Belki mast yapıyordur yada sizi aldatıyordur porno normallik değildir sapkınlık yaratırMerhaba arkadaşlar. Benim sorunum şu, aslında kendimi nasıl ifade edecegimide bilmiyorum ama...
Ben eşimle severek evlendim. Sevgili olduğumuz dönemde beni çok değerli hissettirdi. 3 yılın sonunda evlenmeye karar verdik. Evlendik başta her şey güzeldi. Sonra hamile kaldım. Hamile kalmamla birlikte cinsel hayatımız bitti. Çocuk dogdu. Ama eşim çok ilgisiz kaldı. Uykusuzluğa tahammül edemedi, çocuğun ozbakimiyla alakalı çoğu şey bana kaldı. Tek başıma uğraştım. Kimsenin yardimi olmadan tek basima cocugumu buyutmeye calsitim. O ise hep tv ve telefona sarıldı. Tuttuğu takımın maçlarını, özetini bile hiç kaçırmadı. Onunla konuşmaya calissam bile gözü hep televziyondaydi ya da telefonfa. Çocuk doğduktan sonrada cinsel olarak bana hiç adım atmadı. Sonra telefonunu karıştırınca porno izlediğini gördüm. Bunu söyleyince ona özür dilerim falan dedi. Bir süre daha normal gibiydi cinsellik açısından. Ama evde ben ve çocuğumla vakit geçirmek konusunda yine tercihi tv, telefondu. Bunun yanı sıra çocuğu uyutmaya gidiyorum bir geliyorum o salonda uyumuş. Birde geçen yine telefonunu karıştırdım ve yine porno izledigini gördüm. Ona göre aramızda hiçbir problem yok. Ama ben boguldugumu hissediyorum. Yalnız hissediyorum. Aklıma boşanma düşüncesi bile geliyor ama Çocuk var. Aklım cok karışık.
Yaklaşik 1 buçuk yasindaBebeğiniz ne kadarlık?
Maalesef evlilik çocukla birlikte bir sekteye uğruyor. Özellikle erkekler bunu kaldıramıyor. Çözüm boşanmak olmayabilir. Çözüm genelde çok büyük bir kavgadan sonra karşılıklı konuşmadan sonra oluyor.
Çocuk bakımına yorum yapamayacağım ama konunuzu okuyunca aklımda kk daki çok eski bir konu geldi konu sahibi böyle bir şey yazmıştı olabilir mi acabaMerhaba arkadaşlar. Benim sorunum şu, aslında kendimi nasıl ifade edecegimide bilmiyorum ama...
Ben eşimle severek evlendim. Sevgili olduğumuz dönemde beni çok değerli hissettirdi. 3 yılın sonunda evlenmeye karar verdik. Evlendik başta her şey güzeldi. Sonra hamile kaldım. Hamile kalmamla birlikte cinsel hayatımız bitti. Çocuk dogdu. Ama eşim çok ilgisiz kaldı. Uykusuzluğa tahammül edemedi, çocuğun ozbakimiyla alakalı çoğu şey bana kaldı. Tek başıma uğraştım. Kimsenin yardimi olmadan tek basima cocugumu buyutmeye calsitim. O ise hep tv ve telefona sarıldı. Tuttuğu takımın maçlarını, özetini bile hiç kaçırmadı. Onunla konuşmaya calissam bile gözü hep televziyondaydi ya da telefonfa. Çocuk doğduktan sonrada cinsel olarak bana hiç adım atmadı. Sonra telefonunu karıştırınca porno izlediğini gördüm. Bunu söyleyince ona özür dilerim falan dedi. Bir süre daha normal gibiydi cinsellik açısından. Ama evde ben ve çocuğumla vakit geçirmek konusunda yine tercihi tv, telefondu. Bunun yanı sıra çocuğu uyutmaya gidiyorum bir geliyorum o salonda uyumuş. Birde geçen yine telefonunu karıştırdım ve yine porno izledigini gördüm. Ona göre aramızda hiçbir problem yok. Ama ben boguldugumu hissediyorum. Yalnız hissediyorum. Aklıma boşanma düşüncesi bile geliyor ama Çocuk var. Aklım cok karışık.
Sizi alintilayarak hepinize toplu cevap vereyim arkadaşlar.
Yorum yazan herkese de teşekkür ederim.
Ben bu konuyu açtıktan 1 ay sonra falan biz terapiste gitmeye başladık.
Yaklaşık 3 aydır da gidiyoruz.
Mucize beklemiyordum tabi ki ama terapi çok işe yaradı.
Eşimin sorunu tıp dilinde madonna fahişe sendromu olarak geçiyormuş.
Yani beni ablası annesi gibi görüyormuş bilinç altında.
Yatilacak kadın olarak gormuyormus.
Genelde bu sorun ya evlenince ya da kadın hamile kalınca veya dogumdan sonra ortaya çıkarmış.
Hem birebir hem de çift olarak gittik.
Esim 6 ay antidepresan kullanacak.
Bilinç altındaki karisikligi gidermek icinmis.
Doktor bize bir sürü görevler veriyor uyguluyoruz ve gidiyoruz anlatıyoruz vs.boyle bi süreç.
Bi 3 ay daha gideceğiz.
Şu anda çok mutluyum tabi ki her şey bi anda düzelmedi ama en azından artık sebebi biliyorum ve çözüm yolu arayıp mücadele arıyorum bu bana çok iyi geldi.
Zamanında boyle bi konu açmış olmak bile beni üzdü şimdi.
Ama benim yaşadığımi yaşayan her kadın aynı yollardan geçiyormuş normal dedi doktor bunları dusunmen .
işte alışmadığı için ağlıyordur üstüne gitmesi lazım, sizin bir işiniz çıksa ya da hasta olsanız o bakacak, yani kendisi anlamak istemiyor ama kafanıza göre iki saat çıkıp gezebilmelisiniz bebek olmadan. o da sizin kadar hakim olmalı bebeğin huyuna suyuna.Yorumlariniz için tesekkur ederim. Ben sorumluluk yüklemeye çalışıyorum aslında ona. Çocuğu bırakıyorum tabikide babasiyla ama çocukta olmuyor ki gözü ya tv de ya telefonda kaliteli vakit gecirmiyorlar. Ayrica çocuğum onunla durmak istemiyor benim peşime agliyor. Aglayinca da esim cocugu bana verme cabasina giriyor yine.Böyle saçma sapan bir kısır döngü içindeyim. Bunu söyleyince de ben ise gidiyorum ise gittiğim için çocukta bana alışamıyor diyor asla hatasını kabul etmiyor. Valla bazen nefes alamıyorum.
peki bebeğiniz huysuz bir çocuk mu yani, böyle iki saat uyutayım işlerimi halledeyim, ne bileyim bir kitap okuyayım. buna müsaade eden bir çocuk mu?Evet maalesef. Tüm ebeveynlik rolleri bana yüklendi. Çocuk çok güzel bir şey ama insan eşinden destek arıyor. Böyle cok yalnız hissediyorum ve asla hatasını kabul etmeyen bir adam ona göre o harika bir eş ve baba. Bir yere varamiyoruz. Çok üzücü.
Eşiniz de bakmamak, ilgilenmemek için bahane arıyor kendine. Okurken bile sinir oldum. Diğer babalara çocukları nasıl alışıyor peki? Tüm babalar çalışıyor akşama kadar. Çocuğu ortaya bırakıp televizyon ve telefon ile ilgilenirse tabiki ağlar o çocuk, babaya da alışmaz.Yorumlariniz için tesekkur ederim. Ben sorumluluk yüklemeye çalışıyorum aslında ona. Çocuğu bırakıyorum tabikide babasiyla ama çocukta olmuyor ki gözü ya tv de ya telefonda kaliteli vakit gecirmiyorlar. Ayrica çocuğum onunla durmak istemiyor benim peşime agliyor. Aglayinca da esim cocugu bana verme cabasina giriyor yine.Böyle saçma sapan bir kısır döngü içindeyim. Bunu söyleyince de ben ise gidiyorum ise gittiğim için çocukta bana alışamıyor diyor asla hatasını kabul etmiyor. Valla bazen nefes alamıyorum.
Son zamanlar bu erkeklere ne oldu yahu.Merhaba arkadaşlar. Benim sorunum şu, aslında kendimi nasıl ifade edecegimide bilmiyorum ama...
Ben eşimle severek evlendim. Sevgili olduğumuz dönemde beni çok değerli hissettirdi. 3 yılın sonunda evlenmeye karar verdik. Evlendik başta her şey güzeldi. Sonra hamile kaldım. Hamile kalmamla birlikte cinsel hayatımız bitti. Çocuk dogdu. Ama eşim çok ilgisiz kaldı. Uykusuzluğa tahammül edemedi, çocuğun ozbakimiyla alakalı çoğu şey bana kaldı. Tek başıma uğraştım. Kimsenin yardimi olmadan tek basima cocugumu buyutmeye calsitim. O ise hep tv ve telefona sarıldı. Tuttuğu takımın maçlarını, özetini bile hiç kaçırmadı. Onunla konuşmaya calissam bile gözü hep televziyondaydi ya da telefonfa. Çocuk doğduktan sonrada cinsel olarak bana hiç adım atmadı. Sonra telefonunu karıştırınca porno izlediğini gördüm. Bunu söyleyince ona özür dilerim falan dedi. Bir süre daha normal gibiydi cinsellik açısından. Ama evde ben ve çocuğumla vakit geçirmek konusunda yine tercihi tv, telefondu. Bunun yanı sıra çocuğu uyutmaya gidiyorum bir geliyorum o salonda uyumuş. Birde geçen yine telefonunu karıştırdım ve yine porno izledigini gördüm. Ona göre aramızda hiçbir problem yok. Ama ben boguldugumu hissediyorum. Yalnız hissediyorum. Aklıma boşanma düşüncesi bile geliyor ama Çocuk var. Aklım cok karışık.
Evlilikte cinsellik önemli derler hep ama bu kadarı da fazla geliyor bana. Erkeklerin çocuğa bu kadar zor adapte olması, cinsel hayat bittiğinde hemen porno vs olaylarina girmeleri. Hadi bunu bir nebze anlayabiliriz ki erkeklerin bir çoğu ergenlik döneminde mastürbasyon alışkanlığı kazandığı için bazı erkeklerde bu devam ediyor. Bunu konuşarak çözmeniz gerekir bence neden izliyor kendince eksik olan ne bunu sorun ona. Çocuk konusunda çok sinirlendim gerçekten kendimi sizin yerinize koydum ve bunalmışliginizi o çaresiz halinizi hissettim. Ama inanın çaresiz değilsiniz. Siz baba olmaya alışamadı mi adapte olamadi mi cinsel ilişki olmuyor diye soğudumu diye düşünüp kendinizi yedikçe kazanmak için çaba gösterdikce erkek kendini güvende hissedecek ve yapmaya devam edecek. Çünkü siz onu anlamak için çabalıyorsunuz birşey demiyorsunuz. Öyle yapmak yerinde sorumluluklarini hatırlatin baba olmanın getirdiği mecburi sorumluluklar vardır ve yapmak zorunda bunu hatırlatın bence. Günde 1 saat telefonsuz tvsiz vakit geçirmek istediğinizi söyleyin alın telefonu elinden. İşten geldiğinde çok yoruldum her yerim ağrıyor flan deyip atın kucagina. Malesef bu konularda kadın çaba gösteriyor her zaman ama göstermeyince de olmuyor işte. Tabiri caizse ittire kaktira o kalıba sokmaniz lazım.Merhaba arkadaşlar. Benim sorunum şu, aslında kendimi nasıl ifade edecegimide bilmiyorum ama...
Ben eşimle severek evlendim. Sevgili olduğumuz dönemde beni çok değerli hissettirdi. 3 yılın sonunda evlenmeye karar verdik. Evlendik başta her şey güzeldi. Sonra hamile kaldım. Hamile kalmamla birlikte cinsel hayatımız bitti. Çocuk dogdu. Ama eşim çok ilgisiz kaldı. Uykusuzluğa tahammül edemedi, çocuğun ozbakimiyla alakalı çoğu şey bana kaldı. Tek başıma uğraştım. Kimsenin yardimi olmadan tek basima cocugumu buyutmeye calsitim. O ise hep tv ve telefona sarıldı. Tuttuğu takımın maçlarını, özetini bile hiç kaçırmadı. Onunla konuşmaya calissam bile gözü hep televziyondaydi ya da telefonfa. Çocuk doğduktan sonrada cinsel olarak bana hiç adım atmadı. Sonra telefonunu karıştırınca porno izlediğini gördüm. Bunu söyleyince ona özür dilerim falan dedi. Bir süre daha normal gibiydi cinsellik açısından. Ama evde ben ve çocuğumla vakit geçirmek konusunda yine tercihi tv, telefondu. Bunun yanı sıra çocuğu uyutmaya gidiyorum bir geliyorum o salonda uyumuş. Birde geçen yine telefonunu karıştırdım ve yine porno izledigini gördüm. Ona göre aramızda hiçbir problem yok. Ama ben boguldugumu hissediyorum. Yalnız hissediyorum. Aklıma boşanma düşüncesi bile geliyor ama Çocuk var. Aklım cok karışık.
Buna benzer sorun bende de var. Ne kadar baksa da 5-10 dk sonra bana vermeye çalışıyor çocuğu, altı pislendi mi, karnı mı aç, emmek mi istiyor, uykusu geldi uyut sen bunu gibi sürekli bahane. Haftaiçi zaten ben bakıyorum haftasonları da bir pazarım var moduna giriyor. Bugün dayanamadım öğleden sonra çocuğu uyutup ben yürüyüşe gidiyorum gözün çocukta olsun dedim kaçtım resmen. Şansıma da çocuk tam ben geldiğimde uyanmaz mıYorumlariniz için tesekkur ederim. Ben sorumluluk yüklemeye çalışıyorum aslında ona. Çocuğu bırakıyorum tabikide babasiyla ama çocukta olmuyor ki gözü ya tv de ya telefonda kaliteli vakit gecirmiyorlar. Ayrica çocuğum onunla durmak istemiyor benim peşime agliyor. Aglayinca da esim cocugu bana verme cabasina giriyor yine.Böyle saçma sapan bir kısır döngü içindeyim. Bunu söyleyince de ben ise gidiyorum ise gittiğim için çocukta bana alışamıyor diyor asla hatasını kabul etmiyor. Valla bazen nefes alamıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?