kötü insanlar değil. Belki de hala evli olduğuna alışamamıştır hepsi ama şu günlerde eşime nasıl destek olacağımı, onu nasıl rahatlatacağımı bilmiyorum

Ben de evli bir erkeğin asalak gibi ailesine bağımlı yaşamasını hoş karşılayanlardan değilim öncelikler değişiyor bağımlı erkek de eksik bir koca oluyor. Kendisi çözecek bu durumu sizin pek etkiniz olmaz. Ya onlar ya ben demediğiniz sürece evliliğinizde umut var. Sizi kalıba sokmaya çalışıyolar direniyorsunuz o yüzden eşinizde sıkışmış hissediyo. Düşüncesiz davranan ailesi, siz sabırla duayla bekleyin.

Eşimin psikolojisi...

Yeni Üye

Ve dünya bir çölse durma. Seraba su getir.

Bir sabah gelecek kardan aydınlık...

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Guru

Çoğul tontikolar..

Yeni Üye

Guru

Yeni Üye

Yeni Üye

Her şey kızım için...

Kurt kışı geçirir ama yediği ayazı unutmaz...

Gurunun hası

Çoğul tontikolar..

Çoğul tontikolar..

Yeni Üye

Çoğul tontikolar..

Yeni Üye

Nirvana

Kime göre? Neye göre?

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency