Canım adam arsız oldummu ağzı pisse yüzüne güldüğüne bile hakaret eder.Bu kadar hakaret edecek ne yaptı aileniz de ağzına geleni sayıyor ? İki tarafında aileleri ne kadar kötü olursa olsun, eşler birbirinin ailelerini kötülemesi hiç hoş bişey değil,sonuçta kimse ailesini secemiyor...
Ona bu rahatlığı vermemiş olsaydınız keşke taa en başından... Konuşmayı deneyin öncelikle... Boşanmak kolay önemli olan düzeltebilmek bazı şeyleri...
Evlenmeden bu seçimin farkındaydınız nihayetinde...esimle tanistigimizda egitim aliyorduk ikimizde yurtdisinda,türkiyeye dönmeyi istiyorduk, ailesi eger türkiyeye dönerse yardimci olmiycaklarini, kendi basinin caresine bakmasi gerektigini söyledi, oda yurtdisinda daha cok para kazanirim diye korkuyla yurtdisini secti bir de tabi ekstra sürekli türkiyeyi kötülemeleri ve sakin dönme demeleri de var
evet ailemi adam ediceAileni adam mi edecekmiş?
6 yillik evliyimKaç yıllık evlisiniz?
Orası öyle kuzumCanım adam arsız oldummu ağzı pisse yüzüne güldüğüne bile hakaret eder.
Zor .. düzelecek gibi görünmüyor buradan bakınca... Umarım sağlıklı ve doğru bir adım atarsınız...Esimle birbirimize cok asik olduk en basinda, böyle degildi bana kiymet verirdi , ama ask bitince isler degisti, ailesi de cok kötü yönlendirdi,, resmen mutsuz olucagini bile bile yurtdisinda yasamasi icin baski yaptilar, esim antisosyal, icine kapanik, yurtdisinda yasayamiyor cok yalniz bu onu gitgide daha mutsuz hircin bir insan haline getirdi, ailem cok kalabalik cok sevilen insanlar esimin ailesi ise kendisi gibi yalniz ama ailelerinde tek okuyan olduklari icin simarmis insanlar ayni zamanda dogulular ve kadinlari asagi görüyorlar , beni de kullanmak istediler, ailem tabi hep arkamda durdu bana destek oldu ve toplum icinde de deger görüyorlar , bu durumunu cekemediler , beni ve ailemi yok saymaya asagilamaya calistilar , buda esimi bana ve aileme karsi iyice saygisiz hale getirdi, kendi karakteri de ne yazikki sorunlu
Bir dur düşün bebeğini orda dogur belki kucağına alınca herşey değişir. Kaldiki bebeğinin geleceği için orda yap doğumunu. Sonrasında bakarsın.Esimle cok uzun zamandir mutsuzum, gerek ailesi gerek kendisi son derece kirici davranislarda bulundular ve sogudum..bosanmak la bosanmamak arasinda gidip geliyordum ama bu sirada anne olma hevesim agir basti ve hamileyim..hamileligimin baslangicinda sagolsun ailem yardimci oldu daha dogrusu annem.
Sonrasinda esimin anlayis ve destegine ihtiyacim oldu cünkü kendisinin ve ailesinin sayesinde yurtdisinda yapayalniz yasiyorum, bazen destek oldu ama sürekli degil..hamileligim süresince her zamanki gibi kavgalar eksik olmadi bugün kü gibi...artik sabrim tasti..gereksiz bir sekilde ailemi agzina aldi ne ailemin kalitesizligi kaldi ne sülalemin basiretsizligi. Ailemi adam edicekmis ve her türlü kfür hakareti layik gördü.
Su an cok caresizim ne yapicagimi bilmiyorum, herseyi birakip türkiyeye mi gitsem ailemin yanina dogumumu herseyimi orada yapsam, bir süre katlanip dogumdan sonra mi ayrilsam, yoksa kaderim deyip bu terbiyesizlige mi katlansam ama nereye kadar ? Nereye kadar devam edebilirim ben buna katlanmaya , akila ihtiyacim var..
Bnce 6 yıl uzun bi süre o kadar sabretmilsin iyisiyle kötüsüyle. Şuan hamilesin ve hormonların daha farklı çalışıyo daha çok ilği beklisundur daha duygusalsındır o yüzden ani kararlar alma. Bebişini kucagına al saglıkla belki baba olunca düzelirevet ailemi adam edice
6 yillik evliyim
Evlenmeden bu seçimin farkındaydınız nihayetinde...
eşinizin işi ne bilmiyorum ama oradaki şartları burada bulamayacağı gibiyse, kalmakta haklı...
Boşanın demek kolay olur su durumda ama sizin bebeği iyi düşünmeniz iki kat önemliydi...
Hem mutsuz bir evliliğe çocuk dünyaya getirmeyi hemde boşanma durumunda farklı ülkelerde hayatınıza devam edecek olmanızı iyi düşünmeliydiniz.
Baba bunu kabul etmeyebilir.
Onun da evladı sonuçta neden yolda bir kaç kez görmeye razı gelsin? Ve boşanan sizken çocuk neden babadan mahrum büyüsün?
Verdiğiniz çocuk kararı elbette çocuk içinde sorunlu bir hayatın başlangıcı olmuş...
Peki o zaman duymak istediğinizi söyleyelim. Ah canım çok iyi yapmışsın. İyi ki sevmediğin birinden hamile kalmışsın arayı düzeltmek için. Çocuk doğduktan sonra tekrar aranız bozulursa ardından hemen bir kez daha hamile kal her şey güzel olacak. Bu daha mı iyi?
Hata yapıp kritik kabul etmemek de ayrı bir ironi. Boşan demekten başka ne söyleyebiliriz?
Amacim kesinlikle seni yargilamak degil ama bosanma dusuncesine kadar gelmisken boyle bir evlilikte neden cocuk demeden gecemicem insanlar cok mutluyken bile cocuk konusunda uzun uzun dusunuyor keske cocuk olmadan biseyler yapsaydinEsimle cok uzun zamandir mutsuzum, gerek ailesi gerek kendisi son derece kirici davranislarda bulundular ve sogudum..bosanmak la bosanmamak arasinda gidip geliyordum ama bu sirada anne olma hevesim agir basti ve hamileyim..hamileligimin baslangicinda sagolsun ailem yardimci oldu daha dogrusu annem.
Sonrasinda esimin anlayis ve destegine ihtiyacim oldu cünkü kendisinin ve ailesinin sayesinde yurtdisinda yapayalniz yasiyorum, bazen destek oldu ama sürekli degil..hamileligim süresince her zamanki gibi kavgalar eksik olmadi bugün kü gibi...artik sabrim tasti..gereksiz bir sekilde ailemi agzina aldi ne ailemin kalitesizligi kaldi ne sülalemin basiretsizligi. Ailemi adam edicekmis ve her türlü kfür hakareti layik gördü.
Su an cok caresizim ne yapicagimi bilmiyorum, herseyi birakip türkiyeye mi gitsem ailemin yanina dogumumu herseyimi orada yapsam, bir süre katlanip dogumdan sonra mi ayrilsam, yoksa kaderim deyip bu terbiyesizlige mi katlansam ama nereye kadar ? Nereye kadar devam edebilirim ben buna katlanmaya , akila ihtiyacim var..
tesekkür ederim yapici ve olgun cevabin icin, beni anlayan bir insan oldugu icin cok duygulandimKonulara yapılan bir çok yoruma baktığımda yapıcı insan sayısı malesef çok az. Sanırsın herkes sorunsuz, mükemmel bir hayat yaşıyor. Ve yaşadığı bu hayatta her daim tüm olay ve kişilere karşı efsane bir güce sahip. Oysa eminim oturup kendi söküğünü dikemiyodur kalkıp burda ona buna ahkam kesiyodur.
"Niye evlendin, niye çocuk yaptın, niye boşanmıyosun?" tek bildikleri bunları sormak. Bir çok şeyin yukarıdan ayarlı olduğu gerçeğini cahilce es geçiyolar.
Evlenmek haksa elbet boşanmakta hak ama empati kurmadan heleki hamileliği süresince hormonlarının gazabına uğrayan bir kadına 10 kere düşünüp 1 kere yorum yapmak lazım.
Neyse çok uzattım konu ve konu sahibine istinaden; gayet aklı başında bir kadınsın bir imi yorumundan da olsa bu gayet net görülüyo. Hamilesin ve şu an kızgın, kırgın olduğun bir adamdan bir çocuk dünyaya getireceksin diye kendini suçlama. Çünkü sen ve eşin artık dünyaya gelmesi gereken bir meleğin anne ve babası olarak seçildiniz. Bunu değiştirme şansı ve gücü kimseye verilemez. Hamileliğini yuvanda tamamlamanı ondan sonraki süreçte duruma göre hareket etmeni tavsiye ederim. Kim bilir eş olarak seni mutlu edemeyen adam baba olarak kendine tekrar aşık edebilir...
Mutsuz bir hamileliğe çocuk dünyaya getirdiğiniz sizin ifadeniz, bunu uydurmadık diye düşünüyorum.ben anlayamiyorum, herkesin hayati pespembe hicbir zorluk cekmiyor mu? Hersey keske o kadar kolaymi ve kararlar öyle kesin alinabiliyormu, makinemiyiz biz? duygular ihtiyaclar yokmu , sizin yorumlariniza bakinca birden esimin ailesi gibi gaddar insanlar oldugunuzu düsündüm
benim hayatim biraz daha zor, yasadiklarim daha farkli, tabiki beni tanimiyorsunuz neler yasayip neler yasamadigimi bilmiyrosunuz ama ben esimin söyledigi sözlere güvendim iyi niyetli davrandim cünkü özüm sözüm ayri degil hele esim olucak insana hic degil , ben onu ezmeye kendimi yukari cikarmaya calismam o nedenle yalanlar bos sözler vermem ama ne yazikki esimin özü sözü bir degilmis kötü bir insanmis, bunu cok net zamanla görüyorum,
ayni zamanda yasim ve bir hastaligim var yani su an hamile kalamasaydim, ömrüm boyu hamile kalamiycaktim ve cocugum olmiyacakti, kendimi bu sansi verdim ve esimin yalandan mutlululuk sözlerine ve mutlu oldugumuz bir kac ana inandim, daha kötüsüde olabilir dedim..ama dayanma sinirima geldi artik
ben anlayamiyorum, herkesin hayati pespembe hicbir zorluk cekmiyor mu? Hersey keske o kadar kolaymi ve kararlar öyle kesin alinabiliyormu, makinemiyiz biz? duygular ihtiyaclar yokmu , sizin yorumlariniza bakinca birden esimin ailesi gibi gaddar insanlar oldugunuzu düsündüm
benim hayatim biraz daha zor, yasadiklarim daha farkli, tabiki beni tanimiyorsunuz neler yasayip neler yasamadigimi bilmiyrosunuz ama ben esimin söyledigi sözlere güvendim iyi niyetli davrandim cünkü özüm sözüm ayri degil hele esim olucak insana hic degil , ben onu ezmeye kendimi yukari cikarmaya calismam o nedenle yalanlar bos sözler vermem ama ne yazikki esimin özü sözü bir degilmis kötü bir insanmis, bunu cok net zamanla görüyorum,
ayni zamanda yasim ve bir hastaligim var yani su an hamile kalamasaydim, ömrüm boyu hamile kalamiycaktim ve cocugum olmiyacakti, kendimi bu sansi verdim ve esimin yalandan mutlululuk sözlerine ve mutlu oldugumuz bir kac ana inandim, daha kötüsüde olabilir dedim..ama dayanma sinirima geldi artik
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?