İyi de siz hamileyken dayak yemenize rağmen bu adamla devam etmişsiniz, burada dert anlatmışsınız, kurtul diyenlere de ana avrat düz gitmişsiniz. Siz kendinize değer vermiyorsunuz ki eşiniz nasıl versin de ailesine “benim eşim önceliğim” desin? Siz bazı şeylere razı olmuşsunuz zaten, ama zararın neresinden dönerseniz kardır. Böyle bir ortamda çocuk büyütmektense, kendi ayaklarınız üzerinde durur, ailenizin de desteğini alır güzelce büyütürsünüz çocuğunuzu.
Biz de eşimin ailesiyle sık sık bir araya geliriz ama hiç böyle muhabbetlerimiz olmadı. Sorunun kaynağı eşiniz ve ailesi olabilir ama siz de bu şekilde davranılmasına müsaade etmeyecektiniz, en azından bundan sonra etmeyin. Şiddet görüyorsanız susmayın, ve orda durmayın. Kendinize acımıyorsunuz da, hamileyken size vuran adam yarın öbür gün çocuğunuza da vurmaz mı? Oysa siz vaktinde yapmanız gerekeni yaparsanız daha fazla geç kalmadan, o çocuk o tokadı yemez. Ama yapmazsanız, çocuğunuz dayak yediğinde vicdanınızla nasıl baş edeceksiniz? Çocuğunuz harçlığını hep babannesinden mi alacak? Çocuğunuza çöp alacak olsanız babaanneye mi sorulacak? Çocuğunuz çekirdek aile nedir hiç bilmeyecek mi? Çocuğunuz nasıl insan oluru eşinizden mi öğrenecek? Yapmayın Allah aşkına.